Τετάρτη 31 Δεκέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μοιράζουν κουτόχορτο

Γρηγοριάδης Κώστας

Από τη μια παραδέχονται ότι μόνο και μόνο η αλλαγή προσώπων στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ανατρέψει τον ήδη δυσμενή για το κυβερνών κόμμα συσχετισμό δυνάμεων, να διασκεδάσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση και από την άλλη καλλιεργούν ένα κλίμα προσδοκιών, μιλώντας γενικά και αόριστα για νέο όραμα, νέα πορεία, κλπ., κλπ. Για τους κάθε λογής «παρατρεχάμενους» του επίδοξου διαδόχου μιλάμε, όπως και τους δημοσιογράφους, που τους ακολουθούν κατά πόδας και αναπαράγουν τα διάφορα φληναφήματα.

Δηλαδή, ποιο θα είναι το νέο όραμα και ποια η νέα πορεία; Δε θα βρίσκονται, έτσι κι αλλιώς, μέσα στα πλαίσια της ΝΑΤΟικής νέας τάξης, της ευρωπαϊκής ενοποίησης, της ΟΝΕ και του Συμφώνου Σταθερότητας; Δε θα υποκλίνονται ευλαβικά στους νόμους της αγοράς, στην παραπέρα προώθηση των αντεργατικών διαρθρωτικών αλλαγών σε όλους τους τομείς, στην παραπέρα ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρήσεων, των πολύμορφων προνομίων και «διευκολύνσεων» προς το μεγάλο κεφάλαιο, κλπ., κλπ; 'Η, μήπως, όλ' αυτά δεν είναι ακριβώς τα ίδια, τόσο με τη μέχρι σήμερα πορεία του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης, όπου, βέβαια, συμμετέχει ανελλιπώς τόσα χρόνια τώρα και ο Γ. Παπανδρέου, όσο και με τις βασικές κατευθύνσεις της ΝΔ και με όσα εξαγγέλλει ο Κ. Καραμανλής;

Ας σταματήσουν, λοιπόν, να μοιράζουν κουτόχορτο...

Με ξένα κόλλυβα...

Οι φάκελοι με τις ευχετήριες κάρτες που, αυτές τις μέρες, στέλνει αφειδώς στους ψηφοφόρους της εκλογικής του περιφέρειας ο Εκτωρ Νασιώκας, ανήκουν στο υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. Οχι, βεβαίως, ότι είναι το πρώτο ή το τελευταίο κυβερνητικό στέλεχος που το κάνει, αλλά αυτό δεν τον αθωώνει κιόλας. Πολύ περισσότερο που ο Εκτωρ δηλώνει, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, «ντούρος εκσυγχρονιστής» και θα περίμενε κανείς ν' αποφεύγει τις «παλαιοκομματικές» μεθόδους «επικοινωνίας» - δηλαδή, ψηφοθηρίας - με τους πολίτες.

Και ρωτάμε εμείς: Εχει δικαίωμα ένα μέλος της κυβέρνησης να χρησιμοποιεί υλικό του υπουργείου του για να καλύψει τις προεκλογικές του ανάγκες; Κι ας μην ισχυριστεί κάποιος ότι οι ευχετήριες κάρτες του υφυπουργού Υγείας, που στέλνονται λίγο πριν τις εκλογές, αποσκοπούν σε οτιδήποτε άλλο, εκτός από την αλίευση προσωπικών ψήφων, διότι είναι «ηλίου φαεινότερον»...

Κυκλοφόρησε το πρωτοχρονιάτικο «Ποντίκι»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μ' ένα δισέλιδο αφιέρωμα στο ιστορικό λεύκωμα «Παράνομες χειρόγραφες εφημερίδες από τις φυλακές και τις εξορίες», έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής» και πολλά πολλά ακόμη, πρωτοχρονιάτικα και άλλα, όπως και με πολλές φωτογραφίες - κολάζ, εμπνευσμένες πάντα από την πολιτική επικαιρότητα, κυκλοφόρησε χτες (λόγω της Πρωτοχρονιάς) το τελευταίο φύλλο της πολιτικής, σατιρικής εφημερίδας «Το (τα μάτια σας δεκατέσσερα έρχεται άγριο το 2004!) Ποντίκι».

