ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αμείλικτα ερωτήματα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Τι θα έκανε η κυβέρνηση της χώρας του, αν αποκαλυπτόταν ότι Ελληνες πολίτες δέχονται να στρατολογούνται και να πληρώνονται από ξένη και εχθρική προς την Ελλάδα δύναμη, για να δράσουν κατά της πατρίδας τους; Θα τους έδινε μήπως το βραβείο; Τι σχέση έχει αυτή η δραστηριότητα με την άσκηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου; Πώς σχολιάζει το γεγονός ότι στις συνωμοτικές συσκέψεις που οργανώνει στην Αβάνα ο εκπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών παίρνει μέρος και ο διπλωματικός εκπρόσωπος της Ελλάδας; Πώς δικαιολογεί τη σιωπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους Κουβανούς που κρατούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες, γιατί αποκάλυψαν σχέδια δολοφονίας του Φιντέλ Κάστρο και άλλων ηγετών της Κούβας, καθώς και για τη μη έκδοση στην Κούβα των Κουβανών αεροπειρατών, που κυκλοφορούν ελεύθεροι στις Ηνωμένες Πολιτείες; Κατά τα άλλα αγωνιζόμαστε κατά της τρομοκρατίας..!».

Τα παραπάνω ερωτήματα απηύθυνε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας, στον προεδρεύοντα του Συμβουλίου και αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Τ. Γιαννίτση, σε πρόσφατη συνεδρίαση της Ευρωβουλής. Και απάντηση δεν πήρε καμία. Τι μπορούσε να πει, άλλωστε...

«Στάζει» πάλι...

Δυόμισι περίπου μήνες έχουν περάσει από τα εγκαίνια του νέου σταθμού του ΗΣΑΠ στην Ομόνοια και ήταν αρκετές οι τελευταίες ανοιξιάτικες βροχές για να μαζεύουν το νερό με τους κουβάδες. Οι υπεύθυνοι του ΗΣΑΠ καταγγέλλουν ότι υπεύθυνη για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση είναι η Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας, η οποία έχει αναλάβει τη διαμόρφωση της πλατείας Ομονοίας και τη στεγανοποίησή της. Κι απ' ό,τι φαίνεται έχουν δίκιο. Ετσι κι αλλιώς, όμως, τα προβλήματα παραμένουν και, σίγουρα, θα γίνουν πολύ περισσότερο έντονα το φθινόπωρο και, ιδιαίτερα, το χειμώνα, χωρίς να λογαριάσουμε τα τεράστια ποσά που έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα για την ανάπλαση της πλατείας, αλλά και του σταθμού της Ομονοίας. ΄Η το 'καναν επίτηδες, για να επαναλάβουν τα εγκαίνια, λίγο πριν τις εκλογές..;

Χωρίς σχόλια

Ανά τον κόσμο περιόδευε τις μέρες αυτές ο Τζ. Μπους και ανάμεσα στα διάφορα που ανέφερε ήταν και η δήθεν προσήλωση των ΗΠΑ στις δημοκρατικές αξίες και αρχές. Την ίδια στιγμή, εκατοντάδες μετανάστες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία Αραβες και μουσουλμάνοι, κρατούνται αυθαίρετα στις ΗΠΑ, συχνά κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, επί ολόκληρους μήνες. Το απαράδεκτο και αντιδημοκρατικό αυτό γεγονός αποκαλύφθηκε από τη δημοσιοποίηση έκθεσης επιτροπής του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με όσα γράφει ο γενικός επιθεωρητής του υπουργείου, Γκλεν Φάιν, στο Μητροπολιτικό Κρατητήριο του Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη, πολλοί αλλοδαποί, στην πλειονότητά τους Πακιστανοί, κρατούνται επί μήνες χωρίς να γνωρίζουν για ποιο πράγμα κατηγορούνται, σε συνθήκες πλήρους απομόνωσης από τους οικείους και τους δικηγόρους τους και με αναμμένα τα φώτα επί 24ώρου βάσεως. Ο Φάιν καταγγέλλει ότι 54, από τους 762 κρατούμενους μετανάστες, κρατούνται για μία περίοδο που υπερβαίνει το όριο των 90 ημερών που καθορίζει ο αμερικανικός «αντιτρομοκρατικός» νόμος, ενώ άλλοι 130 δεν έχουν καν δικηγόρο.

