Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλές εκδοχές ακούστηκαν για την προαναφερόμενη αναβολή. Το σίγουρο πάντως είναι ότι υπήρξε η προειδοποίηση για ταυτόχρονη αγωνιστική παρουσία των εργαζομένων του ΚΕΑΤ, της «Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Τυφλών» και της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων. Ακόμα και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Τυφλών με ανακοίνωσή της διαμαρτύρεται για τη χρησιμότητα του κτιρίου που επρόκειτο να εγκαινιαστεί, αφού πλέον δε θα υπάρχουν τυφλοί μαθητές, με δεδομένο ότι έχει συρρικνωθεί το ειδικό σχολείο του ΚΕΑΤ.

Πάντως μεταξύ των εκδοχών που ακούστηκαν ήταν και ο φόβος για ανεξέλεγκτες εξελίξεις ύστερα από τη διαρροή και τον αναβρασμό που προκάλεσε στους εργαζόμενους και τυφλούς, η απόφαση να περάσει η τεράστια περιουσία του ΚΕΑΤ σε ιδιωτική αστική εταιρία.

Αντί λοιπόν για προεκλογικές εξαγγελίες, λέτε να δουν το φως της δημοσιότητας στοιχεία για τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης στον ευαίσθητο αυτό τομέα; Και να γίνει του (προεκλογικού) κουτρούλη ο γάμος;

Σε 5.228 ανέρχονται οι αιτήσεις, από το Γενάρη έως τον Ιούλη, που κατατέθηκαν στις αρμόδιες αρχές της χώρας μας και ζητούσαν τη χορήγηση ασύλου. Απ' αυτές, όμως, μόνο σε τρεις (3) περιπτώσεις αναγνωρίστηκε προσφυγικό καθεστώς. Με άλλα λόγια, ποσοστό μόλις 0,3%. Πριν δύο χρόνια, το σχετικό ποσοστό ανερχόταν στο 11,2%, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται στο 20%.

Τα στοιχεία ανακοινώθηκαν από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και φανερώνουν πως η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη έχει βαλθεί να κατακτήσει το «χρυσό μετάλλιο» στην εφαρμογή των σχετικών κατευθύνσεων και αποφάσεων της ΕΕ. Οπως και στην προσαρμογή στο επιβαλλόμενο από την παγκόσμια «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία κλίμα, που «βλέπει» στα πρόσωπα των προσφύγων και των αιτούντων πολιτικό άσυλο υποψήφιους τρομοκράτες, ιδιαίτερα αν έχουν μελαψό χρώμα...

Αντιγράφουμε από το «δείκτη» της χτεσινής «Καθημερινής»: «Αγριος πόλεμος μαίνεται -σύμφωνα με πληροφορίες - μεταξύ δύο πολύ γνωστών εθνικών προπονητών, οι οποίοι έχουν την ευθύνη της προετοιμασίας αρκετών Ελλήνων ολυμπιονικών, σε διαφορετικά αθλήματα (δεν είναι δύσκολο να τους εντοπίσει κανείς). Οι δύο πρώην φίλοι είχαν προσυνεννοηθεί και συμφωνήσει να "κερδίσουν", από τη διαδικασία τής απ' ευθείας ανάθεσης, την εκμετάλλευση του εστιατορίου, αναψυκτηρίου, κλπ. που έχει κατασκευαστεί στο προπονητικό κέντρο του Αγίου Κοσμά και είναι φως φανάρι ότι θα αφήσει πολλά λεφτά τα επόμενα χρόνια. Τελικά, τα "σπάσανε" - από πλεονεξία όπως αναφέρουν και αρμόδιοι παράγοντες της πολιτείας, που δηλώνουν αηδιασμένοι - και προσπαθεί τώρα ο ένας να βγάλει τα μάτια του άλλου. Ο πόλεμος έχει πάρει διαστάσεις, καθώς φτάνουν στο σημείο, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, να προσπαθούν να προσεταιριστούν και ορισμένους ολυμπιονίκες. Ντροπή, ντροπή, ντροπή! Αλλά και για τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού υπάρχουν ερωτήματα. Γιατί δε διενεργεί ανοιχτό διαγωνισμό;»