Ενα μικρό δείγμα του περιεχομένου του αποτελεί η διπλανή φωτογραφία.

Τα καλούπια...

«Καταλαβαίνουν οι φαντάροι τι κάνουν; Οχι, δεν καταλαβαίνουν, γιατί έχουν μπερδέψει την αντικειμενική πραγματικότητα με την εικονική πραγματικότητα. Εχει παρατηρηθεί πως κάθε βλαστάρι της Αμερικής καταναλώνει εβδομαδιαίως περί τους 1.200 φόνους που συντελούνται επί τηλεοπτικής εικόνας. H εξοικείωση με τα πάσης φύσεως εγκλήματα συγχρονίζεται με τη μεταπήδηση της συνείδησης των μικρών θεατών από το "εδώ" στο "υπερπέραν" και από το ρεαλιστικό στο μυθοπλαστικό. Ετσι, ο πραγματικός βίαιος θάνατος μεταφράζεται σε εικονίδιο ενός βιντεογκέιμ. Οπως εμείς, ας πούμε, αγοράζουμε τσίχλα από το περίπτερο, με την ίδια φυσικότητα εκείνοι απολαμβάνουν την... εξόρυξη οφθαλμών από κάποιον σίριαλ κίλερ. Αν σ' αυτήν τη διαδικασία μετάλλαξης του ανθρώπου σε εξωγήινο ον προσθέσει κανείς και το περιεχόμενο των χολιγουντιανών υπερπαραγωγών με πρωταγωνιστή τον Μπ(ρ)ους Γουίλις να καλπάζει εναντίον Μαύρων... κανιβάλων, τότε μπροστά μας αποκαλύπτεται το καλούπι του αυριανού έξυπνου ρομπότ. Και όπως κάποτε λέγαμε "ζω, άρα υπάρχω" στο εγγύς μέλλον θα λέμε "σκοτώνω, άρα ζω"!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».

Προκαλούν οι διαχειριστές

«Ασφαλώς οι εργαζόμενοι έχουν μεγάλες ανάγκες. Ισως πολύ μεγαλύτερες από κάθε ποσοστό. Ομως...». Ομως, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί «να θιγεί κατ' ελάχιστο η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ή των επιχειρήσεων». Ποιος τα λέει όλα αυτά; Μήπως ο Κυριακόπουλος του ΣΕΒ, ο Χριστοδουλάκης της ΟΝΕ, ο νέος διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ευρώπης Ζ. Τρισέ; Οχι, όλα αυτά, και με ύφος ζιβάγκο, τα ξεστομίζει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εθνος» δε σταμάτησε εκεί. Και για τι δεν κατηγόρησε όσους διεκδικούν όχι αυτά που θέλουν οι βιομήχανοι, αλλά αυτά που υπαγορεύουν οι ανάγκες τους. Για «πλειοδοσία» και «επαναστατική γυμναστική», για «κομματικά φερέφωνα» και «υπερβολές». Δε μας εκπλήσσει η επίθεση αυτή. Ούτε η στιγμή που εξαπολύεται. Τα ίδια έκανε και με το ασφαλιστικό. Η τακτική και στρατηγική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, όλα τα τελευταία χρόνια, είναι ταγμένη στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου. Τα ίδια ακούγαμε και την περίοδο που η χώρα βάδιζε σταθερά προς την ΟΝΕ... Ούτε προς τον Παράδεισο να πηγαίναμε και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να κράταγε το κλειδί!

