Αφού έκανε μια αναδρομή στην ιστορία της σοσιαλδημοκρατίας, το ρόλο που αυτή έπαιξε στη χειραγώγηση των λαών, και αφού έβαλε την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω ισχυριζόμενος ότι δε δικαιώθηκε ο επαναστατικός δρόμος του Λένιν, αλλά ο μεταρρυθμιστικός του Μπερνστάιν, διαβεβαίωσε ότι ο σοσιαλδημοκρατικός χώρος είναι αδύνατο να εξαφανιστεί. Ενδιαφέρον έχει η κατάληξη της ανάλυσής του: «Σε ό,τι αφορά τον τόπο μας, ο μεσαίος, άκρως κατακερματισμένος χώρος μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχει κυρίως σοσιαλδημοκρατικούς προσανατολισμούς. Η συγκρότηση ενός τρίτου πόλου, που η Πρωτοβουλία των 58 προσπαθεί να διευκολύνει, θα αμβλύνει την πόλωση, θα ενισχύσει τις σοσιαλδημοκρατικές αξίες και θα σταθεροποιήσει το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν γίνει κυβέρνηση και αν θέλει και τα καταφέρει να παραμείνει εντός της Ευρωζώνης, θα αναγκαστεί, αργά ή γρήγορα, να μετασχηματιστεί σε ένα ριζοσπαστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η θέση ενός μέρους της Αριστεράς για το "τέλος της σοσιαλδημοκρατίας" πείθει τόσο λίγο όσο και η θεωρία του Φουκουγιάμα για "το τέλος της Ιστορίας"».

Πρακτικός λοιπόν ο κ. καθηγητής υπερασπιστής του συστήματος. Αν δε βγει με την Πρωτοβουλία των 58 και τα κεντροαριστερά σχήματα, υπάρχει και ο ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί να παίξει αυτόν το ρόλο...

Η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή κατηγορεί τις ΗΠΑ, την ΕΕ και την ελληνική κυβέρνηση ότι στηρίζουν το κόμμα «Σβόμποντα» και άλλες φασιστικές αντικομμουνιστικές ομάδες απογόνους Ουκρανών συνεργατών των ναζί ... δηλαδή ότι στηρίζουν τους ομοϊδεάτες της!!

Αυτούς, δηλαδή, που πραγματοποιούσαν κοινές εκδηλώσεις στην Κύπρο με το παρακλάδι της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο, το ΕΛΑΜ, με αυτούς που διαμαρτύρονταν ενάντια στις «διώξεις των Ελλήνων εθνικιστών» στο Κίεβο...

Την ίδια στιγμή, η Χρυσή Αυγή αυτοπροβάλλεται ως ρωσόφιλη, σε βαθμό μάλιστα που ο Παναγιώταρος να κάνει αποκλειστικές δηλώσεις στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Russia Today» - το οποίο κάλυψε τη συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής στα Σπάτα - όπου δηλώνει ότι δεν έχει καμία σχέση με τις «φασιστικές οργανώσεις της ουκρανικής αντιπολίτευσης»...

Μπερδεμένα πράγματα; Οχι τόσο, το ζήτημα είναι ότι οι φασιστικές και ναζιστικές ομάδες δηλώνουν «διαθέσιμες» να αξιοποιηθούν αναλόγως στις ενδοαστικές κόντρες, στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τα γεωπολιτικά παιχνίδια...