Η γνωστή παλαιστινιακή οργάνωση «Χαμάς» βρίσκεται, εδώ και χρόνια, στις πρώτες θέσεις της αμερικανικής λίστας των ανά τον κόσμο «τρομοκρατικών» οργανώσεων. Και, όμως, όπως αποκάλυψε με συγκεκριμένα στοιχεία και ντοκουμέντα το πρακτορείο «Ασοσιέιτεντ Πρες», το Εφ Μπι Αϊ χρηματοδοτούσε τη «Χαμάς». Η επιχείρηση έλαβε χώρα την περίοδο 1998 - '99 και είχε την έγκριση της τότε υπουργού Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, Τζάνετ Ρίνο. Τα ποσά των χιλιάδων δολαρίων έφταναν στη «Χαμάς» μέσω ενός Aμερικανού επιχειρηματία, που είχε προσηλυτιστεί στο Ισλάμ τη δεκαετία του '80 και είχε αποκτήσει την εμπιστοσύνη των Παλαιστινίων.

Τα χρήματα δίνονταν, για να αποδειχτεί η σχέση της «Χαμάς» με τρομοκρατικές ενέργειες, λένε τώρα οι τότε ιθύνοντες του Εφ Μπι Αϊ, σημειώνοντας, όμως, πως τα χρήματα που έδωσαν, αφιερώθηκαν τελικά σε νοσοκομεία και ορφανοτροφεία. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, η παραδοχή της χρηματοδότησης μιας -κατά τη δική τους άποψη- τρομοκρατικής οργάνωσης, γεννά πολλά και διάφορα ερωτήματα. Πολύ περισσότερο, καθώς οι σύμβουλοι του τότε Προέδρου Μπιλ Κλίντον δηλώνουν πως ο Λευκός Οίκος δε γνώριζε τίποτε. Και ακόμη, γιατί πρωταγωνιστής της προαναφερόμενης επιχείρησης είναι ο ίδιος πράκτορας του Εφ Μπι Αϊ, που ισχυρίζεται ότι είχε προειδοποιήσει για το χτύπημα της 11ης Νοέμβρη...

• Γιος αστυνομικού από ένα μικρό χωριό της Αυστρίας βρίσκεται ξαφνικά στα δεκάξι (!) του χρόνια ιδιοκτήτης - επιχειρηματίας γυμναστηρίου.
• Στα δεκαεννιά του πηγαίνει με πρόσκληση του Γουάιντερ (προωθητή οργάνων γυμναστικής και «ειδικών» τροφών σε όλο τον κόσμο) στην Αμερική.
• Μετατρέπεται για χρόνια στο πιο επιτυχημένο εργαλείο προώθησης αυτής της βιομηχανίας, αφού αντικατέστησε επιτυχώς, σαν «λευκό είδωλο του μπόντι - μπίλντιγκ» τον μέχρι τότε Σ. Ολιβα (φυγά από την Κούβα), που όμως είχε το «μειονέκτημα» να είναι μαύρος και στένευε αναγκαστικά την αγορά.
• Η ίδια βιομηχανία τού άνοιξε τις πόρτες και στο Χόλιγουντ, για την προώθηση των προϊόντων της. Πείραμα που είχε ξαναδοκιμάσει η βιομηχανία και παλιότερα με τον Στιβ Ριβς να κάνει τον Ηρακλή.

