ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Αυτονομία» μεταξύ συμμοριών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη διαπίστωση ότι «η ΕΕ δε δείχνει διάθεση να αυτονομηθεί» έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τη χτεσινή συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, ο οποίος τον ενημέρωσε για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής στο Λάακεν. Ο ίδιος ο Κ. Σημίτης έδειξε να συμμερίζεται αυτήν την εκτίμηση, παρατηρώντας πως η σύνοδος στο Λάακεν έδειξε ότι δεν έχει ωριμάσει η ανάγκη διαμόρφωσης αυτόνομης ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής. Ομως, για ποια «αυτονομία» της ΕΕ; Προφανώς την αυτονομία έναντι των ΗΠΑ. Για ποιο λόγο επιδιώκεται αυτή η αυτονομία; Μα για να ανταγωνιστεί με «πιο ισότιμους όρους» η ΕΕ τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της «νέας τάξης» για το μοίρασμα και ξαναμοίρασμα των αγορών, τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη και την άγρια υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, την επιβολή και διατήρηση ενός καθεστώτος τρόμου στον πλανήτη. Σε αυτό το πλαίσιο ο ευρωστρατός, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πολεμική μηχανή ταχείας επέμβασης σε ολόκληρο τον πλανήτη για λογαριασμό των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και πολυεθνικών. Με άλλα λόγια δεν είναι η ΕΕ το «αντίπαλος δέος» στην ηγεμονία των ΗΠΑ και τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό, όπως επιχειρούν πονηρά να περάσουν κάποιοι φιλοευρωπαϊστές, αλλά ο συντονισμένος αγώνας των λαών ενάντια στους δυνάστες της «νέας τάξης». Η αυτονομία της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ θυμίζει αυτονομία μεταξύ συμμοριών που λυμαίνονται ολόκληρο τον κόσμο.

Η αστερόεσσα στην Καμπούλ

«Η αστερόεσσα κυματίζει πάλι στην Καμπούλ - Υστερα από 12 χρόνια». Με αυτό τον τίτλο η χτεσινή «Καθημερινή» παρουσιάζει τις τελευταίες εξελίξεις από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Αβίαστα έρχονται στο νου σκέψεις για το σκοπό και τους στόχους του ιμπεριαλιστικού αυτού πολέμου και δεν μπορεί να μη σημειωθεί πόσο δικαιώθηκαν αυτοί που υποστήριζαν πως ένας βασικός στόχος του πολέμου ήταν να «βάλουν πόδι» και να επιβάλλουν την ηγεμονία τους στη γεωστρατηγικής σημασία Κεντρική Ασία οι Αμερικανοί. Ο κυματισμός της αμερικανικής σημαίας στην Καμπούλ συμβολίζει με ξεχωριστό τρόπο την επίτευξη ακριβώς αυτού του στόχου. Αυτός είναι ο λόγος που καίγονται οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» για να στείλουν και αυτοί στρατεύματα στην Καμπούλ. Για να μη μείνουν πίσω και χάσουν έδαφος στη διαμάχη για την παγκόσμια ηγεμονία. Ομως, τι δουλιά έχει ελληνικός στρατός στην Καμπούλ; Ποια «εθνικά συμφέροντα» θα υπερασπιστεί; Μήπως θα ήταν καλύτερα να τον ονομάσουν τμήμα του αμερικανικού στρατού για να μην κοροϊδεύουν και τον κόσμο;

Οι χαμένοι και οι κερδισμένοι

«Μεταρρύθμιση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κερδισμένους και χαμένους» είπε προχθές ο υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος, μιλώντας στην εκδήλωση του ΙΟΒΕ. Πράγματι, μεταρρύθμιση χωρίς χαμένους και κερδισμένους, δεν μπορεί να γίνει. Οπως ακριβώς, δεν μπορείς να φτιάξεις ομελέτα, χωρίς να σπάσεις αυγά. Αυτά, όμως, να τα πει στους συναδέλφους του στην κυβέρνηση και τα «επικοινωνιακά» επιτελεία του Μαξίμου, που θέλουν σώνει και καλά, να πείσουν τους εργαζόμενους, ότι οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις (Υγεία, Ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις κλπ) έχουν μόνο κερδισμένους.

Οσο για μας, σε άλλο διαφωνούμε μαζί του και, μάλιστα, κατηγορηματικά και κάθετα, όπως θα 'λεγε και ο ίδιος. Στο περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων, που προωθεί τόσο ο ίδιος, όσο και η κυβέρνηση συνολικά. Και διαφωνούμε ριζικά, γιατί οι μεταρρυθμίσεις και οι πολιτικές της κυβέρνησης βάζουν στη θέση των χαμένων τους εργαζόμενους και το λαό, ενώ το μεγάλο κεφάλαιο στη θέση του κερδισμένου.

