Ποιοι, τελικά, είναι αυτοί, που θέλουν να προχωρήσουν σε βλαπτικές μεταβολές; Προφανώς «ο κανένας», για να θυμηθούμε και τους αρχαίους μύθους. Αλλά εδώ δεν πρόκειται για μύθο. Πρόκειται για απύθμενη υποκρισία. Πολύ περισσότερο, που, στην ίδια δήλωση, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ζητά να εφαρμοστεί ο πρόσφατος αντιασφαλιστικός νόμος, τον οποίο και στήριξε αναφανδόν. Τώρα, που η Κομισιόν υπογραμμίζει ότι καλά είναι τα μέτρα, αλλά δε φτάνουν, ο Χρ. Πολυζωγόπουλος και η, συν-αυτώ, πλειοψηφία σφυρίζουν κλέφτικα...

Είναι ακριβώς οι ίδιοι, που ισχυρίζονταν ότι ο νόμος έλυσε το Ασφαλιστικό και οι ίδιοι έδωσαν τη μάχη νικηφόρα... Τόσο νικηφόρα, που οι εργαζόμενοι δεν προφταίνουν να μετρούν τις απώλειες και ο ΣΕΒ τα κέρδη του. Νίκη στην Αθήνα! Νίκη στη Λισαβόνα! Νίκη στις Βρυξέλλες! Από νίκη σε νίκη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ενταφιάζει και πιο βαθιά την Κοινωνική Ασφάλιση.

Την ίδια περίπου ώρα, προχτές, που ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Αθήνα, επαναλάμβανε μονότονα τα περί θετικού χαρακτήρα των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής στην Κοπεγχάγη και της δυναμικής, που πρέπει να αξιοποιηθεί στο Κυπριακό, κλπ., κλπ., ο αρμόδιος επίτροπος για τη διεύρυνση της ΕΕ, κ. Φερχόιγκεν, ξεκαθάριζε στο Ευρωκοινοβούλιο ότι, αν στο δημοψήφισμα απορριφθεί το «σχέδιο Ανάν», ως λύση του Κυπριακού, αυτό θα ισοδυναμεί με «όχι» στην απόφαση της Κοπεγχάγης για ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, αποκαλύφθηκε πανηγυρικά ο διαβόητος αστερίσκος, η άμεση και άρρηκτη σύνδεση ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ και διχαστικού «σχεδίου Ανάν», ο ωμός εκβιασμός, κλπ., κλπ. και, μάλιστα, σε όλη τους τη ...μεγαλοπρέπεια. Απ' όσα γνωρίζουμε, πάντως, μέχρι στιγμής, ο Ν. Κωνσταντόπουλος δεν έκανε την παραμικρή δήλωση, που να εκφράζει την όποια αυτοκριτική διάθεση...

Ξεκίνησαν ήδη από προχτές στην Ιταλία οι περιπολίες των «αστυνομικών της γειτονιάς». Πεντακόσιοι αστυνομικοί, οπλισμένοι με κινητά τηλέφωνα, φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές (!) και φυσικά το απαραίτητο περίστροφο άρχισαν να περιπολούν γειτονιές της Ρώμης, του Μιλάνου, της Νάπολης, του Παλέρμο και άλλων 20 ιταλικών πόλεων. Οι αστυνομικοί θα κάνουν πάντα το ίδιο δρομολόγιο για να γνωριστούν με τους κατοίκους και τους ιδιοκτήτες καταστημάτων της γειτονιάς. Οπως είπε και ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών «σύντομα θα γίνουν οικεία πρόσωπα». Εύλογα κανείς συμπεραίνει ότι οι αστυνομικοί θα «διψάνε» για πολλές και διάφορες πληροφορίες.

Πριν δύο εβδομάδες μαθεύτηκε ότι κάτι ανάλογο δρομολογείται και στη χώρα μας. Την ίδια στιγμή, παρακολουθούμε καθημερινά στα κανάλια «μας» ιστορίες έξαρσης της εγκληματικότητας. Είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα κάποιος «εκσυγχρονιστής» θα βρεθεί να πει ότι αφού το μέτρο δούλεψε τόσο καλά στην Ιταλία, καιρός είναι να το εφαρμόσουμε και στην Ελλάδα, ώστε να έχουμε και εμείς το κεφάλι μας ήσυχο. Οι μέρες που δεν «έδινες δικαίωμα» φαίνεται ότι θα επιστρέψουν...

