Αφήνοντας στην άκρη τις «γκρίνιες» των τελευταίων ημερών για το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που προωθεί η κυβέρνηση και το κατά πόσον μπορεί να υπηρετήσει αποτελεσματικά το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, ο πρόεδρος των εγχώριων βιομηχάνων μπήκε χτες στο «ζουμί»: Βάλτε πλάτη όλοι, για να περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα που είναι «απαραίτητα» για την ανάκαμψη των κερδών μας!

Συγκεκριμένα, αφού τόνισε ότι απαιτείται η «μέγιστη δυνατή πολιτική συναίνεση» για την εφαρμογή του μνημονίου, υπογράμμισε την ανάγκη να συνεννοηθούν οι πολιτικοί και να υπάρξει μια «νέα συμφωνία» για όλους, ώστε ο ελληνικός λαός να... καταλάβει τα προβλήματα και να δεχθεί ορισμένες λύσεις «που είναι επώδυνες για όλους αλλά είναι απαραίτητες»...

Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι όλα όσα προβάλλουν τα αστικά πολιτικά κόμματα, όπως τα περί «νέας εποχής» για το «πέρασμα στην ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο» που λανσάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, τα περί «συμφωνίας αλήθειας» για «το κοινό συμφέρον» εργαζομένων - κεφαλαίου που λανσάρει η ΝΔ, τα περί «νέου new deal» που λανσάρει το Ποτάμι κ.ο.κ., δεν είναι παρά παραλλαγές αυτής της... «νέας συμφωνίας», με την οποία το κεφάλαιο επιχειρεί να στοιχίσει το λαό πίσω από τους στόχους του, προκειμένου να αποδεχθεί τις «επώδυνες αλλά απαραίτητες λύσεις» που αυτοί επιβάλλουν.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ωστόσο, δεν έμεινε εκεί. Φρόντισε να δείξει καθαρά και την προτίμηση των εγχώριων βιομηχάνων για την κυβέρνηση που θα μπει μπροστά - σε αυτήν τη φάση τουλάχιστον - σε αυτήν τη «νέα συμφωνία».

«Αδειάζοντας» πλήρως τη ΝΔ και απαντώντας σε ερώτηση για το αν βοηθά στην κατεύθυνση των συναινέσεων το αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για πρόωρες εκλογές, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αν κάποιος βάζει συνεχώς βάρος ή εμπόδια σε μια χώρα που είναι έτοιμη να τρέξει, αυτό είναι ένα θέμα ουσιαστικό, σημαντικό και πολιτικό επίσης»...

Στην ίδια κατεύθυνση, της ανάγκης συναίνεσης, είχε τοποθετηθεί τις προηγούμενες μέρες ο Μ. Σάλλας της Τράπεζας Πειραιώς, σημειώνοντας ότι το αστικό πολιτικό σύστημα «είναι υποχρεωμένο να κάνει κτήμα του τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να γίνει ανταγωνιστική η οικονομία. Αναμφίβολα, η κυβέρνηση πρέπει να είναι πιο αποτελεσματική στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Ομως, είναι ευθύνη και των κοινωνικών ομάδων να βοηθήσουν. Η οικονομική ελίτ, η επιστημονική, η πολιτιστική, ακόμη και η δημοσιογραφική, θα πρέπει να συνδράμουν στην προσπάθεια».

Αυτά, για να μη μας τσαμπουνάνε με θράσος εκεί στην κυβέρνηση διάφορα περί του τι είναι «αριστερό και ριζοσπαστικό στην εποχή μας» και για το πόσο «ματώνουνε» τάχα για το λαό...

Οι εκλεκτοί του κεφαλαίου είναι, αυτοί που έχουν επιλεγεί για τη βρωμοδουλειά του, τόσο που να μη διστάζει να «αδειάσει» ακόμα και το... παραδοσιακό «παιδί» του!

Με ένα ειρωνικό σχόλιο απαντάει η «Εφημερίδα των Συντακτών» («ΕφΣυν») και ο αρθρογράφος Γ. Π. στη θέση του ΚΚΕ για τον αγωγό TAP, όπως διατυπώθηκε από τον ΓΓ της ΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, σύμφωνα με την οποία μόνο μια άλλη εξουσία, με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και στον ορυκτό πλούτο της χώρας, μπορεί να αξιοποιήσει αυτά τα πλεονεκτήματα προς όφελος του λαού και να συνάψει συμφωνίες πραγματικά αμοιβαίου οφέλους με άλλες χώρες.

Δεν θα μπούμε στον κόπο να εξηγήσουμε στην εφημερίδα και τον αρθρογράφο της αυτή τη θέση του ΚΚΕ, την οποία σχολιάζουν με τον τίτλο «TAP μόνο στο σοσιαλισμό». Διότι ούτε μπορούν ούτε πολύ περισσότερο θέλουν να την κατανοήσουν. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε να σκεφτούν στοιχειωδώς έξω από τα όρια του καπιταλιστικού «μονοδρόμου». Πιο πιθανό να βγει ο ήλιος από τη δύση!

