ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οταν τα φύκια...

Η δημαγωγία ταυτίζεται πολλές φορές με την κοροϊδία. Παρ' όλα αυτά, ο δημαγωγός δεν απευθύνεται τις περισσότερες φορές σε αυτούς που κοροϊδεύει, αλλά σε όλους τους άλλους. Με λίγα λόγια, δεν μπορεί κανείς να πει στους συνταξιούχους «ότι η κυβέρνηση έχει επιδείξει έμπρακτα με την πολιτική της, ιδιαίτερη ευαισθησία στην ενίσχυση του εισοδήματος των χαμηλοσυνταξιούχων», όπως έκανε χτες με δηλώσεις του ο υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης.

Τέτοιου είδους χονδρά ψέματα μπορούν να λέγονται μόνο σε όσους δεν είναι συνταξιούχοι και δε γνωρίζουν από πρώτο χέρι την κατάσταση. Η αλήθεια είναι ότι οι συντάξεις έχουν πιάσει «πάτο», ότι το ΕΚΑΣ το δικαιούνται όλο και λιγότεροι, λόγω των ασφυκτικών εισοδηματικών κριτηρίων που θέτει η κυβέρνηση και ότι η φορολογική μεταρρύθμιση προσθέτει νέα βάρη στους συνταξιούχους, όπως και σε όλο το λαό. Τα υπόλοιπα είναι αυτό που λέει ο λαός «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»...

... γίνονται μεταξωτές κορδέλες

Γρηγοριάδης Κώστας

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ρ. Σπυρόπουλος, έκανε το «μαύρο, άσπρο». Μίλησε για σημαντικές αλλαγές που μειώνουν την εισφοροδιαφυγή, όταν μόλις προχτές οι εργαζόμενοι στο ΙΚΑ αποκάλυπταν ότι τα κέντρα ελέγχου είναι 4, αντί για τα 13, που προβλέπει ο σχετικός από το 1997 νόμος και, μάλιστα, υπολειτουργούν, λόγω της μεγάλης έλλειψης προσωπικού. Οσο για το διπλασιασμό των κατώτερων συντάξεων για τους ασφαλισμένους μετά το 1993, στον οποίο αναφέρθηκε ο υφυπουργός, είναι τουλάχιστον κυνικό να υπερηφανεύεσαι επειδή αντικαθιστάς το μηδαμινό με το ελάχιστο, καθορίζοντας σε κάθε περίπτωση συντάξεις οι οποίες δεν εξασφαλίζουν ούτε καν μια αξιοπρεπή επιβίωση...

Μέτωπο αντίστασης στην Αυτοδιοίκηση

Ιδιαίτερη σημασία έχει η πρωτοβουλία της «Δημοτικής Συνεργασίας Λάρισας» να διοργανώσει ανοιχτή σύσκεψη -παραβρέθηκαν εκπρόσωποι πολλών μαζικών φορέων κι οργανώσεων, καθώς και των συνοικιακών συμβουλίων- στην οποία συζητήθηκε το πώς θα οργανωθεί και θ' αναπτυχτεί ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης στην πολιτική της Δημοτικής Αρχής, που επιβάλλει νέα οικονομικά βάρη στους δημότες -όπως το τελευταίο με την αύξηση κατά 8% των δημοτικών τελών- και προωθεί αναδιαρθρώσεις στην κατεύθυνση πλήρους μετατροπής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε μηχανισμό - εργαλείο της κεντρικής εξουσίας και της οικονομικής ολιγαρχίας.

Κι έχει, επίσης, σημασία το γεγονός ότι όσοι από τους συμμετέχοντες στη σύσκεψη πήραν το λόγο - πολίτες διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων και διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων - τόνισαν την ανάγκη οργανωμένης, μαζικής και δυναμικής αγωνιστικής αντίδρασης στην αντιλαϊκή πολιτική, που προωθείται μέσω των δημοτικών και νομαρχιακών αρχών, οι οποίες πρόσκεινται είτε στο ΠΑΣΟΚ, είτε στη ΝΔ.

