Τρίτη 2 Απρίλη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κρίκος

Με τη συμμετοχή της Γαλλίας αναμένεται να ενισχυθεί το επόμενο διάστημα η τριμερής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, ενώ παράλληλα αναβαθμίζεται η συνεργασία Γαλλίας - Κύπρου, στον στρατιωτικό κυρίως τομέα. Η εξέλιξη αυτή ακολουθεί τη συμπλήρωση της τριμερούς Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ από τις ΗΠΑ, που σφραγίστηκε με τη συμμετοχή Πομπέο στην πρόσφατη Συνάντηση Κορυφής στην Ιερουσαλήμ. Θυμίζουμε ότι όλες αυτές οι πολυμερείς συνέργειες γίνονται με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και αποτελούν όχημα για την εμπέδωση του αμερικανοΝΑΤΟικού συστήματος «ασφαλείας» στην ευρύτερη περιοχή, απέναντι στο σχεδιασμό της Ρωσίας αλλά και της Κίνας. Το σενάριο όμως προβλέπει κι άλλες «εκπλήξεις». Οπως γράφεται το τελευταίο διάστημα, η Ελλάδα αναμένεται να γίνει κρίκος μιας ακόμα τριμερούς, αυτή τη φορά με την Κύπρο και τη Γεωργία! Για όσους δεν θυμούνται, η χώρα αυτή της Κασπίας αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Ρωσία και το ΝΑΤΟ, που προσπαθεί να πατήσει γερά το πόδι στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες συνεργασίες και «σχήματα» με κράτη της Κασπίας, ενισχύοντας την περικύκλωση της Ρωσίας. Αν αυτά τα δημοσιεύματα επιβεβαιωθούν - με βάση την αμερικανική θεωρία των «κύκλων» που τέμνονται στη χώρα μας - η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επεκτείνει τη δράση της και στο «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσίας, κάνοντας ένα ακόμα γενναίο βήμα εμπλοκής σε σχέδια και ανταγωνισμούς που εκθέτουν τον λαό σε μεγάλους κινδύνους.

Αμπελοφιλοσοφίες

Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, διάφοροι δημοσιολόγοι που καλύπτουν όλο το φάσμα των «ανησυχούντων» για το συνδικαλιστικό κίνημα, μεταξύ αυτών πολλοί ΣΥΡΙΖΑίοι και στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εκφράζουν την απέχθειά τους για τις εξελίξεις με το συνέδριο της ΓΣΕΕ, παρουσιάζοντας περίπου ως «κλοτσοπατινάδα» τη μάχη που δίνουν Ομοσπονδίες και Συνδικάτα για να γίνει ένα πραγματικό εργατικό συνέδριο και όχι μια μάζωξη νόθων και εργοδοτών, όπως θέλει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Μόνιμη επωδός όλων είναι ο επιμερισμός των ευθυνών ανάμεσα στη συνδικαλιστική μαφία και το ΠΑΜΕ, που βγάζει λάδι τους εργατοπατέρες και αναπαράγει εκφυλιστικές λογικές του τύπου «όλοι ίδιοι είναι». Αντί όλοι αυτοί να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, ας απαντήσουν: Είναι ή δεν είναι εκφυλισμός να συμμετέχουν στο συνέδριο της ΓΣΕΕ δεκάδες αντιπρόσωποι - μαϊμού και στελέχη της εργοδοσίας; Είναι ή δεν είναι εκφυλισμός να εκλέγονται αυτοί οι αντιπρόσωποι από σωματεία - παραμάγαζα των εργοδοτών, που παρουσιάζουν χιλιάδες ψηφίσαντες αλλά είναι άφαντα και υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες για το πώς η εργοδοσία παρεμβαίνει ωμά στις αρχαιρεσίες τους; Είναι ή δεν είναι καθήκον των εργαζομένων να βάλουν εμπόδια σ' αυτήν τη σήψη και την αθλιότητα, που δρα αποτρεπτικά σε χιλιάδες συναδέλφους τους να πάρουν μέρος στο κίνημα; Ας απαντήσουν σ' αυτά τα ερωτήματα κι ας αφήσουν τις αμπελοφιλοσοφίες και τα ύπουλα σχόλια για το ΠΑΜΕ, τα οποία το μόνο που καταφέρνουν τελικά είναι να προσφέρουν άλλοθι σε όσους ευθύνονται πραγματικά για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Χαράτσωμα

