Παρασκευή 26 Αυγούστου 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Κόντρες» στη ΔΕΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Συνεχίζονται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι ενδοκυβερνητικές τριβές στη Διοίκηση της ΔΕΗ. Για όσους ψάχνουν να βρουν τις αιτίες, ξεκαθαρίζουμε ότι αιτία, σε καμιά περίπτωση, δεν αποτελεί ότι υπάρχουν μέλη της Διοίκησης που διαφωνούν με τις αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος και για την πορεία ιδιωτικοποίησης στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Πιο πιθανό φαίνεται να είναι ότι κάποιοι θεωρούν υπερβολική την τακτική Παλαιοκρασσά, να ασχοληθεί με ενδεχόμενα σκάνδαλα που έγιναν παλαιότερα στην εταιρία και τώρα - μάλλον με την ανοχή Σιούφα - εκδηλώνουν έμπρακτα τη διαφωνία τους.

Το «καινούριο» στην ιστορία είναι ότι, αν και ο Γ. Παλαιοκρασσάς είχε ζητήσει να αναβληθεί χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ για την τοποθέτηση των διευθυντών στην επιχείρηση επειδή διαφωνούσε με κάποιες επιλογές, το ΔΣ συνήλθε, παίρνοντας, μάλιστα, και τις σχετικές αποφάσεις.

Αλλωστε, για τέτοια ζητήματα, όπως επίσης για θέματα που αφορούν την καλύτερη εξυπηρέτηση των «θεσμικών» μετόχων της επιχείρησης, υπάρχουν και γίνονται οι διαγκωνισμοί στην εταιρία. Για το πώς θα εξασφαλιστούν για το λαό φτηνότερα τιμολόγια, ουδείς ενδιαφέρεται, κανείς δεν ασχολείται...

Τσακωμοί για τη λεία

Πριν μερικά χρόνια, όταν δε φυσούσαν ακόμη δυνατά οι άνεμοι της «απελευθέρωσης» και των νόμων της αγοράς, όποιος ήθελε πληροφορίες τηλεφωνικού καταλόγου έπαιρνε το «131» και είχε δωρεάν τις απαντήσεις στα ερωτήματά του. Τώρα, πρέπει να πάρει το νούμερο «11888» του ΟΤΕ και, βέβαια, να πληρώσει χαράτσι 0,34 ευρώ. Το δωρεάν έχει τελειώσει εδώ και καιρό.

Οι συνέπειες, όμως, της πολιτικής των «απελευθερώσεων», των ιδιωτικοποιήσεων, του εντεινόμενου ανταγωνισμού κλπ., δε σταματούν στο σημείο αυτό. Ταυτόχρονα, με τον ΟΤΕ, υπάρχει και ιδιωτική εταιρία, η οποία παρέχει πληροφορίες τηλεφωνικού καταλόγου και, μάλιστα, σε αριθμό παραπλήσιο του ΟΤΕ, τον «11880». Η εταιρία αυτή χρεώνει - όπως λέει - 0,013 ευρώ ανά δευτερόλεπτο, αλλά - όπως δε λέει... - έχει ελάχιστη χρέωση τα 60 δευτερόλεπτα και, επομένως, κάθε τηλεφώνημα κοστίζει τουλάχιστον 0,78 ευρώ. Και μπορεί ο ΟΤΕ να διαμαρτύρεται, για παραπλανητική διαφήμιση και αθέμιτο ανταγωνισμό, αλλά δεν εξηγεί γιατί παραχώρησε το δικαίωμα παραπλήσιου αριθμού σε άλλη εταιρία.

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, ο κόσμος πληρώνει και αυτοί τσακώνονται για το ποιος θα «φάει» τα περισσότερα...

Δεν έχουν τσίπα...