Η έκθεση κάνει, εξάλλου, λόγο για άσκηση προφορικής και σωματικής βίας κατά των κρατουμένων, κυρίως στις περιοχές της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον. Τέλος, να θυμίσουμε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, Τζον Ασκροφτ, έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα από οργανώσεις προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ και το εξωτερικό. Τα σχόλια περιττεύουν...

Οι ρίζες του προβλήματος

Ενάμισης και πλέον χρόνος έχει περάσει από τον πόλεμο των ΗΠΑ εναντίον του Αφγανιστάν κι όπως δείχνουν τα γεγονότα ο εμφύλιος πόλεμος έχει για τα καλά εγκατασταθεί στην πολύπαθη αυτή χώρα. Οι ΝΑΤΟικές κατοχικές και κυβερνητικές δυνάμεις εμπλέκονται συχνά σε μάχες με αντάρτες Ταλιμπάν - η μεγαλύτερη των 15 τελευταίων μηνών έγινε πρόσφατα, ενώ, προχτές, ένας καμικάζι σκότωσε τέσσερις Γερμανούς στρατιώτες - η εγκαταστημένη από τους Αμερικανούς κυβέρνηση Καρζάι ελέγχει ουσιαστικά μόνο την πρωτεύουσα και οι πολέμαρχοι κάνουν κουμάντο στις διάφορες επαρχίες, ενώ δεν είναι σπάνιες και οι μεταξύ τους ένοπλες αναμετρήσεις.

Οι ρίζες, βέβαια, της κατάστασης αυτής δε βρίσκονται στον τελευταίο εγκληματικό πόλεμο των ΗΠΑ, ούτε στο καθεστώς των Ταλιμπάν, αλλά πηγαίνουν αρκετά πιο πίσω, στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Οταν οι ΗΠΑ, σε συνεργασία με το Πακιστάν, τη Σαουδική Αραβία και άλλα φιλοαμερικανικά αραβικά καθεστώτα σχεδίασαν και έβαλαν σε εφαρμογή την επιχείρηση ανατροπής του τότε λαϊκοδημοκρατικού καθεστώτος του Αφγανιστάν και, ταυτόχρονα, την πλαγιοκόπηση της Σοβιετικής Ενωσης. Οταν μάζεψαν, εκπαίδευσαν, χρηματοδότησαν και εξόπλισαν τους κάθε λογής φανατικούς ισλαμιστές, τύπου Οσάμα Μπιν Λάντεν και συγκρότησαν τις αντάρτικες ομάδες των «ιερών πολεμιστών» - των μουτζαχεντίν, ανάμεσά τους και αυτές των Ταλιμπάν. Τότε ξεκίνησε η επιστροφή του Αφγανιστάν στην εποχή του Μεσαίωνα. Και ποιοι ευθύνονται γι' αυτό είναι ολοφάνερο.

Τα προσχήματα...

«- Γιατί με χτυπάς, αφού δε μίλησα. - Είναι, για το ...αν θα μίλαγες!»

Η κωμική σκηνή από τον παραδοσιακό Καραγκιόζη έχει περάσει και στις παλιές ελληνικές κωμωδίες. Ομως, όταν την εφαρμόζουν οι ΗΠΑ, για να επιβάλουν τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, δεν είναι καθόλου για γέλια, παρά το γεγονός ότι περιέχει τον ίδιο παραλογισμό. Ο παραλογισμός φαίνεται στην επιφάνεια ακριβώς, γιατί επιχειρούν να καμουφλάρουν τα αληθινά κίνητρά τους, που πηγάζουν πάντα από την ιμπεριαλιστική φύση του συστήματος.

Ο καθένας, για παράδειγμα, καταλάβαινε, από την πρώτη στιγμή, πως το παραμύθι περί όπλων μαζικής καταστροφής «δεν έχει δράκο». Ολοι ήξεραν πως μια μερίδα της κυρίαρχης τάξης των ΗΠΑ είχε βάλει στο μάτι τον υλικό πλούτο και τη γεωστρατηγική θέση του Ιράκ. Παρ' όλα αυτά, με περισσή σοβαροφάνεια και οι άλλοι ιμπεριαλιστές ποτέ δε μίλησαν για τα αληθινά κίνητρα. Επειδή, μάλιστα, έτυχε η ελληνική κυβέρνηση να ασκεί αυτήν την περίοδο την Προεδρία της ΕΕ, όλοι θυμόμαστε τον πρωθυπουργό της χώρας και τον υπουργό Εξωτερικών να κλίνουν τη λέξη «αφοπλισμός» σε όλες τις πτώσεις! Τώρα τι έγινε; Κατάπιαν τη γλώσσα τους; Ολοι επίσης θυμόμαστε την πρόταση του λεγόμενου γαλλογερμανικού άξονα, να μετατραπεί το Ιράκ σε προτεκτοράτο και να αναλάβουν οι ιμπεριαλιστές σε συνεργασία «τον αφοπλισμό του...».