Τις προηγούμενες μέρες η ΕΛΣΤΑΤ έδωσε στοιχεία σχετικά με τις δαπάνες για την Υγεία, που έρχονται με τη σειρά τους να αποκαλύψουν τα κυβερνητικά «φούμαρα» περί «σταθεροποίησης και ενίσχυσης» του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ετσι, η δημόσια δαπάνη για την Υγεία το 2013 ήταν 9.445,9 εκατ. ευρώ, το 2016 8.923,8 εκατ. ευρώ και το 2017 8.815,8 εκατ. ευρώ. Δηλαδή μέσα σ' ένα χρόνο (2016-17) η δημόσια δαπάνη μειώθηκε κατά 1,3% και από το 2013 κατά 6,7%. Αντίστοιχα, οι δαπάνες των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ) για την Υγεία των ασφαλισμένων ήταν 4.404,8 εκατ. ευρώ το 2016 και 4.807,3 εκατ. ευρώ το 2017. Μέσα σ' ένα χρόνο, δηλαδή, τα Ταμεία πλήρωσαν 9,6% περισσότερα. Στα παραπάνω νούμερα αποτυπώνεται η πολιτική των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης να μεταθέτουν ολοένα και περισσότερο στις πλάτες των ασφαλισμένων το κόστος για την Υγεία, αυξάνοντας τις άμεσες και έμμεσες πληρωμές. Οπως φαίνεται και απ' αυτά τα στοιχεία, είναι μάταιος κόπος να αναζητεί κανείς ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα. Μπροστά στις εκλογές, τη μόνη ουσιαστική διαφορά μπορεί να κάνει η ενίσχυση του ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες, που θα επιστρέψει πολλαπλάσια, με ενίσχυση της λαϊκής αντιπολίτευσης στην πολιτική που συνθλίβει δικαιώματα και ανάγκες, αλλά και ως δύναμη οργάνωσης του αγώνα για πραγματικά σύγχρονες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλους.

Ξέρει κάτι;

«Μακεδονικά σενάρια» για την ανατροπή του καταγγέλλει ο Πρόεδρος της Σερβίας, μετά από βδομάδες κινητοποιήσεων, που πήραν το όνομα «Βαλκανική Ανοιξη». Ισχυρίζεται μάλιστα ότι οι κινητοποιήσεις αυτές υποκινούνται από τους «Δυτικούς», με εμπλοκή κυβερνήσεων βαλκανικών κρατών, όπως η Βόρεια Μακεδονία, και ότι γι' αυτό το θέμα ο Ζάεφ είχε πρόσφατα συνάντηση με Αμερικανό αξιωματούχο, κάτι που δεν διαψεύδεται. Η ένταση στις σχέσεις Σερβίας - Βόρειας Μακεδονίας δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο, αλλά όπως και να το δει κανείς, οι καταγγελίες Βούτσιτς συνιστούν κλιμάκωση. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση της Σερβίας είχε στηρίξει τον Γκρούεφσκι και είχε αντιταχθεί στην αναβάθμιση του ρόλου των Αλβανών, που προωθούσε ο Ζάεφ, ο οποίος τελικά επικράτησε με τη στήριξη ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν ότι οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί στα Βαλκάνια «χτυπάνε κόκκινο» όσο προχωρά ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός, που έχει στο στόχαστρο πρωτίστως τη Ρωσία. Επιβεβαιώνουν επίσης ότι η Σερβία, όπου η Ρωσία διατηρεί ισχυρά ερείσματα, βρίσκεται στο επίκεντρο του «ενδιαφέροντος» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, που επιστρατεύουν κάθε μέσο για να προχωρήσει η «ευρωατλαντική ολοκλήρωση». Και βέβαια, αποδεικνύεται πόσο γρήγορα «μπαίνουν στο νόημα» χώρες όπως η Βόρεια Μακεδονία, από τη στιγμή που εντάχθηκε ενεργότερα στο σχεδιασμό ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, μετά και τη συμφωνία των Πρεσπών. Αλήθεια, τι ξέρει (και δεν μιλάει...) για όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση, που διεκδικεί και ρόλο «ηγέτιδας δύναμης» στα Βαλκάνια;

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1805 Γεννιέται ο κορυφαίος Δανός συγγραφέας ιστοριών για παιδιά, Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Εργα του «Ο μολυβένιος στρατιώτης», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Το ασχημόπαπο» κ.ά.