Είκοσι κοντά χρόνια κυβέρνησε τη χώρα το ΠΑΣΟΚ, από το 1981 έως το 2004 (εκτός της τριετίας 1990-'93) και δεν προχώρησε στην καθιέρωση της απλής αναλογικής στις βουλευτικές εκλογές, όπως και σ' αυτές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις, που έδινε μέχρι το 1981. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και επέβαλε αλλεπάλληλους αντιδημοκρατικούς και ληστρικούς εκλογικούς νόμους, πάντα σε συνεργασία με το δικομματικό του εταίρο, τη ΝΔ.

Ακόμη και τώρα, που η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να επιβάλει τη δική της εκδοχή καλπονοθείας στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (εκλογή δημάρχων και νομαρχών με 42% και πάνω, από την πρώτη Κυριακή), η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ φωνάζει και οδύρεται, πρώτα και κύρια για την έλλειψη διακομματικής συνεννόησης και συναίνεσης με τους αρμόδιους φορείς (π.χ., ΕΝΑΕ), ενώ στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κρύβουν τη συμπάθειά τους στη λογική της κυβέρνησης, αλλά τοποθετούν την εφαρμογή της στις επόμενες, μετά το 2006, δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές...

Η ουσία είναι, δηλαδή, ότι και οι δυο παραμένουν συνεπείς και ανυποχώρητοι στα αντιδημοκρατικά και ληστρικά εκλογικά συστήματα και η μόνη διαφορά τους βρίσκεται στο ποιος ωφελείται περισσότερο. Κατά τ' άλλα, τους φταίει το ΚΚΕ και οι δήθεν «ανίερες συμμαχίες»...

Τα «πλεονεκτήματα»

Αλήθεια - μια και συνεχίζεται η σχετική με το εκλογικό σύστημα των εκλογών της Αυτοδιοίκησης φιλολογία - αναρωτιόμαστε ποιοι λόγοι κάνουν την ηγεσία του ΣΥΝ να τάσσεται υπέρ της εκλογής με απλή αναλογική των νομαρχιακών και δημοτικών συμβούλων, αλλά των νομαρχών και των δημάρχων με το 50%+1 του συνόλου των ψήφων. Και, μάλιστα, όπως δήλωσε προχτές ο Ευάγγ. Αποστόλου, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνος για θέματα Αυτοδιοίκησης, είναι αντίθετοι σε «οποιαδήποτε άλλη ρύθμιση», άρα και στην πρόταση του ΚΚΕ, για καθιέρωση της απλής αναλογικής και έμμεση εκλογή των δημάρχων και των νομαρχών από τα δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια αντίστοιχα.

Σίγουρα, γνωρίζουν τα ολοφάνερα μειονεκτήματα της πρότασής τους. Π.χ., αδυνατίζει και υπονομεύει το αίτημα για απλή αναλογική και διατηρεί το προσωποκεντρικό (δημαρχοκεντρικό και νομαρχοκεντρικό αντίστοιχα) χαρακτήρα της εκλογικής μάχης, σε βάρος του πολιτικού της περιεχομένου και της αντιπαράθεσης πολιτικών θέσεων και προγραμμάτων. Προφανώς, όμως, θεωρούν τα όποια... πλεονεκτήματα περισσότερο σοβαρά. Πού βρίσκονται τα τελευταία; Μα πού αλλού, στο εύρος των παζαριών, που ανοίγει η προοπτική της δεύτερης Κυριακής. Κατά τ' άλλα, η ηγεσία του ΣΥΝ θεωρεί τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ως μάχη κατά του δικομματισμού και θέλει τη συσπείρωση της αριστεράς...

Προκλητική δημαγωγία

Μόνο ως πρόκληση στα αυτιά εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων μπορεί να ακουστεί η χτεσινή δήλωση του υπουργού Εργασίας για την ανεργία. Ο Π. Παναγιωτόπουλος, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, έσπευσε να θριαμβολογήσει για το γεγονός ότι «η ανεργία κινείται λίγο πιο πάνω από το 10%, ενώ η ΝΔ την παρέλαβε από το ΠΑΣΟΚ στο 11,3%», διαπιστώνοντας μάλιστα ότι «και το 10% είναι πολύ»! Παράλληλα, επανέλαβε για πολλοστή φορά το στόχο της κυβέρνησης να μειώσει κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες την ανεργία μέχρι το τέλος της τετραετίας. Πρόκειται για ξεκάθαρο εμπαιγμό σε βάρος όχι μόνο των ανέργων, αλλά συνολικά σε βάρος της εργατικής τάξης.

