Παπαγεωργίου Βασίλης

Δηλαδή, αν πιστέψουμε τα όσα αναφέρουν οι τίτλοι των δυο εφημερίδων, τα επόμενα τέσσερα χρόνια, θα δοθούν 4 τρισ. επιπλέον - ή το μεγαλύτερο μέρος τους - στους κοινωνικούς τομείς. Πάνε ένα στοίχημα οι εμπνευστές αυτών των τίτλων, ότι δε θα είναι ούτε το ένα δέκατο - και πολλά λέμε. Και πέρα απ' αυτό, από πού θα κοπούν τα 4 τρισεκατομμύρια; Ακόμη κι αν δεχτούμε τα όσα λένε οι κυβερνώντες, μόνο το ένα θα εξοικονομηθεί από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Τα υπόλοιπα τρία; Πάντως, όχι από τα συνεχώς αυξανόμενα κέρδη και τα συνεχώς πολλαπλασιαζόμενα και πολύμορφα προνόμια της ολιγαρχίας. Με άλλα λόγια, δηλαδή, η κυβέρνηση θα πάρει - με τον ένα ή άλλο τρόπο - τρία τουλάχιστον τρισ. από το λαό, για να μοιράσει μερικές εκατοντάδες δισ. ψίχουλων στις «ευπαθείς ομάδες», φιλοτεχνώντας ταυτόχρονα το «κοινωνικό πρόσωπό» της. Τι θα γίνουν τα υπόλοιπα; Η απάντηση βρίσκεται στις προχτεσινές απαιτήσεις του ΣΕΒ.

Οι ασιατικές οικονομίες έχουν μεν «ανανήψει», αλλά «επισφαλώς»: Τάδε έφη «The Economist» (Global Agenda, 27/3), το περιοδικό - ευαγγέλιο της συνεπούς φιλελεύθερης Δεξιάς, που προειδοποιεί χωρίς περιστροφές ότι επανεμφανίζεται η οικονομική κρίση, η οποία, ως τέτοια, καθόλου «συγκυριακή» δεν ήταν, ούτε «χρηματοπιστωτικός» ήταν ο χαρακτήρας της, ούτε «από τα χρηματιστήρια» προκλήθηκε. Τα σύννεφα μαζεύονται πάνω από την Ασία και η επιβράδυνση της «ατμομηχανής» της διεθνούς οικονομίας, των ΗΠΑ δηλαδή, προβληματίζει ιδιαίτερα. Ειδικά οι χώρες που επηρεάζονται περισσότερο από το σκάσιμο της «φούσκας» - «Νέας Οικονομίας», δηλαδή η Ινδονησία, η Μαλαισία, οι Φιλιππίνες, η Νότιος Κορέα και η Ταϊλάνδη, έχουν καταληφθεί εξαπίνης και βλέπουν τους χρηματιστηριακούς δείκτες που κατρακυλούν ως ένα ιδιαίτερα προειδοποιητικό και απειλητικό σήμα. Ποια είναι η προτεινόμενη από το περιοδικό «συνταγή»; «Μεταρρυθμίσεις». Με άλλα λόγια, ακόμη μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργαζομένων και των λαών, παραπέρα όξυνση των αντιθέσεων και των αντιφάσεων, κλπ., κλπ.

Βλέπετε, όσο «μεταρρυθμίζουν» την κρίση, είτε στην Ασία, είτε αλλού, τόσο η τελευταία θα επανεμφανίζεται ακόμη μεγαλύτερη.