Κάπως έτσι είναι όλα τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα, περί «τρομοκρατίας, ειρήνης, δημοκρατικών δικαιωμάτων, άξονα του κακού, κ.ά.» Ολοι ξέρουν πως τόσο χοντροφτιαγμένα δε θα τα έλεγε ποτέ η Χαλιμά και, παρ' όλα ταύτα, τα παίρνουν τάχατες στα σοβαρά και στο όνομά τους επεμβαίνουν σε χώρες, σκοτώνουν ανθρώπους και καταστρέφουν πολιτισμούς. Ανάλογη αξιοπιστία έχει, για παράδειγμα, ο καημός των ιμπεριαλιστών για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στην Κούβα. Ακόμα και να αφαιρούσαμε το πόσο «σέβονται» τα ανθρώπινα δικαιώματα στις χώρες τους, πάλι υπάρχουν ατέλειωτα ράμματα για τις γούνες τους στη Βοσνία, στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν, στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ... Δεν τελειώνει αυτός ο κατάλογος.

Επειδή το εκμεταλλευτικό σύστημα προχωρά μαζί με τις αντιθέσεις του, ήρθε η ώρα, κατά την οποία κάποιοι «ανακαλύπτουν» πως τα όπλα μαζικής καταστροφής, για να βρεθούν, πρέπει να τοποθετηθούν τώρα απ' αυτούς που τα χρησιμοποίησαν για πρόσχημα. Αλλιώς δε βρίσκονται με τίποτα. Δεν αποκλείεται να έχουν έτοιμη και την επιχείρηση και γι' αυτό η προχτεσινή βεβαιότητα της Κοντολίζα Ράις. Δεν αποκλείεται, από την άλλη, να επιδιώξουν τώρα να επιβάλουν το «ό,τι θέλουμε κάνουμε, χωρίς να δίνουμε λογαριασμό» και γι' αυτό οι τοποθετήσεις του Ράμσφελντ και του Γούλφοβιτς. Τώρα, μετά το συγχωροχάρτι, που έδωσαν οι άλλοι ιμπεριαλιστές με το αζημίωτο.

Τίποτα απ' όλα αυτά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για τους λαούς, παρά μόνο τα αληθινά ιμπεριαλιστικά κίνητρα, που είναι αδύνατο πλέον να κρυφτούν με κανένα πρόσχημα. Εκεί, πέρα από τις αυταπάτες και τους αποπροσανατολισμούς, βρίσκεται και ο πραγματικός εχθρός όλων των λαών του κόσμου. Εύκολη, μάλλον, η αποκάλυψή του. Οι ίδιοι έρχεται η ώρα που αυτοαποκαλύπτονται. Το ζητούμενο βρίσκεται στη μαζική κοινωνικοπολιτική δράση για την ανατροπή τους.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τα κροκοδείλια...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΩΣΤΕ «ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ» ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση χτες κατά τη συνάντηση του προεδρείου του συνδέσμου με τον πρωθυπουργό! Αναρωτιόμαστε, πότε είχαν διαφωνήσει και δεν το αντιληφθήκαμε...

Οσο για την κοινή τους εκτίμηση περί μέτρων ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, της επιχειρηματικότητας γενικότερα, κλπ., κλπ., όλοι καταλαβαίνουμε περί τινος ακριβώς πρόκειται. Αυτές οι λέξεις και οι όροι μεταφράζονται στο λεξιλόγιο και των δύο ως περιορισμός των εργασιακών δικαιωμάτων.

Τώρα, κάτι «κροκοδείλια δάκρυα» περί της ανεργίας, μόνον ως ανέκδοτο μπορούν να εκληφθούν. Μιλάμε για την κυβέρνηση που συναίνεσε χτες στο κλείσιμο της ΠΑΛΚΟ, αθετώντας και τις ίδιες τις συμφωνίες του υπουργείου Εργασίας με τους ιδιοκτήτες.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να πούμε, η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών έχει κάνει πλήρη ανάλυση της κατάστασης που επικρατεί στην Τουρκία και δημοσιοποιεί κιόλας τις απόψεις της βιαστικά βιαστικά.

