Πάνε χρόνια από τότε που ο ΣΕΒ καθιέρωσε την τακτική να παρεμβαίνει ανοιχτά, πριν από κάθε εκλογική μάχη, και να θέτει και δημοσίως τις δικές του άμεσες μετεκλογικές προτεραιότητες, απευθυνόμενος κυρίως στα δυο μεγαλύτερα κόμματα. Προχτές, σε μια τέτοια παρέμβαση, έθεσε δυο βασικά και κεφαλαιώδη ζητήματα: Πρώτον, την πλήρη και ολοκληρωτική κατεδάφιση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης, κατά το εφιαλτικό πρότυπο της Χιλής. Πρότυπο, που αποτύπωσαν με παροιμιώδη ωμότητα η έκθεση Σπράου και στη συνέχεια τα πονήματα Τήνιου, Νεκτάριου κλπ. Δεύτερον, την άρση κάθε εμποδίου στην επιχείρηση της πλήρους απορύθμισης του σταθερού ωραρίου εργασίας, της γενικής ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και της καθολικής επιβολής της «ελαστικότητας». Ετσι, έφτασαν να απαιτούν την αναμόρφωση και αυτού του αντεργατικού νόμου 2936, ώστε να απαλειφθεί και αυτή ακόμα η προσχηματική διάταξη της «σύμφωνης γνώμης» της εργατικής πλευράς!

Τα λένε αυτά οι βιομήχανοι, μήπως επειδή ανησυχούν για το τι θα πράξουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ; Οχι, βέβαια. Απλώς θέλουν να δέσουν καλύτερα το «γάιδαρό» τους και να διαμηνύσουν και στους δυο εταίρους, ότι σ' αυτά, όπως και σε άλλα καυτά ζητήματα, θα πρέπει μαζί να προχωρήσουν από την όποια θέση βρεθούν, αν και θα πρέπει να πούμε ότι είναι γνωστή η προτίμηση του ΣΕΒ στους «πράσινους»...

Πριν λίγες μέρες σχολιάζαμε από αυτές τις στήλες τις, φερόμενες ως άτυπες, οδηγίες της αμερικάνικης πρεσβείας για «διακριτική» υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, ώστε να μη στραφεί σε βάρος του το πολύ το «κύριε ελέησον», δεδομένων των αισθημάτων του ελληνικού λαού προς τους υπερατλαντικούς συμμάχους...

Και τώρα ρωτάμε: Αυτές οι οδηγίες δεν έφτασαν στον πρόεδρο Κλίντον, ώστε να μετριάσει λίγο τα εγκώμια προς τον Κ. Σημίτη, στην επιστολή που του έστειλε έναν μήνα μετά την επίσκεψή του στη χώρα μας και λίγο καιρό πριν το άνοιγμα της κάλπης; Ακου «πρότυπο για τους άλλους ηγέτες της περιοχής σήμερα, αλλά και τα επόμενα χρόνια», ο Σημίτης! Λίγο ακόμα και θα τον έγραφε και τον πιο ψηλό... Παρ' όλα αυτά, τώρα ξέρουμε ακόμα καλύτερα, πού έδωσαν ξανά το χρίσμα οι αμερικάνοι, ώστε να το πάρουμε και αυτό υπόψη μας, κατά την επίσκεψη στις κάλπες...

Σημείωση: Ο πρόεδρος Κλίντον δεν παραλείπει να σημειώσει στον κ. Σημίτη, πόσο απόλαυσε αυτός και η οικογένειά του την επίσκεψη στη χώρα μας...

Εμείς να δεις! Τόσους μήνες μετά και ακόμα δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε...

Τι ανακούφιση κι αυτή! Δε θα γίνουν, τελικά, εκλογές την Κυριακή των Βαΐων! Ποτέ δε θα επέτρεπε ο κ. Χριστόδουλος να προσβληθεί τοιουτοτρόπως το ποίμνιον και έτσι πάτησε «πόδι». Μέχρι που συνέφαγε με τον πρωθυπουργό για να τον πείσει ή να τον μεταπείσει. Ετσι, οι δυο άνδρες τα μιλήσανε και τα συμφωνήσανε. Και όσοι, παρά ταύτα, ισχυρίζονται ότι άλλο ήταν το αντικείμενο της συνάντησης, δηλαδή εκείνα τα 126 δισ. που ζητά η Εκκλησία από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, δεν είναι παρά... αντίχριστοι.

Τώρα σε ό,τι αφορά την ημερομηνία των εκλογών, μιας και μπλέξαμε με το εορτολόγιο, νομίζουμε ότι υπάρχουν πιο ενδεδειγμένες Κυριακές, όπως εκείνη του Ασώτου, ή καλύτερα η άλλη, του Τελώνου και του Φαρισαίου. Η τελευταία, μάλλον, τους ταιριάζει καλύτερα και είναι και πιο... αιφνιδιαστική.

