ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απαράδεκτο τσουβάλιασμα

Γρηγοριάδης Κώστας

Οποιοσδήποτε καλόπιστος άνθρωπος διαβάσει τις μέρες αυτές τις τοποθετήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης έναντι των θέσεων της κυβέρνησης, όπως τις παρουσίασε ο Κ. Σημίτης στη Θεσσαλονίκη, εύκολα θα καταλάβει ότι κινούνται από τη ριζικά διαφορετική κατεύθυνση της κριτικής των θέσεων του ΚΚΕ, μέχρι την... αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση των θέσεων της ΝΔ. Γιατί, λοιπόν, στη μεγάλη πλειοψηφία των ειδησεογραφικών δελτίων των ραδιοφωνικών σταθμών οι θέσεις αυτές τσουβαλιάζονται και παρουσιάζονται αυθαίρετα, ως ενιαίες, τις περισσότερες φορές, μάλιστα, έχοντας πάνω τους τη σφραγίδα των θέσεων της ΝΔ; Αραγε, δεν καταλαβαίνουν πως η παρουσίαση αυτή διαστρεβλώνει κατάφωρα τις θέσεις των υπόλοιπων κομμάτων - εν προκειμένω του ΚΚΕ - και μόνο την ενημέρωση των ακροατών τους δεν εξυπηρετεί; Δε νομίζουμε ότι οι υπεύθυνοι ειδήσεων των ρ/σ δε συνειδητοποιούν το γεγονός αυτό. Ούτε πιστεύουμε ότι ο μικρός συνήθως χρόνος διάρκειας των ραδιοφωνικών δελτίων ειδήσεων μπορεί να γίνεται άλλοθι για τις προαναφερόμενες απαράδεκτες διαστρεβλώσεις.

Ο ρόλος των γκάλοπ

Μπόλικη η φιλολογία των ημερών, με αφορμή το τελευταίο γκάλοπ, που φέρνει τον Σημίτη να προηγείται του Καραμανλή κατά δύο μονάδες, ενώ τον Ιούνη ο τελευταίος βρίσκονταν μπροστά κατά 10 μονάδες. Οσοι αποδέχονταν πλήρως τα στοιχεία του Ιούνη αμφισβητούν τα τωρινά και το αντίθετο. Περιττό να σημειώσουμε την ιδιοτέλεια, τη μικροκομματική σκοπιμότητα και την υποκρισία, που σφραγίζει τη στάση όλων τους. Το μόνο, ίσως, που χρειάζεται να τονίσουμε για μια ακόμη φορά, είναι το εξής: Οι λεγόμενες έρευνες της κοινής γνώμης και τα όσα λέγονται ή γράφονται γι' αυτές, παίζουν συνήθως το ρόλο επιχείρησης χειραγώγησης των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στη χώρα μας. Πίσω από τα τέτοια ή άλλα ποσοστά κρύβονται, πρώτα και κύρια, πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, εκστρατείες προπαγάνδας και δημιουργίας τεχνητών εντυπώσεων, μηνύματα από οικονομικά ισχυρούς προς τους εταίρους του δικομματισμού ή το αντίστροφο και πάει λέγοντας.

Ας σταματήσουν, επομένως, να μας ζαλίζουν με τις διάφορες αναλύσεις και αναζητήσεις για τις αιτίες και τους παράγοντες που αντέστρεψαν το πολιτικό σκηνικό, κλπ. κλπ. Βαρεθήκαμε...

Ποιος διορίζει τους υπουργούς...

Μία «αποκλειστική» αρμοδιότητα είχε απομείνει στον Κ. Σημίτη, αυτή του διορισμού των μελών της κυβέρνησης, αλλά και αυτή του... αφαιρείται. Το «Βήμα της Κυριακής», πριν από τον αναμενόμενο για μετά του συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ανασχηματισμό, αποφάνθηκε ότι «μόνος αμετακίνητος υπουργός είναι ο Γ.Α. Παπανδρέου». Θα θυμάστε ασφαλώς ότι ήταν η ίδια εφημερίδα που πριν μερικές βδομάδες είχε χρίσει» τον Γ. Παπανδρέου «διάδοχο» του Κ. Σημίτη, ενώ η ομογάλακτος του συγκροτήματος είχε... εκλέξει πρόσφατα τον Κ. Λαλιώτη γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Ρητορικό μάλλον το ερώτημα, ποιος διορίζει τους υπουργούς;