Η αγωνιστική ενεργοποίηση του λαού μπορεί να σταματήσει πολλά από τα αντιλαϊκά μέτρα, που «περνάνε» μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και, ταυτόχρονα, ν' αναδείξει την άλλη αντίληψη και πρακτική για το θεσμό, που πρεσβεύουν και υπηρετούν οι αγωνιστικές παρατάξεις, τις οποίες στήριξε το ΚΚΕ και άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις στις τοπικές εκλογές και εκπρόσωποί τους συμμετέχουν στα δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια.

Δε «χορταίνει» τέλη ο Δήμος Λάρισας

Φαίνεται, όμως, ότι η, υπό τον Κ. Τζανακούλη, Δημοτική Αρχή Λάρισας δε «χορταίνει» να επιβάλλει χαράτσια. Μετά τη νέα αύξηση κατά 8% των δημοτικών τελών, η οποία αποτελεί συνέχεια αρκετών άλλων, στη διάρκεια της τελευταίας οκταετίας - επί δημαρχίας εκλεκτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - που έχουν καταστήσει τη Λάρισα μια από τις πιο «ακριβές» πόλεις της χώρας, έχουμε και νέα «φασούλια». Σύμφωνα, με όσα ανακοίνωσε ο ίδιος ο δήμαρχος - πρόσκειται στη ΝΔ - σε εκδήλωση προς τιμήν των χορηγών του δήμου, προτίθεται να επιβάλλει επιπρόσθετο τέλος για τον πολιτισμό. Μάλιστα, ο Κ. Τζανακούλης υποστήριξε πως «όπου εφαρμόστηκε αυτό το μέτρο, έφερε θεαματικά αποτελέσματα», παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι η Λάρισα έγινε πρότυπο πολιτιστικής ανάπτυξης επί δημαρχίας του αείμνηστου Αριστείδη Λαμπρούλη, χωρίς, βεβαίως, να έχει επιβληθεί πολιτιστικό τέλος...

Πόσοι τον πίστεψαν;

«Υπάρχουν πολλοί στον κόσμο που πιστεύουν ότι αυτό που μας ενδιαφέρει στη Μέση Ανατολή είναι το πετρέλαιο και σε μεγάλο βαθμό ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας σχετίζεται με το πετρέλαιο, αλλά εγώ δεν είμαι ένας απ' αυτούς». Αυτά είπε, προχτές, ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ντ. Ράμσφελντ, στη διάρκεια ομιλίας του προς Αμερικανούς στρατιώτες, που σταθμεύουν έξω από την πόλη Ντόχα του Κατάρ.

Πόσοι, λέτε, να τον πίστεψαν..;

Τα ενταξιακά

ΕΝΤΑΞΕΙ, το καταλάβαμε, η Κύπρος ανήκει πλέον (και) στη «μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια», όπως την αποκαλούν οι Ευρω-λάτρες. Το ερώτημα όμως που παραμένει είναι το αν και το πότε θα ανήκει ...στους Κύπριους.

Γιατί, βέβαια, ανεξάρτητα με το καθεστώς της κυριαρχίας που υπάρχει στο νησί, τα τελευταία 50 χρόνια τα σχετικά συμφέροντα των «μεγαλο-παραγόντων» του πλανήτη, από τους Βρετανούς μέχρι του Αμερικανούς, ουδέποτε καθυστέρησαν να εξυπηρετηθούν.

Ενώ, αυτά των Κυπρίων... Καλύτερα, να μην το συζητήσουμε. Τριάντα και πλέον χρόνια διαρκεί η κατοχή της μισής περίπου Κύπρου.

Οσο για τη διεύρυνση συνολικά, και μόνο το «καλημέρα» που είπε η Ευρωπαϊκή Ενωση στις νεοεισαχθείσες χώρες, δείχνει με σαφήνεια ποια θα είναι η συνέχεια! Σα δεν ντρέπονται κι αυτές που διανοήθηκαν να διεκδικήσουν π.χ. την προστασία της αγροτικής τους παραγωγής..!

Μάλιστα, ο Κώστας Σημίτης σχολίασε το όλο θέμα στις δηλώσεις του με ύφος ...Ευρωπαίου, μιλώντας για συγκεκριμένους όρους με τους οποίους πρέπει να γίνει αποδεκτή η διεύρυνση. Προφανώς, ξεχνά ποια χώρα εκπροσωπεί και σε τι κατάσταση βρίσκονται οι αγρότες της.

Από πανηγυρισμούς «της ελληνικής διπλωματίας» φυσικά τις επόμενες ημέρες εν τω μεταξύ ...άλλο τίποτε! Είπαμε η κυβέρνηση ήταν προετοιμασμένη για τις όποιες εξελίξεις και αποφασισμένη να μας τις παρουσιάσει ως θρίαμβο.

ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΤΟΥΣ δήμους οι οποίοι κακοδιαχειρίστηκαν τα κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ προτίθεται, λέει, να κάνει το υπουργείο Οικονομικών. Το ενδεχόμενο το ψάρι να ...βρωμάει από το κεφάλι το έχουν σκεφθεί;

Γιατί, βεβαίως, πολλά και διάφορα γίνονται με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα χρήματα αυτά (τα οποία παρεμπιπτόντως είναι πολύ λιγότερα από αυτά που δίνουμε αμέσως και εμμέσως στην Ευρωπαϊκή Ενωση). Πολλά σκανδαλάκια...

Ομως το μεγάλο σκάνδαλο είναι η κατεύθυνση στην οποία «αξιοποιούνται» τα κονδύλια που αποδεδειγμένα καμιά σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα του Ελληνα πολίτη και της χώρας.

Διεύρυνση της ... εκμετάλλευσης

Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που διεξάγεται στην Κοπεγχάγη, χαρακτηρίστηκε από τους απολογητές των ευρωενωσιακών μονόδρομων ιστορική. Πράγματι, η Σύνοδος αυτή θα μείνει στην ιστορία, όχι όμως για τους λόγους που προβάλλουν και επιχαίρουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, τα στελέχη της ΝΔ και η ηγεσία του ΣΥΝ, αλλά γιατί άναψε το «πράσινο φως» στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο να κουρσέψει στην κυριολεξία τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των δέκα υπό ένταξη χωρών.

Η διεύρυνση της ΕΕ συνιστά επιλογή στρατηγικής σημασίας για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αφ' ενός γιατί εξασφαλίζουν νέες αγορές στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, αφ' ετέρου γιατί ανοίγει μια νέα κάνουλα ροής άφθονης εργατικής δύναμης, και μάλιστα πάμφθηνης. Επιπροσθέτως, η επέκταση των συνόρων της ΕΕ προς ανατολάς ενισχύει τη θέση της στον ανταγωνισμό της με τις ΗΠΑ και την καθιστά ακόμα πιο ισχυρή στην αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», των εργατικών και λαϊκών κινημάτων σε κάθε χώρα-μέλος της.

Δεν πρόκειται φυσικά για αφορισμούς και στείρες απολυτότητες προερχόμενες από κάποιους «δογματικούς». Πρόκειται για πεποίθηση που στηρίζεται στα συμπεράσματα από τη συμμετοχή, αν μη τι άλλο, της ίδιας της χώρας μας στην ΕΕ, στη ρότα που αυτή έχει χαράξει με αποκλειστική πυξίδα τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας. Χρειάζεται άραγε να υπενθυμίσουμε τι απέγιναν τα «χρυσά κουτάλια» με τα οποία θα έτρωγε ο λαός μας με την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ; Χρειάζεται να πούμε ότι αντί γι' αυτά εισέπραξε λιτότητα, αφαίρεση δικαιωμάτων, εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, προβλήματα κι άλλα προβλήματα, που συνθέτουν σήμερα, 21 περίπου χρόνια μετά την ένταξή μας στην ΕΕ, μια αβάσταχτη, οδυνηρή πραγματικότητα για την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Αρνείται κανείς μήπως τα επίσημα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία για κάθε 1 ευρώ που παίρνουμε από τα ταμεία της ΕΕ επιστρέφουμε 3;