«Πράσινο φως» για δολοφονίες

Το βέτο που άσκησαν οι ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, προκειμένου να μην περάσει η απόφαση που προέβλεπε την αποστολή διεθνών παρατηρητών στα παλαιστινιακά εδάφη, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών για το ποιος κρύβεται πίσω από τις εκκαθαρίσεις και την κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενθαρρύνει τις μαζικές δολοφονίες των αθώων Παλαιστίνιων, ακριβώς γιατί θέλουν την απόλυτη υπεροχή του «προστατευόμενού» τους στην περιοχή και την κατοχή του παλαιστινιακού λαού. Ο δήθεν μετριοπαθής Κ. Πάουελ ήταν ανατριχιαστικός: «Οταν η βία (σ.σ. των Παλαιστίνιων) τεθεί υπό έλεγχο και μηδενιστεί, θα έχουμε την απάντηση από την ισραηλινή πλευρά και θα αρχίσουμε να κινούμαστε»(!). Με άλλα λόγια, «συνεχίστε τις εν ψυχρώ δολοφονίες - εμείς σας καλύπτουμε»!

Τα... σιβηρικά τρένα

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΤΙΓΚΑ» από βουλευτές νομών της Βόρειας Ελλάδας ήταν το τρένο «Ιντερσίτι» που ήρθε χτες από τη Θεσσαλονίκη. Είχαν αποκλειστεί, βλέπετε, από την κακοκαιρία και έπρεπε οπωσδήποτε να έλθουν για να συμμετάσχουν στη συζήτηση του προϋπολογισμού. Αργησαν μεν αλλά έφτασαν.

Ανάμεσά τους και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ φυσικά, οι οποίοι, υποθέτουμε, κάθε άλλο παρά διαφωνούντες με τον προϋπολογισμό είναι. Αλλιώς, υποθέτουμε, θα είχαν θυμηθεί την παλιότερη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου και θα είχαν «κατεβεί από το τρένο», κάπου στα Τέμπη!

Τους δυστυχείς μηχανοδηγούς συλλογιζόμαστε βέβαια. Ξέρετε τι είναι να μεταφέρεις στην Αθήνα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που θα σου δώσει αυξήσεις ελεημοσύνης, μέσω της γνωστής εισοδηματικής πολιτικής του 2,5%; Αν μη τι άλλο, θλιβερό καθήκον!

ΠΑΝΤΩΣ, τα τρένα κυριάρχησαν χτες στην επικαιρότητα. Δεν ήταν και λίγο αυτό που τράβηξαν οι άτυχοι επιβάτες. Ξεκίνησαν από την Ορεστιάδα για Αθήνα και κατέληξαν να ταξιδεύουν με τον υπερσιβηρικό, όπως τελικά αποδείχτηκε, και μάλιστα χωρίς καν θέρμανση. Ετσι, καμιά καινούρια εμπειρία δεν έχει να τους προσφέρει πλέον ένα ταξίδι στο Βλαδιβοστόκ.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ έργων υποδομής και δρόμων θα αναλάβει, μεταξύ άλλων, μας ανακοίνωσαν, η ελληνική στρατιωτική δύναμη στο Αφγανιστάν. Αν και σε τέτοιες περιπτώσεις, κάθε τι που λέγεται ελέγχεται.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας ευχηθούμε, πάντως, να μην έχουν πληροφορηθεί στο Αφγανιστάν για την κατάσταση που επικρατεί αυτές τις μέρες της κακοκαιρίας στην Ελλάδα. Αλλιώς προβλέπεται «Βόρεια Συμμαχία» και «Αλ Κάιντα» να συμμαχήσουν εναντίον μας, μόλις ακούσουν το περιεχόμενο της αποστολής!

ΕΝΤΑΞΕΙ, μάλλον μπορεί να αισθάνεται περήφανος έτσι όπως τα κατάφερε ο Λαλιώτης. Ποιος μπορούσε να καταφέρει στις μέρες μας να πρωταγωνιστεί (εξ αντικειμένου) το μουστάκι του Μαυρίκη στα δελτία ειδήσεων... Εξαιρετικός ατζέντης ο γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ.