Πάντως, όταν ο Τάσος Γιαννίτσης, οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, δηλώνει πως η ΟΝΕ «κλειδώνει», με την αίτηση ένταξης, δηλαδή στις αρχές Μάρτη. Ο Ακης Τσοχατζόπουλος εξαγγέλλει μείωση της στρατιωτικής θητείας - έστω κι αν από πίσω κρύβεται το «πέρασμα» των Ενόπλων Δυνάμεων σε μισθοφορική βάση. Και η «Αυριανή» αναγγέλλει, από την πρώτη της σελίδα, με τα γνωστά «ξύλινα» γράμματα: «Αρχίζουν οι προσλήψεις σε νοσοκομεία και ΔΕΚΟ». Τότε, όπως καταλαβαίνετε, πρέπει να ξεσκονίσετε το εκλογικό σας βιβλιάριο... Απ' ό,τι φαίνεται, σύντομα θα το χρειαστείτε.

Δε νομίζουμε ότι υπάρχει ανάλογο προηγούμενο, για να το αντιμετωπίζουν ορισμένοι περίπου ως αυτονόητο. Δηλαδή, αρχηγός πολιτικού κόμματος να έχει ζητήσει συνάντηση με τον πρωθυπουργό και ο πρωθυπουργός: Πρώτον, να μην μπαίνει καν στον κόπο να απαντήσει! Δεύτερον, να συνεχίζει να σιωπά, ακόμα και όταν η άλλη πλευρά βγάζει το θέμα στη δημοσιότητα! Τρίτον, να απορρίπτει - διά του κυβερνητικού εκπροσώπου - το αίτημα, μόνο όταν αυτός προκλήθηκε από ερώτηση δημοσιογράφου! Τέταρτον, να επικαλείται, ως λόγο άρνησης, το ότι ο ίδιος κρίνει πως δεν υπάρχει αντικείμενο, χωρίς καν να έχει ενδιαφερθεί να επικοινωνήσει με αυτόν που ζητά τη συνάντηση, για να του εξηγηθεί το αντικείμενο! Πέμπτον, η αχαρακτήριστη αυτή στάση να εκδηλώνεται σε ένα θέμα, όπως αυτό των αλλεπάλληλων και πρωτοφανών προκλήσεων του υπουργού Δικαιοσύνης, που έχουν ξεσηκώσει τη γενική κατακραυγή, ακόμα και μέσα στο ΠΑΣΟΚ! Και αυτό, όταν ο κ. Σημίτης κατηγορείται ευθέως είτε ως ηθικός αυτουργός της στάσης Γιαννόπουλου, είτε ότι φοβάται τον υπουργό του!

Είναι φανερό ότι η στάση Σημίτη απέναντι στην ΓΓ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, δεν είναι απλά μια ακόμα ακραία εκδήλωση της γνώριμης ΠΑΣΟΚικής αλαζονείας, αλλά ένα μήνυμα προς όλους όσοι σηκώνουν ανάστημα απέναντι στην κυβέρνησή του και στην πολιτική της. Δεν είναι μια ακόμα παραφωνία, που προσβάλλει απλά έναν πολιτικό ή ένα κόμμα, αλλά τους ίδιους τους κανόνες του «παιχνιδιού», όπου - υποτίθεται - τα κόμματα και μια συγκεκριμένη πολιτική συμπεριφορά είναι οι εγγυητές του. Δεν είναι μόνο μια εξοργιστική αντιδημοκρατική συμπεριφορά, αλλά μια ανοιχτή υιοθέτηση του «Γιαννοπουλισμού», ως το ανώτατο στάδιο του Σημιτικού ...εκσυγχρονισμού.

Α, χτες λάβαμε μια ακόμα μήνυση από τον Ε. Γιαννόπουλο, ο οποίος τώρα - ζώντας μονίμως στο κλίμα του κατοχικού του παρελθόντος - μας ζητά και δήλωση μετανοίας..!

Η δίωξη του «Ρ» και η γενικότερη κυβερνητική επίθεση κατά της ελευθεροτυπίας έχει ξεσηκώσει ένα πραγματικό κύμα αγανάκτησης και καταδίκης, σε όλη την Ελλάδα. Μαζικοί φορείς και κοινωνικές οργανώσεις, άνθρωποι των Γραμμάτων και της Τέχνης, παράγοντες της δημόσιας ζωής, όλων των πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών αποχρώσεων, καταγγέλλουν την αντιδημοκρατική κυβερνητική πρακτική των δικαστικών διώξεων και την απόπειρα εκφοβισμού και χειραγώγησης του δημοσιογραφικού κόσμου.

Υπάρχουν, όμως, και κάποιες εξαιρέσεις. Οπως ο δήμαρχος Ιλίου, κ. Κουκουβίνος, και δημοτικοί σύμβουλοι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, οι οποίοι αρνήθηκαν την πρόταση της «Δημοκρατικής Ενότητας Ιλίου», να συζητηθεί το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, με επιχειρήματα του τύπου: Δεν είναι δικαστήριο το Δημοτικό Συμβούλιο, ή απαράδεκτος είναι ο υπουργός Δικαιοσύνης, αλλά δεν μπορεί το ΔΣ να αφιερώσει απ' το χρόνο του, για να συζητήσει αυτό το θέμα...