Υιοθετώντας τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), είναι γνωστές οι αλχημείες στις οποίες καταφεύγουν οι διάφοροι κυβερνητικοί μηχανισμοί για να παρουσιάσουν στο τέλος κάθε μήνα ή τριμήνου μειωμένη την ανεργία. Ο ΟΑΕΔ θεωρεί εργαζόμενο όποιον απασχολείται έστω και μια ώρα τη βδομάδα. Εργαζόμενοι λογίζονται ακόμα και όσοι συμμετέχουν σε ένα από τα εκατοντάδες προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας που «τρέχουν» στο πλαίσιο των λεγόμενων ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση, εξασφαλίζοντας τζάμπα εργατικά χέρια στους μεγαλοεργοδότες. Για να μην αναφερθεί κανείς στους χιλιάδες ανέργους, που δε ζητάνε πλέον να καταγραφούν στον ΟΑΕΔ και έτσι θεωρούνται αυθαίρετα εργαζόμενοι. Τις ίδιες αλχημείες χρησιμοποιούσε και το ΠΑΣΟΚ για να παρουσιάσει δήθεν μείωση της ανεργίας και να δώσει πρόσχημα στην πολιτική επιδότησης των εργοδοτών.

Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη: Ακόμα και με βάση τα επίσημα στοιχεία, οι καταγεγραμμένοι άνεργοι παραμένουν σταθερά πάνω από τις 500.000, ενώ πληθαίνουν οι περιοχές της χώρας όπου ο εφιάλτης γιγαντώνεται. Ποιος ξεχνάει ότι σε πόλεις όπως η Νάουσα ο ένας στους δύο είναι άνεργος, ή ότι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη περισσότερο από το 80% δεν έχει δουλιά; Η ανεργία είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα, ακριβώς επειδή είναι απαραίτητη για τα κέρδη του κεφαλαίου. Χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, για τη διεύρυνση της ημιαπασχόλησης, για τη συμπίεση των μισθών των εργαζομένων. Στα πλαίσια της βαθιά ταξικής ευρωενωσιακής πολιτικής, οι άνεργοι αποτελούν το καλύτερο μέτρο πίεσης προς την εργατική τάξη να αποδεχτεί στη συνείδησή της την επιδότηση του κεφαλαίου με δικά της χρήματα, στο όνομα δήθεν της αύξησης της απασχόλησης.

Αποτέλεσμα, οι σταθερές θέσεις εργασίας να μειώνονται και να αντικαθίστανται από τα τετράωρα και τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, την υποαπασχόληση και τα προγράμματα κατάρτισης, με μοναδικό κερδισμένο το κεφάλαιο. Λύση στο πρόβλημα της ανεργίας δεν πρόκειται να δώσει ούτε η ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε κανένα από τα κόμματα που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο. Λύση μπορεί να δώσει μόνο η εργατική τάξη, δένοντας τον καθημερινό αγώνα για τη λήψη μέτρων ουσιαστικής προστασίας όσων δεν έχουν δουλιά, με την πάλη για την ανατροπή του συστήματος, το οποίο παράγει μόνιμα και σταθερά τον εφεδρικό στρατό των ανέργων, με σκοπό να συμπιέσει εκβιαστικά την τιμή της εργατικής δύναμης.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Τα... ασφαληστρικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ, ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ φανερώνουν πολλές φορές και τις προθέσεις. Κι όταν ο υπουργός Απασχόλησης Πάνος Παναγιωτόπουλος δηλώνει ότι «η κυβέρνηση εγγυάται τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης», είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά...

