Γρηγοριάδης Κώστας

Μα καλά, δεν αναρωτιούνται, γιατί το «μποϊκοτάζ» περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στις λαϊκές αγορές; Δεν παρατήρησαν, πως την ίδια στιγμή το ΙΝΚΑ απευθύνει συγχαρητήρια και εύσημα στα μεγάλα σούπερ μάρκετ και στις μεγάλες επιχειρήσεις; Δε γνωρίζουν, πως έχει προ πολλού αθωώσει την κυβερνητική πολιτική για την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις; `Η, μήπως, δε γνωρίζουν, πως ο πίνακας με διαφορές σε τιμές προϊόντων, από τις 5 έως τις 12 του Σεπτέμβρη - τον οποίο μοίρασε το υπουργείο Ανάπτυξης και τον προβάλλουν καταλλήλως - ισχύει καθημερινά στις λαϊκές αγορές, με διαφορά λίγων ωρών; Και, τέλος πάντων, υπαρκτό και σοβαρότατο είναι το πρόβλημα της ακρίβειας, αλλά οι «λαϊκατζήδες» είναι οι πρώτοι υπεύθυνοι και η ρίζα του προβλήματος;

Εχουμε τη γνώμη, πάντως, πως τα παραπάνω ερωτήματα και άλλα παρόμοια δεν ξέφυγαν από την προσοχή της «Αυγής». Απλά, η τακτική του ΙΝΚΑ ταιριάζει και στη δική τους πολιτική και λογική.

Την ώρα, που οι μπουλντόζες καταστρέφουν αρχαιότητες στου Μακρυγιάννη, ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος, θα βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη και θα μιλά στους ομολόγους του των χωρών - μελών της UNESCO για την «άυλη πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας» και την «αναζήτηση ενός Πολιτισμού των Πολιτισμών».

Πράγματι, θα έχει ενδιαφέρον η ανάπτυξη ενός τέτοιου θέματος από έναν υπουργό Πολιτισμού, ο οποίος, όχι μόνο αμφισβήτησε την ανάγκη προστασίας του Μαραθώνα ως ιστορικού τόπου (επιστημονικός όρος των σχετικών διεθνών συμβάσεων που αναφέρονται στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά) αλλά δεν «ιδρώνει το αυτί του» ούτε και όταν έρχονται στην επιφάνεια και υλικές αποδείξεις για τη σημαντικότητα αυτού του τόπου.

Θαυμάστε οδηγία της διευθύντριας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής (αρ. πρ. 7110 της 12ης του Σεπτέμβρη 2002) προς τους υφισταμένους της, διευθυντές γραφείων, σχολείων και εκπαιδευτικών, για να παραστούν σε φιέστα που οργανώνεται για τη θεμελίωση ΤΕΕ στην Παλλήνη.

«Σας πληροφορούμε ότι ο υπουργός Παιδείας, κ. Π. Ευθυμίου, θα επισκεφτεί το Κορωπί, την Κυριακή 15 Σεπτέμβρη στις 11.30 π.μ. στην οδό Κολοκοτρώνη, περιοχή Παλατάκι, για τη θεμελίωση των εκπαιδευτηρίων ΤΕΕ.

Σας παρακαλούμε να παρευρίσκεστε και να ενημερώσετε τους διευθυντές των σχολείων της αρμοδιότητάς σας και τους καθηγητές για την προσέλευσή του (σ.σ του υπουργού) και για θερμή υποδοχή».

Θερμή υποδοχή απαιτεί η κ. διευθύντρια... Προφανώς, έχει τη γνώμη πως ζούμε στο Μεσαίωνα και κάνει περιοδεία ο ηγεμόνας... Ισως, δε, στο συμπέρασμα αυτό να την οδήγησε το γεγονός, πως τα παιδιά της συγκεκριμένης περιοχής δεν εξυπηρετούνται από τα ΚΤΕΛ, για την προσέλευση στα σχολεία, επειδή τα έξοδα μεταφοράς της περσινής χρονιάς δεν έχουν ακόμη εξοφληθεί από το υπουργείο Παιδείας...

«Φίσερ: Γιατί λέμε "όχι" για επέμβαση στο Ιράκ». Αυτός ήταν ο τίτλος της συνέντευξης του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών στην προχτεσινή «Καθημερινή». Οποιος διάβαζε, όμως, το κείμενο της συνέντευξης, μπορούσε εύκολα να παρατηρήσει, ότι ο Γ. Φίσερ αποφεύγει να πει ένα σαφές και κατηγορηματικό «όχι» σε πολεμική επέμβαση στο Ιράκ και στη Μέση Ανατολή γενικότερα. Εκφράζει, βέβαια, αρκετές επιφυλάξεις και ενδοιασμούς, προτείνει εναλλακτικές διεξόδους, αλλά δε λέει «όχι».

