Δε γνωρίζουμε την αξιοπιστία της δημοσκόπησης ούτε θα γίνουμε μάντεις για τα ποσοστά που θα λάβει ο δικομματισμός σε αυτές τις ηλικίες. Ξέρουμε, όμως, αυτό που με ακρίβεια κατέγραψε η απογραφή πληθυσμού που έγινε στις 18 του Μάρτη του 2001. Στην απογραφή, λοιπόν, καταγράφεται ότι το εργατικό δυναμικό στις ηλικίες 20-24 ετών ανέρχεται σε 497.682 άτομα. Απ' αυτά άνεργοι είναι 95.086 νέοι. Δηλαδή, η επίσημη ανεργία σε αυτές τις ηλικίες εκτοξεύεται στο 25,6%. Ενας στους τέσσερις νέους είναι άνεργος.
Ας πανηγυρίζουν, λοιπόν, για τα ποσοστά τους στην πρόθεση ψήφου στους νέους. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το 25% των ανέργων αποτελεί την πραγματική συνεισφορά του δικομματισμού στη νέα γενιά. Αυτή είναι η υπόσχεση που δίνουν στους νέους και για την επόμενη τετραετία. Με τι λοιπόν θα κρίνουν οι νέοι μπροστά στην κάλπη; Με το αν ο ένας φοράει κασκόλ και ο άλλος μπλουτζίν, ή με τα δικά τους προβλήματα;
Προς το «Βήμα της Κυριακής»
Γνωρίζουμε και κατανοούμε την παντελή αδυναμία σας να κατανοήσετε ή και απλά να προσεγγίσετε το περιεχόμενο και την ουσία της σοσιαλιστικής δημοκρατίας, πόσο μάλλον τον ποιοτικά ανώτερο χαρακτήρα της από την αντίστοιχη καπιταλιστική, αλλά ο χαρακτηρισμός του Φιντέλ Κάστρο ως του «μακροβιότερου δικτάτορα στον κόσμο» - όπως γράφατε την Κυριακή - αποτελεί απλά και μόνο μια ακόμη απόδειξη της σύμπλευσής σας με τις σχετικές υπερατλαντικές κατευθύνσεις και υποδείξεις. Αποτελεί, επίσης, μια ακόμη συμβολή σας στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία του Τζ. Μπους και των υπολοίπων συμμάχων του ενάντια στον «άξονα του κακού». Φανταζόμαστε πως ο Τ. Μίλερ θα την κατέγραψε με ικανοποίηση και θα ενημέρωσε σχετικά τους προϊσταμένους του. Αξιος ο μισθός σας...
Πέρασε ενάμισης μήνας από τότε που ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Λιάνης, επισκέφτηκε τη Λάρισα και είχε υποσχεθεί ότι μέχρι τέλος Δεκέμβρη θα πληρωθούν, οπωσδήποτε, οι γυμναστές που εργάζονται στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού των δήμων, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι πάνω από ένα χρόνο. Στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού του Δήμου Λάρισας απασχολούνται περίπου 70 γυμναστές και εκατοντάδες άλλοι στους δήμους της χώρας. Ταυτόχρονα, οι γυμναστές αυτοί εργάζονται λίγες ώρες, άρα πληρώνονται ανάλογα, ενώ δεν προσμετρούνται οι ώρες τους ως προϋπηρεσία.
Είναι προκλητικά ψεύτης ο Γ. Λιάνης. Ο «Ρ» με σχόλιο του στις 10 Δεκέμβρη του 2003 είχε ξανασχοληθεί με το θέμα, καλώντας τον υφυπουργό Αθλητισμού να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του, κάτι βεβαίως που δεν έκανε.
Πότε τελικά θα πληρωθούν αυτοί οι άνθρωποι; Μήπως στις παραμονές των εκλογών με την ελπίδα να πάρει το ΠΑΣΟΚ κι απ' αυτούς κάποιες ψήφους;
Εν πάση περιπτώσει, αναλογίζεται κανείς από την κυβέρνηση κι από τους «ανθρώπους» του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ πώς ζουν όλο αυτόν τον καιρό αυτοί οι άνθρωποι χωρίς να πληρώνονται; Και να σκεφτεί κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ κάνει πως ενδιαφέρεται δήθεν για το μαζικό αθλητισμό εν όψει και των Ολυμπιακών Αγώνων...
