Τετάρτη 12 Απρίλη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο «Ιρλανδός» κι ο «Σκανδιναβός»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιος το περίμενε ότι η αντιπαράθεση μεταξύ αξιωματικής αντιπολίτευσης και κυβέρνησης θα γινόταν για τη... μόδα και συγκεκριμένα για το πιο «μοντέλο» ταιριάζει στην έρημη οικονομία μας, στην οποία το κεφάλαιο μετράει διαρκώς περισσότερα κέρδη και ο λαός λιγότερα προς το ζην.

Ετσι, μετά τον Γ. Παπανδρέου και τον Γ. Φλωρίδη και συνολικά το ΠΑΣΟΚ, που υπόσχονται να ακολουθήσουν το «σκανδιναβικό» μοντέλο που υπόσχεται ελεύθερες απολύσεις και περισσότερη φορολογία στο λαό, ήρθε ο υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης της ΝΔ Γ. Αλογοσκούφης να μας πει ότι ακολουθεί το... «ιρλανδικό» μοντέλο. Ενα μοντέλο που υπόσχεται ακόμη λιγότερη φορολογία στις επιχειρήσεις, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και γενικότερα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας...

Δεν ξέρουμε γιατί, αλλά η εξωτική αυτή κονταρομαχία των δύο μας έφερε στο νου το παλιό τραγούδι του Μ. Χατζιδάκι «Ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος», ο τελευταίος στίχος του οποίου έχει ως εξής: «Κι αυτός απλώνοντας τα χέρια - τους έδειξε στο χώμα εμπρός - δυο πεθαμένα περιστέρια - που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός»...

Για να μην καταντήσει, λοιπόν, ο λαός μας σαν το ζευγάρι του τραγουδιού, ας φροντίσει να τους στείλει μια ώρα αρχύτερα από κει που ήρθαν. Και αυτούς και τα... μοντελάκια τους!

Χέρι βοηθείας από την ΤΕΔΚΝΑ

Χέρι βοηθείας στο μηχανισμό που έχει στήσει η κυβέρνηση ώστε να σπάσει την απεργία των εργαζομένων στους δήμους, έδωσε χτες η Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (ΤΕΔΚΝΑ). Επικαλούμενη τις «εορταστικές μέρες του Πάσχα» και τον «κίνδυνο» της δημόσιας υγείας από τα συσσωρευμένα στους δρόμους σκουπίδια, το συλλογικό όργανο των δήμων του Λεκανοπεδίου, καλεί τους εργαζόμενους να αναστείλουν την απεργία τους!..

Κι αυτό όταν τίποτα χειροπιαστό δεν έχουν στα χέρια τους, παρά μια... υπόσχεση ότι... θα συγκροτηθεί Επιτροπή που... θα εξετάσει το αίτημά τους για ένταξη στο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Οταν παραμένει το δουλικό καθεστώς των εκτάκτων, που αποδέχτηκαν και ενίσχυσαν οι προσκείμενες σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, διοικήσεις των δήμων, στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Οταν προωθείται με πιο γοργούς ρυθμούς η εμπορευματοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και το μέλλον των εργαζομένων σε αυτές διαγράφεται αβέβαιο.

Δημοσιοσχεσίτικα

Διακόσιοι ειδικοί από 30 χώρες συγκεντρώθηκαν στη Βιέννη για να συζητήσουν μέτρα κατά του διαβήτη στα 25 κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης καθώς 25 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πάσχουν σήμερα από διαβήτη και στα επόμενα χρόνια αναμένεται να προσβληθούν άλλα 60 εκατομμύρια. Στη συνάντηση εκδόθηκε και η Διακήρυξη «Βιέννη 2006» τους σκοπούς της οποίας παρουσίασαν χτες σε συνέντευξη Τύπου ο υφυπουργός Υγείας Θανάσης Γιαννόπουλος και ο Σωτήρης Α. Ράπτης, με την ιδιότητα του προέδρου του Εθνικού Κέντρου Ερευνας, Πρόληψης και Θεραπείας του Σακχαρώδη Διαβήτη (ΕΚΕΔΙ).