Ποιο άραγε είναι εκείνο το στοιχείο που επιτρέπει στους «ταγούς του έθνους» τους διθυράμβους ενώπιον του ελληνικού λαού; Τι το θετικό αποκόμισε η χώρα και ο λαός της από τη συμμετοχή στην ΕΕ; Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά την απάντηση στο ερώτημα γιατί είναι αυτός που πληρώνει τα σπασμένα, αυτός που υφίσταται τις μύριες όσες θυσίες, για να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια μιας χούφτας πλουτοκρατών. Την ίδια γνώση μοιράζονται οι λαοί όλων των χωρών-μελών της ΕΕ, αλλά και οι λαοί των υπό ένταξη χωρών.

Είναι αυτή η γνώση που κατεβάζει στους δρόμους τους Πολωνούς και τους Τσέχους αγρότες, τους Δανούς και τους Ελληνες χτες, τους Ελληνες ξανά μεθαύριο - οπότε και αναλαμβάνει η Ελλάδα την προεδρία της ΕΕ - που κινητοποιεί χιλιάδες σε όλη την Ευρώπη. Από το βαθμό που αυτή η γνώση αποτελεί ή θα μετατρέπεται σε συνειδητή αντίσταση και πάλη σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, θα εξαρτηθεί και το άνοιγμα του δρόμου σε μιαν άλλη φιλολαϊκή προοπτική για κάθε λαό, για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Κοπεγχάγη και Κυπριακό

Γρηγοριάδης Κώστας

Η Κύπρος και μαζί της ο κυπριακός λαός δε θα υποστούν μόνον τις συνέπειες της ένταξης στην ΕΕ. Η τελευταία έχει συνδυαστεί, από τις κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και τις ΗΠΑ, με την αποδοχή του απαράδεκτου «σχεδίου Ανάν». Και μπορεί, να κρατιούνται κάποια προσχήματα και να δηλώνεται επισήμως, ότι η πολιτική λύση του Κυπριακού δεν αποτελεί προϋπόθεση της ένταξης, αλλά οι πάντες ομολογούν - με τον έναν ή άλλο τρόπο - τις αφόρητες πιέσεις και ωμούς εκβιασμούς, που ασκήθηκαν πάνω στην ελληνοκυπριακή πολιτική ηγεσία. Ο στόχος τους είναι ολοφάνερος: Η αποδοχή της «λύσης» Ανάν, πριν από την επικύρωση της συμφωνίας ένταξης, έτσι ώστε να διενεργηθούν τα διαβόητα δημοψηφίσματα, μέχρι τις 30 του Μάρτη, όπου οι δυο κοινότητες θα κληθούν να απαντήσουν μ' ένα μόνο «ναι» ή «όχι», τόσο στην ένταξη στην ΕΕ, όσο και στην εφαρμογή του «σχεδίου Ανάν» ταυτόχρονα.

Κι όλ' αυτά, βέβαια, εάν δεν έχουν υπάρξει άλλες, ακόμη χειρότερες εξελίξεις. Οπως, για παράδειγμα, η μεγαλύτερη σκλήρυνση της στάσης της τουρκικής και τουρκοκυπριακής ηγεσίας, οι οποίες απειλούν ακόμη και με προσάρτηση της κατεχόμενης Κύπρου, καθώς μόνον ικανοποιημένες δεν είναι από την απόφαση της Κοπεγχάγης, σχετικά με την ημερομηνία έναρξης των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.