Θα τους θυμίσουμε, όμως, τι έλεγαν οι ίδιοι για τον TAP, όταν τον συμφωνούσε η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά: «Η κυβέρνηση πασχίζει με φιέστες - με Κινέζους και Αζέρους - να βγει από το αρνητικό κλίμα στο οποίο βουλιάζει».

Σήμερα, βέβαια, δεν υπάρχουν φιέστες και άλλα τέτοια και ο TAP έγινε καλός, όπως και το μνημόνιο, προβάλλεται ως «πεντακόσια χιλιόμετρα... ανάπτυξη», «ισχυρή στήριξη στην οικονομία», «θέσεις εργασίας» κ.λπ. Και, φυσικά, προβάλλονται οι δηλώσεις του πρωθυπουργού στα εγκαίνια για «έργο μείζονος οικονομικής και γεωστρατηγικής σημασίας», μαζί με τα συχαρίκια από τις ΗΠΑ.

Τα παλιά τα κάνανε γαργάρα και μάλιστα με aquaforte. Οπως ξεχάστηκαν και τα μνημόνια και όλα τα υπόλοιπα, στα οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει πιστά το έργο των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Ισως, βέβαια, στην «ΕφΣυν» έχουν κοντή μνήμη και ξέχασαν τι έλεγαν. Είμαστε, όμως, εμείς εδώ για να τους το θυμίζουμε.

1824 Γεννιέται ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, πολιτικός και πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

1890 Γεννιέται ο Χο Τσι Μινχ (ψευδώνυμο του Νγκουέν Τατ Τχαν). Επιφανής προσωπικότητα του βιετναμέζικου και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Φοίτησε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των Εργαζομένων της Ανατολής της ΕΣΣΔ, υπήρξε αντιπρόσωπος στο 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1924, ενώ διατέλεσε για χρόνια Α' Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ. Ο Χο Τσι Μινχ ηγήθηκε του κινήματος κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας και της ιαπωνικής κατοχής. Μετά τη νίκη της επανάστασης, τον Αύγουστο του 1945, εκλέχτηκε πρωθυπουργός και στη συνέχεια Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ. Υπό την καθοδήγησή του, ο λαός του Βιετνάμ διεξήγαγε το σκληρό αγώνα κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ και κατήγαγε περιφανή νίκη. Πέθανε το 1969.

1895 Πεθαίνει ο Κουβανός ποιητής και φιλόσοφος επαναστάτης Χοσέ Μαρτί, ηγέτης του κινήματος της ανεξαρτησίας της Κούβας από τους Ισπανούς αποικιοκράτες. Αναδείχθηκε σε σύμβολο του αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού, για όλη τη Λατινική Αμερική συνολικά.

1925 Γεννιέται ο Μάλκολμ Χ (Μάλκολμ Λιτλ το πραγματικό όνομά του, Ελ Χάτζι Μαλίκ Ελ Σαμπάζ το μουσουλμανικό του), ο Αμερικανός μουσουλμάνος ηγέτης και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δολοφονήθηκε στις 21 Φλεβάρη 1965.

1927 Δημοσιεύονται στον «Ριζοσπάστη» οι «Θέσεις του αγκίτ - προπ (τμήματος ζύμωσης και προπαγάνδας) για την κινεζική επανάσταση», με την ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην Κίνα και των σχεδίων του διεθνούς ιμπεριαλισμού για επέμβαση. Το ΚΚΕ εκδηλώνει την αλληλεγγύη του και ρίχνει το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από την Κίνα! Ζήτω η κινεζική επανάσταση»!

1929 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» ανακοίνωση της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας που καταγγέλλει τη δολοφονία από την αστυνομία του Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας και μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς Ντιούρο Ντιάκοβιτς και του Γραμματέα της Εργατικής Βοήθειας Γιουγκοσλαβίας Νικόλα Χετσίμοβιτς.

1934 Εγκαθιδρύεται στη Βουλγαρία με πραξικόπημα στρατιωτική - φασιστική δικτατορία.

1941 Το Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ και μια σειρά πατριωτικές οργανώσεις συνενώνονται σε Σύνδεσμο Αγώνα (Βιετ-Μιν) για την ανεξαρτησία του Βιετνάμ.

1960 Η κυβέρνηση Καραμανλή στήνει σειρά δικών στα έκτακτα Στρατοδικεία, με κατηγορούμενους στελέχη του ΚΚΕ. Στο εδώλιο του Στρατοδικείου κάθονται στελέχη και μέλη του Κόμματος, με την κατηγορία ότι «δραπετεύσαντες εις το σιδηρούν παραπέτασμα επεδίδοντο εις την συγκέντρωσιν πληροφοριών στρατιωτικής φύσεως και την δι' ασυρμάτων μετάδοσίν τους εις την ηγεσίαν του ΚΚΕ και την βουλγαρικήν υπηρεσίαν πληροφοριών». Ανάμεσα στους κατηγορούμενους και ο Χαρίλαος Φλωράκης. Τη νύχτα της 19ης προς την 20ή Μάη, το Στρατοδικείο καταδικάζει σε ισόβια τους Χαρίλαο Φλωράκη, Κώστα Λουλέ, Κυριάκο Τσακίρη, Μήτσο Δάλλα, Γιώργο Κουτρούκη και την Πολυξένη Χρυσοχοΐδου.