Κι εμείς, βέβαια, μπορούμε να φανταστούμε τις... δυσκολίες, που είχαν οι προαναφερθέντες, ο υπουργός Δικαιοσύνης, όμως, μπορεί να καταλάβει, ότι κανένας δεν τον επιδοκιμάζει, ακόμη και όποιοι αρνούνται να τον καταδικάσουν δημόσια;

Αν νομίζετε, πως οι απανωτές επισκέψεις - ξεναγήσεις στο μετρό, τις μέρες αυτές, εξυπηρετούν - μόνον ή κυρίως - κάποιες προεκλογικές ανάγκες και σκοπιμότητες, κάνετε μεγάλο λάθος. Τόσο ο κ. Σημίτης, όσο και ο κ. Καραμανλής δεν είχαν αυτή την πρόθεση. Από απλή περιέργεια ξεκίνησαν οι άνθρωποι. Μια φορά στη χιλιετία φτιάχνεται μετρό σκέφθηκαν, να μην πάμε να το δούμε. Κι επειδή, βέβαια, δεν πρόκειται να πατήσουν σ' αυτό, μετά την έναρξη της λειτουργίας του, το επισκέφθηκαν τώρα, ώστε να το δουν με την ησυχία τους. Οχι μέσα στην πολυκοσμία...

Με το Μάαστριχτ,

με την «κρίση»

τα φτωχόσπιτα

έχει «κλείσει»

κι ο λαός, παντού,

γερά,

βλαστημά

τον «κλειδαρά»!

Κάθε τι

το 'χει «κλειδώσει»

για εμάς

την «κάτω στρώση»

και οι πόρτες

ανοιχτές

μοναχά

στους «βουτηχτές»!

Κλειδαριά

βαριά, μεγάλη

στη ζωή μας

έχει βάλει,

μα εκλογές φτάνουν,

παιδιά

κι άντε «ντου»

για τα κλειδιά!

Ο οίστρος

ΞΕΡΕΤΕ ποιο είναι το τελευταίο «μοδάτο» στέκι των πολιτικών στο κέντρο της Αθήνας, που έχει επισκιάσει όλα τα άλλα; Δεν είναι μπαρ, δεν είναι κέντρο, δεν είναι καφετερία. Είναι... το μετρό!

Διότι σήμερα, αν δεν έχεις κάνει μια επίσκεψη στο μετρό, αν δε σε έχουν πάρει οι κάμερες να ρίχνεις νομίσματα στο εκδοτήριο εισιτήριων και μετά να κάνεις και μια βόλτα, τι είσαι; Τίποτε δεν είσαι...

Προχτές ήταν ο Σημίτης, χτες ο Καραμανλής, ο Κακλαμάνης και μετά ο Στεφανόπουλος (ο οποίος μάλλον έχει τα πιο αγαθά κίνητρα, αφού, τέλος πάντων, θα εκλεγεί κατά πώς φαίνεται). Μαζί με όλους φυσικά ο Λαλιώτης, ο οποίος το παίζει κάπως... οικοδεσπότης.

ΑΡΑΓΕ, πόσοι από αυτούς θα... ξαναμπούν στο μετρό, κάτι που θα κάνει ο περισσότερος κόσμος και σιγά σιγά θα ανακαλύπτει τα προβλήματα που υπάρχουν; Επίσης, θα παρατηρήσατε ότι οι ξεναγήσεις γίνονται στο Σύνταγμα, εκεί δηλαδή που έχουν φτιαχτεί τα έργα βιτρίνας (βιτρίνες με αρχαιολογικά ευρήματα κλπ).

Γιατί, βέβαια, αυτή είναι και η ουσία του θέματος. Βιτρίνα και πάλι βιτρίνα! (Παρεμπιπτόντως, δικαιούμαστε ή όχι να ανησυχούμε για το μέλλον αυτών των αρχαιολογικών ευρημάτων και των εκθεμάτων μεγάλης αξίας, για το τι δηλαδή θα... απογίνουν σε ένα υποθετικό μελλοντικό ποδοσφαιρικό ντέρμπι Παναθηναϊκου - ΠΑΟΚ ή ΑΕΚ - Ολυμπιακού, όταν θα υπάρξει π.χ μια αμφισβητούμενη φάση;).

Σήμερα, μια φορά, θα γίνουν τα επίσημα εγκαίνια, οπότε δε θα έχουμε... ατομική προβολή του καθενός που ενδιαφέρεται να τον φωτογραφήσουν στο μετρό αλλά... ομαδική. Θα περισσέψουν οι θριαμβολογίες και οι «δεκάρικοι».

Οσο για τα πραγματικά προβλήματα του έργου, τις οικονομικές πλευρές του, που είναι ακόμα αξεκαθάριστες, και για την καθημερινότητα των πολιτών της Αθήνας αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας που θα το χρησιμοποιήσουν, αυτά τα αφήνουν σε όλους μας.