Το πρώτιστο είναι η πρόληψη, υπογράμμισε ο Σ. Ράπτης, την περιόρισε όμως στην εκπαίδευση των γιατρών. Και όταν ρωτήθηκε ο υφυπουργός Υγείας πώς μπορεί να υπάρξει πρόληψη, όταν δεν υπάρχει αναπτυγμένο Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας προσανατολισμένο στην πρόληψη, ο Θανάσης Γιαννόπουλος, αν και παραδέχτηκε τις ελλείψεις στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα, εντούτοις επέμενε ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να ενισχύει τις πρωτοβουλίες κάποιων δήμων, επιστημονικών εταιριών και κολεγίων, παρότι πολλές φορές έχουν δημοσιοσχεσίτικο - κατά την έκφρασή του - χαρακτήρα.

Αντί, δηλαδή, για ουσιαστική πρόληψη θα έχουμε επικοινωνιακή ενίσχυση - και με το αζημίωτο βέβαια - των δραστηριοτήτων κάποιων εταιριών, που σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουν τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων.

Διπλή προβοκάτσια

Η παράταξη «Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών» (ΑΡΣΙ), που δραστηριοποιείται στο πλαίσιο της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ), με άρθρο της στο περιοδικό «Ενημέρωση» του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ) μετέρχεται διπλή προβοκάτσια σε βάρος της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών» - την παράταξη μέσα απ' την οποία δρουν οι κομμουνιστές γιατροί.

Γράφει λοιπόν η ΑΡΣΙ: «Ο πρόεδρος (και υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ) και ο γενικός γραμματέας (ΚΚΕ) της ΕΙΝΑΠ έχουν οδηγήσει το ιστορικό σωματείο των νοσοκομειακών γιατρών Αθήνας - Πειραιά στο πιο έσχατο σημείο αδράνειας και ανυποληψίας που έχει βρεθεί ποτέ». Επίσης γράφει ότι στο πρόσφατο εκλογικό συνέδριο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) δε διέψευσε κανείς τον πρόεδρο Μανώλη Καλοκαιρινό, που υποστήριξε ότι «κατάφεραν πάντα στο τέλος να ψηφίζουν ομόφωνα».

Οσον αφορά τον γραμματέα της ΕΙΝΑΠ Χ. Ζαχαρόγιαννη - εκλέχτηκε με την «Πανεπιστημονική» - έχει πάψει προ πολλού να την εκπροσωπεί, όπως έχει δηλωθεί απ' την παράταξη δημοσίως, αλλά και στις συνεδριάσεις των συμβουλίων της ΕΙΝΑΠ. Επίσης ψεύδεται για τη στάση της «Πανεπιστημονικής» στον ΠΙΣ, καθώς γνωρίζει πολύ καλά - και επιβεβαιώνεται απ' τα πρακτικά - ότι ουδέποτε συμφώνησε με την πλειοψηφούσα παράταξη σε κανένα θέμα και γι' αυτό καταψήφισε και τον απολογισμό.

Ολα αυτά τα γνωρίζει η ΑΡΣΙ, αλλά για να στηρίξει την κριτική της σε βάρος της «Πανεπιστημονικής» δε διστάζει μπροστά σε τίποτε. Ακόμα και στην παραποίηση της αλήθειας.

Η επόμενη μέρα στην Ιταλία

H «επόμενη μέρα» βρίσκει την Ιταλία με μια εύθραυστη πλειοψηφία του συνασπισμού «Ενωση» υπό τον Ρομάνο Πρόντι και μια αντιπολίτευση υπό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με «ανέλπιστα» υψηλό ποσοστό, αν ληφθεί υπόψη «ο βίος και η πολιτεία» του απερχόμενου πρωθυπουργού, αλλά και το αντικομμουνιστικό προεκλογικό του παραλήρημα. Κατά γενική ομολογία, ο ηττημένος των εκλογών είναι οι εταιρίες δημοσκοπήσεων, οι οποίες μέχρι και την τελευταία στιγμή προέβλεπαν την «καθαρή» επικράτηση της «Ενωσης».