... και θέτει τα «καθήκοντα»;

Αν αναρωτηθείτε μετά από αυτά, «και ο Σημίτης; Ποιο ρόλο του επιφυλάσσουν», θα πρέπει να αναζητήσετε την απάντηση στο πρωτοσέλιδο άρθρο του Στ. Ψυχάρη με τίτλο «Ξέρει, θέλει, θα το κάνει;», στο οποίο αφού δηλώνει ευθαρσώς ότι το κείμενο της πρωθυπουργικής ομιλίας στη ΔΕΘ «θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο μέρος του σημερινού άρθρου του "Βήματος"», ζητά χειροπιαστές «επιδόσεις». «Τα περί διαρθρωτικών αλλαγών τα ακούσαμε και άλλοτε», αναφέρει το αφεντικό του συγκροτήματος και δε διστάζει να θέσει ευθέως τα... καθήκοντα: «Ας ελπίζομε ότι θα βρει (σ.σ. ο Κ. Σημίτης) το σθένος και τους συνεργάτες να τα επιτελέσει». Για όποιον δεν κατάλαβε, ο Κ. Σημίτης θα «κριθεί» - ευνόητο από ποιους - από το αν θα καταφέρει να βρει τρόπους να υλοποιήσει άμεσα τις περιβόητες «διαρθρωτικές αλλαγές». Διαφορετικά, υπάρχουν και οι έτοιμες «εφεδρείες»...

Ποια «εθνοκάθαρση»;

Η «αμεροληψία» του οργάνου δεν αμφισβητείται: ανώτατη δικαστική αρχή του Κοσόβου (υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, δηλαδή του ΝΑΤΟ). Αυτή λοιπόν η «αρχή» αποφάνθηκε προχτές ότι «οι πράξεις βίας του καθεστώτος Μιλόσεβιτς το 1999 δεν μπορούν να χαρακτηριστούν γενοκτονία, διότι ο σκοπός τους δεν ήταν η εξόντωση της αλβανικής εθνοτικής ομάδας»... Τα ίδια τα όργανά τους αναγκάζονται πλέον να ομολογήσουν, ελλείψει βέβαια οποιωνδήποτε αποδεικτικών στοιχείων, ότι τα περί «εθνοκάθαρσης» ήταν ένα κατασκεύασμα της ΝΑΤΟικής προπαγάνδας προκειμένου να δικαιολογηθούν οι δολοφονικοί βομβαρδισμοί. Περιττό να πούμε ότι η είδηση πέρασε στα «ψιλά». Δε συμφέρει, πολύ περισσότερο που η δίκη του Μιλόσεβιτς θα κρατήσει για καιρό και τέτοιες αλήθειες κάθε άλλο παρά ευνοούν τις εξελίξεις, που θέλουν γι' αυτή. Εννοείται, για το καλό της «σταθερότητας και της ειρήνης στην περιοχή», όπως θα έλεγε και ο Κ. Σημίτης.

Οι... κακοτυχίες

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΠΟΡΕΙ, οι παρατρεχάμενοι των πρωθυπουργικών επιτελείων να διοχετεύουν προς κάθε κατεύθυνση τις εκτιμήσεις τους, για τη μεγάλη επιτυχία του πρωθυπουργικού τριήμερου στη Θεσσαλονίκη, αλλά δε φαίνεται να βρίσκουν πουθενά την ανταπόκριση που θα ήθελαν.

Ακόμη και οι φιλικές προς την κυβέρνηση χτεσινές εφημερίδες προτίμησαν, να μην κάνουν πρωτοσέλιδο θέμα τους τις εξαγγελίες Σημίτη. Εδώ, που τα λέμε, τι να προβάλουν, τα ψίχουλα των πεντοχίλιαρων ή το σωρό των νέων προνομίων, φορολογικών απαλλαγών, κλπ., κλπ., προς το μεγάλο κεφάλαιο;

Μπορεί, να συμφωνούν -και συμφωνούν- με τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης και όσα σχετικά διακήρυξε ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ, αλλά έχουν το ...δικό τους τρόπο υποστήριξής της. Εναν τρόπο, που περιλαμβάνει πάντα και το καρότο και το μαστίγιο...

