«Το φαινόμενο Μακρόν πρέπει να το δούμε υπό αυτό το διπλό πρίσμα. Οι προτάσεις του στην ευρωπαϊκή πολιτική και στην εξωτερική πολιτική είναι όχι απλά θετικές, αλλά οι μόνες θετικές προτάσεις που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη. Δηλαδή ο εκδημοκρατισμός της οικονομικής διακυβέρνησης, ευρωπαϊκή αυτονομία και κυριαρχία, στρατηγική αυτονομία της άμυνας από το ΝΑΤΟ και από τις ΗΠΑ, κι εμείς τις είχαμε υποστηρίξει αυτές τις ιδέες και συνεχίζουμε να τις υποστηρίζουμε. Στο εσωτερικό όμως είναι διαφορετικά τα πράγματα. Και, δυστυχώς ή ευτυχώς, και με την τσέπη μας ψηφίζουμε σε όλες τις εκλογές». Αυτήν τη ...μεγαλειώδη ανάλυση έκανε χτες ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, ανεβάζοντας πραγματικά σε άλλο επίπεδο την γνώριμη ΣΥΡΙΖΑίικη κοροϊδία τού δήθεν «μικρότερου κακού» και των αστικών κυβερνήσεων που - όπως μαθαίνουμε τώρα - είναι «ολίγον» αντιλαϊκές! 'Η, για την ακρίβεια, αντιλαϊκές εντός συνόρων και φιλολαϊκές εκτός...
Τα δε παραδείγματα που φέρνει είναι «ένα κι ένα». Τι να πρωτοπεί κανείς; Για τον... «εκδημοκρατισμό» της «οικονομικής διακυβέρνησης» με τα Ευρωπαϊκά Εξάμηνα και τα Ταμεία Ανάκαμψης, τα μνημόνια διαρκείας για τους λαούς; Για την «ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία», τη δυνατότητα δηλαδή της ιμπεριαλιστικής ένωσης να κάνει επεμβάσεις με το δικό της «brand name» όπου Γης; Οσο και να «τρίβουν» την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου μπας και «ξασπρίσει», όσα κολπάκια κι αν επιστρατεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ, με κάλπικους ...δυισμούς της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής «μέσα κι έξω» από τη χώρα, φιλολαϊκή εκδοχή της ούτε υπήρξε ποτέ, ούτε πρόκειται να υπάρξει. Αντίθετα, με όποιες πολιτικές δυνάμεις στο τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης, ο λαός, οι ανάγκες και τα δικαιώματά του θα είναι πάντα ο στόχος. Αυτό είναι και το μόνο «πρίσμα» για να διαβάσει τις εξελίξεις, χωρίς να περιμένει από «σωτήρες», αλλά μόνο από τον δικό του αγώνα.
Το «παιχνίδι» στα Ενεργειακά χοντραίνει, στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία και οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν προλαβαίνουν να μετρούν «ευκαιρίες». Για να τους διευκολύνει, λοιπόν, ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, ανέλαβε ρόλο «πρακτικογράφου» στα «deals» που «τρέχουν» αυτό το διάστημα και έχουν βέβαια την αμέριστη στήριξη των ΗΠΑ. Στο πλαίσιο του 7ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, κι αφού παρακολούθησε την τριμερή Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ για την Ενέργεια, ο πρέσβης μίλησε για έργα που θα στηρίξουν το σχέδιο απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο, λέγοντας με νόημα: «Εχουμε ακούσει και για άλλες ομάδες που εργάζονται στον Βόλο, στη Θεσσαλονίκη, στην Κόρινθο». Δύο μέρες μετά, τα ...ακούσματα του πρέσβη επιβεβαιώθηκαν, με την κατάθεση στη ΡΑΕ σχετικής αίτησης από μεγάλο ενεργειακό όμιλο, που εκπροσωπεί και αμερικανικά συμφέροντα, για την κατασκευή πλωτού σταθμού υγροποιημένου αερίου στη Θεσσαλονίκη. Μετά απ' αυτήν την επίδειξη του πρέσβη για τις μαντικές του ικανότητες, δεν έχουμε πλέον καμιά αμφιβολία για το πώς θα εξελιχθούν και άλλες ανοιχτές υποθέσεις, που σχετίζονται άμεσα με τα αμερικανικά συμφέροντα, όπως, για παράδειγμα, η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας. Βουλωμένο γράμμα διαβάζει ο πρέσβης, πώς να μην τον εμπιστευτείς...
1837 Ιδρύεται με βασιλικό διάταγμα του Οθωνα το Πανεπιστήμιο Αθηνών, που θα λάβει την ονομασία «Οθώνειον Πανεπιστήμιον».