Για άλλη μια φορά ο υπουργός Εργασίας, Δ. Ρέππας, και οι παρατρεχάμενοί του βγήκαν και πανηγύριζαν για την παράδοση εργατικών κατοικιών από τον ΟΕΚ στην Πάτρα. Από πού και ως πού κυβέρνηση και υπουργείο εμφανίζονται να ασκούν κοινωνική πολιτική με ξένα κόλλυβα; Το κράτος δεν έχει βάλει ούτε δεκάρα τσακιστή από την τσέπη για την κατασκευή αυτών των κατοικιών. Τα λεφτά προέρχονται αποκλειστικά από τις εισφορές των εργαζομένων και μόνο. Γιατί και οι εισφορές των εργοδοτών δεν είναι παρά μέρος του πλούτου που υφαρπάζουν από τους μοναδικούς παραγωγούς του, τους εργαζόμενους.

Δε μιλάμε για τα οικονομικά του στοιχεία φυσικά (εκεί η δημιουργική λογιστική οργιάζει), για την ουσία του λέμε. Και αυτή η ουσία είναι πέρα για πέρα αξιόπιστη. Για τα συμφέροντα των λίγων «εχόντων και κατεχόντων», βέβαια, τα οποία φροντίζει πολύμορφα, ενώ τσακίζει - για μια χρονιά ακόμη - τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Τώρα, αν η μεθοδολογία κατάρτισής του είναι ίδια με αυτήν της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως λέει ο Χριστοδουλάκης, ή είναι μεθοδολογία αλχημειών, όπως λέει ο Παυλόπουλος, ελάχιστα ενδιαφέρει τον κόσμο.

Αλλωστε, με τους προϋπολογισμούς των τελευταίων 30 χρόνων, περίπου μόνον οι μεθοδολογίες παραλλάζουν. Οι στόχοι παραμένουν μονίμως οι ίδιοι και η λιτότητα μεταλαμπαδεύεται από τις «Καλύτερες Μέρες» του Α. Παπανδρέου έως τις σημερινές και χιονισμένες.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ για χιόνια, να ξέρετε ότι και αυτή τη φορά ο κρατικός μηχανισμός είναι σε ετοιμότητα, η πολιτική προστασία σε εγρήγορση και τα αρμόδια υπουργεία σε συναγερμό. Τυχόν αποκλεισμοί χωριών, κατολισθήσεις, πλημμύρες ή ό,τι άλλο τύχει χριστουγεννιάτικα θα οφείλεται, όπως πάντα, «στις πρωτόγνωρες καιρικές συνθήκες».

Κάτι λίγο θα φταίνε κι οι μετεωρολόγοι, που δεν προειδοποίησαν την κυβέρνηση έγκαιρα και, όπως και να 'χει, έχουν κι οι πολίτες την ευθύνη τους, μια και δε φρόντισαν να μη βρεθούν σε δύσκολη θέση.

ΘΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ διεθνώς η Αγκυρα, αν δε συμβάλει στη λύση του Κυπριακού, λέει και ξαναλέει η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών. Ποιοι, δηλαδή, θα την απομονώσουν; Ο Τζ. Μπους ή οι υπόλοιποι ηγέτες της «αντιτρομοκρατικής συμμαχίας»;

Δεν πρόκειται για διήγημα επιστημονικής φαντασίας που προκαλούσε ρίγη οργής και αποτροπιασμού στις εφηβικές καρδιές μας, όταν περιέγραφε το μέλλον, όπου οι πολυεθνικές όχι μόνο όριζαν τον κόσμο, αλλά είχαν φτιάξει και ιδιωτικούς στρατούς ώστε να επιβάλουν την πολιτική τους.

Δεν είναι σίγουρο εάν ο ελβετικός και νυν πολυεθνικός γίγαντας στο χώρο των τροφίμων και μια από τις πλουσιότερες εταιρίες του κόσμου, η «Νεστλέ», προσπαθεί να πραγματώσει τις φαντασιώσεις των συγγραφέων, αλλά σ' αυτή τη σφαίρα, και όχι πια της επιστημονικής φαντασίας, κινείται, απαιτώντας έξι εκατομμύρια δολάρια από την Αιθιοπία, για αποζημίωση από απώλειες που, όπως υποστηρίζει, υπέστη «από το κομμουνιστικό καθεστώς που κυβερνούσε τη χώρα στη δεκαετία του 1970», όταν η κυβέρνηση της Αιθιοπίας προχώρησε σε μαζικό πρόγραμμα κρατικοποιήσεων σχεδόν όλων των ξένων εταιριών.