• Μετατρέπεται πλέον σε σύμβολο του αμερικανικού ονείρου και φορέα ολόκληρου τρόπου ζωής, ειδικός «σύμβουλος» του Ρίγκαν.
• Δασκαλεμένος από τους μηχανισμούς προπαγάνδας, μιλάει συχνά για το παραμύθι του αυτοδημιούργητου παιδιού που έφτασε ψηλά. Δεν κρύβει την κατάχρηση αναβολικών, που άλλωστε ίσως ευθύνονται για το γεγονός ότι πριν λίγα χρόνια είχε προβλήματα καρδιάς. Τώρα, βέβαια, τελευταία όλο και πιο σπάνια θυμάται τα αναβολικά...
• Οπως, επίσης, βιάστηκε να διαψεύσει ότι παλιότερα δήλωνε πως θαύμαζε τη ρητορική του Χίτλερ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Να, λοιπόν, που μας προέκυψε το ΠΑΣΟΚ ως και κόμμα ...των κατατρεγμένων, του οποίου οι θέσεις αποσιωπούνται από τα ΜΜΕ. Αν άκουγε τον Σημίτη, δηλαδή, κάποιος άσχετος με την ελληνική πραγματικότητα μάλλον θα νόμιζε ότι πρόκειται για αρχηγό επαναστατικής οργάνωσης στην παρανομία.

Αυτά, την ώρα που χτες ανακοινώθηκε η προκήρυξη των αδειών για τους τηλεοπτικούς σταθμούς και άπαντες κατανοούν ή γνωρίζουν πως το «παζάρι» (όπου προνομιακά μπαίνει η κυβέρνηση) για την παροχή προεκλογικής στήριξης είναι στο «φόρτε» του.

ΟΧΙ, ΟΤΙ ΔΕΝ το είχαμε καταλάβει, αλλά το επιβεβαίωσε και ο Χρήστος Πρωτόπαππας. Υπήρξε λέει αμερικανικό ενδιαφέρον για την ακύρωση των ασκήσεων Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο, γι' αυτό άλλωστε και η περίφημη συνάντηση Παπανδρέου - Μίλερ στο αεροδρόμιο.

Το μόνο που σίγουρα έλειπε σε αυτή την ιστορία ήταν πάντως η διακριτικότητα. Είναι γνωστό, βέβαια, πως εκτελούν εντολές σε αυτά τα θέματα οι κυβερνώντες. Θα μπορούσαν όμως να ...μη φαίνονται τόσο πολύ.

`Η έστω να ...συνεννοούνται κάπως οι υπουργοί των Εξωτερικών και της Αμυνας, ώστε να μην αντιφάσκουν κάνοντας διαφορετικές δηλώσεις με διαφορά μιας βδομάδας και να «βγάζουν στη σέντρα» στη συνέχεια τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και, βέβαια, όταν έχουμε τέτοιες εξελίξεις σε χώρους όπως η Αστυνομία, που κάθε άλλο παρά φημίζεται για την έλλειψη στεγανών και τη δημοκρατικότητα της λειτουργίας τους, οι διαστάσεις μπορεί να είναι ανεξέλεγκτες.

Προφανώς, δε σημειώνουμε τα παραπάνω, μόνο και μόνο για λόγους γενικής πληροφόρησης. Οσοι πιστεύουν και ισχυρίζονται, ότι οι ανάλογες και σοβαρές τουλάχιστον αντεργατικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας έχουν ήδη γίνει, είτε έχουν αυταπάτες, είτε προσπαθούν να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους. Τούτο, γίνεται ολοφάνερο, όχι μόνο γιατί συχνά πυκνά επαναλαμβάνουν οι κυβερνώντες, αλλά και η ηγεσία της ΝΔ, όπως και διάφοροι άλλοι, ότι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η ανταγωνιστικότητα - για να μη μιλήσουμε, σχετικά με τα δημόσια ελλείμματα κλπ., κλπ. Ούτε μόνον, επειδή και η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ και της ευρω-ζώνης, καλείται να συνεισφέρει στους γενικότερους στόχους των αποφάσεων της Λισαβόνας.