Τους ένωσε... η Χιλή

Φαίνεται ότι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΕΒ δεν τους «ενώνει» μόνο το νέο νόμισμα. Τους ενώνει και το ασφαλιστικό. `Η μάλλον επειδή τους ενώνει το ευρώ και ό,τι αυτό συμβολίζει, δεν μπορεί παρά να τους ενώνει και η επιδίωξη κατάργησης ασφαλιστικών δικαιωμάτων, δηλαδή η αέναη επιχείρηση του μεγάλου κεφαλαίου για μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης και αύξησης των κερδών του. Στην προχτεσινή παρουσίαση μελέτης του ΙΟΒΕ για το ασφαλιστικό - ενός μανιφέστου ύμνο στο μοντέλο του Πινοτσέτ - η ταύτιση θέσεων ήταν απροκάλυπτη, όσο εξοργιστική ήταν η ουσία αυτών των μέτρων που επεξεργάζονται από κοινού. Μέχρι και την «Εκθεση Σπράου» έβγαλαν από τη ναφθαλίνη των συνταγών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, για να μας πουν ότι το ασφαλιστικό πρέπει να λυθεί και μάλιστα χωρίς άλλες αναβολές.

Βέβαια, για μας η απόλυτη αυτή ταύτιση, όπως και το γεγονός ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, μαζί με τον ΣΕΒ και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες προχωρούν ακάθεκτοι και «δουλεύουν» για την κατεδάφιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης δεν είναι καινούριο. Το ζήσαμε την περασμένη άνοιξη, όταν κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση και βιομήχανοι, μονομπλόκ, επιχείρησαν να ενταφιάσουν την κοινωνική ασφάλιση. Το βίωσαν οι εργαζόμενοι όλη την προηγούμενη δεκαετία, όταν ο ένας ψήφιζε τους αντιασφαλιστικούς νόμους, ο άλλος τους εφάρμοζε - εναλλάσσοντας ρόλους - και ο ΣΕΒ ευλογούσε..!

Τώρα τους ενώνει και η «νέα λύση» του ασφαλιστικού. Τους ενώνει η ομολογία του Α. Παπαδόπουλου ότι από τη «μεταρρύθμιση» θα «υπάρξουν χαμένοι και κερδισμένοι»! Και πράγματι κερδισμένοι θα είναι οι μεγαλοεργοδότες και οι πολυεθνικές. Χαμένοι θα είναι όλοι οι εργαζόμενοι, η αγροτιά, η συντριπτική πλειοψηφία των επαγγελματοβιοτεχνών, η λαϊκή οικογένεια. Τους ενώνει «η πληγή των βαρέων και ανθυγιεινών», όπως τα χαρακτήρισε ο Γ. Σουφλιάς και η απαίτηση για πετσόκομμα των αναπηρικών συντάξεων, αλλά και όλων των άλλων συντάξεων. Τους ενώνει η απαίτηση του ΣΕΒ - όπως τη διατύπωσε ο Ν. Αναλυτής - για συνταξιοδότηση στα 67 χρόνια και το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Το μοντέλο της Χιλής, η Εκθεση Σπράου, οι «προτάσεις Γιαννίτση», η μελέτη των Βρετανών, η αντίστοιχη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ..! Τους ενώνουν τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπούν.

Τους ενώνουν, τελικά, όλα αυτά που τους χωρίζουν από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Τους ενώνουν ό,τι χωρίζει εμάς όλους, από αυτή τη δικομματική συμμαχία. Και μας χωρίζουν απ' αυτούς πολύ περισσότερα. Και πάνω απ' όλα μας χωρίζει το δικαίωμά μας να καρπωνόμαστε εμείς τους κόπους μας. Μας χωρίζει απ' αυτούς το όραμά μας για μια καλύτερη ζωή, μια άλλη ζωή.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Η αλεπού στο παζάρι

Γρηγοριάδης Κώστας

Την κάθοδο τής... αλεπούς στο παζάρι, θύμιζε η προχτεσινή επίσκεψη του πρέσβη των ΗΠΑ Τ. Μίλερ στο μετρό της Αθήνας. Οπως μάλιστα μας πληροφορεί Δελτίο Τύπου της εταιρίας «Αττικό Μετρό ΑΕ», «ο κος Μίλερ εξέφρασε το θαυμασμό του τόσο για την κατασκευή του έργου και την αισθητική του, όσο και για τις προδιαγραφές λειτουργίας και ασφάλειας του συστήματος».