Αυξήσεις σε διόδια

Αντε, καλώς τα δεχτήκαμε... Τρόπος του λέγειν δηλαδή, γιατί αναφερόμαστε σε αύξηση διοδίων και, μάλιστα, της τάξης του 65%. Σύμφωνα, με όσα ανακοινώθηκαν σχετικά, στα τέλη Γενάρη θα παραδοθούν και νέα τμήματα της Αττικής Οδού στην κυκλοφορία και, με την ευκαιρία, θα έχουμε μια αύξηση των αντίστοιχων διοδίων, τα οποία από 1,2 ευρώ, που είναι σήμερα, θα πάνε πιθανότατα στα 2 ευρώ, ενώ εξετάζονται και άλλα σενάρια, πχ. διαμόρφωση των διοδίων ανάλογα με τα χιλιόμετρα της διαδρομής. Μάλιστα - για να σας πούμε ακόμη μια ανάλογη είδηση - το σενάριο των «χιλιομετρο-διοδίων» είναι ένα μέτρο, που αναμένεται να ισχύσει σταδιακά σε ολόκληρο το εθνικό δίκτυο της χώρας, ανεβάζοντας τις σημερινές τιμές τους κατά 50% τουλάχιστον.

Οπως καταλαβαίνετε, αυτά γίνονται, όταν κάποιος έχει και το πεπόνι και το μαχαίρι... Οι μισθοί και οι συντάξεις παίρνουν αυξήσεις 2-2,5%, τα είδη διατροφής 10 και 15% και τα διόδια πάνω από 50%, ενώ ο επίσημος πληθωρισμός παραμένει μόνιμα στο 3,7%...

Επικίνδυνες αντιλήψεις

Αρκετοί έκαναν κριτική στην προχθεσινή παρέμβαση του κ. Χριστόδουλου, σχετικά με το Κυπριακό. Και δεν είχαν άδικο, παρότι η κριτική τους στάθηκε μονόπλευρα στο γεγονός της παρέμβασης και όχι στο περιεχόμενό της. Το τελευταίο, όμως, μάλλον, ήταν ακόμη σοβαρότερο. Είπε συγκεκριμένα ο κ. Χριστόδουλος: «Εποφθαλμιούν ως φαίνεται πολλοί για τη στρατηγική και γεωφυσική θέση στην οποία βρίσκεται (σ.σ. η Κύπρος) και ας ευχηθούμε και εμείς το μέλλον της Κύπρου να είναι ευοίωνο και να μην πάψει να είναι νήσος ελληνική, να είναι νήσος ορθόδοξη χριστιανική, όπως ήταν πάντοτε».

Χρειάζεται, να θυμίσουμε στον αρχιεπίσκοπο, ότι η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος, μέλος του ΟΗΕ και δεν κατοικείται μόνον από ελληνικής καταγωγής πολίτες ή μόνον από χριστιανούς; 'Η, μήπως, του ξεφεύγει, ότι αντιλήψεις βαθιά λαθεμένες και επικίνδυνες, σαν αυτές, που πρεσβεύει και εκστόμισε, αποτέλεσαν στο παρελθόν την πηγή σοβαρότατων αρνητικών συνεπειών για τον κυπριακό λαό και το πρόσφορο έδαφος για την άσκηση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε» των «μεγάλων δυνάμεων»;

«... Οι τοίχοι έχουν αυτιά»;

Σταμάτα, γιατί και οι τοίχοι έχουν αυτιά... Μια στερεότυπη φράση από άλλες εποχές, που η τρομοκρατημένη κοινωνία φοβόταν ακόμα και «θόρυβο» από τη σκέψη της... Μάθαινε, ως ένα βαθμό, να μη σκέφτεται ελεύθερα, αφού δεν μπορούσε να εκφραστεί ελεύθερα. Μάθαινε να προσέχει και, άρα, να μην είναι, σε καμιά περίπτωση, ο εαυτός της, ή, σωστότερα, αυτό που θα ήθελε, να είναι ο εαυτός της. Αποτέλεσμα; Εβλεπε τα ίδια τα παιδιά της, να κοινωνικοποιούνται, όχι μόνο στο δεδομένο γενικό φόβο, αλλά και με δεδομένο το λειψό - διαστρεβλωμένο εαυτό, που τους έδινε. Φυσικά, υπήρχαν οι εξαιρέσεις του αγωνιστή γονιού ή του θαρραλέου δάσκαλου, όμως, ακόμα και όταν το τίμημα δεν ήταν οι πολύ γνωστές συνέπειες (συλλήψεις, φυλακίσεις, απολύσεις κ.ά.), πάλι η ανάπτυξη του ανθρώπου ήταν λειψή, αφού η γενική κοινωνική συνείδηση, η ατμόσφαιρα, που επικρατεί, παίζει πάντα το ρόλο της.

