Μόνο φαρσοκωμωδία μπορεί να χαρακτηριστεί το «έργο» που ανέβασε πρωτομαγιάτικα ο ΣΥΡΙΖΑ στη Δραπετσώνα, αν και η σκηνική παρουσία του Αλ. Τσίπρα ούτε συγκίνησε τους κατοίκους της περιοχής ούτε έκοψε τα εισιτήρια που προσδοκούσαν οι διοργανωτές. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε την «αριστερά» του ΝΑΤΟ, του διαβολικά καλού Τραμπ, του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, των αντιαπεργιακών νόμων, του χτυπήματος των διαδηλωτών στο άγαλμα Τρούμαν ως «κληρονόμο» και ...συνεχιστή των «παρακαταθηκών και θυσιών της εργατικής τάξης, των εργαζομένων για δικαιοσύνη και προκοπή σε αυτόν τον τόπο»! Κι όταν οι λαθροχειρίες εξαντλήθηκαν, μαζί και η προσπάθεια να καπηλευθεί τους αγώνες του εργαζόμενου λαού, το 'ριξε στη στιχουργική, λέγοντας πως «εμείς δεν μπορούμε να βολευτούμε με την ιδέα ότι "στη Δραπετσώνα πια δεν θα έχουμε ζωή"». Να το είπε άραγε επειδή τον πήρε η μπόχα από τα καζάνια της «Oil One», που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τους έδωσε παράταση για να ρυπαίνουν την περιοχή; Ποιος ξέρει...

Και δεν είναι μόνο αυτό: Δεν ξέρει άραγε ο Τσίπρας ότι λίγα μέτρα από κει που μιλούσε βρίσκεται το κάτεργο της COSCO; Οτι επί δικής του κυβέρνησης υπογράφτηκε η συμφωνία για την παράδοση του ΟΛΠ στο κινεζικό μονοπώλιο; Δεν άκουσε τίποτα για τους αγώνες των εργαζομένων να κατοχυρώσουν ωράρια και μισθούς, να μη δουλεύουν σαν σκλάβοι; Θυμάται άραγε ότι το 2018, επί δικής του κυβέρνησης και με δικούς του νόμους, τα δικαστήρια έβγαλαν πέντε φορές παράνομους τους απεργιακούς αγώνες των λιμενεργατών; Δεν έχει ακούσει τίποτα για το διαχρονικό αίτημα του πειραιώτικου λαού να φτιαχτεί στην ίδια εκείνη περιοχή ένα παιδιατρικό νοσοκομείο, και που ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ το απέρριπτε συστηματικά, πουλώντας «τσάι και συμπάθεια» για τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους; Λάθος μέρα και κυρίως λάθος μέρος διάλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει την παράστασή του. Αλλωστε, έργο με τέτοια πλοκή ούτε σε θέατρο σκιών δεν μπορεί να σταθεί...

Οχι πως έχει καμιά ιδιαίτερη αγωνία η ΕΕ για την επόμενη κυβέρνηση στην Ελλάδα, αλλά τα στελέχη της δεν χάνουν ευκαιρία να «υπενθυμίζουν» ποιος είναι ο «ακρογωνιαίος λίθος» όποιου κι αν εκλεγεί. Οπως ο Πάολο Τζεντιλόνι, ο επίτροπος της ΕΕ αρμόδιος για θέματα Οικονομίας, ο οποίος δήλωσε τις προάλλες: «Ολο το ελληνικό πολιτικό φάσμα γνωρίζει πόσο σημαντικά είναι τα ευρωπαϊκά προγράμματα, γνωρίζει ότι είναι αναγκαίο μετά τις εκλογές να επικεντρωθεί στα ευρωπαϊκά προγράμματα, στην απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, στις κοινές ευρωπαϊκές δεσμεύσεις». Σε ποια «ευρωπαϊκά προγράμματα» αναφέρεται; Στο Ταμείο Ανάκαμψης και σε άλλες πηγές χρηματοδότησης του κεφαλαίου, που αποτελούν το «κοινό πρόγραμμα» ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Και σε ποιες «δεσμεύσεις»; Στο Σύμφωνο Σταθερότητας, στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και στα άλλα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, που συνδιαμορφώνουν όλα τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Αφού λοιπόν «όλο το πολιτικό φάσμα» ξέρει, τότε προς τι οι υπενθυμίσεις; Ο Τζεντιλόνι και οι άλλοι απευθύνονται πρώτα απ' όλα στον λαό. Αυτόν εκβιάζουν να μην έχει προσδοκίες και αιτήματα που μπορεί να βάλουν σε κίνδυνο τα «προγράμματα» και τις «δεσμεύσεις». Επομένως, οι επιλογές του και στην κάλπη να περιορίζονται στο φάσμα του ...μικρότερου κακού. Αρα, να και το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών: Θα τους δώσει ο λαός τη δύναμη να τον τσακίζουν και τα επόμενα χρόνια; 'Η θα πρωταγωνιστήσει σε εξελίξεις προς όφελός του, με ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ στο πλευρό του;

