Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, διάφοροι δημοσιολόγοι που καλύπτουν όλο το φάσμα των «ανησυχούντων» για το συνδικαλιστικό κίνημα, μεταξύ αυτών πολλοί ΣΥΡΙΖΑίοι και στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εκφράζουν την απέχθειά τους για τις εξελίξεις με το συνέδριο της ΓΣΕΕ, παρουσιάζοντας περίπου ως «κλοτσοπατινάδα» τη μάχη που δίνουν Ομοσπονδίες και Συνδικάτα για να γίνει ένα πραγματικό εργατικό συνέδριο και όχι μια μάζωξη νόθων και εργοδοτών, όπως θέλει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Μόνιμη επωδός όλων είναι ο επιμερισμός των ευθυνών ανάμεσα στη συνδικαλιστική μαφία και το ΠΑΜΕ, που βγάζει λάδι τους εργατοπατέρες και αναπαράγει εκφυλιστικές λογικές του τύπου «όλοι ίδιοι είναι». Αντί όλοι αυτοί να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, ας απαντήσουν: Είναι ή δεν είναι εκφυλισμός να συμμετέχουν στο συνέδριο της ΓΣΕΕ δεκάδες αντιπρόσωποι - μαϊμού και στελέχη της εργοδοσίας; Είναι ή δεν είναι εκφυλισμός να εκλέγονται αυτοί οι αντιπρόσωποι από σωματεία - παραμάγαζα των εργοδοτών, που παρουσιάζουν χιλιάδες ψηφίσαντες αλλά είναι άφαντα και υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες για το πώς η εργοδοσία παρεμβαίνει ωμά στις αρχαιρεσίες τους; Είναι ή δεν είναι καθήκον των εργαζομένων να βάλουν εμπόδια σ' αυτήν τη σήψη και την αθλιότητα, που δρα αποτρεπτικά σε χιλιάδες συναδέλφους τους να πάρουν μέρος στο κίνημα; Ας απαντήσουν σ' αυτά τα ερωτήματα κι ας αφήσουν τις αμπελοφιλοσοφίες και τα ύπουλα σχόλια για το ΠΑΜΕ, τα οποία το μόνο που καταφέρνουν τελικά είναι να προσφέρουν άλλοθι σε όσους ευθύνονται πραγματικά για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα.