Παρασκευή 20 Σεπτέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο Χρήστος...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο Χρήστος γεννήθηκε στην Κολιάτσου. Ο Χρήστος στέλεχος του φοιτητικού κινήματος. Ο Χρήστος ευρωβουλευτής. Ο άνθρωπος που σκέφτεται την Αθήνα. Είναι ορισμένες εικόνες, από την τηλεοπτική διαφήμιση του Χρήστου Παπουτσή.

Αν αναρωτιέστε, τώρα, τι σχέση έχει ο ασκών για χρόνια τώρα εξουσία, τόσο στην ΕΕ, όσο και στην Ελλάδα, Χρ. Παπουτσής, με τις ευαισθησίες της Κολιάτσου και του φοιτητικού κινήματος, μάλλον, μια απάντηση και μόνο υπάρχει: Οση σχέση έχει και το ΠΑΣΟΚ του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», με το σημερινό. Δηλαδή, καμία! Ο σημερινός Χρήστος είναι χρόνια τώρα ένθερμος και αμετανόητος οπαδός των «ευρω-μονόδρομων» της λιτότητας, των νόμων της αγοράς και της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου. Ο Χρήστος και οι διάφοροι άλλοι πολιτικοί σαν τον Χρήστο έχουν διαβεί προ πολλού τον Ρουβίκωνα κι έχουν περάσει στην απέναντι από το λαό όχθη. Η πολιτική τους «προσφορά» συνίσταται αποκλειστικά και μόνο στις όποιες ικανότητες διαχείρισης (διάβαζε: ξεγέλασμα) της κοινής γνώμης, σύμφωνα με τις επιθυμίες των μεγάλων συμφερόντων. Αυτή την ικανότητα εξαργυρώνουν καθημερινά και οικοδομούν την πολιτική τους καριέρα. Αυτός είναι ο Χρήστος.

Υ.Γ. Αλήθεια, γιατί στο διαφημιστικό σποτ «ξέχασε» να μνημονεύσει τη θητεία του στο υπουργείο Ναυτιλίας; Επειδή μια τέτοια αναφορά θα παρέπεμπε στο τραγικό ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ» και όχι μόνο;

Τα... προβλήματα προσαρμογής

Ακρίβεια..; Ποια ακρίβεια..; Αν αφαιρέσετε τα οπωρολαχανικά, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ολα οφείλονται στην έλλειψη προσαρμογής των καταναλωτών στο ευρώ. Αυτά είπε - ούτε λίγο ούτε πολύ - χτες, ο υπουργός Ανάπτυξης, Ακης Τσοχατζόπουλος, λίγο μετά τη σχετική με το θέμα αυτό συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Και νομίζουμε ότι δε χρειάζεται να τα σχολιάσουμε. Τα παραδίδουμε στην κρίση σας.

Εχουμε, όμως, μια απορία και παρακαλούμε τον κ. υπουργό, να μας τη λύσει, μια και δείχνει πλήρως προσαρμοσμένος με το νέο νόμισμα: Τα... προβλήματα προσαρμογής των καταναλωτών με το νέο νόμισμα υπάρχουν μόνον όταν θέλουν να αγοράσουν και πρέπει να πληρώσουν ή και όταν πληρώνονται με τα γνωστά χαμηλά μεροκάματα και τις συντάξεις πείνας;


ΣΕΛ.  9   -   11
Οι... αγωνίες του κ. Πρετεντέρη

Μην... αγωνιάτε κ. Ι.Κ. Πρετεντέρη, αναρωτώμενος «θέλει ή δε θέλει η ελληνική κοινωνία να απαλλαγεί από την τρομοκρατία;». Το ερώτημά σας έχει προ πολλών πολλών αιώνων απαντηθεί. Κανένας λαός - και ο ελληνικός μαζί - δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με την όποια τρομοκρατία. Εχθρικές, εχθρικότατες, ήταν πάντα οι σχέσεις τους. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά. Ο ελληνικός λαός, για παράδειγμα, έχει πληρώσει βαριά, είτε την κρατική, είτε τη φασιστική (τον καιρό της Κατοχής), είτε τη σύγχρονη ιμπεριαλιστική τρομοκρατία, είτε τους όποιους τρομοκρατικούς μηχανισμούς τους, τύπου «17Ν».