Ετσι, για παράδειγμα, τα χτεσινά «Νέα» είχαν πρωτοσέλιδο θέμα τους για τις βάσεις των ΑΕΙ - ΤΕΙ, το «Εθνος» έδινε... συμβουλές για «τα ασφαλή καταφύγια» τοποθέτησης επενδύσεων και η «Ελευθεροτυπία» ασχολούνταν με τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ και, συγκεκριμένα, με το θέμα της... διαδοχολογίας. Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, δηλαδή...

Εχουμε την εντύπωση, όμως, πως ο Κ. Σημίτης είναι και ...κακότυχος. Κάποιος πρέπει να τον ...μάτιαξε. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Τόσα είπε ο άνθρωπος τις προάλλες, για σταθερότητα, ανάπτυξη, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας και της επιχειρηματικότητας γενικότερα. Μοίρασε με τις χούφτες το μόχθο και τα χρήματα του λαού στα μονοπώλια και την πλουτοκρατία -όπως εύστοχα κατάγγειλε το ΚΚΕ- και χτες, το Χρηματιστήριο Αθηνών έκανε και νέα, βαθιά βουτιά...

Εμειναν ...οι παρατρεχάμενοι των πρωθυπουργικών επιτελείων με τις διαρροές... στα χέρια. Περίμεναν -και δικαίως, βέβαια, μετά τις πρόσφατες πρωθυπουργικές εξαγγελίες- να σημειωθεί χτες κάποια σοβαρή άνοδος του χρηματιστηριακού δείκτη και αντ' αυτού ο τελευταίος πήρε την κατηφόρα και δεν έλεγε να σταματήσει...

Οι σύγχρονες ανάγκες ασφυκτιούν

Η παρουσία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη ήταν αποκαλυπτική, σε ό,τι αφορά τη χαώδη απόσταση που χωρίζει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες από την πολιτική της κυβέρνησης. Αυτή η αβυσσαλέα απόσταση αποτελεί το σήμα κατατεθέν της εποχής μας. Είναι η εποχή των πολλαπλασιαζόμενων αναγκών, για τα λαϊκά στρώματα, και, από την άλλη πλευρά, της εντεινόμενης αδηφαγίας του κεφαλαίου. Οι λαϊκές ανάγκες ασφυκτιούν κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Μετατρέπονται σε βάσανα και σε «όνειρα» ανεκπλήρωτα, που στενάζουν υπό το βάρος των πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού και των «ροζ» διαχειριστικών «προτάσεων» των πολιτικών φορέων της πλουτοκρατίας.

***

Από την πρώτη κιόλας ομιλία του στα εγκαίνια της ΔΕΘ, ο Κ. Σημίτης υπήρξε ωμός: «Η ΕΕ έχει διαμορφώσει συγκεκριμένες πολιτικές και στόχους, στους οποίους οφείλουν να εντάσσονται οι εθνικές επιδιώξεις», τόνισε. Και μάλιστα συμπλήρωσε: «Τα προβλήματά μας είναι ευρύτερα και κοινά σε όλους. Εχουν παύσει να είναι αποκλειστικά εθνικά. Αντίθετα, έχουν υπερεθνικό χαρακτήρα». Με άλλα λόγια, η κοινωνική και οικονομική πολιτική είναι δεδομένη, καθορίζεται από τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση», ορίζεται από τα συμφέροντα των πολυεθνικών και, επομένως, ο λαός πρέπει - σύμφωνα με τα πρωθυπουργικά λόγια - να αποκηρύξει τα «αντικοινωνικά μικροσυμφέροντα» και το «σπάταλο καταναλωτισμό»! Τελεία και παύλα!