* * *

Δε σας φαίνεται να λείπει το επίθετο «δημόσιος», όταν μιλάνε για το χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης; Και λείπει, ακριβώς γιατί δεν τον θέλουν ή, ακόμη καλύτερα, επειδή θέλουν να τον εξαφανίσουν.

* * *

Ας μην ξεχνάμε ότι μόλις μερικοί μήνες έχουν περάσει από τότε που ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης, μιλώντας σε ημερίδα των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, υποσχόταν νέους επενδυτικούς δρόμους.

* * *

Είναι φανερό βέβαια από πού θα περάσουν οι «δρόμοι» αυτοί: Από την κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και την προώθηση μοντέλων «εποπτείας» της ασφαλιστικής αγοράς από ...μια ακόμη ανεξάρτητη αρχή.

* * *

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα «μάσαγε» χτες στο μπρίφινγκ σχετικά με το αν η κυβέρνηση πρόκειται να πάρει πρόσθετα φορολογικά ή άλλα επιβαρυντικά μέτρα. Τακτική που καθόλου δε μας εκπλήσσει...

* * *

Βλέπετε, οι πολύμορφες παροχές της κυβέρνησης προς τους κάθε λογής μεγαλοπαράγοντες (αυτούς με τους οποίους η ΝΔ θα ερχόταν σε ρήξη, αν θυμάστε) συνεχίζονται, οπότε από κάπου πρέπει να «βγουν» τα κονδύλια.

* * *

Αλλωστε, το δόγμα της ανταγωνιστικότητας και της προσέλκυσης επενδύσεων παραμένει σταθερό και αμετακίνητο. Εστω κι αν αυτό σημαίνει ότι λέξεις όπως «μισθός» ή «ασφαλιστικές εισφορές» πρέπει να αποτελέσουν μνήμες του ...αντιπαραγωγικού παρελθόντος.

* * *

Πάντως μέχρι στιγμής δυο ειδών επενδύσεις γίνονται (κι αυτές όχι σε σημαντικούς ρυθμούς): Αυτές με τις οποίες οι επιχειρηματίες παίρνουν στο τσάμπα κερδοφόρα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου και οι ...άλλες οι «ευρωπαϊκές» όπου τα κονδύλια του ΚΠΣ καταλήγουν σε τσέπες και τραπεζικούς λογαριασμούς μεγαλοσχημόνων.


Γρηγοριάδης Κώστας

Τι θα γίνει τώρα;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αναδημοσιεύουμε την είδηση, όπως μεταδόθηκε από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Περίπου 58,6 εκατομμύρια μπλούζες, 16,5 εκατομμύρια ανδρικά πανταλόνια και περισσότερα από 272.200 πουκάμισα από την Κίνα έχουν μπλοκαριστεί από τις 20 Αυγούστου σε ευρωπαϊκά λιμάνια, καθώς οι Βρυξέλλες σταμάτησαν τις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων πέραν των ποσοστώσεων που έχουν ορισθεί για το 2005. Δεκάδες κοντέινερ με προϊόντα της κινεζικής υφαντουργίας περιμένουν τον εκτελωνισμό τους στα ευρωπαϊκά λιμάνια με προορισμό τη γαλλική, τη βρετανική, την ισπανική και τη γερμανική αγορά. Παράλληλα τρεις νέες κατηγορίες κινεζικών προϊόντων, τα T-shirts, τα σουτιέν και λινά υφάσματα, έφθασαν σήμερα στο ανώτατο όριο των εισαγωγών στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το 2005, ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή».

Και προσθέτουμε, ότι γερμανικές - και όχι μόνο... - πολυεθνικές, όπως και ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας, πιέζουν τις Βρυξέλλες, ώστε να χαλαρώσουν τα όρια των ποσοστώσεων. Βλέπετε, οι αθρόες εισαγωγές των λεγομένων κινέζικων, δε γίνονται από μόνες τους, αλλά από αντίστοιχες μεγάλες εμπορικές και εισαγωγικές επιχειρήσεις. Χώρια που μεγάλο μέρος των προϊόντων αυτών αποτελεί την παραγωγή θυγατρικών επιχειρήσεων των ευρωπαϊκών πολυεθνικών, που έχουν εγκατασταθεί στην Κίνα, στο πλαίσιο της πολιτικής των «απελευθερώσεων».