Ουδέν κακόν αμιγές καλού, όμως, που έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Οι εμπειρίες αυτές αναδείχνονται σήμερα πολύτιμες, καθώς πολλοί και διάφοροι επιχειρούν, είτε με τις... αγωνίες τους, είτε με άλλα κόλπα και τερτίπια, να θολώσουν τα νερά, σχετικά με το κρίσιμο ζήτημα της πολιτικής ουσίας, του περιεχομένου και του χαρακτήρα της σύγχρονης τρομοκρατίας, όπως και των βαθύτερων ελατηρίων και αιτιών της.

«Ανθυγιεινή» διοικητική σύγκλιση

Απ' την 1.10.2002 ξεκινά τη δράση του το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας-Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) και χτες ξεκίνησε διημερίδα για το ρόλο του νέου θεσμού.

Ο νέος θεσμός, όπως αναφέρθηκε στην εισήγηση, έρχεται να καλύψει το έλλειμμα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης σε ελεγκτικούς μηχανισμούς της διοικητικής δράσης, στους τομείς της Υγείας και της Πρόνοιας, ώστε να προλαμβάνονται ή να καταστέλλονται διοικητικές δυσλειτουργίες. Πρόκειται, όπως αναφέρθηκε και στην εισήγηση, για «διοικητική σύγκλιση» σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οσο κι αν ακούγονται καλά οι προληπτικές και κατασταλτικές δυνατότητες του ΣΕΥΥΠ, δυστυχώς ο βασικός και κύριος ρόλος του βρίσκεται στην αποτελεσματικότερη υλοποίηση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην Υγεία και στην Πρόνοια. Μιας πολιτικής, της οποίας τα κύρια χαρακτηριστικά είναι η υποβάθμιση των τομέων αυτών, η πολύμορφη ιδιωτικοποίησή τους και ο συνεχής περιορισμός των όποιων σχετικών κρατικών δαπανών, στα πλαίσια και του Συμφώνου Σταθερότητας.

Τα ακριβά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΕΙ καλά, τελευταία, η κυβέρνηση... Ολο και περισσότερο ...αποκλίνει από τους ιερούς κανόνες της «ελεύθερης» αγοράς. Τελευταίο και πλέον εξωφρενικό παράδειγμα ωμής ...κρατικής παρέμβασης αποτελούν τα όσα είπε, χτες, ο Ακης Τσοχατζόπουλος.

Με δυο λόγια, ο υπουργός Ανάπτυξης εξάγγειλε την εντατικοποίηση των σχετικών ελέγχων και -άκουσον, άκουσον - ανακοίνωσε ακόμη και την ίδρυση Παρατηρητηρίου Τιμών.

Και σε ό,τι αφορά στο πρώτο, μικρό είναι το κακό. Ετσι κι αλλιώς, ποιοι θα εντατικοποιήσουν τους όποιους ελέγχους, όταν δεν υπάρχουν πλέον ουσιαστικά ελεγκτικοί μηχανισμοί στο σημερινό «κράτος στρατηγείο»; Και όσοι υπάρχουν, δεν έχουν καμιά δουλιά να κάνουν, αφού δεν έχουν πλέον ουσιαστικές αρμοδιότητες. Οι τιμές και όλα τα συναφή προβλήματα διαμορφώνονται και αντιμετωπίζονται πλέον με τους νόμους της αγοράς.

Αλλά, το δεύτερο είναι ...πρωτάκουστο. Ακου εκεί, Παρατηρητήριο Τιμών! Μόλις τ' άκουσαν οι δυνάμεις της αγοράς - τα μεγάλα συμφέροντα, δηλαδή - τρομοκρατήθηκαν, τους κόπηκε η λαλιά.. Τέτοιας έκτασης και δυναμισμού ...αντιμονοπωλιακό μέτρο είχαν πολλά χρόνια ν' ακούσουν και να δουν...

ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ, όμως, για την ακρίβεια και επειδή ο Ακης Τσοχατζόπουλος δήλωσε ότι είναι ανύπαρκτη και η σχετική φασαρία οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στα προβλήματα προσαρμογής των Ελλήνων καταναλωτών στο ευρώ, έχουμε να κάνουμε μερικές σχετικές προτάσεις:

Τα όποια σχετικά ...προβλήματα προσαρμογής μπορούν να λυθούν στο «άψε - σβήσε» με τα εξής δυο μέτρα: Πρώτον, το διπλασιασμό όλων των μεροκάματων, μισθών και συντάξεων, που σήμερα βρίσκονται κάτω από 1.500 ευρώ (γύρω στις 500.000 δραχμές) το μήνα. Και, δεύτερον, το πάγωμα όλων των τιμών προϊόντων και υπηρεσιών στο σημερινό επίπεδο.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Προκαλούμε, μάλιστα, τον κ. Τσοχατζόπουλο, να βάλουμε όποιο στοίχημα θέλει, ότι μόλις η κυβέρνηση πάρει αυτά τα μέτρα, κανένας εργαζόμενος δε θα μιλάει για ακρίβεια, από την άλλη στιγμή. Αρα, θα έχουν λυθεί, όλα τα ...προβλήματα προσαρμογής στο νέο νόμισμα...

Εμπρός, λοιπόν. Ιδού η Ρόδος...

Στην... γκιλοτίνα η ακρίβεια!

Να, λοιπόν, που η κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε να πάρει ...«ουσιαστικά» μέτρα κατά της ακρίβειας, που αγρίεψε για τα καλά. Προσπαθώντας να μας πείσει ότι θα «τσακίσει την ακρίβεια» και όλους εκείνους που κερδοσκοπούν σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων και προκαλούν αναζωπύρωση του πληθωρισμού με τις προκλητικές αυξήσεις τιμών, το Υπουργικό Συμβούλιο επικύρωσε χτες τα μέτρα που συναποφάσισαν προχτές οι υπουργοί Οικονομίας και Ανάπτυξης. Τα μέτρα, με τα οποία η κυβέρνηση φιλοδοξεί να στείλει στην «γκιλοτίνα» την ακρίβεια και τους κερδοσκόπους, προβλέπουν: Την επαναφορά της ενδεικτικής τιμής στο εμφιαλωμένο νερό και την επέκταση του μέτρου και σε άλλα προϊόντα, τη μεγαλύτερη ενεργοποίηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, αυστηρότερους ελέγχους στη διακίνηση αγροτικών προϊόντων, ελέγχους για υπερτιμολογήσεις στις επιχειρήσεις, καθώς και τη σύναψη «συμφωνιών κυρίων» με επαγγελματικούς κλάδους παροχής υπηρεσιών.

Ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τις ξέφρενες αυξήσεις τιμών ειδών και υπηρεσιών πρώτης ανάγκης, θυμίζει τη λαϊκή παροιμία που λέει πως «όταν δε θέλει η νύφη να ζυμώσει, όλη τη μέρα κοσκινάει»! Οσο ένας καρκινοπαθής μπορεί να σωθεί με ασπιρίνες, άλλο τόσο θα αντιμετωπιστούν με τα συγκεκριμένα μέτρα τα προβλήματα της ακρίβειας στην αγορά. Ας μη γελιόμαστε. Με θεσμοθετημένο το καθεστώς της ελεύθερης αγοράς, που επιτρέπει στους μεγαλοεπιχειρηματίες να αυξάνουν ελεύθερα όποτε και όσο θέλουν τις τιμές και επιπλέον με τις ΔΕΚΟ να έχουν περάσει κάτω από μερικό ή ολικό έλεγχο του ιδιωτικού κεφαλαίου, ο πληθωρισμός δεν αντιμετωπίζεται: Γιατί κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει την πώληση του εμφιαλωμένου νερού και άλλων εμπορευμάτων σε τιμές διπλάσιες ή και υπερδιπλάσιες των «ενδεικτικών», ούτε και να υποχρεώσει τους εμποροβιομήχανους να τηρήσουν τις «συμφωνίες κυρίων» (αφού αυτές δεν έχουν καν δεσμευτικό χαρακτήρα ούτε προβλέπονται έστω κυρώσεις σε περίπτωση παραβίασής τους). Οπως επίσης κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει τις ΔΕΚΟ (που λειτουργούν πια με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια - όχι ότι και πριν ήταν πολύ καλύτερα) να παγώσουν τα τιμολόγια ή να επιβάλουν μικρές αυξήσεις. Οσο για τους ελέγχους στη διακίνηση αγροτικών προϊόντων και τους ελέγχους για υπερτιμολογήσεις, δεν αφορούν τους μεγαλοεπιχειρηματίες (αφού η κυβέρνηση θεωρεί «ιερό και όσιο» την τήρηση των κανόνων της «ελεύθερης αγοράς»), αλλά προφανώς τους μανάβηδες και τους εργαζόμενους αγρότες!

Οσοι περιμένουν από αυτά τα «μέτρα» να χτυπηθεί η ακρίβεια, είναι το λιγότερο «αιθεροβάμονες», καθώς η κυβέρνηση επιδιώκει να αντιμετωπίσει την ακρίβεια με παραπέρα συμπίεση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων, ενώ στην Ελλάδα είχαμε και έχουμε πληθωρισμό κερδών. Βλέπετε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αρνούμενος να παραδεχτεί ότι η ρίζα του κακού για την έξαρση του πληθωρισμού και της ακρίβειας στην αγορά βρίσκεται στην ασυδοσία του κεφαλαίου, την οποία υπηρετεί η κυβέρνησή του, δήλωσε από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης ότι δε θα επιτρέψει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις γιατί τις θεωρεί «καταστροφικές»! Με τέτοιες πρωθυπουργικές δηλώσεις, πώς να μη χειροκροτεί ο ΣΕΒ την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ;


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Παράδειγμα θράσους και υποκρισίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Δε νομίζει η «Αυγή» ότι αποτελεί μια χαρακτηριστική και προκλητική απόδειξη θράσους και υποκρισίας, από την πλευρά της, να σημειώνει πως «ενδεικτικό της πόλωσης που επιδιώκει το ΚΚΕ είναι ότι σε τηλεοπτική συνέντευξη (στον "902") με τον Μ. Γλέζο ο Θ. Παφίλης, παρά τις επίμονες ερωτήσεις του υποψηφίου των "Ενεργών Πολιτών", απέφυγε να πει αν θα στηρίξει στο δεύτερο γύρο τον Μ. Γλέζο απέναντι σε υποψήφιο του δικομματισμού...». Και δεν το λέμε αυτό, σχετικά με την πιθανότητα συμμετοχής των «Ενεργών Πολιτών» στο δεύτερο γύρο. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει...

Αναφερόμαστε στην πολιτική ουσία του ζητήματος. Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει, από πολύ καιρό και σε όλους τους τόνους, ότι βλέπει ενιαία τους δύο γύρους και καλεί στην καταδίκη των αντιλαϊκών πολιτικών, είτε αυτές εκφράζονται ευθέως από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, είτε εμφανίζονται από το «παράθυρο» της κεντροαριστερής διαχείρισης. Η ηγεσία του ΣΥΝ, όχι μόνο συνεργάζεται με τον ένα πόλο του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ) στις μισές περίπου νομαρχίες της χώρας και δεκάδες δήμους από τον πρώτο γύρο, αλλά δεν παίρνει θέση για το δεύτερο γύρο, λοξοκοιτάζοντας, στην πραγματικότητα, προς το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι το δήθεν μέτωπο του ΣΥΝ απέναντι στο δικομματισμό και τις πολιτικές του. Και ψάχνουν για συνενόχους...

Ο ΣΥΝ και ο δεύτερος γύρος

Και μη μας πουν, ότι ο ΣΥΝ δεν παίρνει θέση για το δεύτερο γύρο, θέλοντας να αφήσει ελεύθερους και αδέσμευτους τους ψηφοφόρους κλπ, κλπ. Τα... επιχειρήματα αυτά δεν κάνουν πλέον ούτε για μικρά παιδιά. Αν έτσι βλέπει το ρόλο του ο ΣΥΝ και τόσο πολύ... σέβεται την ελευθερία των ψηφοφόρων, γιατί παίρνει μέρος στις εκλογές; Γιατί στηρίζει συνδυασμούς και υποψηφίους, καλεί τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν το δείνα και να καταψηφίσουν τον τάδε κλπ, κλπ.; 'Η, μήπως, είναι διαφορετικός ο πολιτικός χαρακτήρας του πρώτου από το δεύτερο γύρο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών; Κι αν ναι, ποια είναι αυτή η διαφορά; Να καλούμε στον πρώτο γύρο σε καταδίκη του δικομματισμού και στο δεύτερο, να κάνουμε αβάντα στην «πράσινη» εκδοχή του;

