Τρεις νέες αποφάσεις της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με τις οποίες απορρίφτηκαν ισάριθμες αιτήσεις του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά πράξεων του Α' Περιφερειακού Συστήματος Υγείας (Πε ΣΥ) Αττικής παρουσίασε το υπουργείο Υγείας, ως δικαίωση των θέσεών του, «στη δικαστική διαμάχη με τους πανεπιστημιακούς γιατρούς» - όπως αναφέρει σε χτεσινή ανακοίνωσή του το υπουργείο Υγείας. Οι αιτήσεις του Πανεπιστημίου αφορούσαν τις πράξεις απομάκρυνσης από το νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» τριών πανεπιστημιακών γιατρών, όπου απασχολούνταν παράλληλα με ιδιωτικές κλινικές.
Βέβαια, τα περί διαμάχης είναι για το θεαθήναι, αφού τα υπουργεία Υγείας και Παιδείας συμφώνησαν με τους πανεπιστημιακούς γιατρούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, να διατηρήσουν τα ιδιωτικά τους ιατρεία, μέχρι να μεταφερθούν οι πανεπιστημιακές κλινικές στα νοσοκομεία Χαϊδαρίου (Αθήνα) και «Παπαγεωργίου» (Θεσσαλονίκη). Επιπλέον, οι τελευταίοι πήραν και μποναμά 5% πλέον εκείνων που απέδιδαν στο πανεπιστήμιο.
Μετά από τέτοιες δικαιώσεις δεν μπορεί παρά να ισχύει το «μακάρι να είμαι πάντα ο... ηττημένος»!
Η διάχυση των ευθυνών, έτσι ώστε κανένας, τελικά, να μην ευθύνεται, για ό,τι στραβό και ζημιογόνο γίνεται, είναι σχετικά εύκολη υπόθεση. Οι πάντες γνωρίζουν, για παράδειγμα, πόσο εύκολα καταφεύγουν οι κυβερνώντες στη δικαιολόγηση πολλών φυσικών καταστροφών με το ...επιχείρημα των «ακραίων φυσικών φαινομένων». Και, σε ό,τι αφορά τα χιόνια, που έπεσαν τελευταία στη χώρα μας, το επιχείρημα στέκει. Πράγματι, μπορεί να θεωρηθεί ένα «ακραίο φυσικό φαινόμενο». Σε ό,τι αφορά, όμως, τη διευθέτηση του χειμάρρου Διακονιάρη, που πνίγει σαράντα χρόνια τώρα τις νότιες συνοικίες της Πάτρας, μόνον, ως φαινόμενο εγκληματικής αδιαφορίας μπορεί να θεωρηθεί.
Επομένως, όταν κάποιοι θέλουν, σώνει και καλά, να μας πείσουν, πως «όταν συμβαίνουν θεομηνίες αναπόφευκτο είναι να υπάρχουν θύματα», συμπληρώνοντας πως «δε φταίει για όλα το κράτος», αλλά «μπορεί να φταίει και η φύση, ο Παντοδύναμος, η ίδια η κοινωνία, που στην Ελλάδα αδιαφορεί για τα πάντα, μπαζώνοντας τα ποτάμια και χτίζοντας στα ρέματα», κλπ., κλπ., ας είναι περισσότερο προσεκτικοί.
Και κάτι ακόμη. Αν δεχτούμε, ως σωστή τη διαπίστωση, ότι «η κοινωνία αδιαφορεί για τα πάντα» και ο καθένας κοιτάζει το εγωιστικό ατομικό του συμφέρον, αδιαφορώντας για το δημόσιο, δεν πρέπει, αμέσως μετά, να αναζητήσουμε τις αιτίες του φαινομένου αυτού; Δεν πρέπει να αναζητήσουμε τους παράγοντες, που καλλιεργούν και έχουν αναγορεύσει σε πρώτιστες ...αξίες της κοινωνίας μας, τον ατομικισμό, το βόλεμα, το πάση θυσία κέρδος, τον ανταγωνισμό, κλπ., κλπ; Ολους αυτούς, δηλαδή, που έχουν καταντήσει έτσι την κοινωνία; Προφανώς, η «αδιαφορία της κοινωνίας» είναι μια συνέπεια της ύπαρξης και λειτουργίας των παραγόντων αυτών, ενώ οι κύριες ευθύνες για την κατάσταση βαραίνουν τους δεύτερους. Αν θέλουμε, επομένως, να αντιμετωπιστούν ουσιαστικά και αποτελεσματικά τα όποια αρνητικά κοινωνικά φαινόμενα, πρέπει να αποκαλυφθούν και να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά οι παράγοντες, που τα γεννούν, τα αναπαράγουν και τα ενισχύουν. Και αυτοί, δεν είναι άλλοι, από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και τα θεμέλιά του.
