Γρηγοριάδης Κώστας

Ενα ας έχουν καθαρό: Οσο περνά από το χέρι των κομμουνιστών θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά προκειμένου η εργατική τάξη να βρεθεί όσο το δυνατόν καλύτερα οργανωμένη και ετοιμοπόλεμη μπροστά στην αντεργατική επέλαση. Αρέσει-δεν αρέσει αυτό στις κορυφές του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και στους διάφορους παρατρεχάμενους που ξεκοκαλίζουν ευρώ παριστάνοντας τον εκπρόσωπο των εργαζομένων, κατά Βρυξέλλες μεριά. Αυτά προς το παρόν.

«Για το ΚΚΕ ο μεγαλύτερος αντίπαλος είναι ο ΣΥΝ. Τελικά ο ΣΥΝ αναγορεύεται από το ΚΚΕ σε ταξικό εχθρό, σε όργανο του κεφαλαίου και θέλει το αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό του μέτωπο κατά του ΣΥΝ, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ»! Η άποψη αυτή του προέδρου του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλου, όπως την εξέφρασε σε συνέντευξή του στο «Εθνος», δεν οφείλεται σε έλλειψη ενημέρωσης για την πολιτική του ΚΚΕ. Απλώς, τόσο ο ίδιος όσο και άλλα στελέχη του κόμματός του αρέσκονται να διαστρεβλώνουν συνειδητά την πολιτική του ΚΚΕ, με πολλούς και ποικίλους στόχους. Θα περίμενε ωστόσο κανείς μια λιγότερο άγαρμπη διατύπωση, δε μιλάμε βέβαια για αντικειμενική προσέγγιση των θέσεων του ΚΚΕ και κριτική ή ακόμη και πολεμική τους. Φαίνεται, όμως, πως όταν πρόκειται για το ΚΚΕ η ηγεσία του ΣΥΝ ξεχνά τους «καλούς της τρόπους» και αποκαλύπτει τον πραγματικό της εαυτό...

Λάδι στη φωτιά των ανατιμήσεων και του πληθωρισμού αποδείχτηκε η καθιέρωση του ευρώ, καθώς οι έχοντες το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τιμών δεν έχασαν την ευκαιρία να επιδοθούν σε αισχροκέρδεια. Το ομολογούν πια επίσημα και οι αρμόδιοι στις Βρυξέλλες. Μόνον ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτης, δεν είδε, ούτε άκουσε τίποτα, για την ακρίβεια που έφερε στην αγορά η κυκλοφορία του ευρώ.

Ετσι, ενώ οι αρμόδιοι στις Βρυξέλλες, επικαλούμενοι προσωρινά στοιχεία της Eurostat, εκτιμούσαν τις προάλλες, ότι ο ρυθμός αύξησης του πληθωρισμού το Γενάρη αναμένεται να ανέβει στο 2,4%-2,6% (από 1,5% το Δεκέμβρη του 2001), την ίδια ώρα ο Ελληνας πρωθυπουργός δήλωνε ικανοποιημένος από τον πρώτο μήνα κυκλοφορίας του ευρώ. Ετσι, τις ανατιμήσεις στην αγορά τις βάφτισε «τριβές» και τις απέδωσε στην κακοκαιρία και όχι στην αισχροκέρδεια, στην οποία επιδόθηκαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες αξιοποιώντας δεόντως το ευρώ.

Να λοιπόν και μια φορά που... διαφωνεί ο Κ. Σημίτης με το Διευθυντήριο των Βρυξελλών. Τώρα, αν με τη διαφωνία του αυτή γίνεται βασιλικότερος του βασιλέως, μην τυχόν και κακοχαρακτηριστεί η ΕΕ και το ευρώ από τους Ελληνες, αυτό είναι δικό του πρόβλημα.

Κάνουμε λάθος, ότι διακρίναμε μπόλικη δόση ασάφειας και αμηχανίας στην απάντηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης, στην «Ημερησία» του Σαββάτου, όταν ρωτιέται αν συμμερίζεται την άποψη ότι η «17Ν» είναι το «μακρύ χέρι» ξένων μυστικών υπηρεσιών; Διαβάστε την απάντηση και κρίνετε μόνοι σας: «Ας αντιμετωπίσουμε τα πράγματα με αντικειμενικότητα και αίσθημα ευθύνης. Ας πάψουμε να μεταθέτουμε τις ευθύνες μας σε άλλους. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε με μύθους και να ανακαλύπτουμε πάντοτε άλλοθι. Σε όλα τα άλλα θέματα, θα σας πω ότι ο πολιτικός προϊστάμενος του υπουργείου δεν έχει το ρόλο του αναλυτή της τρομοκρατίας. Δεν έχω, επομένως, να πω τίποτε δημοσίως σχετικά με αυτά τα θέματα.»