Η «Νεστλέ» λέει ότι ανάμεσα σε αυτές ήταν και μια γερμανική εταιρία που αγοράστηκε αργότερα από τον ελβετικό κολοσσό, ενώ απορρίπτει την πρόταση της κυβέρνησης της Αιθιοπίας να την αποζημιώσει καταβάλλοντας την αξία της εταιρίας με βάση τη σημερινή ισοτιμία του εθνικού νομίσματος, του αιθιοπικού μπιρ, με το δολάριο. Μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας, που διαχειρίζεται την απαίτησή της, διεκδικεί αποζημίωση για την αξία του εργοστασίου με βάση ισοτιμία που ίσχυε το 1975, δηλαδή περίπου έξι εκατομμύρια δολάρια.

Από πού; Από την Αιθιοπία, μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, με μέσο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά κάτοικο της τάξης των 100 δολαρίων το χρόνο. Χώρα που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο του σοβαρότερου λιμού από το 1984, λόγω της ξηρασίας που έχει καταστρέψει τις καλλιέργειες αυτόν το χρόνο.

Με πολυτελή φυλλάδια, που μοιράζει ο υπουργείο Ανάπτυξης σε διάφορα στέκια και περάσματα της Αθήνας, προσπαθεί τώρα η κυβέρνηση να παραστήσει πως προβληματίζεται για την ακρίβεια στην αγορά και την αισχροκέρδεια των μεγαλοεπιχειρηματιών. Και επειδή, όπως γράφεται, «η αγορά λειτουργεί ελεύθερα», μας προτείνει διάφορα φαιδρά του τύπου: Οταν βγαίνουμε στην αγορά, να έχουμε μαζί μας κομπιουτεράκι, να μην ψωνίζουμε πριν κάνουμε λίστα με τα απαραίτητα ψώνια, να ψάχνουμε για πρατήρια που πουλάνε φτηνή βενζίνη, να πηγαίνουμε στη λαϊκή αγορά το μεσημέρι που οι τιμές είναι φτηνότερες, να προτιμάμε για τις αγορές μας τις περιόδους των εκπτώσεων, να ρωτάμε τους μαγαζάτορες για την προέλευση και την ποιότητα των ειδών που αγοράζουμε, να έχουμε πιστωτικές κάρτες, αλλά να τις χρησιμοποιούμε λογικά και, εν κατακλείδι, όπως αναφέρεται, «πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά»!

Ωραία η ιλαροτραγωδία του Τσοχατζόπουλου και της παρέας του. Μόνον που οι πλάτες που προσφέρει ο ίδιος και η κυβέρνησή του στους αετονύχηδες της αγοράς και η πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων δεν αντιμετωπίζονται με τέτοιου είδους γιατροσόφια... Αλλωστε, αυτή η συνταγή δεν είναι μόνον άνευ αντικρίσματος. Είναι και επικίνδυνη, επειδή επιχειρεί, με τον πλέον κυνικό τρόπο, να ενοχοποιήσει τον καταναλωτή - θύμα και να βγάλει ...λάδι εκείνους, χάριν των οποίων «απελευθερώθηκε» η αγορά...

Το περιστατικό, σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, θα αποτελέσει αντικείμενο «ερεύνης» από τον αμερικανικό στρατό - πράγμα που σημαίνει πιθανότατα ότι οι «ερευνητές» θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι για το θάνατο των παιδιών φταίνε, προφανώς, τα παιδιά!..

Το περιστατικό έδειξε ακόμη και στον πιο ακατατόπιστο για τη φύση της κυβέρνησης Καρζάι ποιος είναι το αφεντικό στο «απελευθερωμένο» Αφγανιστάν: Ο αμερικανικός στρατός, όχι δίωξη δεν αντιμετώπισε, αλλά ούτε καν κριτική από τα στελέχη της κυβέρνησης. Ούτε λέξη. Στο Οσλο, ωστόσο, ο Καρζάι ήταν λαλίστατος, ζητώντας (και λαμβάνοντας) δεσμεύσεις «βοήθειας», ύψους δύο δισ. δολαρίων...

Αναζητούσαν μια ζωή

με δυο σταγόνες ήλιο

και στου χαμού κατέληξαν

το σκοτεινό βασίλειο,

γυμνοί τους όλοι

και πικροί,

σπουργίτια στο χειμώνα,

της «νέας τάξης»

θύματα,

του νέου μεσαιώνα!

* * *

Σαν χρυσοθήρες γύρευαν

οι άμοιροι Ελντοράντα,

ξεκίνησαν για τ' όνειρο

και χάθηκαν για πάντα

κι άκλαφτοι τώρα

θα ταφούν

στη γη εδώ, την ξένη,

με τη νεκρή

ελπίδα τους, σφιχτά

αγκαλιασμένοι!