***

Κάτω από αυτό το πρίσμα, το αίτημα του λαού για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον, τίθεται στον κάλαθο των αχρήστων. Θεωρείται, μάλιστα, ανευθυνότητα να διεκδικείς και να απαιτείς λύσεις, αφού το αίτημα προσκρούει στις εντολές της ΕΕ και στην κοσμοπολίτικη αντίληψη και δράση του «όπου Γης και πατρίς» μεγάλου κεφαλαίου. Απαξ, λοιπόν, και το κεφάλαιο δε λογαριάζει το «έθνος», να ζητείται λύση στο ελληνικό πρόβλημα της Παιδείας, της Υγείας, της ανεργίας, είναι «αναχρονισμός» λέει ο κ. Σημίτης! Ταυτόχρονα, η «παγκοσμιοποιημένη» καταλήστευση από τις διεθνικές επιχειρήσεις του πλούτου, που παράγουν οι λαοί, είναι ένα φαινόμενο που παρουσιάζεται περίπου σαν «φυσικό», κάτι σαν «αναμενόμενο» και «αδιαπραγμάτευτο». Επομένως, όλα τα προβλήματα, που γεννιούνται από αυτό το κοινωνικό «μοντέλο», εμφανίζονται κι αυτά σαν «δεδομένα», σαν «μοιραία». Ακόμα χειρότερα: Οι υπηρέτες του καπιταλισμού θέλουν να παρουσιάσουν αυτήν την κατάσταση σαν «αιώνια» και «μη αντιμετωπίσιμη».

Συνεπώς; Τι απομένει στον συνταξιούχο του ΙΚΑ και του ΟΓΑ, που του δίνουν ένα πεντοχίλιαρο για «φιλοδώρημα»; Μα, να είναι «ευγνώμων»! Τι απομένει στον εργαζόμενο, που του καταργούν τα εργασιακά δικαιώματα και τον πετούν στον αντιασφαλιστικό Καιάδα; Να «προσαρμοστεί»! Τι απομένει στο νέο, που θέλει να μορφωθεί και να δουλέψει; Να είναι «προσηνής» και «ευγενικός», καθώς θα προσέρχεται στα γραφεία που ενοικιάζουν εργάτες!..

***

Από εκεί και πέρα, αρχίζει η ιδεολογική τρομοκρατία. Οποιος αντιστέκεται, εμφανίζεται ως υπέρμαχος της «ιδεολογίας του εγκλεισμού», κατά την πρωθυπουργική ορολογία. Αντίθετα, ο κ. Σημίτης θέλει τους Ελληνες να επιδεικνύουν «κοσμοπολίτικη» διάθεση, και στο ερώτημα τι γίνεται με την εκμετάλλευση στην Ελλάδα, να απαντούν: «Δε βαριέσαι, παντού υπάρχει εκμετάλλευση»! Πράγματι, όμως. Παντού υπάρχει εκμετάλλευση. Παντού υπάρχει φτώχεια, παντού η απόλυτη και σχετική εξαθλίωση διευρύνεται. Αλλά ο πρωθυπουργός, αντί να απολογείται (άλλωστε, ανήκει στο κλαμπ των υπηρετών της πολιτικής που τα παράγει όλα αυτά), επιλέγει να «νουθετεί» το λαό να μη φωνάζει που «δεν έχει παπούτσια, γιατί κάποιοι άλλοι δεν έχουν πόδια»...