Από τη μια, ο υπουργός - έστω και έμμεσα - δηλώνει ότι δε συμμερίζεται την άποψη αυτή. Από την άλλη, σπεύδει να τονίσει πως «δεν έχει το ρόλο του αναλυτή της τρομοκρατίας» και δεν έχει τίποτε δημόσια να πει. Τι από τα δυο ισχύει; Κι αν ισχύει το πρώτο, μπορεί να μας αναφέρει, έστω και ένα στοιχείο που να οδηγεί στο συμπέρασμα αυτό - εκτός των βεβαιώσεων, βέβαια, που δίνουν οι ίδιες οι μυστικές υπηρεσίες; Εμείς, πάντως, μπορούμε να του αναφέρουμε αρκετά περισσότερα από ένα, που οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα.

Ολο και πιο πολύ αυτή η εικόνα της «σβούρας» έρχεται στο μυαλό με κάτι διεθνείς κινήσεις σαν αυτή στο «Πόρτο Αλέγκρε». Γίνεται θόρυβος πολύς, βγαίνουν ανακοινώσεις, προσωπικότητες κάνουν δηλώσεις, δουλεύονται προτάσεις «εναλλακτικών λύσεων», αλλά στο διά ταύτα η ιμπεριαλιστική «παγκοσμιοποίηση» ενοχλείται όσο το νερό όταν του κάνεις στη μέση τρύπα...

Να παραδώσουμε, δηλαδή, άλλο ένα όργανο - «θεσμό» στον ιμπεριαλισμό, που θα φορά ίσως τη μεταμφίεση της θέλησης του λαϊκού κινήματος και θα «καθαρίζει» πλέον τις διαφορές, με βάση τη «νομιμότητα», που θα επιβάλλουν οι συσχετισμοί που υπάρχουν έτσι και αλλιώς στον κόσμο. Μήπως τώρα στις διεθνείς σχέσεις γίνεται τίποτα διαφορετικό; Απλά, η μεταμφίεση λείπει και πολεμάνε κάποιοι να τη φορέσουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

`Η, μάλλον, για να είμαστε ακριβείς, προσπαθεί να εστιάσει την προσοχή των πάντων σε υποχθόνιες σκευωρίες αγνώστου ταυτότητας και συμπεριφέρεται σαν να μην τρέχει τίποτε για τους αγρότες που είναι στους δρόμους. Αλλά και στο χώρο της Παιδείας που, επίσης, βρίσκεται σε αναταραχή.

Το μόνο σωστό που ακούστηκε αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση επίσημα, είναι η δήλωση του Κώστα Σημίτη, που είπε πως «θα κριθούμε» από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα του πολίτη. Οντως, εδώ η κυβέρνηση έχει κριθεί και απορρίφθηκε μετά επαίνων!

Αν δεν το διαπίστωσε ο Λαλιώτης που τον έστειλαν για εμπειρογνώμονα, να τους πληροφορήσουμε ότι οι αγρότες που βρίσκονται στις εθνικές οδούς δεν είναι εκεί, για να επευφημούν τα υπουργικά αυτοκίνητα όταν πηγαίνουν για περιοδείες στην επαρχία. Για να διαμαρτυρηθούν βρίσκονται εκεί.

Μια και το αναφέραμε, όμως, πώς γίνεται να ήταν αναποτελεσματικός ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και δε σταματάνε οι αγροτικές κινητοποιήσεις παρά την παρέμβασή του; Μήπως επαληθεύεται η φοβερή υποψία ότι το Κίνημα και τα οράματα του εκσυγχρονισμού δεν ευαισθητοποιούν το λαό;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βέβαια, με τούτα και με κείνα και όλη αυτή τη φιλολογία, περί κατάλληλων και μη κατάλληλων υποψηφίων κλπ., μας έχει δημιουργηθεί μια απορία: Δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές έχουμε τον Οκτώβρη ή καλλιστεία διαχειριστών..;