Τόσο πλήρη που έσπευσε χτες να δηλώσει διά μέσου του εκπροσώπου Τύπου, ότι ουδεμία σχέση έχει η τουρκική κυβέρνηση με την παρενόχληση αεροσκάφους της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» στο Αιγαίο. Ολ' αυτά είναι «κόλπα» των στρατηγών της Αγκυρας...

Τι θα έλεγαν την επόμενη φορά, να περιμένουν πρώτα ...να πάρει η τουρκική κυβέρνηση με δηλώσεις της αποστάσεις - τουλάχιστον - απ' αυτά τα φαινόμενα και μετά να την ανακηρύξουν άμοιρη ευθυνών;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οχι τίποτε άλλο, αλλά και η τουρκική κυβέρνηση, όπως και το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, έχουν εκπροσώπους Τύπου. Μην τους αφήσουμε άνεργους τους ανθρώπους!

ΤΩΡΑ ΦΤΑΙΝΕ τα ...φρούτα για τον πληθωρισμό, που βρίσκεται και πάλι στο 3,8% (σύμφωνα με τις δικές τους μετρήσεις). Προχτές φταίγανε τα ζαρζαβατικά και μεθαύριο θα φταίνε τα καύσιμα που θα πωλούνται ακριβότερα λόγω θερινών διακοπών κι ας μας παρουσιάζουν ευχολόγια για το αντίθετο.

Πάντα θα βρίσκουν κάποια δικαιολογία για την ακρίβεια, ποτέ όμως τη δική τους πολιτική για την «απελευθέρωση» των αγορών. Κι ας ευθύνεται αυτή η τελευταία, πρωτίστως, για τις τιμές, που αυξάνονται με ρυθμούς πολύ μεγαλύτερους απ' ό,τι οι εξευτελιστικές αυξήσεις στα μεροκάματα και στις συντάξεις.

Ας πρόσεχε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το να επισκεφτεί, σήμερα, κάποιος από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας ένα χωριό του θεσσαλικού κάμπου, αποτελεί «επικίνδυνη αποστολή σε εχθρικό έδαφος». Αυτό το γνωρίζει καλά ο Φ. Χατζημιχάλης - καθότι και Θεσσαλός - αλλά θέλησε «να το παίξει ήρωας» κι επισκέφτηκε τη Χάλκη της Λάρισας, ένα χωριό οι κάτοικοι του οποίου είναι θύματα της καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το βαμβάκι.

Ο Λαρισαίος υφυπουργός Γεωργίας πήγε εκεί προσκαλεσμένος του δημάρχου Πλατυκάμπου, θέλοντας να δείξει πως είναι σε θέση «να τα βγάλει πέρα» με την οργή των αγροτών κατά της αντιαγροτικής πολιτικής, που και ο ίδιος διαχειρίζεται. Αλλωστε, όπως έχει δηλώσει, φιλοδοξεί να διαψεύσει όσους πιστεύουν πως θα 'χει κι αυτός την πολιτική τύχη που είχαν όλοι, σχεδόν, οι προκάτοχοί του στο υπουργείο Γεωργίας, οι οποίοι απέτυχαν να επανεκλεγούν στη Βουλή.

Τελικά, όμως, ο Φ. Χατζημιχάλης «πήγε για μαλλί κι έφυγε κουρεμένος», καθώς η παρουσία του αποτέλεσε το «κόκκινο πανί» για τους αγρότες, πολλοί από τους οποίους τον γιουχάισαν άγρια, ζητώντας εξηγήσεις για τα μεγάλα προβλήματα που προκαλεί η εφαρμοζόμενη πολιτική στους μικρομεσαίους αγρότες κι ιδιαίτερα στους βαμβακοπαραγωγούς. Ας πρόσεχε...

