Θυμάστε εκείνη την περίφημη μείωση του ΦΠΑ από το 13% στο 6% για την ηλεκτρική ενέργεια, που νομοθέτησε με πολλά «ταρατατζούμ» η κυβέρνηση τον περασμένο Μάη, λίγο πριν από τις ευρωεκλογές; Λέγαμε και τότε ότι η συγκεκριμένη μείωση, την οποία καλοδέχτηκαν προπάντων οι μεγάλοι βιομηχανικοί καταναλωτές, αποτελούσε στην πραγματικότητα μια έμμεση κρατική στήριξη στη ΔΕΗ, αφού της έδινε το περιθώριο να κάνει αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος, στη θέση των μειώσεων που θα εμφανίζονταν στα τιμολόγια μετά τη αλλαγή του ΦΠΑ. Δεν πέρασαν καλά καλά δυο μήνες, και τις προάλλες ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ είπε στη γενική συνέλευση των μετόχων ότι «η ΔΕΗ μπορεί σίγουρα να ανακάμψει και να γίνει σημαντικά κερδοφόρα, με μικρές, απόλυτα διαχειρίσιμες επιβαρύνσεις της κατανάλωσης». Με απλά λόγια, έρχονται αυξήσεις που θα απορροφήσουν την όποια μείωση είδαν τα λαϊκά νοικοκυριά με την αλλαγή της κλίμακας του ΦΠΑ. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι τα όποια «μέτρα ελάφρυνσης» παίρνει η κυβέρνηση (η σημερινή και η επόμενη) εξαϋλώνονται μέσα στο γενικότερο αντιλαϊκό πλαίσιο, που στην προκειμένη περίπτωση ορίζεται από τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» στην αγορά της Ενέργειας. Για τον ίδιο λόγο, η ΔΕΗ ετοιμάζεται να εξαπολύσει νέο σαφάρι για την είσπραξη παλιών οφειλών, βάζοντας στο στόχαστρο χιλιάδες οικογένειες που δεν έχουν να πληρώσουν. Δηλαδή, μονά - ζυγά χαμένοι είναι πάντα οι εργαζόμενοι, που πρέπει να αξιοποιήσουν ως κριτήριο ψήφου την κοροϊδία των δήθεν «μέτρων ελάφρυνσης» και με ισχυρό ΚΚΕ να δώσουν από αύριο κιόλας τον αγώνα για καμία νέα αύξηση στην τιμή του ρεύματος, καμία ιδιωτικοποίηση, ενάντια στην πολιτική της «απελευθέρωσης», φτηνή και επαρκή Ενέργεια σε όλο το λαό.

Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να «ξεπλύνει» τις αμαρτίες του για την αντιασφαλιστική πολιτική που εφάρμοσε τα προηγούμενα χρόνια, κάνοντας κριτική στην πλειοδοσία της ΝΔ σε ό,τι αφορά την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος, έρχονται ορισμένα παραδείγματα να επιβεβαιώσουν ότι και σ' αυτόν τον τομέα υπηρετούν το ίδιο σχέδιο. Ενα τέτοιο είναι ο ΕΔΟΕΑΠ, το ταμείο επικούρησης και περίθαλψης των δημοσιογράφων, για τον οποίο η «Αυγή» διαμαρτύρεται ότι «οι καναλάρχες, το ίντερνετ αλλά και ορισμένοι εκδότες (...) αφού επωφελήθηκαν από τη μείωση του φόρου τηλεόρασης περί τα 40 εκατ. το χρόνο, αρνούνται να καταβάλλουν το 2% επί του τζίρου τους, περί τα 4 εκατ. ευρώ ετησίως, όπως αρχικά είχε συμφωνηθεί». Αλήθεια όμως, αυτές οι φοροαπαλλαγές, σχεδόν δέκα φορές μεγαλύτερες από την ασφαλιστική εισφορά που νομοθετήθηκε για τους ιδιοκτήτες των Μέσων, ποιανού έργο είναι αν όχι του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτός κατάργησε το αγγελιόσημο και «μπούκωσε» με απαλλαγές τούς επιχειρηματίες των ΜΜΕ. Το γεγονός ότι σήμερα οι επιχειρηματίες αυτοί αρνούνται να πληρώνουν και τα ελάχιστα, προσφεύγοντας μάλιστα στα δικαστήρια, δεν αναιρεί τις ευθύνες της κυβέρνησης. Ομως συνένοχοι είναι και εκείνες οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες του κλάδου (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ) που έβαλαν πλάτη στο σχετικό νόμο για τον ΕΔΟΕΑΠ και διατυμπάνιζαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ «έσωσε» το Ταμείο. Τώρα, ορισμένοι το παίζουν «απατημένες σύζυγοι», καθώς αποκαλύπτεται ότι με πρόσχημα τη «σωτηρία» του Ταμείου οι επιχειρήσεις των ΜΜΕ εξασφάλισαν τα συμφέροντά τους με το παραπάνω, ενώ οι δημοσιογράφοι έμειναν «επί ξύλου κρεμάμενοι»! Ο,τι συμβαίνει δηλαδή με τα ασφαλιστικά δικαιώματα σε όλους τους κλάδους, είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε με κυβέρνηση ΝΔ.