Είναι μάταιο να περιμένει κανείς να αλλάξει αυτή η κυβερνητική λογική και πρακτική. Είναι η λογική της «παγκοσμιοποίησης», που αφήνει τους ανθρώπους «ξυπόλυτους» και τους απειλεί ότι, αν βγάλουν άχνα, θα τους κόψει και τα πόδια! Είναι σαφές: Οι ανάγκες του λαού, εφόσον αυτή η πολιτική δεν ανατραπεί, θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν, μαζί θα μεγαλώνει η απόσταση ανάμεσα σε όσα έχει και σε εκείνα που χρειάζεται. Αλλά δεν είναι μοιραίο ο λαός να ζητά και να μην του δίνουν...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Γερασμένοι «πρωταγωνιστές»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου οι επόμενες βουλευτικές εκλογές θα έχουν και μία διάσταση μονομαχίας. Το ερώτημα δε θα είναι μόνο ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, αλλά και Σημίτης ή Καραμανλής. Η προσωποποίηση είναι πλέον κανόνας της πολιτικής ζωής και δύσκολα θα σημειωθεί η εξαίρεση στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση». Δεν «κομίζει γλαύκα» ο Γ. Κύρτσος στο χτεσινό άρθρο του στον «Ελεύθερο Τύπο», αλλά μας δίνει την ευκαιρία να σχολιάσουμε ότι δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να είναι καταδικασμένος να διαλέξει στις επόμενες εκλογές το δίλημμα «Σημίτης ή Καραμανλής», στις μεθεπόμενες «Καραμανλής ή Γ. Παπανδρέου», όπως σε παλαιότερες ήταν «Α. Παπανδρέου ή Κ. Μητσοτάκης» κ.ο.κ. Νισάφι πια. Κοντά στα τριάντα χρόνια τώρα ξανά και ξανά το ίδιο παραμύθι και μονίμως χαμένοι οι εργαζόμενοι, ο λαός. Είναι καιρός να κάνουν «στην άκρη» το δικομματικό θίασο της συμφοράς και τους θλιβερούς και γερασμένους πρωταγωνιστές του και να αναλάβουν οι ίδιοι δράση φέρνοντας με τους αγώνες τους στο προσκήνιο τις δικές τους ανάγκες και όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον.

Μήπως... έμαθε τώρα;

Αγνοια είχε δηλώσει πριν κάμποσους μήνες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όταν είχε ρωτηθεί για το διαβόητο παγκόσμιο σύστημα ηλεκτρονικής υπερκατασκοπίας «Εσελόν». Προχτές, λοιπόν, η επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που ερευνούσε εδώ κι ένα χρόνο το ζήτημα, τέλειωσε το έργο της και σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπεύθυνού της, Γερμανού αντιπροέδρου του Κοινοβουλίου, Γκέρχαρντι Σμιτ, «δεν πρόκειται για εικασία, έχουμε αδιάσειστα στοιχεία, ολόκληρη αλληλουχία ενδείξεων που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν καταδικαστική απόφαση από δικαστήριο».

Η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να μη γνωρίζει τίποτε για το... έγκλημα;

Υ.Γ. Για όσους δε θυμούνται, υπενθυμίζουμε ότι το «Εσελόν» είναι ένα τεράστιο, παγκόσμιο σύστημα τηλεφωνικής και ηλεκτρονικής κατασκοπίας, που έχουν δημιουργήσει οι ΗΠΑ, με τη συνεργασία της Μ. Βρετανίας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας και το οποίο είναι ικανό να υποκλέπτει τις όποιες τηλεπικοινωνιακές και ηλεκτρονικές επικοινωνίες από οποιοδήποτε σημείο της Γης.

Ευρω - κοροϊδία

Πάντως, για να μην... αδικούμε την ελληνική κυβέρνηση, πρέπει να σημειώσουμε και την περίεργη - τουλάχιστον - στάση της πλειοψηφίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου τέθηκε η έκθεση για συζήτηση. Η απόφαση της πλειοψηφίας των ευρωβουλευτών, λοιπόν - η Ενωτική Ευρωπαϊκή Αριστερά και οι Πράσινοι καταψήφισαν την απόφαση - επισημοποιεί την ύπαρξη του ηλεκτρονικού υπερκατασκόπου, αλλά δεν καταγγέλλει ρητά και κατηγορηματικά ούτε το σύστημα ούτε τους δημιουργούς του, δε ζητά καν την κατάργησή του, ενώ περιορίζεται μόνο στην οικονομική κατασκοπία, παραβλέποντας την πολιτική. Το μόνο που ζητάει είναι η εύρεση τρόπων απόκρυψης των σχετικών πληροφοριών από την ΕΕ..!

Σκέτη κοροϊδία δηλαδή.