Πέφτουν οι μάσκες

Δεν έχουν περάσει καλά - καλά εννέα μήνες από την επιλογή των νέων τοπικών αρχών και ορισμένοι δημοτικοί άρχοντες προσπαθούν ν' αποδείξουν εξ αρχής ότι η «προοδευτικότητα» και η «ανεξαρτησία» τους κράτησε όσο και η προεκλογική περίοδος. Παράδειγμα, ο μεγαλοκατασκευαστής φιλοκυβερνητικός δήμαρχος Νέας Αρτάκης Εύβοιας, Παναγιώτης Αναστασιάδης, ο οποίος προεκλογικά καλούσε τους αντιστασιακούς να τον ψηφίσουν, διαλαλώντας ότι κι αυτός είναι από οικογένεια αντιστασιακών. Πρόσφατα, όμως, σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, που έγινε στις 30 Μάη, πρότεινε και ψηφίστηκε - και από την ΠΑΣΟΚοΝεοδημοκρατική αντιπολίτευση - αλλαγή της ονοματοθεσίας, όπου βρίσκεται το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης που ανεγέρθηκε το 1983 επί δημαρχίας του αγωνιστή δημάρχου, Τηλέμαχου Χατζηγιαννακέρη.

Βέβαια, μόλις μαθεύτηκε η απόφαση, ξεσηκώθηκαν ακόμη και οι ...πέτρες. Το Παράρτημα Χαλκίδας της ΠΕΑΕΑ, για παράδειγμα, έκανε έντονο διάβημα διαμαρτυρίας στον ανιστόρητο δήμαρχο, ενώ σε συγκέντρωση αντιστασιακών που έγινε το προηγούμενο Σάββατο στην Αρτάκη, με την παρουσία και του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου, οργανωτικού γραμματέα της ΠΕΑΕΑ, αποφασίστηκε να απαιτηθεί ανάκληση της απόφασης, η οποία καταδικάστηκε ως προσβολή για την ιστορία και το έπος της Εθνικής Αντίστασης.

Και το 2002... έΦΑΓΕ καλά

Και το 2002, η γαλακτοβιομηχανία «ΦΑΓΕ» - η μια από τις δύο μεγάλες εταιρίες στον τομέα των ειδών διατροφής που ελέγχουν την αγορά γαλακτοκομικών προϊόντων στην Ελλάδα - είδε τα κέρδη της να απογειώνονται στα ύψη. Αξιοποιώντας την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που έχει απελευθερώσει την αγορά, δηλαδή την ασυδοσία των μεγαλοεπιχειρηματιών, η ΦΑΓΕ υπερτριπλασίασε το καθαρά της κέρδη. Οπως ομολογούν τα αφεντικά της, που υπογράφουν τον ισολογισμό της ΦΑΓΕ, τα καθαρά προ φόρων κέρδη της εταιρίας εκτινάχτηκαν πέρσι στα 12,9 εκατ. ευρώ (πάνω από 4,5 δισ. δραχμές) από 3,8 εκατ. ευρώ το 2001.

Με απλά λόγια, τα αφεντικά και οι μεγαλομέτοχοι της ΦΑΓΕ... έφαγαν πάλι καλά. Με τέτοια κέρδη, τα οποία εμφανίζουν αύξηση 240%, με αύξηση τζίρου μόλις 8,4%, πώς να μη στηρίζουν - τόσο αυτοί, όσο και άλλοι μεγαλοβιομήχανοι - την κυβερνητική πολιτική;

Εισιτήριο και στα φαράγγια...

Μπόλικες είναι - και δικαίως - οι προστατευόμενες περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους στην Ελλάδα - καλύπτουν περίπου το 20% της συνολικής έκτασης της χώρας - αφού πολλές είναι και οι φυσικές ομορφιές της πατρίδας μας. Ανάμεσά τους, τα φαράγγια της Σαμαριάς και του Βίκου, η λίμνη Παμβώτιδα Ιωαννίνων, το θαλάσσιο πάρκο του Λαγανά στη Ζάκυνθο, η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, οι εθνικοί δρυμοί, κλπ., κλπ. Ορισμένες απ' αυτές (27 από τις 300) τις προστατευόμενες περιοχές, λοιπόν, απέκτησαν φορείς διαχείρισης με τα δικά τους διοικητικά συμβούλια. Επιτέλους - ίσως σκεφθείτε - για να γίνει και κάτι, σχετικά με την προστασία και την ανάδειξή τους. Γι' αυτό, δεν είμαστε σίγουροι. Μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε, όμως, ότι σε 25 από τις περιοχές αυτές, το ΥΠΕΧΩΔΕ προτίθεται να βάλει εισιτήριο εισόδου.

Ετσι που πάμε, αυτοί θα βάλουν εισιτήριο ακόμη και στον καθαρό αέρα. Για παράδειγμα, σε όσους... τολμούν και βγαίνουν έξω από τα όρια της πρωτεύουσας...