Με όψιμη «αντικαπιταλιστική» ρητορική και έντονους βερμπαλισμούς περί «ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος» και «ταξική μαχητική εκπροσώπηση της μισθωτής εργασίας», οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (Αυτόνομη Παρέμβαση) και κάποιοι συν-οδοιπόροι τους από τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό επιχειρούν να αναβαπτιστούν και να ξεπλυθούν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ της νέας συνδικαλιστικής παράταξης που ιδρύουν. Ετσι, στις θέσεις τους για την ιδρυτική τους συνδιάσκεψη - τις οποίες παρουσίασαν προχτές σε συνέντευξη Τύπου - κατακεραυνώνουν το Μάαστριχτ, τη Λευκή Βίβλο, τους κοινωνικούς διαλόγους και τον «κοινωνικό εταιρισμό», ως αποτέλεσμα βεβαίως του νεοφιλελευθερισμού και όχι του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Ομως, όλα αυτά τουλάχιστον για 20 χρόνια οι δυνάμεις τους τα υπηρέτησαν με συνέπεια, μαζί βεβαίως με τις πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Η καινούργια μάσκα δεν μπορεί να κρύψει ότι με τη νέα τους παράταξη οι δυνάμεις αυτές επιχειρούν ν' αποτελέσουν πόλο για τη διαμόρφωση του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, που θα υπηρετήσει την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση και την ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στο άλλο μείγμα διαχείρισης που αυτός επαγγέλλεται. Δηλαδή, «κοινωνική συνοχή» (συναίνεση) για την επίτευξη της ανταγωνιστικότητας και της (καπιταλιστικής) «παραγωγικής ανασυγκρότησης», όπως λένε και οι ίδιοι. Αρα, παρά την καινούργια φορεσιά, η περπατησιά τους παραμένει ίδια.

Γράφαμε τις προηγούμενες μέρες για τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στον κλάδο του Μετάλλου, που θέλουν να σύρουν τους εργαζομένους στη διεκδίκηση φθηνότερης Ενέργειας για τους βιομηχάνους. Σημειώναμε ότι η γραμμή αυτής της πλειοψηφίας είναι επιζήμια για τους εργαζομένους, καθώς τους μπλέκει σε ενδοαστικές αντιπαραθέσεις. Επιβεβαίωση όλων αυτών είναι η επιστολή που έστειλαν προς τον υπουργό Οικονομικών οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ στο ΔΣ της ΔΕΗ (Καραλευθέρης, Φωτόπουλος), επικρίνοντας τις αποφάσεις να δοθεί φθηνότερο ρεύμα στις βιομηχανίες μετάλλου. Χαρακτηρίζουν «οικονομικό έγκλημα» τις εκπτώσεις, σημειώνουν ότι «είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύουμε τα συμφέροντα της επιχείρησης» και καλούν το κράτος, ως βασικό μέτοχο της ΔΕΗ, να καλύψει «την οικονομική ζημία που υφίσταται η ΔΕΗ από τα έως τώρα χρέη των εταιρειών που για το συμφέρον τους εσείς προτείνετε τη νέα ρύθμιση της τιμής kw / h» και άλλα παρόμοια. Καταλήγουν με την προειδοποίηση ότι «η ΓΕΝΟΠ / ΔΕΗ και όλα τα σωματεία - μέλη της θα κάνουν το καθήκον τους, χρησιμοποιώντας και εξαντλώντας όλα τα μέσα και τις δυνατότητες που έχει το συνδικαλιστικό κίνημα στη διάθεσή του». Δηλαδή η ΠΟΕΜ θέλει τους μεταλλεργάτες να παλεύουν για τα συμφέροντα των βιομηχάνων και η ΓΕΝΟΠ τους υπαλλήλους της ΔΕΗ να παλεύουν για να μην έχει ζημιές η (ιδιωτικοποιημένη) επιχείρηση. Τέτοιο εργατικό κίνημα θέλουν!

1475 Γεννιέται ο μεγάλος Ιταλός γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας της Αναγέννησης, Μιχαήλ Αγγελος. Ανάμεσα στα γνωστότερα έργα του, οι νωπογραφίες στο παπικό παρεκκλήσι του Βατικανού (Καπέλα Σιξτίνα), η «Πιετά» («Αποκαθήλωση») στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, το άγαλμα του Δαυίδ κ.ά.

1910 Ο θεσσαλικός κάμπος βρίσκεται σε αναβρασμό. Οι αγρότες ξεσηκώνονται κατά των τσιφλικάδων. Στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κιλελέρ δολοφονούνται οι αγρότες Αθ. Νταφούλης και Αθ. Μπόκας, ενώ στο σταθμό Τσουλάρ άλλοι δύο.

Μετά από το μακελειό της 6ης Μάρτη του 1910, η κυβέρνηση του Στ. Δραγούμη οργάνωσε δίκες κατά των αγροτών. Οι κατηγορούμενοι, όμως, αγρότες αθωώθηκαν. Το αγροτικό κίνημα μετά από το Κιλελέρ φούντωσε σε όλη την Ελλάδα και λίγα χρόνια αργότερα ο Βενιζέλος αναγκάστηκε να δημοσιεύσει διάταγμα για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών.