Και πέρα απ' όλ' αυτά, γιατί θα «σκλαβώνονταν» οι όποιοι ψηφοφόροι, εάν ο ΣΥΝ ή το όποιο κόμμα πάρει θέση για το δεύτερο γύρο; Εμείς ξέρουμε, ότι τα κόμματα (ιδιαίτερα όσα ισχυρίζονται ότι ανήκουν στην Αριστερά) έχουν υποχρέωση να παίρνουν ανοιχτά και ξεκάθαρα θέση για όλα τα ζητήματα και, ιδιαίτερα, για κρίσιμες πολιτικές μάχες, όπως οι εκλογές. Εχουν υποχρέωση, ακόμη, να λένε τις θέσεις αυτές με ειλικρίνεια στους εργαζόμενους. Και, βέβαια, οι τελευταίοι έχουν κάθε δικαίωμα και ελευθερία, να τις κρίνουν και να αποφασίσουν κατά πώς νομίζουν. 'Η κάνουμε λάθος;

Καταδίκη των «ευρω-μονόδρομων»

Θα σας φανεί παράξενο, αλλά συμφωνούμε - κάνοντας μια μικρή προσθήκη - με όσα επεξεργάζεται η ηγεσία της ΝΔ, σχετικά με τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, η ΝΔ προτίθεται να προχωρήσει άμεσα στην πολιτικοποίηση της εκλογικής μάχης, έχοντας, μάλιστα, ως κεντρικό σύνθημα την ανάγκη αποδοκιμασίας και καταδίκης της κυβέρνησης και της πολιτικής της, στις εκλογές του Οκτώβρη. Και συμφωνούμε, γιατί αυτά λέμε κι εμείς, από καιρό τώρα. Δεν είμαστε όμως και... μονόφθαλμοι. Ολοφάνερο είναι το γεγονός πως η πολιτική της ΝΔ δεν έχει καμιά ουσιαστική διαφορά απ' αυτή της κυβέρνησης. Ακόμη και ο πρόεδρος του ΣΕΒ το ομολόγησε δημόσια.

Η καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής θα είναι κολοβή και χωρίς αξία, αν δε συνοδευτεί από την καταδίκη της «γαλάζιας» αδερφής της. Οι «ευρω-μονόδρομοι» της λιτότητας, των απελευθερώσεων και των νόμων της αγοράς, της ανεργίας και της ακρίβειας, του ΝΑΤΟ και της «νέας τάξης», είτε το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην κυβέρνηση, είτε η ΝΔ, είτε η όποια δεξιο- κεντρο-αριστερά, το ίδιο αποτέλεσμα θα έχουν: Οι εργαζόμενοι και ο λαός θα μένουν στο περιθώριο και η πλουτοκρατία θα συνεχίζει τη συσσώρευση ανυπολόγιστων κερδών. «Μαύρο» σε όλους τους εκφραστές των πολιτικών αυτών, επομένως. «Δαγκωτό» και στους δυο γύρους. Αυτό συμφέρει τους εργαζόμενους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ψηφοδέλτια μάχης

Αυτές οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, δεν είναι κοινότοπο αν θα πούμε ότι έχουν μια ξεχωριστή σημασία, έχουν πιο ξεκάθαρα πολιτικά χαρακτηριστικά από άλλες προηγούμενες, γιατί, εκ των πραγμάτων, συνδέονται με τα γενικότερα προβλήματα που αφορούν το λαό. Οι πολιτικές πλέον που προωθούνται στο χώρο της Αυτοδιοίκησης, δεν είναι μια απλή διαχείριση των τοπικών πραγμάτων, αλλά αποτελούν είτε μικρογραφία και κατευθείαν αντανάκλαση της κυρίαρχης πολιτικής ή ακόμα και πρόδρομο νέων εκφράσεων αυτών των αντιλαϊκών πολιτικών.