Οι δικές μας δημοσκοπήσεις...

Αρωμα» εκλογών αρχίζει να εκλύεται στην ατμόσφαιρα και οι γνωστές μας δημοσκοπήσεις πυκνώνουν τις εμφανίσεις τους. Αναμενόμενο ως γεγονός, πλην όμως εξοργιστικός για μια ακόμα φορά ο τρόπος με τον οποίο το χειρίζεται η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του δικομματισμού, ενδεδειγμένος για τη δημιουργία κλίματος χειραγώγησης των λαϊκών συνειδήσεων και τελικά εγκλωβισμού στα πλαίσιά του πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Ο τρόπος με τον οποίο προβάλλονται, οι ανούσιες συζητήσεις για το ποιος παίρνει την πρωτιά, ποιος κερδίζει σε ποιον τομέα τις εντυπώσεις κι άλλα τέτοια συναφή, μοιάζει στο να αποσκοπεί να παγιώσει τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, να τροφοδοτήσει γνωστά από το παρελθόν τεχνητά διλήμματα, με τα οποία στην πορεία προς τις εκλογές ο λαός θα βομβαρδίζεται ανελέητα.

Καμία συζήτηση πουθενά για την ουσία του πράγματος. Ούτε ένας υπαινιγμός για την ανυπαρξία ουσιαστικών πολιτικών διαφορών ανάμεσα στα κόμματα που εμφανίζουν ως «μονομάχους» και καλούν το λαό να στοιχηθεί πίσω από τον ένα ή τον άλλο. Καμία αναφορά στο τι το διαφορετικό έχει να αντιτάξει η ΝΔ στην πολιτική που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ, τι το διαφορετικό προτείνει. Ούτε λέξη για την «ταμπακέρα». Απεναντίας, απίστευτη φλυαρία για τα επουσιώδη. Αλλωστε, ξέρουν καλά με ποιους όρους πρέπει να παιχτεί το παιχνίδι για να λήξει προς όφελος του συστήματος συνολικά και κάνουν ό,τι μπορούν για να κρατήσουν το λαό στις κερκίδες να χειροκροτεί ένα στημένο ματς. Ενα ματς που αν ο λαός επιτρέψει να λήξει με νικητή το δικομματισμό, θα διαπιστώσει την επαύριο των εκλογών πως ο ίδιος είναι ο μεγάλος ηττημένος.

Για να μη γίνει αυτό, οι άνθρωποι του μόχθου δεν έχουν παρά να εγκαταλείψουν μαζικά και τους δύο εταίρους του δικομματισμού. Κλείνοντας τα αυτιά στις σειρήνες που άρχισαν κιόλας να κελαηδούν. Κι εμείς, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, μπορούμε να συμβάλουμε σ' αυτή την κατεύθυνση. Πλατύ άνοιγμα και συζήτηση με το λαό χρειάζεται από όλους μας. Με τα δικά μας όπλα να ταρακουνήσουμε συνειδήσεις, να μην τις αφήσουμε έρμαια στην προπαγάνδα τους. Ανθρωπο τον άνθρωπο, σπίτι το σπίτι, σε εργοστάσια και γραφεία, παντού όπου μπορεί να φτάσει η φωνή μας να φροντίσουμε να ακουστεί δυνατά. Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και στην πολιτική πρόταση του Κόμματός μας ατενίζουμε με αισιοδοξία την εκλογική μάχη, γνωρίζοντας πως θα είναι δύσκολη αλλά και πως μπορούμε να κερδίσουμε, να αποσπάσουμε ανθρώπους του μόχθου από το δικομματισμό, όπου παραμένουν εγκλωβισμένοι. Καμία αναβολή, καμία επανάπαυση, με τη στράτευση όλων σ' αυτή τη μάχη ας πράξουμε σήμερα, τώρα, όπως θα πράτταμε αν είχαμε αύριο εκλογές.

Στρατώνι

Κάτω στης γης τα έγκατα,

στο υπόγειο το νταμάρι

βγάζανε μεταλλεύματα

με τον κασμά, το φτυάρι

δουλιά σκληρή και η ζωή

καθημερινά στο ζάρι!

***

Μες στα φριχτά ορύγματα

είκοσι μαύρα χρόνια,

άπειροι εργάτες θύματα

με σάπια τα πνευμόνια,