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, τι σημαίνει αυτό και αν θα λέει τα ίδια ο Γ. Φίσερ και ο σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός του Βερολίνου γενικότερα και μετά τις επικείμενες εκλογές στη Γερμανία, ιδιαίτερα αν αυτές αναδείξουν και πάλι τον Σρέντερ καγκελάριο της χώρας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Σωστό μέτωπο ενάντια στην ακρίβεια. Και τι μέτωπο, από τη ΝΔ και την κυβέρνηση, μέχρι το ΣΥΝ και την ΚΕΔΑ (αναφέρουμε και την τελευταία, για να μην παραπονιέται...). Ενάντια στους «λαϊκατζήδες»...

Πάντως, είναι βάσιμο αυτό που σημείωσε χτες ο Μ. Γλέζος. Αν συμμετέχει και η κυβέρνηση, είπε, τότε το μποϊκοτάζ δε βρίσκει την ανταπόκριση που χρειάζεται στους εργαζόμενους.

Σωστό... Ας το προσέξουν οι κυβερνώντες. Στο κάτω κάτω της γραφής, η συμμετοχή τους δεν προσθέτει το παραμικρό στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού των εργαζομένων. Ετσι κι αλλιώς, η δουλιά γίνεται από το ΙΝΚΑ και τους υπολοίπους. Γιατί, να τους χαλάει τη βιτρίνα...

ΕΝΑ ΠΟΛΕΜΙΚΟ τελεσίγραφο απηύθυνε προχτές ο Τζ. Μπους, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και, μάλιστα, προς κάθε κατεύθυνση - το Ιράκ, το Συμβούλιο Ασφαλείας, τα μέλη του οργανισμού - αλλά ο Γ. Παπανδρέου κατάλαβε διαφορετικά τα πράγματα.

Η ομιλία Μπους άνοιξε ένα παράθυρο για διευθέτηση της κρίσης με διπλωματικά μέσα, σχολίασε σχετικά! Ετσι... κατάλαβε ο δικός μας υπουργός Εξωτερικών την ωμή απαίτηση του αρχιτρομοκράτη, να υποταχθεί και να εφαρμόσει ο ΟΗΕ τις απαιτήσεις του, ειδάλλως, θα προχωρήσει σε μονομερείς πολεμικές ενέργειες...

Βέβαια, δεν ήταν ο μόνος, που έδωσε τη δική του ερμηνεία. Το ίδιο έκαναν και αρκετοί ακόμη πρωθυπουργοί και υπουργοί Εξωτερικών διαφόρων άλλων χωρών. Ολοι τους πάσχιζαν να δώσουν μια... εξωραϊσμένη ερμηνεία της ομιλίας Μπους, ώστε να πέσει στα μαλακά η -με τον ένα ή άλλο τρόπο- συμμόρφωσή τους στις απαιτήσεις του... μπος.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα σημειώνουμε όλ' αυτά γιατί, διαβάζοντάς τα, μας γεννήθηκαν αυτόματα ορισμένα ερωτήματα: Είναι περισσότερο δικτατορικό και αιματοβαμμένο το καθεστώς του Σαντάμ, απ' αυτό της Σαουδικής Αραβίας ή του Πακιστάν; Δεν ήταν το ίδιο δικτάτορας και αιμοσταγής ο Σ. Χουσείν, στις δεκαετίες του 1970 και 1980, όταν στηριζόταν πολύμορφα και εξοπλιζόταν σαν αστακός από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες, ώστε να πλαγιοκοπεί το Ιράν; Ποιος έδωσε το δικαίωμα στις ΗΠΑ, ακόμη και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, να αποφασίζουν ποιο καθεστώς ή κυβέρνηση θα υπάρχει και ποιο όχι, βάζοντας τους λαούς στο περιθώριο και ξεκινώντας πολέμους; Και, τέλος πάντων, ποιος δεν καταλαβαίνει, ότι δεν έχουμε μπροστά μας μόνον ένα νέο και πολύ μεγαλύτερο πόλεμο, αλλά, στην πραγματικότητα, ανοίγει το κουτί της Πανδώρας;