Και τώρα μπροστά στην υπογραφή της νέας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, το ίδιο βιολί: Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, η σύγκλιση με την ΕΕ, η «κοινωνική ειρήνη»... Και οι ανάγκες των εργαζομένων; Το κόστος της παιδείας, της υγείας, τα βασικά είδη διατροφής, το νοίκι; Πώς θα φτάσει το μεροκάματο των 22 ευρώ για όλα αυτά; «Η κατάσταση θα ήταν χειρότερη, αν η ΓΣΕΕ δεν υπέγραφε τέτοιες συμβάσεις», μας λέει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Και γιατί θα ήταν χειρότερη; Σύμφωνα με τη λογική της πλειοψηφίας και του προέδρου της, για τους εργαζόμενους υπάρχουν οι ιδανικότερες συνθήκες. Στην ΟΝΕ μπήκαμε, έστω και με θυσίες. Σοσιαλιστική κυβέρνηση έχουμε. Ενώ κοίτα δίπλα σου στην Ευρώπη, που «σαρώνει» ο φιλελευθερισμός... Ο ΣΕΒ είναι υπεύθυνος κοινωνικός εταίρος και όχι αντίπαλος. Η αύξηση του ΑΕΠ προχωρά ακάθεκτη. Η παραγωγικότητα το ίδιο. Τα κέρδη των επιχειρήσεων στα ύψη. Προς τι, λοιπόν, ο «σωτήριος» ρόλος της ΓΣΕΕ; Από ποιον βάλλεται η εργατική τάξη; Ποιος ροκανίζει το εισόδημά της;

Δυστυχώς, για τον πρόεδρο Χρ. Πολυζωγόπουλο και την παρέα του στη ΓΣΕΕ, υπάρχει η πραγματικότητα. Υπάρχει η αληθινή ζωή που βιώνουν τα εκατομμύρια των εργαζόμενων και των ανέργων. Και αυτή διδάσκει - όλο και περισσότερους - ότι με αυτή την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ «δεν κάνουμε χωριό». Με αυτή την πολιτική, της κυβέρνησης, του ΣΕΒ και της ΟΝΕ, άσπρη ημέρα οι εργαζόμενοι δε θα δούνε. Με όποια διαχείριση, με ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ προκοπή οι εργάτες δε θα δούνε.

Σήμερα απαιτείται μια άλλη πολιτική. Τώρα απαιτείται αγώνας για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη εξουσία. Μια εξουσία, που δε θα βάζει τον πήχη εκεί που αντέχει η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των επιχειρήσεων, αλλά εκεί που ορίζουν οι ανάγκες της λαϊκής - εργατικής οικογένειας.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τα ... ζωολογικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΝ ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ μας είναι σωστές, σύμφωνα με το κινέζικο ημερολόγιο, το 2004 θα είναι η χρονιά του Πιθήκου. Εξ ου και οι πολλές ειδήσεις - «μαϊμού», που ακούμε περί του τι θα αποφασίσει για τη διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ ...ο «Κινέζος». Μόνο, που ο ίδιος ...«κάνει την πάπια».

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τη ...ζωολογία, αφού πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ φέρονται να μοιάζουν με «θηρία σε κλουβί», από τη στιγμή που ξεκίνησαν η συζήτηση και οι σχετικές ζυμώσεις για τον «διάδοχο», χωρίς κανείς να τους δώσει σημασία.

Χαρακτηριστικές ήταν, άλλωστε, οι δηλώσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου, που υποστηρίζει ότι «αποσύρεται» από την κούρσα της διαδοχής. Ομολογουμένως, όμως, ουδείς είχε καταλάβει, είτε ότι γινόταν τέτοια «κούρσα», είτε ότι ο υπουργός Πολιτισμού «συμμετείχε».

Πάντως, ο υπουργός αφήνει και μερικές «μπηχτές» για τον Γιώργο Παπανδρέου, μια και φροντίζει να μιλά για μια εικόνα (όπως λέμε εικονική πραγματικότητα, δηλαδή), που έχει δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη, σχετικά με τις ικανότητες του τελευταίου. Αραγε ...ποιος τη δημιούργησε την εικόνα; Αν θέλει, ας μας πει.