Με αυτά τα χαρακτηριστικά, οι Ιταλοί εργαζόμενοι καλούνται να σταθμίσουν τη μετεκλογική πραγματικότητα στη βάση όχι μόνον του αποτελέσματος, αλλά και των μεγάλων προβλημάτων τους, τα οποία δε διαφέρουν σε γενικές γραμμές από τα προβλήματα των εργαζομένων στις άλλες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η σχεδόν μηδενική ανάπτυξη, σε συνδυασμό με τα υψηλά ελλείμματα, το χρέος και τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας (με 24,4% η Ιταλία είναι δεύτερη, μετά την Ελλάδα, στην ανεργία των νέων) δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα.

Οι Ιταλοί εργαζόμενοι μπορούν να αισθάνονται ανακούφιση, γιατί απαλλάχτηκαν από το άγος του «μπερλουσκονισμού», που δεν μπόρεσε να κρύψει τη φαιά του όψη. Διαφορές μεταξύ των δύο συνασπισμών προφανώς υπάρχουν. Ομως, αυτές οι διαφορές δεν μπορούν να κρύψουν τη σύμπτωσή τους σε βασικές πολιτικές επιλογές, αυτές που σαν σκυτάλη πέρασαν από τα χέρια της κεντροαριστερής «Ελιάς» στα χέρια της δεξιάς «Φόρτσα Ιτάλια», για να βρεθούν τώρα και πάλι στα χέρια του «κεντροαριστερού» καθηγητή Πρόντι...

Εξάλλου, ο κ. Πρόντι είναι ο αρχιτέκτονας (ως πρόεδρος της Κομισιόν) όλων των αντεργατικών μέτρων και ειδικά της «Στρατηγικής της Λισαβόνας», της σημαίας του μεγάλου κεφαλαίου στην επίθεση κατά της εργατικής τάξης σε όλα τα μέτωπα. Μήπως αυτήν την πολιτική δεν ακολούθησε με συνέπεια και ο Μπερλουσκόνι;

Για τους εργαζόμενους στην Ιταλία, όπως και για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα, ή στη Γερμανία, ή στην Ισπανία, ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το ζήτημα τίθεται με όρους κυρίως ταξικούς. Το εγχείρημα της «κεντροαριστεράς», σε όλες τις εκδοχές του, λειτούργησε ως ανάχωμα στις διαθέσεις των εργαζομένων για την ανατροπή της πολιτικής των καπιταλιστικών κερδών, της ανεργίας, της επίθεσης κατά των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων τους και των ελευθεριών τους.

Η επιδίωξη των δυνάμεων του κεφαλαίου, είτε προς στιγμήν στήριξαν Πρόντι, είτε Μπερλουσκόνι, είναι η χειραγώγηση της εργατικής τάξης, η αναίρεση οποιασδήποτε προοπτικής ριζικών αλλαγών, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του «καρότου» και του «μαστιγίου». Ετσι κι αλλιώς όμως, ακόμα και το πρόσφατο μήνυμα από τη Γαλλία, με την επιτυχία της λαϊκής πάλης κατά του «νόμου ντε Βιλπέν», απέδειξε ότι για τους εργαζόμενους το μόνο ασφαλές στήριγμα είναι ο αγώνας τους. Που για να έχει ριζικά, μόνιμα και όχι προσωρινά μόνον αποτελέσματα πρέπει να είναι αγώνας ταξικός, χωρίς αυταπάτες. Για την αντεπίθεση, μέχρι την ανατροπή και τη νίκη.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Τα... μοδάτα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ...«μοντελο-μανία» στην οικονομία που έχει γίνει της μόδας τελευταία; Θα μας ταλαιπωρούν πολύ καιρό με αυτά;

Ο Αλογοσκούφης δηλώνει οπαδός του «ιρλανδικού μοντέλου», όπως κι ο Καραμανλής πολλές φορές, ενώ μεγάλη ιστορία έχουμε και στο ΠΑΣΟΚ για το αν είναι ή όχι οπαδοί του «σκανδιναβικού μοντέλου».

Κατά καιρούς στο παρελθόν έχουμε φυσικά ακούσει και για οπαδούς του «γερμανικού μοντέλου», του «γαλλικού μοντέλου», του «δανικού μοντέλου» και ποιος ξέρει τι άλλο θα σκεφτούνε.