1917 Πεθαίνει ο γιατρός και φιλόλογος Λούντβικ Ζάμενχοφ, δημιουργός της γλώσσας «Εσπεράντο» (μιας τεχνητής γλώσσας που κατασκευάστηκε με στοιχεία από μια σειρά ευρωπαϊκές γλώσσες, ώστε να είναι εύκολη στην εκμάθηση από τους Ευρωπαίους και να διευκολύνει την ενδο-ευρωπαϊκή επικοινωνία).
1941 Πραγματοποιείται στη Σκαρίνου το ιδρυτικό Συνέδριο του Ανορθωτικού Κόμματος του Εργαζόμενου Λαού (ΑΚΕΛ). Το ΑΚΕΛ δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του παράνομου Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου, «μαζί με προοδευτικά στοιχεία της αστικής τάξης», «προκειμένου να αξιοποιηθούν οι νόμιμες δυνατότητες». Τα επόμενα τρία χρόνια «το ΚΚΚ στην παρανομία και το ΑΚΕΛ στη νομιμότητα δρουν παράλληλα. Το 1944 αποφασίζεται ότι δεν συντρέχει λόγος ύπαρξης δύο κομμάτων των εργαζομένων και το ΚΚΚ συγχωνεύεται στο ΑΚΕΛ» (από την ιστοσελίδα του ΑΚΕΛ)
1946 Δολοφονείται από πληρωμένο όργανο του βιομηχάνου Λαναρά ο κομμουνιστής πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας Γιώργης Βουτυράς.
1948 Δημοσιεύεται Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για την κατάσταση και τη δράση του Αρχηγείου Ρούμελης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στην οποία τονίζονται οι επιτυχίες του κατά του κυβερνητικού στρατού, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπιζε στο επισιτιστικό και γενικότερα στον ανεφοδιασμό.
1967 Διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται εκλογές για τις 28/5. Οι εκλογές αυτές δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ, αφού στις 21/4 εγκαθιδρύεται στρατιωτική δικτατορία.
1970 Συνέρχεται στην Ουγγαρία η 14ηΟλομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (15-19/4/1970). Πριν την Ολομέλεια το ΠΓ είχε καλέσει τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ που ακολουθούσαν την αναθεωρητική - διασπαστική ομάδα (βλ. 12η Πλατιά Ολομέλεια, 1968) να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους απέναντι στο Κόμμα και την Κεντρική του Επιτροπή στην οποία ανήκαν. Η απάντησή τους υπήρξε αρνητική. Κύριο θέμα της Ολομέλειας ήταν ο συντονισμός της αντιδικτατορικής πάλης.
1970 Η Κύπρος συγκλονίζεται από την απόπειρα δολοφονίας κατά του Μακάριου και τα όσα αποκαλύπτονται για το σχέδιο πραξικοπήματος από την ελληνική χούντα και τους Ελληνοκύπριους συνεργάτες της. Η αποτυχημένη απόπειρα έγινε στις 8 του Μάρτη και στις 14 Απρίλη ο Μακάριος παραχωρεί συνέντευξη. Την επομένη, απαγγέλλεται επισήμως κατηγορία σε βάρος έξι Ελληνοκυπρίων, μεταξύ των οποίων ήταν και δύο αστυνομικοί.
Το 1970 ήταν μια χρονιά εκρηκτική για την Κύπρο. Η δικτατορία στην Ελλάδα, σε συνεργασία με τους Αμερικανούς και τους Αγγλους, βάζει μπροστά το σχέδιο εξόντωσης του Μακάριου για την προώθηση του σχεδίου ΝΑΤΟποίησης, που είχε εκπονηθεί από τους Αγγλοαμερικανούς στις αρχές της δεκαετίας του '60.
Η απόπειρα κατά του Μακάριου, όπως αποκαλύφθηκε κατόπιν, οργανώθηκε από τον Π. Γεωρκάτζη (σκοτεινό πρόσωπο με διασυνδέσεις τόσο με το καθεστώς της χούντας όσο και τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες) και τον διοικητή των δυνάμεων καταδρομών στην Κύπρο, αντισυνταγματάρχη Δ. Παπαποστόλου.
Τυχαία (;) τη μέρα της απόπειρας, το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» αποκάλυπτε σχέδιο της χούντας με την επωνυμία «Ερμής», το οποίο προέβλεπε: Πτώση του Μακάριου και διαχωρισμό ελληνοκυπριακού και τουρκοκυπριακού πληθυσμού.
1978 Συνέρχεται στο Πολυτεχνείο το Α' Πανελλαδικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).