ΜΟΝΟ ΤΑ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΑ, διαπιστώνουν, άραγε, οι αρμόδιοι του υπουργείου Ανάπτυξης ότι ακρίβυναν στη γιορτινή αγορά; Μάλλον είναι προκλητικό να λένε κάτι τέτοιο.

Οχι τίποτε άλλο, μα ο κόσμος βγήκε αυτές τις μέρες και λόγω γιορτών κυκλοφόρησε στην αγορά. Κι αντιλήφθηκε, βέβαια, όχι μόνον ότι οι τιμές (ιδίως σε πολυκαταστήματα και μεγάλες εταιρίες) είναι ανεξέλεγκτες και υψηλές, αλλά και ότι το «δώρο» είναι πολύ «μικρό» για να τις χωρέσει.

Οσο για το περίφημο μοντέλο του καταναλωτή, που «ψάχνει και συγκρίνει» τιμές στην αγορά, το οποίο προβάλλει το υπουργείο Ανάπτυξης, μάλλον πρέπει να του θυμίσουμε ότι υπάρχουν και οι συμφωνίες των «μεγάλων» της αγοράς, που ξέρουν να διατηρούν τις τιμές, όσο ψηλά θέλουν και συνεννοούνται άψογα μεταξύ τους.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα «μεταλλαγμένα»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μέσω διαφόρων τοπικών φορέων ο ΣΥΝ ξεκίνησε μια καμπάνια για να χαρακτηριστεί η Θεσσαλία «απαγορευμένη ζώνη» από τα γενετικώς τροποποιημένα προϊόντα. Εκ πρώτης όψεως η πρωτοβουλία αυτή φαίνεται καλή, καθώς ουδείς Θεσσαλός - όπως και ουδείς Ελληνας - θα ήθελε να γίνεται στην περιοχή του καλλιέργεια, εμπορία και κατανάλωση «μεταλλαγμένων», τα οποία εγκυμονούν πολλούς και σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον και για την ανθρώπινη υγεία. Ομως, δεν είναι έτσι.

Μ' αυτή την πρωτοβουλία του ο ΣΥΝ επιχειρεί να παραπλανήσει τους Θεσσαλούς, δημιουργώντας την εντύπωση ότι το πρόβλημα των γενετικώς τροποποιημένων μπορεί να λυθεί με τη δημιουργία «απαγορευμένης ζώνης». Λες και η Θεσσαλία μπορεί να μετατραπεί σ' ένα κλειστό κι απόρθητο φρούριο, μέσα σε μια «μεταλλαγμένη» Ελλάδα. Και λες, ακόμη κι αν γινόταν αυτό, δε θα πείραζε που η υπόλοιπη χώρα θα ήταν στο έλεος της «μεταλλαγμένης» απειλής. Επιπλέον, ο ΣΥΝ θέλει να κερδίσει πολιτικά οφέλη από εκείνους που θα ενδιαφερθούν να χρησιμοποιήσουν τα οικονομικά κίνητρα, που δίνουν τα κράτη - μέλη σε όσους συνεχίζουν να καλλιεργούν συμβατικά και βιολογικά προϊόντα στις «κλειστές περιοχές».

... η υποκρισία του ΣΥΝ...

Παίρνοντας θέση υπέρ των «απαγορευμένων ζωνών» ο ΣΥΝ επιχειρεί να «αθωώσει» την ΕΕ, η οποία, ενώ στα λόγια φαίνεται ν' αντιδρά στα «μεταλλαγμένα», στην πράξη τα αποδέχεται. Προσφάτως, μάλιστα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της συνύπαρξης της καλλιέργειας γενετικά τροποποιημένων και παραδοσιακών προϊόντων, με ευθύνη του παραγωγού, καθώς και υπέρ της εισαγωγής «μεταλλαγμένων» από τις ΗΠΑ κι άλλες χώρες, με μόνο όρο να υπάρχει η σχετική σήμανση.