Στον υπουργό η ευθύνη

Σ' ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, της 29ης Αυγούστου, με τίτλο «Βόρειες Σποράδες - Απαγορευτικό το κόστος των εισιτηρίων», όπου καυτηριάζονταν οι τσουχτερές τιμές των ναύλων και άλλα προβλήματα των θαλάσσιων συγκοινωνιών της περιοχής, απαντά η ναυτιλιακή εταιρία MFD (ΜΙΝΩΑΝ ΦΛΑΪΝΓΚ ΝΤΟΛΦΙΝΣ ΑΝΕ) και σημειώνει: «Αναφορικά με το θέμα αυτό, επιθυμούμε να ενημερώσουμε τόσο τη σύνταξή σας, όσο και τους αναγνώστες σας, ότι τόσο τα ναυλολόγια, όσο τα δρομολόγια, οι ώρες αφιξο-αναχωρήσεων των πλοίων, η συχνότητα των δρομολογίων, τα λιμάνια προσέγγισης, ο αριθμός των πληρωμάτων ανά ειδικότητα σε κάθε πλοίο κλπ. καθορίζονται με απόφαση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.»

Δε γνωρίζουμε, αν το γεγονός, πως η εταιρία δεν αμφισβητεί στην επιστολή της τα όσα προβλήματα σημείωνε το ρεπορτάζ του «Ρ» σημαίνει και την εκ μέρους της παραδοχή τους, αλλά τη σχετική με το υπουργείο παρατήρησή της -η οποία είναι τυπικά σωστή- ας την πάρει υπόψη του ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, που χωρίς δεύτερη κουβέντα, συνήθως, αποδέχεται και θεσμοθετεί όσα του ζητούν οι εφοπλιστές.

Αντιαμερικανοί καρχαρίες...

Οι πρόσφατες επιθέσεις καρχαριών στις ακτές της Φλόριντα στην ουσία πρόκειται για σχέδιο της κουβανικής κυβέρνησης! Την είδηση αυτή δημοσίευσαν πριν μερικές ημέρες δύο εφημερίδες των ΗΠΑ.

Η «Ουίκλι Ουόρλντ Νιους», στον τίτλο της πρώτης της σελίδας σημειώνει: «Η Κούβα εξαπολύει επιθέσεις καρχαριών στις ΗΠΑ» και αναφέρει πως ο Πρόεδρος Φιντέλ Κάστρο έχει καταστρώσει «διαβολικό σχέδιο» για την εκπαίδευση καρχαριών, που θα δαγκώνουν τους Αμερικανούς που κολυμπούν στα ζεστά νερά της Φλόριντα, αλλά και της Χαβάης.

Επιπλέον, οι συγκεκριμένες εφημερίδες κατηγορούν την Κούβα ότι δένει εκρηκτικές συσκευές σε δελφίνια, τα οποία έχουν εκπαιδευτεί να ανατινάζουν βάρκες γεμάτες με ευτυχισμένους Αμερικανούς ταξιδιώτες. Επίσης, μας πληροφορούν ότι τα «ενισχυμένα μυστικά βιολογικά εργαστήρια» του Νησιού της Νεολαίας είναι έτοιμα να απελευθερώσουν χιλιάδες δηλητηριώδη χέλια σε ανυποψίαστους παραθεριστές σε ολόκληρη ανατολική ακτή.

Στην «είδηση» αυτή, αναφέρθηκε το «Ράντιο Αβάνα Κούμπα», (Radio Havana Cuba), αναφέροντας μάλιστα ότι πρόκειται για μια πληροφορία τόσο γελοία που είναι δύσκολο κανείς να κρατήσει ένα ειρωνικό χαμόγελο... Και η εφημερίδα «Γκράνμα» συμπληρώνει: «Είτε το πιστεύετε είτε όχι, αυτά τυπώθηκαν και μερικοί τα πιστεύουν».

Οι δύο προτάσεις

Η παράσταση έλαβε τέλος. Ο κυβερνητικός θίασος αποχώρησε από τη Θεσσαλονίκη, συνοδευόμενος από τον αχό των χειροκροτημάτων της πλουτοκρατίας και των συνθημάτων αποδοκιμασίας του λαού της Βόρειας Ελλάδας που διαδήλωνε στους δρόμους, αντιμέτωπος με τις ορδές των δυνάμεων καταστολής. Δυο Ελλάδες, δυο κόσμοι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Κι από τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες φάνηκε ξεκάθαρα για ποια από τις δύο κόπτεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Για την Ελλάδα της καπιταλιστικής εργοδοσίας απλοχεριά και γενναιοδωρία, για την Ελλάδα του μόχθου ένα μεγάλο «τίποτα» γαρνιρισμένο με πολλά «θα».