Σε ομιλία του από το βήμα συνεδρίου για τις υποδομές και τις μεταφορές, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας «Fraport Greece», που εκμεταλλεύεται τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, αναφέρθηκε στην εξέλιξη των κατασκευαστικών εργασιών και μεταξύ άλλων τόνισε ότι στόχος της εταιρίας «δεν είναι η οικοδόμηση υποδομών που να εξυπηρετούν το μέλλον της Ελλάδας, αλλά η οικοδόμηση έργων που θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε δημόσιο τομέα και τουρισμό». Με άλλα λόγια, ο όποιος εκσυγχρονισμός των υποδομών γίνεται από την ιδιοκτήτρια εταιρεία για την τόνωση του τουρισμού και τη στήριξη του «αναπτυξιακού» σχεδιασμού του κράτους, όπου δεν χωράνε προφανώς οι ανάγκες του λαού για τακτικές, φτηνές και ασφαλείς μεταφορές, όπως κυνικά ομολογεί ο εκπρόσωπος της «Fraport»...

1912 Γεννιέται η Αμαλία Φλέμινγκ, σύζυγος και συνεργάτιδα του Βρετανού επιστήμονα Αλέξανδρου Φλέμινγκ, ο οποίος ανακάλυψε την πενικιλίνη.

1914 Δολοφονείται στο Σαράγεβο ο Αυστριακός δούκας Φραγκίσκος - Φερδινάνδος, γεγονός που στάθηκε αφορμή για την έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

1917 Η Ελλάδα μπαίνει και επίσημα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, τασσόμενη με τον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό της Αντάντ.

1918 Στη Σοβιετική Ρωσία δημοσιεύεται το Διάταγμα του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού για την εθνικοποίηση των επιχειρήσεων των βασικών κλάδων της βιομηχανίας και των σιδηροδρομικών μεταφορών.

1919 Υπογράφεται η Συνθήκη των Βερσαλλιών, με την οποία οι νικήτριες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Αντάντ επιβάλλουν τους όρους τους επί των ηττημένων Κεντρικών Δυνάμεων. Οι όροι της Συνθήκης, η νομή του κόσμου και ο μεταπολεμικός συσχετισμός που διαμόρφωσε η Συνθήκη αποτέλεσαν βασική αιτία του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου - του Β' Παγκοσμίου - που ξέσπασε δύο δεκαετίες αργότερα.

1927 Στον απόηχο της μεγάλης απεργίας του 1926, ψηφίζεται στη Βρετανία ο αντεργατικός νόμος «για τις συγκρούσεις στη βιομηχανία και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις», ο οποίος περιόριζε σημαντικά τη δυνατότητα των συνδικάτων να κηρύξουν απεργία, προέβλεπε δε σοβαρές κυρώσεις για όσες απεργίες κρίνονταν παράνομες.

1940 Η βρετανική κυβέρνηση αναγνωρίζει τον στρατηγό Ντε Γκολ ως αρχηγό του κινήματος «Ελεύθερη Γαλλία».

1945 Στην Πολωνία σχηματίζεται Προσωρινή Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας από το Πολωνικό Εργατικό Κόμμα και το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Επικεφαλής της τέθηκε ο Εντβαρντ Οσόμπσκα - Μοράβσκι (του Σοσιαλιστικού Κόμματος).

1948 Το Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας αποβάλλεται από το Γραφείο Πληροφοριών των Κομμουνιστικών Κομμάτων (Κομινφόρμ), το οποίο κατήγγειλε τον Τίτο για πέρασμα στον αστικό εθνικισμό. Η ρήξη του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας με την Κομινφόρμ είχε ξεκινήσει από την ηγεμονική θέση (και τις εδαφικές βλέψεις) που επιδίωκε η Γιουγκοσλαβία σε σχέση με τα άλλα βαλκανικά κράτη, στο πλαίσιο μιας μελλοντικής Βαλκανικής Ομοσπονδίας. Στη ρίζα του προβλήματος ωστόσο βρισκόταν η διαπάλη στο ίδιο το ΚΚ Γιουγκοσλαβίας γύρω από θέματα συνεργασίας με τμήματα της αστικής τάξης, το χαρακτήρα του ΚΚ, τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κ.ά.

1975 Πεθαίνει ο αρχιτέκτονας και πολεοδόμος Κωνσταντίνος Δοξιάδης.

1979 Με 193 ψήφους υπέρ (Νέα Δημοκρατία, ΚΟΔΗΣΟ, ΕΔΗΚ, ΕΔΑ, «ΚΚΕ εσωτερικού», ανεξάρτητοι), 3 βουλευτές να δηλώνουν «παρών» και 93 αποχές (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ), η Βουλή των Ελλήνων επικυρώνει τη συνθήκη ένταξης της χώρας στην ΕΟΚ.

1979 Η Σύνοδος του ΟΠΕΚ στη Γενεύη αποφασίζει την αύξηση της τιμής του αργού πετρελαίου κατά 10%. Ηδη η συνολική αύξηση των τιμών του πετρελαίου κατά τη διάρκεια του 1979 ανέρχεται σε 50%. Τα μονοπώλια του πετρελαίου αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τη διεθνή πετρελαϊκή κρίση του 1979.

1985 Πεθαίνει ο ηθοποιός Λάμπρος Κωνσταντάρας.