Υπέρ αυτών των αποφάσεων τάχθηκαν οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ - όπως και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - και μόνον οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ ψήφισαν κατά, επισημαίνοντας ότι το κόμμα τους τάσσεται ξεκάθαρα κατά της καλλιέργειας, της εισαγωγής, της εμπορίας και της κατανάλωσης «μεταλλαγμένων». Κι όχι μόνο στη Θεσσαλία και στην Ελλάδα, αλλά σ' όλη την ΕΕ και σ' όλο τον κόσμο.

Η στάση του ΣΥΝ στο Ευρωκοινοβούλιο δείχνει τη διπροσωπία και την υποκρισία αυτού του κόμματος, το οποίο, ενώ εμφανίζεται ως ο υπέρμαχος του αγώνα κατά των «μεταλλαγμένων» στη χώρα μας, στην ΕΕ υποτάσσεται στη λογική του «μικρότερου κακού» κι, εν μέρει, αποδέχεται τα «μεταλλαγμένα».

... και η θέση του ΚΚΕ

Τα παραπάνω επισήμανε, σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου στη Λάρισα, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Πατάκης, προκαλώντας τις αντιδράσεις της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΝ, η οποία, με ανακοίνωσή της στον τοπικό Τύπο, επιχειρεί να τον διαψεύσει για όσα είπε πως έγιναν στο Ευρωκοινοβούλιο και να τον συκοφαντήσει ως προς τις προθέσεις του. Ομως, «scripta manent» κι ας αναζητήσουν οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ τα πρακτικά του Ευρωκοινοβουλίου για να πληροφορηθούν τι ακριβώς συζητήθηκε στις προαναφερόμενες συνεδριάσεις, ποιες αποφάσεις ελήφθησαν, ποιοι τις ψήφισαν και ποιοι τις καταψήφισαν.

Οσον αφορά το ΚΚΕ - το οποίο κατηγορείται από τον ΣΥΝ ότι απουσιάζει από τον αγώνα κατά των «μεταλλαγμένων» - από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε το πρόβλημα έχει καθαρή και σταθερή θέση. Τόνισε πως τα «μεταλλαγμένα» αποτελούν εργαλείο στα χέρια των πολύ ισχυρών πολυεθνικών για να πετύχουν τον απόλυτο έλεγχο στα ζητήματα διατροφής και ένδυσης των λαών της Γης κι ότι είναι έκφραση του καπιταλιστικού συστήματος, που έφτασε στα όριά του κι απειλεί όχι μόνο τις εργατικές κατακτήσεις σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και την υγεία, το περιβάλλον και τον πολιτισμό της ανθρωπότητας.

Εχει, δε, υπογραμμίσει το ΚΚΕ ότι απαραίτητες προϋποθέσεις για να μην περάσουν αυτές οι επιλογές είναι η παρέμβαση του λαϊκού κινήματος, παγκόσμια και στη χώρα μας και η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, υπέρ των δυνάμεων που αντιστέκονται και παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον στην Ελλάδα και στον κόσμο.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Είναι διπλή η χρέωση

Το «έβγα» του χρόνου προσφέρεται συνήθως για απολογισμούς και ευχές για το αύριο. Ο «Ρ», όντας η μόνη εφημερίδα που από θέση αρχής είναι ταγμένη με το μέρος αυτών που δεν είναι ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής, όντας, ακόμα πιο βαριά, το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, είναι υποχρεωμένος να καλύπτει καθημερινά όλα εκείνα που αφορούν την πραγματική ζωή αυτής της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού που ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του όρου «εργατική τάξη». Και μάλιστα να γράφει γι' αυτά από τη σκοπιά της ανάγκης για ανατροπή αυτής της πραγματικότητας. Και το κάνει. Με ελλείψεις και παραλείψεις, αλλά αυτό κάνει. Κι αυτό είναι μια από τις περηφάνιες μας. Αυτό κρατάμε και ως απολογισμό. Με τις ευχές ξεμπερδεύουμε πιο γρήγορα, καθώς είναι κοινός τόπος το «συν Αθηνά και χείρα κίνει»...