Το ΠΑΣΟΚ δεν είχε ποτέ - ούτε μπορούσε να έχει - τα οργανωτικά χαρακτηριστικά ενός κομμουνιστικού κόμματος, ενός λενινιστικού κόμματος νέου τύπου. Η ουσιαστική συμμετοχή των μελών στον καθορισμό της πολιτικής γραμμής του κόμματος, η εσωκομματική δημοκρατία και η συλλογικότητα, ο σεβασμός και ο έλεγχος της εφαρμογής των αποφάσεων, η κριτική και αυτοκριτική, κλπ., κλπ. - βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των προαναφερομένων κομμάτων - δεν έγιναν ποτέ κυρίαρχα στο ΠΑΣΟΚ. Τέλος πάντων, όμως, τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια και έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980, το ΠΑΣΟΚ είχε μια κάποια γεύση των παραπάνω χαρακτηριστικών. Ακολούθησε η μετατροπή του σε μηχανισμό εξασφάλισης της κυβερνητικής εξουσίας, με βασικό καθήκον την υποταγή των μαζικών κινημάτων στην πολιτική «παραλλαγής» των κυβερνήσεων του Α. Παπανδρέου και βασικό γνώρισμα τον «διαμεσολαβητικό»-ρουσφετολογικό ρόλο του. Κι απ' ό,τι φαίνεται, τώρα έχει έρθει η ώρα για να δρομολογηθεί η τρίτη μετάλλαξή του. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι μια σειρά από αρθρογράφους μεγάλων συγκροτημάτων Τύπου θεωρούν ως βασική προϋπόθεση της παραπέρα πορείας την αλλαγή του ΠΑΣΟΚ. Προϋπόθεση, με την οποία φαίνεται να συμφωνεί και ο Γ. Παπανδρέου.
Δε θέλουμε να προτρέξουμε, αλλά τίποτε το θετικό δεν προοιωνίζονται όλα όσα σχετικά ακούγονται. Πίσω από τις δήθεν νέες ιδέες κρύβεται η ολοκληρωτική μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε κόμμα ντεκόρ και χειροκροτητή του όποιου «χαρισματικού» ηγέτη και των όποιων αποφάσεών του.
Οσο για τους «πελάτες» (ιδίως των ...πολυκαταστημάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ), δεν πρέπει απλά να προσέχουν τι αγοράζουν, αλλά και να ...ψάχνονται πριν βγουν από το κατάστημα, για να δουν τι τους λείπει.
Α, ΜΑΛΙΣΤΑ! Τώρα τάζουν και 35ωρο και μάλιστα μέσω του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που εκμεταλλεύτηκε δεόντως τη συνάντηση με το προεδρείο της ΓΣΕΕ. Φυσικά, οι υποσχέσεις για 35ωρο είναι γενικές και αόριστες, χωρίς καμιά κουβέντα για 7ωρο και 5ήμερο και, κυρίως, χωρίς καμιά δέσμευση για τους σημερινούς, απαράδεκτα χαμηλούς μισθούς....
Βέβαια, το θέμα δε βρίσκεται μόνο σ' αυτά. Η κυβέρνηση που νομοθέτησε την ύπαρξη «γραφείων ενοικίασης εργαζομένων» και τη δουλεμπορία εν γένει και, στη συνέχεια, εισήγαγε με τον πιο επίσημο τρόπο τη μερική απασχόληση και την εργοδοτική επιδότηση δε θα έπρεπε καν να τα αγγίζει αυτά τα θέματα.
Οπως και να 'χει, τα αποτελέσματα της πολιτικής τους είναι πολύ νωπά για να τα ξεχάσει ο κόσμος: Θυμίζουμε απλά τις περιπτώσεις της «ΣΙΣΣΕΡ ΠΑΛΚΟ», του «Ιππόκαμπου» και των καταστημάτων «Υβόννη Στορς», όπου ακόμα είναι άνεργοι οι άνθρωποι.