Εχουν, μάλιστα, ήδη καταφέρει να ταλαιπωρήσουν επαρκώς όσους είχαν συναλλαγές αυτές τις μέρες, με τις Εφορίες και τις τράπεζες. Μην ξεχνάτε ότι τα τελευταία εκκαθαριστικά της Εφορίας έφτασαν τις τελευταίες μέρες του Νοέμβρη, οπότε δεν ευθύνεται ο κόσμος για τα όσα επακολούθησαν.
Φυσικά, όποιος βασίζεται σ' αυτούς για να του ...πάει καλά η νέα χρονιά, μάλλον έχει χάσει από χέρι, και σίγουρα λίγοι είναι οι τόσο αδαείς σ' αυτήν τη χώρα.
ΜΕΣΑ στο πνεύμα των ημερών, η απόφαση του υπουργείου Οικονομίας να παρατείνει μέχρι το τέλος του Γενάρη την ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Αν είναι να κάνεις ένα ξεπούλημα, κάντο σε ΕΥΡΩ!
Αφήστε, που όλοι μιλάνε για δυσκολίες στην εύρεση αγοραστή. Αγνωστο, πόσα είναι ψέματα και πόσα αλήθεια, από όσα ακούγονται. Πάντως, το αποτέλεσμα είναι ένα: Ο εθνικός αερομεταφορέας εκποιείται συνεχώς και σε χαμηλότερη τιμή.
ΜΟΝΟ ΤΟ 10%, όσων ακούγονται για τα προβλήματα που θα επιφέρει η έλευση του ευρώ, να είναι αλήθεια, καταλαβαίνετε ότι θα γίνει χαμός και οι τραγελαφικές καταστάσεις θα διαδέχονται η μία την άλλη.
Δε θα έχουν ψιλά - λέει - τα σούπερ μάρκετ, άγνωστο το πόσα τραπεζικά «μηχανήματα» θα λειτουργούν, στρογγυλοποιήσεις προς τα επάνω και ...άλλα πολλά μάς περιμένουν. Θα ταλαιπωρηθείτε, λοιπόν, που θα ταλαιπωρηθείτε, τουλάχιστον ...διασκεδάστε το.
ΣΙΓΟΥΡΟΣ, ΟΤΙ θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, εμφανίστηκε για μια φορά ακόμα ο πρόεδρος της ΝΔ, Κωνσταντίνος Καραμανλής. Το ίδιο σίγουροι είναι και οι κυβερνώντες. Σα να λέμε πως η καλύτερη ευχή για το 2002 είναι να τους χαλάσουμε τη σιγουριά.
Προφανώς, οι κυβερνώντες θεώρησαν την ένσταση αυτή «έγκλημα» και ένδειξη αυθάδειας προς την εξουσία. Ετσι, εκφράζοντας την αλαζονεία της κυβέρνησης, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, απάντησε στην ένσταση των ενδιαφερομένων με την έκδοση νέας απόφασης (κοινοποιήθηκε χτες) με την οποία όχι μόνο δε μειώνει τις αντικειμενικές αξίες (όπως ζητούσαν οι ενιστάμενοι δήμοι και κοινότητες) αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις επιβάλει κι άλλες αυξήσεις. Με απλά λόγια, απαντώντας στη λογική του «εγώ είμαι το κράτος και κάνω ό,τι θέλω», η κυβέρνηση Σημίτη φρόντισε να κάνει σαφές προς πάσα κατεύθυνση πως «όποιος βγάζει γλώσσα θα τιμωρείται»...
Εχουμε γράψει πολλές φορές για το μεγάλο και ατέλειωτο φαγοπότι των «μεγάλων» αλλά και διάφορων «μικρών» έργων του δημοσίου. Το Μετρό της Αθήνα, το αεροδρόμιο των Σπάτων, τα ολυμπιακά έργα, η κατασκευή δρόμων, η ανέγερση κτιρίων, κλπ., κλπ., αποτέλεσαν και αποτελούν έναν μοχλό καταλήστευσης του δημοσίου χρήματος -δηλαδή, του μόχθου των εργαζομένων- με την ανοχή, βέβαια και τις ευλογίες των κυβερνώντων.