1469 Γεννιέται ο πολιτικός στοχαστής από τη Φλωρεντία Νικολό Μακιαβέλι.

1837 Εγκαινιάζεται το Οθώνειον Πανεπιστήμιον (νυν Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), που στεγάζεται προσωρινά στην Πλάκα.

1887 Γεννιέται η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη.

1890 Πεθαίνει στις φυλακές της Χαλκίδας ο βουλευτής, πρώην αντεισαγγελέας εφετών, Ρόκκος Χοϊδάς, ο οποίος είχε αρνηθεί να υποβάλει αίτηση χάριτος μετά από την καταδίκη του σε τριετή φυλάκιση για άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Ραμπαγάς» και θεωρήθηκε προσβλητικό για τη βασιλική οικογένεια. Διακήρυττε ότι η εθνική κυριαρχία και ο νόμος είναι πάνω από τον βασιλιά. Ο Χοϊδάς είχε στηρίξει οργανώσεις όπως ο Δημοκρατικός Σύλλογος Πατρών και ο Σοσιαλιστικός Σύνδεσμος του Σταύρου Καλλέργη.

1936 Ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Παλλαϊκού Μετώπου (ΚΚΕ) Στέλιος Σκλάβαινας δηλώνει στον Τύπο ότι ο Μεταξάς «θα τείνει να εγκαθιδρύσει δικτατορία και ως απαρχή μπορεί να θεωρηθεί η διακοπή των εργασιών της Βουλής».

1945 Αποσπάσματα του παρακρατικού Σούρλα (στη διάρκεια της Κατοχής συνεργάστηκε με τους Γερμανούς και μετά την Απελευθέρωση βαφτίστηκε «εθνικόφρων» από την αστική εξουσία), με τη βοήθεια του διοικητή της Εθνοφυλακής, απαγάγουν από την Αργαλαστή Βόλου 84 πολίτες. Την ίδια μέρα, σε νυχτερινή επιδρομή στις φυλακές της Κεφαλονιάς, παρακρατικοί σφάζουν 7 κρατούμενους αγωνιστές.

1959 Η ΚΕ του ΚΚΕ σε μήνυμά της χαιρετίζει τον κομμουνιστή ποιητή Κώστα Βάρναλη για την απονομή του βραβείου «Λένιν».

1966 Ιδρύεται στο ΓΕΣ (Γενικό Επιτελείο Στρατού) το 7ο Επιτελικό Γραφείο, στο οποίο, όπως ανακοινώνεται, ανατίθεται ο τομέας ψυχολογικών επιχειρήσεων, προπαγάνδας και πολιτικής διαφωτίσεως. Διευθυντής του Γραφείου τοποθετείται ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος (γραμματέας της Επιτροπής Σχεδίου «Περικλής» και κατοπινός δικτάτορας).

1968 Εκτεταμένες συμπλοκές φοιτητών και αστυνομίας ξεσπούν στο κτιριακό συγκρότημα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στο Παρίσι. Είναι η πρώτη εκδήλωση του «Γαλλικού Μάη».

1973 Ο Πρόεδρος του Φοιτητικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Ενωσης, Βίκτορ Βίντσερ, εκφράζει την αλληλεγγύη των φοιτητών της ΕΣΣΔ προς τους αγωνιζόμενους Ελληνες φοιτητές, ζητώντας ταυτόχρονα την αποφυλάκιση όλων των κρατουμένων και τον σεβασμό των ακαδημαϊκών ελευθεριών.

1983 Νέα πρόταση για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη καταθέτει ο Σοβιετικός ηγέτης Γιούρι Αντρόποφ.

1996 Πεθαίνει ο διακεκριμένος Ελληνας κιθαρίστας Δημήτρης Φάμπας.