1918 Αρχίζει τις εργασίες του το7ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι) της Ρωσίας (6 - 8 / 3 / 1918), το πρώτο Συνέδριο μετά από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Κύριο ζήτημα που απασχόλησε το Συνέδριο ήταν η υπογραφή ειρήνης με τη Γερμανία (Συνθήκη Μπρεστ - Λιτόβσκ). Στο Συνέδριο αυτό, το Κόμμα αποφάσισε επίσης την αλλαγή του ονόματός του από Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα σε Κομμουνιστικό.

1928 Γεννιέται ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, βραβευμένος με Νόμπελ (1982) Κολομβιανός συγγραφέας. Εργα του: «Εκατό χρόνια μοναξιάς», «Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου» κ.ά.

1933 Αποτυγχάνει απόπειρα πραξικοπήματος υπό το βενιζελικό στρατηγό Νικόλαο Πλαστήρα, που εκδηλώθηκε αμέσως μετά από την ήττα του εκλογικού συνασπισμού του Ε. Βενιζέλου στις εκλογές. Το ΚΚΕ καταδίκασε την πραξικοπηματική ενέργεια και κάλεσε το λαό να παλέψει για τη ματαίωσή της.

1937 Γεννιέται η Βαλεντίνα Τερεσκόβα, Σοβιετική κοσμοναύτης και η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο Διάστημα.

1942 Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου κατεβαίνουν σε 4ήμερη γενική απεργία για οικονομικά και εκπαιδευτικά ζητήματα. Η απεργία μετατράπηκε σε ανοιχτή εθνικοαπελευθερωτική εκδήλωση με συνθήματα κατά των κατακτητών.

1951 Σε κλίμα έντονου αντικομμουνισμού και «κόκκινης» τρομοϋστερίας (περίοδος μακαρθισμού) αρχίζει η δίκη των Εθελ και Τζούλιους Ρόζενμπεργκ, δύο Αμερικανών κομμουνιστών, που κατηγορούνταν ότι έδωσαν πυρηνικά μυστικά στη Σοβιετική Ενωση. Παρά τις κατασκευασμένες κατηγορίες και την κατακραυγή (ανάμεσα σε αυτούς που ένωσαν τις φωνές τους υπέρ των Ρόζενμπεργκ: ο Α. Αϊνστάιν, ο Μπ. Μπρεχτ, ο Π. Πικάσο, ο Ζαν Πολ Σατρ κ.ά.), θα καταδικαστούν σε θάνατο και θα εκτελεστούν στις 19 / 6 / 1953.

1958 Πεθαίνει ο κομμουνιστής Μιλτιάδης Πορφυρογέννης. Γεννημένος στις 25 / 2 / 1903 στην Αγριά Μαγνησίας, συνέδεσε τη ζωή του με το Κομμουνιστικό Κόμμα και τους αγώνες του λαού μας. Μέλος του ΚΚΕ από το 1926, διετέλεσε αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής από το 5ο Συνέδριο το 1934. Στο 7ο Συνέδριο (1945) αναδείχτηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου (έως το θάνατό του). Εκλέχτηκε βουλευτής του ΚΚΕ στις εκλογές του 1932 και του 1936, ενώ διώχτηκε επανειλημμένα για τη δράση του. Ελαβε ενεργό μέρος στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και διετέλεσε υπουργός το 1944 (στην κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» του Γ. Παπανδρέου) και το 1947 (στην Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση).

1985 Ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου εξαγγέλλει θεαματικά τη διαβόητη «αγορά του αιώνα». Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΚΥΣΕΑ, εγκρίνεται η υπογραφή προσυμφώνων για την αγορά 40 αεροσκαφών «F - 16» και 40 «Μιράζ 2000». Υλοποιείται έτσι μια προειλημμένη απόφαση, αγνοώντας το κοινό αίσθημα και τις διαμαρτυρίες για τη ΝΑΤΟική αυτή επιλογή.

1994 Πεθαίνει η ηθοποιός και πολιτικός Μελίνα Μερκούρη.