Κι εμείς, λογικά, αναρωτιόμαστε: Εχει τόσο πολύ μεγάλη σημασία το ποιον τρόπο βρίσκει η κάθε εθνική κυβέρνηση να εφαρμόσει τις κατευθύνσεις, τα μέτρα και τις «τομές» - όπως τις λένε - που αποφασίζουν όλοι από κοινού ως Ευρωπαϊκή Ενωση;

Εν κατακλείδι, αν έχουν υπόψη τους κανένα μοντέλο που δεν έχει ως πρώτη προτεραιότητα τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών, την «ελευθερία της αγοράς» και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, αλλά τις ανάγκες των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων, ας μας το πούνε.

Αλλιώς, ας σταματήσουν να βάζουν φορεσιές στον άκρατο νεοφιλελευθερισμό τους και να θέλουν σώνει και καλά να μας πείσουν ότι είναι της ...μόδας να πορευόμαστε με «το κάθε φέτος και χειρότερα».

Παρεμπιπτόντως: Λέτε να υπάρχει κάποια άλλη, δύστυχη ευρωπαϊκή χώρα όπου οι εκεί κυβερνώντες θα τους λένε για το ...«ελληνικό μοντέλο»; Ποιος ξέρει, μπορεί να τους λένε για τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης του ελληνικού ΑΕΠ και να μιλάνε για «μοντέλο φουστανέλα»...

ΕΩΣ ΚΑΙ ΧΤΕΣ η «Βόνταφον» δε ...γνώριζε το περιεχόμενο του πορίσματος της ΑΔΑΕ - έτσι τουλάχιστον ανακοίνωσε - και ένιωσε έκπληκτη από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που το περιέγραφαν.

Τι να πούμε... πρέπει να έχει έρθει σε πολύ δύσκολη θέση αυτή η εταιρία αν δεν κατάφερε ακόμη να βρει έστω ένα αντίγραφο του πορίσματος και να αναγκάζεται να τα μαθαίνει από τις εφημερίδες.


Γρηγοριάδης Κώστας

Τελικά, το δούλεμα σε αυτή την υπόθεση ...πάει σύννεφο.

Ο Σερντάρ, ο Μπεχίτς και η ΕΕ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κυνισμός, θράσος, «κλασική» απανθρωπιά. Μερικά από τα «παρελκόμενα» του ιμπεριαλισμού. Ενας από τους ιμπεριαλιστικούς πόλους, η Ευρωπαϊκή Ενωση, αποδέχτηκε χτες την «πρόταση» υποψηφιότητας της Κωνσταντινούπολης, ως μίας εκ των τριών πόλεων που θα «διεκδικήσουν» τη διοργάνωση του γνωστού αντιδραστικού θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2010!

Μάλιστα, την υποψηφιότητα της Κωνσταντινούπολης προετοίμασε ομάδα ...«Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων», τα γνωστά κρατικοδίαιτα και «πλουραλιστικών» αποχρώσεων «βλαστάρια» του ιμπεριαλισμού. Σύμφωνα με την είδηση, «κατά την παρουσίασή της δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι η Κωνσταντινούπολη αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Ανατολής. Ο τίτλος της παρουσίασης ήταν «Κωνσταντινούπολη: Η πόλη των τεσσάρων στοιχείων» και κέρδισε, κατά γενική ομολογία, «τις εντυπώσεις των κριτών».

«Γαργάρα» έκαναν οι «ΜκΟ» ότι στα «λευκά κελιά» της Ουμράνιγιε στην Κωνσταντινούπολη μετρήθηκε στις 7/1/2006 το 121ο θύμα της συνεχιζόμενης απεργίας πείνας των αγωνιστών εγκλείστων σ' αυτά, ο Σερντάρ Ντεμιρέλ. «Γαργάρα» έκαναν το γεγονός ότι από τις 5/4 ο φυλακισμένος δικηγόρος Μπεχίτς Ασκί, μέλος της διοίκησης του Συλλόγου Προοδευτικών Δικηγόρων, ξεκίνησε επίσης απεργία πείνας.

Ολα αυτά, βέβαια, τα ξέρει η ΕΕ. Δεν την εμποδίζουν, όμως, να δεχτεί ως υποψήφια ...«πρωτεύουσα» του «πολιτισμού» την Κωνσταντινούπολη. Τα ξέρουν και οι υπουργοί Πολιτισμού της, που θα αποφασίσουν τελικά για την «Πολιτιστική Πρωτεύουσα» στο Συμβούλιο Υπουργών Πολιτισμού το δεύτερο εξάμηνο του 2006. Μεταξύ αυτών, βέβαια, και ο Γ. Βουλγαράκης...