Η μόνη ... άξια λόγου

Υποτίθεται, πως χτες, στη διάρκεια της συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου θα εγκαινίαζε την πολιτική σκληρής αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση και, ταυτόχρονα, θα οριοθετούσε την πολιτική του κόμματός του. Τουλάχιστον, αυτά διοχέτευαν τόσες μέρες τώρα οι επιτελείς του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και δημοσιεύονταν στις φιλικές εφημερίδες της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τελικά, η μόνη ...άξια λόγου κριτική, που απηύθυνε χτες ο Γ. Παπανδρέου στην κυβέρνηση ήταν η ανυπαρξία σχεδίου. «Η ΝΔ ήρθε με μόνο σχέδιο την "εξουσία για την εξουσία"» είπε ο Γ. Παπανδρέου και δήλωσε ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο και έχει σχέδιο για να προωθήσει αλλαγές στη χώρα». Κατά τ' άλλα, περιέγραψε μια πολιτική, ουσιαστικά ίδια με αυτή που εφαρμόζει σήμερα η ΝΔ και εφάρμοζε και το ΠΑΣΟΚ όταν ήταν κυβέρνηση, ισχυριζόμενος, όμως, ότι θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι. Λες και δεν έχουν γνωρίσει οι τελευταίοι, τόσο την «πράσινη», όσο και τη «γαλάζια» εκδοχή του «ευρωμονοδρόμου». Λες και δεν υπήρχαν και χτες, η ακρίβεια, η ανεργία, οι απαράδεκτοι μισθοί, μεροκάματα και συντάξεις, οι αυξήσεις - ψίχουλα, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι «απελευθερώσεις», τα προκλητικά και πολύμορφα προνόμια των κεφαλαιοκρατών, κλπ., κλπ.

Φούμαρα...

Συμπληρωματικά στο προηγούμενο σχόλιο, πάντως, σημειώστε και τα εξής: Η συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιείται στο Λαύριο και, μάλιστα, στο Τεχνολογικό Πάρκο. Κι αυτό, γιατί - σύμφωνα με τον Γ. Παπανδρέου - «το Λαύριο συμβολίζει μία πετυχημένη προσπάθεια μιας περιοχής που πριν από μερικά χρόνια είχε πληγεί από την ανεργία, την αποβιομηχάνιση, αλλά με συντονισμένες προσπάθειες, με επένδυση και των κυβερνήσεών μας, στο ανθρώπινο δυναμικό, επένδυση στην υψηλή τεχνολογία, μπορέσαμε να συμβάλουμε με τη συνεργασία βεβαίως και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, και του Πολυτεχνείου, στη δημιουργία αυτού του Τεχνολογικού Πάρκου, αλλά και άλλων σημαντικών μονάδων και έργων που ξαναδώσανε ζωή και νέα προοπτική».

Πόση αλήθεια υπάρχει στους ισχυρισμούς αυτούς; Ουσιαστικά, καθόλου. Το Λαύριο συνεχίζει να βασανίζεται και σήμερα από την ανεργία και την υποβάθμιση. Εκτός και πιστεύει ο Γ. Παπανδρέου ότι η πραγματοποίηση εκθέσεων και συνεδρίων ή συνεδριάσεων, όπως του ΠΣ του ΠΑΣΟΚ, στο χώρο του Τεχνολογικού Πάρκου, θα λύσει τα προβλήματα...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο εκλογικός νόμος - είτε για την ανάδειξη κυβερνήσεων, είτε στην Αυτοδιοίκηση - «αξιοποιείται» από την εκάστοτε κυβέρνηση ως εργαλείο για την επίτευξη πολιτικών και κομματικών στόχων, στο βωμό των οποίων θυσιάζεται η γνήσια έκφραση της λαϊκής βούλησης. Η συνεχιζόμενη «κόντρα» ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ σχετικά με την πρόταση του κυβερνώντος κόμματος για την ανάδειξη δημάρχου, από την πρώτη Κυριακή, εφόσον έχει συγκεντρώσει πάνω από το 42% των ψήφων, βασίζεται πάνω σε μία κοινή αρχή: Τον αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά προβλήματα της Αυτοδιοίκησης και τη χειραγώγηση του θεσμού.