Η εφαρμογή των προαναφερομένων πολιτικών και το κυνήγι του στόχου της μετατροπής της ΕΕ στην ανταγωνιστικότερη οικονομία του κόσμου, θα οξύνει στο έπακρο και τους ενδοκοινοτικούς ανταγωνισμούς, όπως και τις τάσεις ανισόμετρης ανάπτυξης, τις εθνικές και κοινωνικές ανισότητες κλπ. Με απλά λόγια, αν το εγχώριο μεγάλο κεφάλαιο είναι σήμερα μια φορά λιγότερο ανταγωνιστικό, αύριο θα είναι δυο φορές, καθώς οι Σρέντερ και Μπερλουσκόνι ενισχύουν αντίστοιχα την ανταγωνιστικότητα των γερμανικών και ιταλικών μεγάλων επιχειρήσεων. Γεγονός, το οποίο θα απαιτήσει νέα αντεργατικά μέτρα στην Ελλάδα και πάει λέγοντας. Αυτή είναι η αναπόφευκτη λογική των ευρω-μονοδρόμων και της σύγχρονης καπιταλιστικής ανάπτυξης.

«Ενας τενίστας μπορεί να κερδίσει αυτά τα χρήματα σε έναν και μόνο αγώνα. Φυσικά για μένα το ποσό αυτό είναι τεράστιο, όπως και για οποιοδήποτε άλλον στη Ρωσία, αν δεν είναι απατεώνας ή μεγιστάνας των επιχειρήσεων», ήταν το πρώτο σχόλιο του Ρώσου επιστήμονα Βιτάλι Γκίνζμπουργκ, ενός εκ των τριών συναδέλφων του που τιμήθηκε πρόσφατα με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής. Ο 87χρονος επιστήμονας δήλωσε πως θα δώσει τα χρήματα που του αναλογούν από το βραβείο στα δισέγγονά του. Ωστόσο, η δήλωσή του αυτή αρκεί για να αντιληφθεί κανείς τη σημερινή κατάντια της πάλαι ποτέ πρωτοπόρας σοβιετικής επιστήμης, καθώς και τη θέση των επιστημόνων στη σημερινή Ρωσία. Οσα από τα μεγάλα μυαλά απέμειναν στη Ρωσία και δεν έφυγαν στο εξωτερικό, σε αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ζωής και έρευνας μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, βλέπουν σήμερα τους εφήμερους «σταρ» και τις «επιχειρηματικές» βδέλλες του πλούτου του ρωσικού λαού, να τους κλείνουν κοροϊδευτικά το μάτι...

Είμαστε σίγουροι ότι υπάρχουν δικαστές που αισθάνονται ντροπή για το γεγονός ότι όποια, μα όποια, απεργία εργαζομένων φτάσει σε κάποιο δικαστήριο, βγαίνει παράνομη. Πιστεύουμε, δε, ότι μέσα στο Δικαστικό Σώμα υπάρχουν έντιμοι και θαρραλέοι άνθρωποι, οι οποίοι, αν τους λάχαινε μια τέτοια περίπτωση, θα ύψωναν το ανάστημά τους στα κελεύσματα της εκτελεστικής εξουσίας και θα δίκαζαν με βάση τη συνείδησή τους κι όχι τις πολιτικές σκοπιμότητες. Ομως, δε βλέπουμε να εκδηλώνονται αντιδράσεις και να υψώνονται φωνές διαμαρτυρίας.

Οχι, βεβαίως, ότι έχουμε αυταπάτες για το ρόλο της Δικαιοσύνης ως θεσμού εξουσίας στο καπιταλιστικό σύστημα, καθώς ξέρουμε ότι εργάζεται ομού και συμβάλλει από κοινού με τις «αδελφές» της, την εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία, στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης, που, εν προκειμένω, είναι η αστική. Θα περιμέναμε, όμως, ν' ακούσουμε μια δικαστική φωνή που να καταγγέλλει αυτό το αίσχος των «στημένων δικών» σε βάρος των απεργιών...