Ομως, αυτές οι εκλογές, για τους ίδιους λόγους, δίνουν και μιας πρώτης τάξης ευκαιρία στο λαό να στείλει ένα μήνυμα αγώνα, ελπίδας και προοπτικής. Η μαζική υπερψήφιση των συνδυασμών, που στηρίζονται από το ΚΚΕ, αλλά και το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, τοπικές συσπειρώσεις, ανένταχτους αριστερούς και άλλες δυνάμεις, σχετίζεται με την ευρύτερης σημασίας προσπάθεια για ενότητα και συσπείρωση των ριζοσπαστικών δυνάμεων της κοινωνίας, των δυνάμεων που δεν εγκλωβίζονται στο δίλημμα της επιλογής μεταξύ δύο κακών, αλλά θέλουν και αναζητούν τρόπους, για να καταδικάσουν τους διαχειριστές της κυρίαρχης πολιτικής και να ανοίξουν το δρόμο για μια άλλη πολιτική υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Ξεχωριστά, λοιπόν, είναι και τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ, τα οποία διαφοροποιούνται από όλα τ' άλλα, καθώς εκφράζουν μια άλλη λογική και δίνουν μια άλλη προοπτική:

  • Εχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό απόκρουσης των αντιλαϊκών πολιτικών που εκφράζονται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και από άλλες δυνάμεις που έχουν αναλάβει να παίζουν συμπληρωματικό ρόλο στο δικομματισμό.
  • Τα ψηφοδέλτια αυτά οικοδομήθηκαν μέσα στην κοινωνία, μέσα στους αγώνες των τελευταίων χρόνων και εκφράζουν ευρύτερες συσπειρώσεις -που δοκιμάζονται καθημερινά στη ζωή- των δυνάμεων, οι οποίες δρουν και αναπτύσσονται μέσα στις αγωνίες και τους αγώνες των εργαζομένων, του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, των αγροτών, των βιοτεχνών, της νεολαίας.
  • Οι υποψήφιοι είναι άνθρωποι -πρωταγωνιστές στη ζωή. Δεν είναι πολιτικάντηδες που προσπαθούν να εξαπατήσουν, να εντυπωσιάσουν, να αποπροσανατολίσουν και, σε τελική ανάλυση, να χειραγωγήσουν το λαό, εκεί που τα μεγάλα συμφέροντα υπαγορεύουν. Είναι οι μπροστάρηδες σε όλα τα μέτωπα.
  • Δεν αναλίσκονται σε μια κούφια υποσχεσιολογία έργων για την «επίλυση των προβλημάτων», που γίνεται είτε για να ξεγελάσουν τον κόσμο είτε για να συγκαλύψουν την αλήθεια και τα πραγματικά αίτια. Είναι στον αντίποδα όλων εκείνων που υπόσχονται δημοτικές και νομαρχιακές αρχές που στην πράξη θα είναι προέκταση των αντιλαϊκών πολιτικών. Αυτό που υπόσχονται είναι αγώνας για τοπική αυτοδιοίκηση φρούριο λαϊκής συσπείρωσης και αντίστασης.
  • Η ενίσχυση αυτής της λαϊκής συσπείρωσης έχει ιδιαίτερη σημασία για την παραπέρα προοπτική της οικοδόμησης ενός γενικότερου μετώπου λαϊκής συσπείρωσης, αντίστασης και αντεπίθεσης.

Η μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών δίνει μια ευκαιρία, με την υπερψήφιση των αγωνιστικών - ενωτικών συνδυασμών, για τη χειραφέτηση των λαϊκών στρωμάτων, πράγμα που θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις σε τοπικό επίπεδο και ευρύτερα. Είναι μια πρόκληση για όλους μας που γράφει υποθήκες και για την επαύριο των εκλογών.

Να δω!

Εκλογές πάλι

ενόψει

και να δω

αν θα σου κόψει

αν θα σου 'ρθει

πια ο νους

να «μαυρίσεις»

τους «τρανούς»

να μην κάνεις,

βρε, τα ίδια

και ξανά βγάλεις

ξεφτίδια!

* * *

Εκλογές σε λίγο

πάλι

και το νου σου

βιοπάλη

σαν θα ρίξεις

το «κουκί»

- όχι λάθη πια,

αρκεί -

στη δική σου,

ψήφο, τάξη,

άμα θες κάτι

ν' αλλάξει!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