Η απάντηση είναι απλή: Γιατί - όπως και σε πολλά άλλα - μας λένε και πάλι ψέματα. Οι αμερικανικές, μυστικές και φανερές, υπηρεσίες εγκαθίστανται στην Ελλάδα για τα καλά και, φυσικά, αυτό δεν έχει να κάνει απλώς με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Θα μας μείνει και για τη συνέχεια και ίσως είναι ένα από αυτά τα «έργα υποδομής», που θα χρησιμοποιηθούν για το καλό της χώρας, τα οποία μας υπόσχονται...
Κατανοούμε τους στόχους των επιτελείων του Γ. Παπανδρέου και όλων όσοι παπαγαλίζουν τις «επικοινωνιακές» - εντυπωσιοθηρικές κομπίνες τους. Δεν είναι μόνον ή κυρίως η κατασκευή μιας πλαστής εικόνας νέου ύφους και ήθους και η δημιουργία ενός κλίματος «πορείας προς το λαό». Προβάλλοντας την πλαστή αυτή εικόνα, επιχειρούν να κρύψουν ότι ο Γ. Παπανδρέου είναι φορέας της μέχρι σήμερα (παλιάς) αντιλαϊκής πολιτικής και των ακόμη χειρότερων μέτρων, που κρύβει στα συρτάρια του.
«Βήμα διαλόγου» λέγεται μια καινούρια εκπομπή της τηλεόρασης της ΝΕΤ, με παρουσιαστή τον Τ. Σπηλιόπουλο και χτες έκανε την πρώτη της παρουσία. Θέμα της είχε τη στάση της νέας γενιάς μπροστά στις εκλογές και προσκεκλημένους νέους σε ηλικία υποψήφιους βουλευτές, δυο του ΠΑΣΟΚ, άλλους δυο της ΝΔ κι άλλον έναν του ΠΑΣΟΚ σε ραδιοζεύξη.
Προφανώς, για τους υπευθύνους της ΕΡΤ και της εκπομπής, δεν υπάρχουν άλλα κόμματα στην Ελλάδα. Κι όσα άλλα υπάρχουν, τέλος πάντων, δεν έχουν άποψη για το αντικείμενο της συζήτησης. Προφανώς, επίσης, για τους υπευθύνους της ΕΡΤ και της εκπομπής, δεν υπάρχουν κανόνες, για τη - στοιχειωδώς έστω - ίση μεταχείριση και προβολή των κομμάτων και των απόψεών τους. Αλλωστε, τι δουλιά έχουν όλ' αυτά με τη «μεγάλη δημοκρατική παράταξη» και τη «συμμετοχική δημοκρατία», που ευαγγελίζεται ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ; Με άλλα λόγια, η κρατική τηλεόραση έδωσε άλλο ένα χειροπιαστό δείγμα της κατρακύλας της, ως κυβερνητικού φερέφωνου, αλλά και της υποκρισίας, που σφραγίζει τις διακηρύξεις του κυβερνώντος κόμματος.
ΥΓ: Σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενο της συζήτησης, η μόνη αξιόλογη στιγμή της ήταν όταν μεταφέρθηκαν στο στούντιο τα όσα έλεγαν οι νέοι, που έπαιρναν τηλέφωνο. «Γιατί να σας πιστέψουμε;». «Τι έκανε το ΠΑΣΟΚ κυβερνώντας τόσα χρόνια για τους νέους;». Αυτές ήταν οι βασικές ερωτήσεις και, βέβαια, οι απαντήσεις ήταν «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε»...
Περισσότερο κι από μπόλικη ήταν η φιλολογία, που προέκυψε όλες αυτές τις μέρες, με αφορμή την πρώτη δημοσκόπηση του νέου χρόνου, αλλά και πρώτη μετά την επισημοποίηση της αλλαγής φρουράς στο ΠΑΣΟΚ και της ημερομηνίας των εκλογών. Ολως περιέργως, όμως, η φιλολογία αυτή ασχολείται με ορισμένα μόνο στοιχεία της προαναφερόμενης δημοσκόπησης. Για παράδειγμα, με τα ποσοστά πρόθεσης ψήφου, τις μετακινήσεις από κόμμα σε κόμμα, τους... καταλληλότερους, τους... δημοφιλέστερους κλπ. Στη δημοσκόπηση, όμως, υπήρχε και το εξής ερώτημα: Ποια πολιτική θέλετε να ακολουθήσει στους διάφορους τομείς ο Γ. Παπανδρέου, ίδια (σαν του Σημίτη) ή άλλη; Και οι απαντήσεις ήταν οι εξής:
Με άλλα λόγια, δηλαδή, η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων απορρίπτει τη μέχρι σήμερα πολιτική σε όλους σχεδόν τους κρίσιμους τομείς. Ακόμη και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, όπου ο Γ. Παπανδρέου ξεδίπλωσε τη δήθεν πετυχημένη πορεία του, η σχετική πλειοψηφία των ερωτηθέντων είναι και πάλι απορριπτική. Εύλογη, επομένως, η απάντηση στο γιατί αποκρύβονται επιμελώς αυτά τα στοιχεία.