Το ρόλο του «χαφιέ της διοίκησης» φαίνεται ότι έχουν αναλάβει ορισμένοι υπάλληλοι ιδιωτικής εταιρίας που ελέγχουν την είσοδο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας. Το κατήγγειλαν γιατροί του Νοσοκομείου, υπογραμμίζοντας ότι αυτή η κατάσταση τούς εξοργίζει και προσβάλλει την προσωπικότητά τους. Υπάρχουν αναφορές των «σεκιουριτάδων» του στιλ «ο τάδε επισκέφτηκε τον δείνα γιατρό για να του πληρώσει το ενοίκιο του σπιτιού του», ή «ο "χ" καθηγητής πέρασε την "ψ" ώρα με το αυτοκίνητό του, έχοντας μαζί του άλλους δυο αγνώστους επιβάτες». Πράγματι και οι γιατροί προσβάλλονται και δικαίως διαμαρτύρονται. Ομως, ο «Ρ» είναι σε θέση να γνωρίζει - έχουμε γράψει σχετικά και παλιότερα - πως ακόμα πιο βάναυσα προσβάλλονται οι επισκέπτες του νοσοκομείου, συγγενείς νοσηλευομένων κατά το πλείστον, αλλά και ασθενείς που πάνε για εξετάσεις στα εξωτερικά ιατρεία.

Οι «σεκιουριτάδες» της πύλης συμπεριφέρονται στους επισκέπτες σα να 'ναι ανεπιθύμητα «παράσιτα» που έρχονται για να «διασαλεύσουν τη γαλήνη», ή και «τρομοκράτες» έτοιμοι να βάλουν βόμβα και να τινάξουν τα πάντα στον αέρα! Με ύφος σκοπού στρατιωτικής εγκατάστασης, εξετάζουν εξονυχιστικά τον καθένα που πλησιάζει το νοσοκομείο, ζητάνε αγενώς πληροφορίες και εξηγήσεις για όλα και πολύ δύσκολα πείθονται να επιτρέψουν την είσοδο. Κι όταν κάποιος διαμαρτυρηθεί - το έκανε συντάκτης του «Ρ» - τότε η απάντηση είναι πως «ό,τι κάνουν και ό,τι λένε απορρέουν από εντολή του προέδρου του ΔΣ του Νοσοκομείου, Γ. Μεσσήνη»...

Βεβαίως, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας δεν πάσχει μόνο από... διοικητικό αυταρχισμό που «θρέφει» την αγένεια και τον «τσαμπουκά» των «σεκιουριτάδων». Πάσχει κι από άλλα πολλά και, προπάντων, από έλλειψη ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού, με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν όλες οι κλινικές του, όσες άνοιξαν να υπολειτουργούν και, γενικώς, να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες παροχής τριτοβάθμιας περίθαλψης σε 1.000.000 ανθρώπους της Θεσσαλίας και της γύρω περιοχής. Αυτό είναι σε γνώση της διοίκησής του, η οποία αντί να διεκδικεί τη στελέχωση του νοσοκομείου, ώστε να λειτουργεί κανονικά, επιβάλλει κλίμα αυταρχισμού σε βάρος των εργαζομένων, των ασθενών και των επισκεπτών. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αποφάσισε και την περικοπή των ιατρικών εφημεριών.

Η όλη κατάσταση είναι και εν γνώσει του υπουργού υγείας, Αλ. Παπαδόπουλου - άλλωστε και η περιβόητη «μεταρρύθμιση» στο ΕΣΥ συνδυάστηκε με τον αυταρχισμό στα νοσοκομεία - ο οποίος, όμως, δε λαμβάνει μέτρα σε θετική κατεύθυνση, αλλά αρκείται σε ανέξοδες και ψεύτικες υποσχέσεις...

Με τον κ. Αλεξ Ρόντο, σύμβουλο του υπουργού Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, έχουμε ασχοληθεί αρκετές φορές. Η τελευταία ήταν πριν λίγες μέρες, όταν δημοσιοποιήθηκε εισήγηση του κ. Ρόντου, προς τον πολιτικό του προϊστάμενο, όπου ο πρώτος σημείωνε - σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην ΠΓΔΜ - ότι η κυβέρνηση της γειτονικής χώρας πρέπει να προχωρήσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος, σε ομοσπονδιοποίηση ή καντονοποίηση της χώρας, σε συγκρότηση ισχυρών τοπικών κυβερνήσεων και αποκέντρωση εξουσιών, κλπ., κλπ. Το έγγραφο είδε το φως της δημοσιότητας και στα Σκόπια και, βέβαια, προκάλεσε έντονη δυσφορία. Πολύ περισσότερο, γιατί έφερε τον τίτλο «Κατάσταση στην ΠΓΔΜ - non paper Κερίμ (σ.σ. ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ) - ελληνικές εισηγήσεις». Υπονοώντας, δηλαδή, ότι οι προτάσεις αυτές ή ορισμένες τουλάχιστον έχουν και την έγκριση της ηγεσίας της ΠΓΔΜ.