Χαρακτηριστική απόδειξη των παραπάνω είναι, συνήθως, δύο νούμερα: το κόστος προϋπολογισμού ενός έργου, σύμφωνα με τη σύμβαση ανάθεσής του και το τελικό κόστος, όταν το έργο τελειώσει και παραδοθεί. Το τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά το έργο της Αττικής οδού. Σύμφωνα με τα στοιχεία, που έδωσε στη δημοσιότητα, ο κοινοτικός επίτροπος Μ. Μπαρνιέ, το αρχικό κόστος προϋπολογισμού ανέρχονταν σε 450 δισεκατομμύρια δραχμές. Σήμερα κι ενώ το έργο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και παραδοθεί στο σύνολό του, ο προϋπολογισμός έχει φτάσει ήδη στα 805 δισεκατομμύρια δραχμές, σημειώνοντας υπέρβαση κατά 80% περίπου. Και σ' αυτά δε λογαριάζονται άλλα 277 δισεκατομμύρια δραχμές, που απαιτήθηκαν για απαλλοτριώσεις.
Αν δεν το καταλάβατε, δηλαδή, βρέχει δισεκατομμύρια...
Δύο κρατούμενους ανά κελί προβλέπει ο κανονισμός των φυλακών του Κορυδαλλού, αλλά οι εισαγγελείς, που πήγαν εκεί τις προάλλες και επισκέφθηκαν σχεδόν όλα τα κελιά, βρήκαν, ότι, σε πολλά απ' αυτά, υπήρχαν τέσσερις, ακόμη και πέντε κρατούμενοι στο καθένα. Συνωστισμός, που δε χαρακτηρίζει, βέβαια, μόνο τις φυλακές Κορυδαλλού, αλλά και τις υπόλοιπες. Είναι κι αυτό, μια ακόμη απόδειξη της... ισχυρής και ευημερούσας - κατά την κυβέρνηση - Ελλάδας...
Η πολυφυλετική σύνθεση του πληθυσμού της Μεγάλης Βρετανίας είναι ένα γεγονός, που χάνεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και θα περίμενε κανείς ότι, μετά από τόσες δεκαετίες, θα έχει κατακτηθεί ένα ικανοποιητικό επίπεδο κατανόησης, ανάμεσα στους αυτόχθονες Βρετανούς και τα εκατομμύρια των Ασιατών και Αφρικανών, που ζουν στη χώρα αυτή. Το αντίθετο, όμως, διαπιστώνει η έκθεση, για τα δραματικά επεισόδια του φετινού καλοκαιριού σε πόλεις της Βόρειας Αγγλίας. Η έρευνα έγινε για λογαριασμό του βρετανικού υπουργείου Εσωτερικών από δεκαμελή επιτροπή και κάνει αναφορά για ένα πελώριο χάσμα ανάμεσα στις μειονότητες των μεταναστών και τους λευκούς Βρετανούς, κυρίως στις πόλεις της άλλοτε βιομηχανικής και σήμερα σε πορεία οικονομικού μαρασμού Βόρειας Αγγλίας. Σημειώνει, συγκεκριμένα: «Η ομάδα των ερευνητών διαπίστωσε με κατάπληξη το βάθος της πόλωσης και τον ουσιαστικό φυλετικό διαχωρισμό, που γίνεται, όχι μόνο από τη φυσική συγκέντρωση ξεχωριστών κοινοτήτων σε διάφορα στεγαστικά συγκροτήματα και υποβαθμισμένες συνοικίες, αλλά και από πάρα πολλές άλλες πτυχές της καθημερινής ζωής: Τη χωριστή παιδεία, τους εξειδικευμένους κατά εθνότητα κοινοτικούς και εθελοντικούς φορείς, την απασχόληση, τους τόπους λατρείας, τη γλώσσα και τις κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις... Δεν υπάρχει τίποτε, που να καλλιεργεί την επικοινωνία και συνύπαρξη...».
Ούτε ο χρόνος μπορεί να γιατρέψει τις αντιθέσεις και αντιφάσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Καλά ήταν
τα Χριστούγεννα,
με το κρασί,
το διάνο,
μα πιο καλά θα ήτανε
αν στο τραπέζι πάνω
είχα
για... καταβρόχθισμα
τον Κώστα
και το Γιάννο,
«δείπνο» που, ναι,
στις εκλογές
στα σίγουρα
θα κάνω!
***
Καλά ήταν
τα Χριστούγεννα,
σας είπα,
με το γάλο,
μα πιο καλά
θα ήτανε,
στιγμή
δεν αμφιβάλλω,
αν είχα
στο τραπέζι μου
και τον Κωστή
τον άλλο,
μα δεν πειράζει
έρχεται
το «γλέντι»
το μεγάλο!