Ο νέος κώδικας

Το νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων καταθέτει σήμερα στη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών, Π. Παυλόπουλος. Γίνεται έτσι άλλο ένα σοβαρό βήμα στην ενίσχυση του χαρακτήρα των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως κρίκου του κρατικού μηχανισμού και μοχλού προώθησης της πολιτικής και των μέτρων της κεντρικής διοίκησης. Με άλλα λόγια, γίνονται ακόμη περισσότερο φανεροί οι δύο δρόμοι, που στέκονται μπροστά στις δημοτικές αρχές και τους όποιους δημάρχους: ΄Η θα είναι εντολοδόχοι της κεντρικής εξουσίας και τοπικοί διαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνώντων (μερική απασχόληση και αντεργατικές ανατροπές των εργασιακών σχέσεων, εμπορευματοποίηση έργων και υπηρεσιών, επιβολή τοπικών φόρων, συμπράξεις με ιδιωτικό τομέα, κλπ., κλπ.) ή θα σταθούν απέναντι, θα καταγγείλουν την πολιτική αυτή και θα οργανώσουν την πάλη του λαού ενάντιά της. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Ας τα έχουν όλ' αυτά υπόψη τους οι εργαζόμενοι όλης της χώρας, καθώς έχουμε ουσιαστικά μπει στην προεκλογική περίοδο για τις εκλογές του Οκτώβρη. Οπως και το γεγονός πως η μέχρι τώρα πρακτική των υποστηριζόμενων από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ δημοτικών αρχών δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για το δρόμο στον οποίο πορεύονται.

Τα σαρανταήμερα...

Σε σαράντα μέρες υπολογίζει ο υφυπουργός Υγείας Θανάσης Γιαννόπουλος ότι θα λειτουργήσει πλήρως το «Αττικόν» νοσοκομείο, καθώς - όπως υποστηρίζει - βρέθηκε μια φόρμουλα ταχύρυθμης προώθησης των επιτυχόντων νοσηλευτών μέσω του ΑΣΕΠ. Για να λειτουργήσει - όμως - πλήρως το «Αττικόν» χρειάζεται η άμεση πρόσληψη ακόμα 1.100 εργαζομένων. Αυτή τη στιγμή υπηρετούν 500 εργαζόμενοι, με αποτέλεσμα να λειτουργεί μόνο το 45% απ' τις 745 ολοκαίνουριες κλίνες που διαθέτει.

Ο υφυπουργός υποστηρίζει ότι η λειτουργία του «Αττικού» θα γίνει με την πρόσληψη νέου προσωπικού ώστε να εκτονωθεί το σύστημα με τη λειτουργία 335 ακόμα κλινών στο Λεκανοπέδιο. Ωστόσο, όμως, είναι αμφίβολο αν υπάρχουν τόσες θέσεις στο ΑΣΕΠ για το «Αττικόν». Κι έπειτα γιατί περίμενε πάνω από δυο χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ για να προωθήσει την ταχύρυθμη φόρμουλα για την πρόσληψη προσωπικού; Μήπως, επειδή μελετά τη μεταφορά του νοσοκομείου «Αγία Βαρβάρα» στο «Αττικόν», που ξεσήκωσε τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής; ΄Η, κάνουμε λάθος, ότι η κύρια αιτία για τη μη επάνδρωση του «Αττικού» μέχρι σήμερα είναι η υποχρηματοδότησή του;

Μεγάλη απόσταση...

Στη διοργάνωση συλλαλητηρίου στις 10 Μάη προσανατολίζονται οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΠΟΣΔΕΠ και ΟΣΕΠ ΤΕΙ, όπως δήλωσαν χτες σε συνέντευξη Τύπου. Το γεγονός δεν ξενίζει, αφού οι πάντες γνωρίζουν τα συνεχώς εντεινόμενα προβλήματα της εκπαίδευσης, η οποία συνεχώς χειροτερεύει και γίνεται ακριβότερη. Στενάζουν οι λαϊκές οικογένειες, για να τα φέρουν βόλτα!