Τις προάλλες, λοιπόν, που ο Γ. Παπανδρέου επισκέφθηκε τα Σκόπια, ρωτήθηκε για το έγγραφο αυτό και «κατάπιε» τη γλώσσα του. «Πρόκειται για εσωτερικό έγγραφο που αφορούσε εμένα τον ίδιο και τους συμβούλους μου στο υπουργείο. Δεν είχε να κάνει ούτε με δικές σας προτάσεις ούτε με δικές μας», απάντησε ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών.

Το γεγονός, όμως, πως το έγγραφο περιείχε προτάσεις συνεπάγεται ορισμένα ερωτήματα: Τινος ήταν οι προτάσεις αυτές; Τυχαία οι προτάσεις αυτές συμπίπτουν με αντίστοιχες, που προωθούνται από ορισμένους κύκλους του ΟΑΣΕ και του ΝΑΤΟ; Και, τέλος πάντων, πόσες «γκάφες» θα χρεωθεί - τυπικά τουλάχιστον - ο προαναφερόμενος σύμβουλος, για να πάρει τα πρέποντα μέτρα ο πολιτικός του προϊστάμενος;

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάντως, ανεξαρτήτως ποια απάντηση θα πάρει το προαναφερόμενο ερώτημα, να είστε βέβαιοι ότι τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορούν να βάλουν και μεγαλύτερα και πιο επιζήμια εμπόδια στον πρόεδρό τους αν το θέλουν. Αλλωστε το έχουν αποδείξει στο παρελθόν.

Να συνυπολογίσουμε δε πως δε λείπουν κι αυτοί που κάθε άλλο παρά «καλοβλέπουν» την ανοιχτή πρόσκληση στον Γιώργο Σουφλιά και καθόλου δεν τους αρέσει η εξέλιξη που παίρνουν τα πράγματα.

Τώρα, βέβαια, από μεταγραφικής σκοπιάς, καλή ήταν η κίνηση γιατί πολλοί μαζευτήκανε στο λεγόμενο «κεντροδεξιό» χώρο, οπότε θα υπάρξουν και πολλές προσφορές που αντικειμενικά ανεβάζουν την τιμή μεταγραφής του στελέχους.

Οσο για τον Μητσοτάκη, φαίνεται ότι περισσότερο τον ενδιαφέρει η κόντρα του με τον Λαλιώτη παρά το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, οπότε αποφάσισε να αξιοποιήσει το συνεδριακό βήμα για μια ακόμη επίθεση προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ!

Ο τελευταίος, βέβαια, είναι πολύ απασχολημένος. Τρέχει ακόμα να βρει τις χαμένες αποσκευές των επιβατών στο αεροδρόμιο των Σπάτων και να βάλει λίγη τάξη στο μαύρο χάλι που επικρατεί στο «μεγάλο έργο», οπότε δε φανταζόμαστε να έχει καιρό για ανταπάντηση και άλλα τέτοια...

Εκτος πια αν δεν πρόκειται για χάος στο αεροδρόμιο αλλά «για πολιτική αποκέντρωσης που προωθεί το υπουργείο Εσωτερικών που ευφυώς σκέφθηκε να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες του νέου αεροδρομίου».