Εκεί θέλουν να μας γυρίσουν. Με άλλοθι την «ασφάλεια», εισάγουν το λεγόμενο «αστυνομικό της γειτονιάς», που ενεργοποιεί, έτσι και αλλιώς, όλους αυτούς τους παλιούς, αόριστους και γι' αυτό πιο αποτελεσματικούς, φόβους. Ακόμα και όταν με αξιοπρέπεια επιλέγεις να μην έχεις ούτε την «καλημέρα» του αξιωματικού, που θα χρεωθεί τη γειτονιά σου, σε καμιά περίπτωση δεν μπορείς να νιώθεις ασφαλής. Ούτε καν οχυρωμένος στην προσωπική σου ζωή και τα γούστα σου, αφού ο ρόλος του θα είναι, να διεισδύει ακριβώς παντού και σε όλα.

Αρα, για να μη «δίνουμε λαβή», θα αρχίσουμε, για άλλη μια φορά, να μην είμαστε αυτό που είμαστε; Θα αρχίσουμε να ελέγχουμε συμπεριφορές, λόγια, επιλογές, για να μη δώσουμε δικαίωμα στον «προστάτη της γειτονιάς» να συμπληρώσει μια παρατήρηση παραπάνω στην αναφορά του; Θα καταδικάσουμε τα ίδια τα παιδιά μας, να μη μας μαθαίνουν πραγματικά; Θα τα εκπαιδεύουμε από μικρά να είναι «προσεκτικά και να μην εκδηλώνονται»;

Ισως, αυτή είναι και η κύρια επιδίωξή τους. Δεν τους ενδιαφέρει, ίσως, τόσο πολύ η σχετική πληροφορία, που θα συλλέξουν και η πολύ σχετική αποτελεσματικότητά της. Πιο πολύ, αποβλέπουν «να μας βάλουν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι...». Να λειτουργούμε με τον τρόμο τους και, άρα, ακόμα και ασυνείδητα, να λέμε και να κάνουμε αυτό που τους αρέσει, ή, ακόμα χειρότερα, αυτό που πιστεύουμε πως τους αρέσει... Εχει κλίμακες αυτή η τρομοκρατική επίδραση. Από το να επιδιώκεις να γίνεσαι όσο ασήμαντος γίνεται για να μην τραβήξεις την προσοχή, έως να περνάς πληροφορίες για τον γείτονα «ασυνείδητα», καθώς θα μιλάς για το ποδόσφαιρο με τον κοινωνικότατο αστυνομικό της γειτονιάς. Αυτό το χατίρι δεν μπορεί να τους γίνει. Τούτος ο λαός κέρδισε τη δυνατότητά του να σκέπτεται, να οργανώνεται, να αγωνίζεται, να οικοδομεί την προσωπικότητά του, με πολλές θυσίες και πολύ αίμα. Δεν μπορούμε να παραδώσουμε τη ζωή μας, την ίδια τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, στο «φιλικό» αστυνομικό της γειτονιάς.

Αγιογδύτες

Ερχονται

τα Χριστούγεννα,

Πρωτοχρονιά κατόπι

και μου την έχουν

στη γωνιά στημένη

οι κερδοσκόποι,

ξέρουνε δώρο και μισθό

πως σύντομα θα πάρω

και να τα «φάνε»

και τα δυο

θέλουν με ένα σμπάρο!