Θα τολμήσουμε να χαρακτηρίσουμε ως εξαιρετικά... κακεντρεχείς όσους συνδέουν την επίσκεψη αυτή με τις πιέσεις που ασκούνται για μια ακόμη ανανέωση της σύμβασης της αμερικανικής εταιρίας «Μπέχτελ» ως συμβούλου του έργου. Τις υπηρεσίες της οποίας βέβαια πλήρωσε μέχρι τώρα ο ελληνικός λαός με γύρω στα 40 δισ. δρχ. Και μάλιστα τι συμβουλές: σωστά «διαμάντια»! Χάρη σ' αυτές ούτε τα δεκάδες δισ. δρχ. «πανωπροίκια» γλιτώσαμε, ούτε τις κακοτεχνίες, ούτε τις μεγάλες καθυστερήσεις. Γιατί να μην τους ξαναπροσλάβουμε λοιπόν, όχι μόνο σ' αυτό, αλλά και σε άλλα έργα; Οι άνθρωποι είναι κελεπούρι, μπροστά στους φτηνούς - και προφανώς κατά την κυβέρνηση «ημιμαθείς» και άπειρους - Ελληνες διπλωματούχους μηχανικούς...

Ποιος κρατικός μηχανισμός;

Ξαφνικά, όλοι θυμήθηκαν τον κρατικό μηχανισμό και άρχισαν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται για την κραυγαλέα απουσία σ' αυτές τις δύσκολες, λόγω κακοκαιρίας, ώρες. Παρατήρηση πρώτη: Φωνάζουν για τον «ελλιπή» και «ανύπαρκτο» κρατικό μηχανισμό αυτοί που τόσα χρόνια ωρύονταν για «λιγότερο κράτος» και δραστική μείωση του κρατικών (κοινωνικών) δαπανών. Παρατήρηση δεύτερη: Αυτός ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην αποστολή του, ακριβώς γιατί τον έχουν προ πολλού εγκαταλείψει στην τύχη του οι κυβερνώντες, συνεπείς στη νεοφιλελεύθερη πολιτική τους (Δεν περιμέναμε να κολλήσει το τρένο - στο Διδυμότειχο-, δήλωνε χθες ο γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, δείχνοντας το επίπεδο ετοιμότητας). Αυτός ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να στηρίξει τον ελληνικό λαό σε δύσκολες στιγμές, όπως οι τωρινές. Ακριβώς γιατί έχει φτιαχτεί με άλλες προδιαγραφές και για να ανταποκρίνεται σε άλλες αποστολές.

Τα... προτερήματα του νέου προέδρου

Ανέλαβε, τις προάλλες, τα καθήκοντά του ο νέος πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), Γ. Πατέλλης, αντικαθιστώντας τον Ευ. Γιαννακόπουλο. Στη σχετική τελετή παράδοσης, ο νέος πρόεδρος του Οργανισμού, δεν παρέλειψε να τονίσει και μάλιστα δύο φορές, στη σύντομη δήλωσή του, ότι προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα. Για όσους δεν κατάλαβαν, μάλιστα, τι σημαίνει η ιδιαίτερη αυτή υπογράμμιση, φρόντισε να εξηγήσει, ότι «τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά εκεί και τα πράγματα αμέσως συζητιούνται και αμέσως λύνονται».

Πράγματι. Είναι γνωστές οι... δημοκρατικές διαδικασίες του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», που επικρατούν στον ιδιωτικό τομέα. Αλλωστε, αυτές επιχειρεί να μεταφέρει η κυβέρνηση και στο δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένου και του ΕΟΤ. Εξάλλου, ένα στέλεχος που προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος είναι από εκείνους «που αναγνωρίζονται από τη Γενεύη σαν expert του τουρισμού» -όπως φρόντισε ο ίδιος να αυτοπροσδιοριστεί- θα αποτελεί εγγύηση για την προώθηση του μοναδικού ρόλου που έχει κρατήσει για τον ΕΟΤ η κυβέρνηση και δεν είναι άλλος από την εξυπηρέτηση της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας».

Ευρω-αλαλούμ

Ενα πραγματικό αλαλούμ υπήρχε προχτες -αλλά και χτες σ' ένα βαθμό- σε πολλά υποκαταστήματα τραπεζών, όπου προσήλθαν πολλοί πολίτες για να προμηθευτούν τα «σακουλάκια γνωριμίας» με τα ευρώ. Σε άλλα υποκαταστήματα ζητούσαν αστυνομική ταυτότητα, σε άλλα τον αριθμό φορολογικού μητρώου, σε άλλα ζητούσαν την υπογραφή βεβαιώσεων και δηλώσεων και σε άλλα ζητούσαν και 300 δραχμές παραπάνω, για... τον κόπο τους.

Δε θέλουμε να προκαταλάβουμε τίποτε, αλλά κρίνοντας κανείς από τις δυο αυτές μέρες, μόνον απαισιόδοξος μπορεί να είναι για τις πρώτες μέρες του Γενάρη, όταν το ευρώ θα κυκλοφορήσει και κανονικά...