ΥΓ: Αλήθεια, το ενδιαφέρον του Γ. Β. από πού πηγάζει; Θα βάλει υποψηφιότητα για... κονφερανσιέ;

«Συνεπώς, για να διεκδικήσουμε και πάλι τη λαϊκή εντολή με αξιοπιστία το 2004 θα πρέπει να καταθέσουμε ένα νέο φιλόδοξο στόχο: Οπως το 1981 - 1989 με τον Ανδρέα Παπανδρέου που αλλάξαμε τους όρους της δημοκρατίας στη χώρα και πρόσφατα με τον Κ. Σημίτη για ΟΝΕ και ευρώ. Τώρα πρέπει να είναι το πολιτικό σύστημα και η Δημόσια Διοίκηση». Αυτά λέει ο Γ. Παπαντωνίου σε συνέντευξή του στα χτεσινά «Νέα». Κι αν έχετε απορία, για τις αλλαγές που έχει στο μυαλό του, για το πολιτικό σύστημα, διαβάστε την απάντηση στην αμέσως επόμενη ερώτηση: «Το πρώτο είναι ο εκλογικός νόμος. Ξέρετε την προτίμησή μου για το γερμανικό μοντέλο, που περιλαμβάνει μονοεδρικές περιφέρειες και ένα αρκετά μεγάλο αριθμό εδρών με λίστα...».

Οπως γίνεται ολοφάνερο, δηλαδή -σύμφωνα, πάντα, με τον Γ. Παπαντωνίου- ο «φιλόδοξος στόχος του ΠΑΣΟΚ», για να διεκδικήσει και πάλι τις εκλογές «περνά» μέσα από την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την καθιέρωση του πλέον αντιδημοκρατικού εκλογικού συστήματος, του πλειοψηφικού. Τα σχόλια περιττεύουν...

Το μήνυμα των ΗΠΑ προς τους συμμάχους τους κυρίως τους Ευρωπαίους στη Διεθνή Σύνοδο του Μονάχου για την ασφάλεια ήταν ξεκάθαρο: Θα κάνουμε ό,τι γουστάρουμε, θα επιτεθούμε σε όποια χώρα θέλουμε και εσείς θα ακολουθείτε χωρίς «γκρίνιες» και προϋποθέσεις, π.χ. να υπάρχει απόφαση του ΟΗΕ. «Εχουμε δεχτεί επίθεση, δεν έχουμε ανάγκη καμιάς απόφασης του ΟΗΕ», δήλωσε απερίφραστα ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Πολ Γούλφοβιτς. Δεν είχε, μάλιστα, κανένα πρόβλημα να ομολογήσει πως «σίγουρα αυτό είναι μια από τις βασικές διαφορές ανάμεσα στους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους»! Οι δηλώσεις αυτές έγιναν ακριβώς, για να απαντήσουν στις επιφυλάξεις των Ευρωπαίων συμμάχων τους για την επίθεση που ετοιμάζουν πυρετωδώς οι ΗΠΑ, ενάντια στον «άξονα του κακού» (Ιράν, Ιράκ, Βόρεια Κορέα), όπως τον αποκάλεσε ο Αμερικανός Πρόεδρος. Χώρες, οι οποίες αποτελούν τους βασικούς προμηθευτές πετρελαίου για την Ευρώπη και γι' αυτό και το ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Η αποστομωτική απάντηση των ΗΠΑ δείχνει, βέβαια, από τη μια το διευρυνόμενο χάσμα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το μοίρασμα των αγορών και την ηγεμονία της νέας τάξης, αλλά κυρίως δείχνει ότι μόνο η οργανωμένη πάλη μπορεί να σταματήσει τους αρχιδολοφόνους των λαών.

Οσο θα φτάνουν

πιο σκληροί

για τον κοσμάκη

χρόνοι,

το «Μέτωπο»

αντίστασης

και πάλης

θα πυκνώνει,

σήμερα τόσοι

κι αύριο

τόσοι και τόσοι

άλλοι,

στα μετερίζια

θα βρεθεί

όλη η βιοπάλη.

*

Κι όταν στρατιά

πια ο λαός

θα γίνει

και πλημμύρα

και η οργή του

σαν φωτιά,

σαν λάβα

από κρατήρα,

τότε πολλά

περίμενε,

τότε πολλά

καρτέρα

ίσως ακόμη

και να δεις

και τη μεγάλη

μέρα!