Σήμερα η Αυτοδιοίκηση ως θεσμός, με ευθύνη των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, έχει χάσει πλέον και τα λίγα φιλολαϊκά χαρακτηριστικά που είχε στο παρελθόν. Οι δυνάμεις του δικομματισμού, αλλά και του ΣΥΝ, και οι προσκείμενες σε αυτές ηγεσίες των συλλογικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης, έχουν συνδιαμορφώσει ένα πλαίσιο λειτουργίας σε όφελος της πλουτοκρατίας και σε βάρος των εργαζομένων της χώρας. Ο θεσμός σταθερά αποψιλώνεται από πόρους, ενώ ενισχύεται η λειτουργία του ως «αποκεντρωμένο» τμήμα του ταξικού κράτους, με την ανάληψη και υλοποίηση αντιλαϊκών επιλογών, (μερική απασχόληση, λιτότητα, καταστολή), με την επιβολή φόρων, την ιδιωτικοποίηση αρμοδιοτήτων, το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Αλλά λειτουργεί και ως επιχείρηση, συμπράττοντας με το ιδιωτικό κεφάλαιο και πουλώντας τις όποιες υπηρεσίες προσφέρει στους δημότες.

Η εφαρμογή των παραπάνω γίνεται μάλιστα με το άθλιο επιχείρημα του ξεπεράσματος του αυτοδιοικητικού συνδικαλισμού, όπως λέγεται η διεκδίκηση από το κράτος επιλογών που λύνουν λαϊκά προβλήματα και εξυπηρετούν λαϊκές ανάγκες. Η «ισχυρή» Αυτοδιοίκηση, λένε, θέλει δήμους ανταγωνιστικούς, θέλει δήμους που θα αναζητούν μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στην άσκηση της εξουσίας, της αντιλαϊκής εξουσίας. Δηλαδή, δήμους - συνεργούς στην υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων.

Η Αυτοδιοίκηση σήμερα κυριαρχείται από τις δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ και έχει αντιλαϊκό χαρακτήρα. Σε ό,τι αφορά το εκλογικό σύστημα, το μόνο γνήσιο σύστημα έκφρασης της λαϊκής βούλησης είναι η απλή αναλογική - τα υπόλοιπα είναι για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και τους πολιτικούς εκφραστές της. Ομως το βασικό ζητούμενο είναι η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, όχι μόνο στους δήμους και τις νομαρχίες, αλλά και γενικότερα. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Οι εργαζόμενοι νιώθουν βαθιά στο πετσί τους τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής, τόσο από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσο και από τους ομογάλακτούς τους «τοπικούς άρχοντες» που εφαρμόζουν και στους δήμους και τις νομαρχίες αυτήν την πολιτική. Ομως, η λαϊκή αγανάκτηση πρέπει να βρει δρόμους προς τη ριζοσπαστικοποίηση όλο και περισσότερων εργαζομένων. Για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση, να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, στην εξουσία και την οικονομία.

Η μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών πρέπει να δοθεί αποφασιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Για να εκλεγούν όσο το δυνατόν περισσότεροι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, κομμουνιστές και αγωνιστές ριζοσπάστες που θα εκφράζουν την ανυπακοή και την αντίσταση στις αντιλαϊκές επιλογές. Για να αποδυναμωθούν όσο γίνεται περισσότερο τα κόμματα που εκφράζουν και υπηρετούν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