1872 Πεθαίνει ο Αμερικανός εφευρέτης Σάμιουελ Μορς, ο δημιουργός του τηλέγραφου και των σημάτων Μορς.

1922 Συνέρχεται στο Βερολίνο η συνδιάσκεψη των τριών Διεθνών: Της 3ης Διεθνούς (Κομμουνιστικής), της 2ης Διεθνούς (Σοσιαλδημοκρατικής) και της 2½ Διεθνούς (που ιδρύθηκε το 1921 από ορισμένα Σοσιαλιστικά και Εργατικά Κόμματα και το 1923 συγχωνεύτηκε με τη 2η Διεθνή). Με τις επίμονες προσπάθειες αλλά και τις σοβαρές υποχωρήσεις από τη μεριά της Κομμουνιστικής Διεθνούς, επιτυγχάνεται συμφωνία που προβλέπει την κοινή δράση ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση, τη δημιουργία ενιαίων προλεταριακών μετώπων σ' όλες τις χώρες, την παροχή βοήθειας στη Σοβιετική Ρωσία που απειλούνταν από την πείνα κ.λπ. Γρήγορα όμως αποδείχθηκε πως οι ηγέτες της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας δεν είχαν σκοπό να ακολουθήσουν τίποτε απ' όλα αυτά, συνεχίζοντας την έως τότε πολιτική τους σε όφελος της αστικής τάξης.

1944 Ξεκινά η ανοιχτή καταστολή των βρετανικών δυνάμεων κατά των Ελλήνων στρατιωτών, ναυτών και αεροπόρων στη Μέση Ανατολή, που είχαν ταχθεί υπέρ της ΠΕΕΑ (με το ΕΑΜ τάσσονταν σχεδόν το 90% των ελληνικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, οι οποίοι συσπειρώνονταν στις οργανώσεις Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση, με επικεφαλής τον κομμουνιστή Γιάννη Σαλά, και Αντιφασιστική Οργάνωση Ναυτικού και Αεροπορίας). Δυστυχώς, η ηγεσία του ελληνικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος δεν έβγαλε τα σωστά συμπεράσματα από τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή. Ετσι, λίγες μέρες μετά τη συντριβή του κινήματος, αντιπροσωπεία του ΕΑΜ, της ΠΕΕΑ και του ΚΚΕ υπέγραψε το Σύμφωνο του Λιβάνου και δέχτηκε χάριν της λεγόμενης εθνικής ενότητας - παρά τις επιφυλάξεις που εξέφρασε - να καταδικάσει το κίνημα της Μέσης Ανατολής, χαρακτηρίζοντάς το «στάση».

1949 Ισχυρές δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ενεργούν επιθετικό ελιγμό στη βόρεια Πίνδο, αιφνιδιάζουν τον κυβερνητικό στρατό και καταλαμβάνουν τα υψώματα Προφήτη Ηλία Φούρκας, Ταμπούρια, Γύφτισσα, Πουλιάνα, Πύργο Στράτσανης, Αμάραντο κ.ά.

1962 Πεθαίνει ο Μητροπολίτης Κοζάνης Ιωακείμ, στέλεχος του ΕΑΜ και εθνοσύμβουλος της ΠΕΕΑ. Μετά την Απελευθέρωση αρνήθηκε να αναθεματίσει τους κομμουνιστές και διώχτηκε από την Εκκλησία.

1982 Οι Αργεντινοί εισβάλλουν και καταλαμβάνουν τα νησιά Φόκλαντ, βρετανικό προτεκτοράτο από το 1832. Η Βρετανία απαντά με στρατιωτική επέμβαση. Η σύγκρουση έληξε με βρετανική νίκη στις 14/6.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