Για το πρόγραμμά της που αντιγράφει το κυβερνών κόμμα κραυγάζει η ΝΔ και υπόσχεται «ριζική ανασυγκρότηση του ΕΣΥ με σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας».
Πλαστική αυτή η δαπάνη, λέει ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής. Δραματική εξέλιξη αντιτείνει ο πρόεδρος της ΝΔ.
Ποιος λέει την αλήθεια;
Κανείς. Γιατί και οι δυο αποσιωπούν τις αιτίες που οδήγησαν στο άγριο χαράτσι. Είναι οι πολιτικές που υπηρετούν και οι δύο και που γεννούν τις ουρές και τα ράντζα. Οι πολιτικές που δε φρόντισαν ποτέ για την πρόληψη και καταδίκασαν την ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ).
Αλλά, πίσω απ' τη σκιαμαχία κρύβεται η υποταγή τους στα συμφέροντα του επιχειρηματικού κεφαλαίου. Μια το ένα κόμμα και μια το άλλο νομοθετούν και συμπληρώνουν εκείνο το πλαίσιο που επιτρέπει την κερδοφορία του κεφαλαίου σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα. Μόνο το 2002 οι 20 μεγαλύτερες επιχειρήσεις στο χώρο της Υγείας είχαν κέρδη 71,5 εκ. ευρώ. «Αιμοδότης» αυτών των κερδών είναι τα 44 από τα 100 ευρώ που βγαίνουν απ' την τσέπη του αρρώστου.
Επ' αυτού τσιμουδιά οι πρωταγωνιστές της εμπορευματοποίησης της Υγείας. Τσακώνονται μόνο αν το ιδιωτικό ιατρείο του γιατρού στα δημόσια νοσοκομεία θα είναι εκτός του νοσοκομείου - όπως προτείνει η ΝΔ - ή θα είναι εντός του νοσοκομείου - όπως το έχει θεσπίσει το ΠΑΣΟΚ.
Αλλά για την ταμπακιέρα - την πληρωμή απ' την τσέπη του αρρώστου - δε νοιάζεται κανείς, αρκεί να λειτουργήσει η αγορά.
Στο όνομα αυτής της αγοράς η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ απογείωσαν τα νοσήλια και τινάχτηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία στον αέρα και τώρα διαπιστώνουν πως τα νοσοκομεία έχουν χρέη.
Ο κλέψας του κλέψαντος δηλαδή της τσέπης της λαϊκής οικογένειας στην ώρα της ανάγκης. Σαν την ταινία του παλιού ελληνικού σινεμά. Σαν «Κοροϊδάκι» δηλαδή.
ΚΚΕ - και δαγκωτό. Για ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα Υγείας, με δωρεάν υπηρεσίες στους κατοίκους της χώρας.
Δολώματα σου ρίχνουνε
κι εσύ τσιμπάς σαν ψάρι
πότε στ' αγκίστρι του ενός
ή τ' άλλου κατεργάρη,
δολώματα σου ρίχνουνε
κι όλο κάποιος σε πιάνει
και επί χρόνια τέσσερα
σε ψήνει στο τηγάνι!
***
Δολώματα σου ρίχνουνε
κι εσύ ορμάς επάνω
και με τα «θα» σε πιάνουνε
οι μεν κι οι δε σαν χάνο
και νάτοι πάλι οι πονηροί
οι δυο πιάσαν καλάμι
κι αν σ' αγκιστρώσουνε ξανά,
μυαλό δε θα 'χεις δράμι!