Περί ευρω-θριάμβων

Οπως θα έχει ακούσει, από το μπαράζ διαφημίσεων στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, ο αναγνώστης, από την 1η του Γενάρη, τίθεται σε κυκλοφορία το ευρώ, αντικαθιστώντας τη δραχμή. Αυτό από μόνο του είναι ένα γεγονός, το οποίο βέβαια δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε. Αυτό, βεβαίως, δε μας εμποδίζει να καταγγείλουμε τις πολιτικές δυνάμεις εκείνες και συγκεκριμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που επιχειρούν να δώσουν στην υπόθεση «ευρώ» μια «μεσσιανική» διάσταση. Λες και η έλευση του ευρώ, θα λύσει τα οξυμένα προβλήματα της ανεργίας, των χαμηλών μισθών και συντάξεων, της ακρίβειας στα σούπερ μάρκετ που τσακίζει κόκαλα, των άθλιων υποδομών στα νοσοκομεία, τα τραγικά αδιέξοδα εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών, τη βίαιη απαλλοτρίωση της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Βέβαια, η αστική τάξη και τα φερέφωνά της κάπως έτσι αντιμετωπίζουν τα ζητήματα. Και το 1992, με την κατάργηση των τελωνειακών συνόρων και το 1999, με την ολοκλήρωση της τρίτης φάσης της ΟΝΕ.

Τώρα ως προς το ζήτημα ουσίας. Το εύρω κάνει όντως, όπως διατείνεται η προπαγάνδα τους, πιο άνετη τη ζωή των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων, ή αντίθετα θα τη χειροτερεύσει; Με το ευρώ θα γεμίσει περισσότερο το πορτοφόλι των λαϊκών στρωμάτων ή αντίθετα θα αδειάσει; Εμείς από παλιά είχαμε την ξεκάθαρη θέση, ότι αν για τη δημιουργία του, η αστική τάξη της Ευρώπης απαίτησε την κατάργηση κατακτήσεων του εργατικού κινήματος εκατό και πλέον χρόνων, για τη διατήρησή του θα απαιτήσει νέες, πολύ πιο οδυνηρές εκατόμβες από τους δημιουργούς του πλούτου, δηλαδή τους εργαζόμενους.

Το ευρώ βέβαια είναι χρήμα, εκφραστής δηλαδή της τιμής των εμπορευμάτων και από την άποψη αυτή, έχει τις ιδιότητες όλων των αντικειμένων που κατά καιρούς έπαιξαν το ρόλο χρήματος. Αυτό που το διαφοροποιεί, είναι ότι είναι προϊόν των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούνται στην Ευρωπαϊκή Ενωση από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η δημιουργία του ευρώ υπήρξε το αίτημα του μονοπωλιακού κεφαλαίου της Ευρώπης, αίτημα που εκφράστηκε με τη μισητή Συνθήκη του Μάαστριχτ, με κύρια επιδίωξη την αναβάθμιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης σε διακρατική πλέον διάσταση, στα πλαίσια του διεθνούς μονοπωλιακού ανταγωνισμού, σε όφελος του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Για τη δημιουργία του ευρώ, οι λαοί της Ευρώπης - και ο ελληνικός - έχουν αρκετά οδυνηρές εμπειρίες.

Η δημιουργία του ευρώ υπήρξε ο μακροχρόνιος τοκετός, των σκληρών δημοσιονομικών και νομισματικών πολιτικών, των αθρόων ιδιωτικοποιήσεων, της υπονόμευσης των δημόσιων κοινωνικοασφαλιστικών συστημάτων και της δημόσιας εκπαίδευσης, της κατάργησης του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, που ρίχνει την τιμή της εργατικής δύναμης, αυξάνοντας το βαθμό εκμετάλλευσης. Η διατήρηση του νέου νομίσματος, φυσικά όχι από μόνη της ούτε αυτή καθ' αυτή, αλλά ενταγμένη στην ίδια την πορεία της «ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ενοποίησης», αλλά και των μεγάλων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, θα απαιτήσει την εφαρμογή ακόμα πιο σκληρών αντεργατικών πολιτικών από τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό θα το διαπιστώσουν οι εργαζόμενοι πολύ σύντομα. Γι' αυτό ας ετοιμάζονται να δώσουν τη δική τους απάντηση στις νέες επιθέσεις που έρχονται.

Χειμώνας

Τι χειμώνας

βαρύς

ίδιος... Γιάννος

και Δρυς,

ο χιονιάς άγρια

πλήττει

σαν τα...«μέτρα»

Σημίτη!

***

Αγριοκαίρι

γερό