Ο προετοιμαζόμενος πόλεμος, βέβαια, δεν έχει τον Σ. Χουσεΐν ως κύριο στόχο του. Το πρόσχημα και μόνον αποτελεί αυτός. Πολύ περισσότερο, δεν αποσκοπεί καθόλου στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ιρακινού λαού και την απαλλαγή του από τον δικτάτορα Σαντάμ. Ο πραγματικός και κύριος στόχος του πολέμου βρίσκεται στην επιβολή ενός πολύ μεγαλύτερου ελέγχου των ιμπεριαλιστών στις ενεργειακές πηγές - και όχι μόνο - του Ιράκ και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, από το Ιράν μέχρι την Αίγυπτο. Ο κύριος αυτός στόχος συμπληρώνεται από άλλους, επιμέρους και αντιτιθέμενους μεταξύ τους, στα πλαίσια του συνεχώς εντεινόμενου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, ιδιαίτερα μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ (κυρίως Γερμανία, Γαλλία). Οπως και από την πολύμορφη στήριξη της πολεμικής βιομηχανίας, ως μέσου για το ξεπέρασμα της συνεχιζόμενης ύφεσης και των αλλεπάλληλων κρισιακών φαινομένων της καπιταλιστικής οικονομίας, κυρίως της αμερικανικής.

Οι προαναφερόμενες πραγματικές αιτίες του νέου πολέμου, όμως, αποκαλύπτουν και τους απροσμέτρητους κινδύνους, που αυτός συνεπάγεται. Πρώτον, ο πόλεμος αυτός δεν αφορά ουσιαστικά μόνον το Ιράκ. Ο κίνδυνος πρόκλησης αλυσιδωτών και ανεξέλεγκτων αντιδράσεων σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και, πρωτίστως, τη Σαουδική Αραβία - τη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα του κόσμου - είναι ιδιαίτερα πιθανός παραδέχονται ακόμη και αστοί αναλυτές και, μάλιστα, η πλειοψηφία τους. Και κανένας τους, δεν τολμά να κάνει την παραμικρή πρόβλεψη, σχετικά με το πού μπορεί να οδηγήσει το ενδεχόμενο αυτό, όχι μόνο την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και την όποια σήμερα σταθερότητα, την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια. Δεύτερον, τόσον οι εντεινόμενοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, όσο και η χρήση του πολέμου, ως μοχλού ξεπεράσματος της κρίσης και ανάκαμψης των καπιταλιστικών κερδών, προδιαγράφουν τις ιδιαίτερα επικίνδυνες και ζοφερές προοπτικές, που συνεπάγονται οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί, πέρα κι ανεξάρτητα από το νέο πόλεμο.

Αυτά είναι τα πραγματικά και βαθύτερα μηνύματα των κρίσιμων αυτών εξελίξεων. Μηνύματα, τα οποία απαιτούν επιτακτικά την εδώ και τώρα αποφασιστική και μαζική παρέμβαση των λαών, πρώτα και κύρια, των αντιιμπεριαλιστικών, φιλειρηνικών δυνάμεων και κινημάτων.

«Συναγερμό προκαλούν στην Αθήνα ανησυχητικές πληροφορίες για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Η κυβέρνηση δέχεται πληροφορίες από διάφορες πλευρές, σύμφωνα με τις οποίες η έως τώρα απρόσκοπτη ενταξιακή πορεία της Κύπρου ενδέχεται να αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα». Αυτά έγραφαν τα σχετικά ρεπορτάζ χτεσινών εφημερίδων.

Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε πόσες φορές το ΚΚΕ, χρόνια τώρα, έχει προειδοποιήσει, ότι η πορεία ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, όχι μόνο δε θα συμβάλλει θετικά στην επίλυση του Κυπριακού - όπως διακήρυχναν μεγαλόστομα η κυβέρνηση και διάφοροι άλλοι οπαδοί του «ευρωμονοδρόμου» - αλλά και θα μεταβληθεί σε μοχλό χειροτέρευσής του, καθώς και σε μέσο εκβιασμών σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας;

Παρέα

με το θάνατο

στις σκαλωσιές,

στα ύψη,

στερνό

το μεροκάματο

αν ζαλιστεί

ή σκύψει

κι άλλος κλεισμένος

παρακεί

στου βαποριού

τ' αμπάρι,

όσο η βάρδια διαρκεί

ο χάρος τον φλερτάρει.

* * *

Ετσι δουλεύει

δυστυχώς

η εργατιά

η δόλια

για να γεμίζουν

συνεχώς

κάποιων

τα πορτοφόλια,

την κλέβουν

τη σκοτώνουνε

του τόπου

οι βαρόνοι

κι ουδέποτε

πληρώνουνε

το αίμα

οι δολοφόνοι!