Γιατί βέβαια όταν οι βαλίτσες των επιβατών από Αθήνα, διασκορπίζονται στις 4 γωνιές της Ελλάδας, έχουμε μια μορφή διακίνησης προϊόντων και μετακίνησης πληθυσμών!!!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βέβαια, κάποιοι μπορεί να προστρέξουν και να πουν, ότι τα προαναφερόμενα νούμερα αποτελούν την απόδειξη πως αποδίδει η πολιτική δίωξης του εγκλήματος και οι κάθε λογής εγκληματίες, μικροί - μεγάλοι, βρίσκονται εκεί που ανήκουν, δηλαδή στις φυλακές και όχι ελεύθεροι. Ωστόσο, όπως πάντα, η πραγματικότητα θα αφαιρέσει τους ροζ υαλοπίνακες των «αναλυτών», φανερώνοντας την πιο κυνική και απάνθρωπη διάσταση του αμερικανικού σωφρονιστικού συστήματος. Οι φυλακές ιδιωτικοποιούνται, αφ' ενός γιατί το κράτος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις υπέρογκες δαπάνες και αφ' ετέρου επειδή οι κρατούμενοι αποτελούν το πιο «καλό» εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, και μηδαμινές έως ελάχιστες αποδοχές. Με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια λοιπόν. Ενα πολύ προσοδοφόρο και απολύτως ελεγχόμενο κράτος «φυλακισμένων εργατών».

Την εντύπωση ότι στον αγροτικό τομέα εργάζονται 1.300.000 ξένοι εργάτες έδωσαν χτες πολλές αθηναϊκές εφημερίδες, με αφορμή μια μάλλον σκοπίμως ασαφή ανακοίνωση του υπουργείου Γεωργίας. Το σχετικό, όμως, νούμερο της ανακοίνωσης κάνει λόγο, όπως αναφέρουν παράγοντες του υπουργείου Γεωργίας, για μια θεωρητική ανάγκη σε μεροκάματα από ξένους εργάτες στην ελληνική γεωργία. Ομως, είναι άλλο πράγμα ότι δουλεύουν 1.299.598 ξένοι εργάτες ετησίως στην ελληνική γεωργία και άλλο ότι κάποιοι υπολογισμοί δείχνουν ότι θεωρητικά χρειάζονται 1.299.580 μεροκάματα ετησίως. Αλλωστε, αν γίνει ένας υπολογισμός στη βάση μιας σταθερής ετήσιας απασχόλησης, τότε φαίνεται ότι η ελληνική γεωργία χρειάζεται μόλις 4.725 ξένους εργάτες. Η εντύπωση, όμως, για το ότι στη γεωργία εργάζονται 1.300.000 ξένοι εργάτες με βάση τα χτεσινά δημοσιεύματα έμεινε. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, η συγκεκριμένη ανακοίνωση του υπουργείου Γεωργίας να βγήκε τη συγκεκριμένη περίοδο, με προφανή σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων και κυρίως να συμβάλει στην εξυπηρέτηση των διάφορων αστυνομοκρατικών σχεδίων της κυβέρνησης και όχι μόνο...

Associated Press

Προφανώς, το πάθημα των πρόσφατων γαλλικών δημοτικών εκλογών δεν έγινε μάθημα στα κόμματα, που συμμετέχουν στην κυβέρνηση της χώρας.

Τους έγδαρες,

τους έφαγες,

που λένε, και το μάτι

κι αφού έτσι

τους έριξες στη φτώχεια

την εσχάτη,

τώρα τους λες

«κοινωνικά»

γι' αυτούς θα πάρεις

«μέτρα»,

βρε, άντε πνίξου,

δένοντας

στο σβέρκο σου

μια πέτρα!

* * *

Ενώ είσαι

ο ένοχος για την

κακή τους μοίρα,

έρχεσαι τώρα,

υποκριτή,

και κάνεις το «σωτήρα»,

γι' αυτό

κι οι εξαγγελίες σου

θυμίζουνε, εντέλει,

το «Να σε κάψω,

Γιάννη μου,

και να σ' αλείψω

μέλι»!