πιο σημαντικό, νομίζουμε, είναι να μιλήσουμε για το αύριο. Δεσμευόμενοι για το τι θα πράξουμε εμείς γι' αυτό. Κι εδώ... τα δύσκολα. Ο «Ρ» δεν μπορεί να είναι μία από τις τόσες εφημερίδες. Δεν μπορεί καν να είναι γενικώς και αορίστως μια εφημερίδα της «Αριστεράς», πόσο μάλλον που αυτός ο όρος, πέρα από την ιστορική στιγμή που τον γέννησε, είναι και ψευδεπίγραφος. Ο «Ρ» ως η εφημερίδα του επιτελείου της επαναστατικής πρωτοπορίας έχει άλλο ρόλο. Εχει να παίξει πρώτο ρόλο καθημερινά στην προσπάθεια για την απόκτηση ταξικής συνείδησης από την εργατική τάξη. Από το πρώτο αρχίγραμμα της πρώτης σελίδας ως την τελευταία τελεία της τελευταίας σελίδας είναι υποχρεωμένος να υπηρετεί αυτήν την υπόθεση. Σ' αυτό το πλαίσιο ο «Ρ» πρέπει να είναι και λαϊκή, να είναι και σύγχρονη, να είναι και επίκαιρη, να είναι και μάχιμη εφημερίδα, να είναι στην πρώτη γραμμή. Κι ακόμα περισσότερο, να είναι μετρήσιμη η αποτελεσματικότητα της παρέμβασής του.

Γιατί δεν αρκεί να είναι καλή η εφημερίδα. Πρέπει να φτάνει και στους αποδέκτες της. Αυτό είναι μέγιστη πρόκληση για τον «Ρ» το 2004. Εχουμε μπροστά μας μεγάλες μάχες. Τις δύο εκλογικές μάχες, αλλά και την «Ολυμπιάδα» και κυρίως τα ακόμα χειρότερα μετά τους πανηγυρισμούς και τις γιορτές των αγώνων. Εχουμε τις ανακατατάξεις στο πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης που θολώνουν τα νερά. Εχουμε τα καθημερινά: Τη μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις, την αντιμετώπιση της διαρκούς επίθεσης στο ασφαλιστικό, την καθημερινή μάχη για τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις μάχες του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.

Σ' αυτά και τόσα ακόμα το σύνολο των συντακτών του «Ρ» έχει δεσμευτεί, επαναβεβαιώνει καθημερινά αυτή τη δέσμευση - να δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Να κάνει στο μέτρο της δικής του ευθύνης απέναντι στην εργατική τάξη και το κόμμα της ό,τι είναι χρεωμένο. Αυτή η μάχη δεν μπορεί παρά να δίνεται ταυτόχρονα και στα δύο μέτωπα. Και σ' αυτό της έκδοσης της καλύτερης δυνατής εφημερίδας και σ' αυτό της αύξησης της κυκλοφορίας της. Εχουμε πολλά να κάνουμε, δεσμευόμαστε γι' αυτά. Καλούμε σ' αυτήν την ευγενική άμιλλα κάθε κομμουνιστή για να δώσουμε ακόμα πιο σφιχτά μαζί αυτή τη μάχη.

Παραμονή

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

καινούριος χρόνος φτάνει,

μα ό,τι ο άλλος έκανε

και ετούτος θα μας κάνει,

γι' αυτό μην αποθέτετε

επάνω του ελπίδες,

χρόνος δε φτάνει αίσιος

για σκλάβους μ' αλυσίδες,

όσο δε σπάζουν τα δεσμά

(τέτοιο θαύμα πού είδες;).

***

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

φιέστες και παράτες,

μα βάλτε είλωτες μυαλό,

μην έχτε αυταπάτες,

χρόνος καλός για σένανε

θα έρθει, βιοπάλη,

μόνο αν σηκώσεις τη γροθιά

και αρχινήσεις πάλη

(σκέψου και πες ειλικρινά,

υπάρχει λύση άλλη;).


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