Το περιβόητο «κοινωνικό πακέτο» αποδείχτηκε άδειο για το λαό και η αστυνομοκρατούμενη Θεσσαλονίκη σκιαγράφησε με σαφήνεια το περιεχόμενο του νέου «κοινωνικού συμφώνου», που με στόμφο ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός. Οσο για την ισχυρή Ελλάδα του κ. Σημίτη; Ηταν αυτή που τον χειροκροτούσε. Η Ελλάδα του ισχυροποιημένου κεφαλαίου. Η Ελλάδα μιας μειοψηφίας που απομυζά τον ιδρώτα του λαού και καρπώνεται τον πλούτο που αυτός παράγει. Γιατί πλούτος υπάρχει, αρκετός να θρέψει και να καλύψει όλες τις ανάγκες των παραγωγών του. Και θα μπορούσε να παραχθεί ακόμη περισσότερος, αν στόχος ήταν η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του τόπου και του λαού. Αλλά δεν είναι και ούτε ποτέ μπορεί να είναι αυτός ο στόχος μιας καπιταλιστικής οικονομίας, που τον μόνο θεό που αναγνωρίζει είναι το κέρδος μέσω της ληστρικής εκμετάλλευσης ανθρώπων και φύσης.

Η άλλη Ελλάδα, αυτή στην οποία ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, αυτή που βαρυγκωμά από την ανεργία, τη φτώχεια, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, από την εμπορευματοποίηση της παιδείας και της υγείας, αυτή που αδυνατεί να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες της, αυτή που ο πρωθυπουργός αντιμετώπισε σαν αφελή ιθαγενή μοιράζοντάς της χάντρες και καθρεφτάκια, ένα δρόμο έχει για τη δική της ισχυροποίηση: να πάρει την τύχη της στα δικά της χέρια.

Το ξανάπαμε, δυνατότητες υπάρχουν πολλές, πλούτος άφθονος. Κανείς όμως δεν επιτρέπεται πια να τρέφει αυταπάτες πως κάποιοι θα του παραχωρήσουν όσα χρειάζεται και δικαιούται. Οι κυβερνητικές διακηρύξεις στη Θεσσαλονίκη δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνειών. Κάποια αντιλαϊκά μέτρα που πήραν προσωρινή αναβολή, λόγω των μεγάλων κινητοποιήσεων, με πρώτο αυτό της κοινωνικής ασφάλισης, θα βρεθούν και πάλι στο κέντρο της νέας επίθεσης. Απέναντι στην πραγματικότητα που βιώνει ο ελληνικός λαός και που με μαθηματική ακρίβεια θα χειροτερέψει κι άλλο, απέναντι στην «ισχυρή Ελλάδα» που θα γίνεται με την πάροδο του χρόνου ισχυρότερη κλέβοντας όσα του απέμειναν, οι επιλογές του στενεύουν και περιορίζονται στην εξής μία: στην πάλη, τη ρήξη, τη σύγκρουση.

Ο λαός μπορεί με τον αγώνα του να έρθει στο προσκήνιο. Να αποσπάσει όσα του ανήκουν. Να βάλει φρένο στην «ισχυρή Ελλάδα» όπως ο κ. Σημίτης την εννοεί, γιατί είναι η Ελλάδα «που τον πληγώνει». Να έρθει σε σύγκρουση με το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Μπορεί συγκροτώντας το δικό του μέτωπο πάλης να φτάσει τη μάχη ως τη νίκη, ως τη λαϊκή εξουσία και τη νέα κοινωνία, εκεί που ο ίδιος θα ορίζει την τύχη του και οι προσδοκίες του θα πραγματωθούν στο ακέραιο. Αυτή την ελπιδοφόρα πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, πρόταση που βρίσκεται στον αντίποδα των θέσεων της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα παρουσιάσει απόψε από την πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα.

Διώξτε τους!

Κι άλλο πάνω

στο σβέρκο μας

έχει σκοπό

να μείνει,

δεν κάμπτεται

με τίποτε,

το θώκο

δεν αφήνει,

αδιαφορεί

αν ο λαός αδιάκοπα

τον φτύνει!