Από αυτές τις διαπιστώσεις όμως και την ανάγκη κινητοποιήσεων ενάντια στην υποχρηματοδότηση και την υποβάθμιση, μέχρι την ανάπτυξη ενός κινήματος που θα διεκδικεί ένα ριζικά διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα στη βάση των σύγχρονων αναγκών της νεολαίας και του λαού και σύμφωνα με τα συμφέροντά τους... υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Πρόκειται για την ίδια ακριβώς απόσταση που χωρίζει τις κορόνες του τύπου «ο Μάης θα είναι "θερμός" μήνας για την εκπαίδευση», με την άρνηση των ηγεσιών των συγκεκριμένων ομοσπονδιών να συνδεθούν με το ταξικό εργατικό κίνημα και την πάλη του ΠΑΜΕ για πραγματικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση: Ενιαίο Δωδεκάχρονο Βασικό Υποχρεωτικό Σχολείο για όλα τα παιδιά, υψηλού επιπέδου επαγγελματικές σχολές μετά από αυτό και Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι ταξικές δυνάμεις δείχνουν το δρόμο

Ολες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν καθημερινά την απόφαση των ταξικών δυνάμεων να κλιμακώσουν τον αγώνα για τις κλαδικές Συμβάσεις με την αυριανή απεργία. Αποθρασυμένοι και από την πρόσφατη συμφωνία ανάμεσα στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τις εργοδοτικές ενώσεις για πάγωμα - επί της ουσίας - των μισθών την επόμενη διετία, οι εργοδότες, στην πλειοψηφία των κλάδων, προσέρχονται στις διαπραγματεύσεις με κατάπτυστες προτάσεις, προωθώντας μεθοδικά την οριστική κατάργηση των κλαδικών Συμβάσεων. Η υποχωρητικότητα της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, η οποία, στην πρόσφατη συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής για την Απασχόληση νομιμοποίησε και το αίτημα των βιομηχάνων και της κυβέρνησης για την προώθηση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, δίνει αέρα στα πανιά των εργοδοτών, ενθαρρύνει την επιθετικότητά τους.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση δεν κρύβει λόγια. Το ένα μετά το άλλο, τα προωθούμενα νομοσχέδια (ασφαλιστικό τραπεζών, πρώην ΔΕΚΟ κ.ά.) χτυπάνε στην καρδιά τους εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, κυρίως για τους νεότερους εργαζόμενους, ενώ άμεσα αναμένεται να ξεκινήσει και ο νέος γύρος «διαλόγου» για το Ασφαλιστικό. Ενας «διάλογος» με προαποφασισμένα συμπεράσματα, που θα οδηγήσει στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη μείωση των πενιχρών συντάξεων για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, στην επέκταση της ιδιωτικής ασφάλισης, σε δουλιά μέχρι τα βαθιά γεράματα. Ηδη, η κυβέρνηση διακηρύσσει την αποφασιστικότητά της μέχρι τα τέλη του 2007 να έχει ξεμπερδέψει με την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, στα πλαίσια των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων που προέβλεπε ο νόμος 3029/02 του ΠΑΣΟΚ. Πατώντας πάνω σ' αυτό το νόμο, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για επέκταση της αντιασφαλιστικής επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων.

Το ΠΑΣΟΚ χειροκρότησε την «αύξηση» των 0,77 ευρώ την ημέρα, την οποία άλλωστε μεθόδευσε σε συνεργία με την κυβέρνηση και τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους, στο όνομα της «εργασιακής ειρήνης» και της υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Οι θέσεις του για τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων δε διαφέρουν ούτε στο ελάχιστο από αυτές της ΝΔ. Το δικό του αντιασφαλιστικό νόμο υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση. Για απελευθέρωση των απολύσεων μιλάνε τα στελέχη του, όταν σε κάθε ευκαιρία οι αρμόδιοι υπουργοί της ΝΔ «ευλογούν» τις χιλιάδες απολύσεις στους χώρους δουλιάς, υπερασπίζονται το «δικαίωμα» των εργοδοτών να «αναδιαρθρώνουν» τις επιχειρήσεις τους πετώντας ομαδικά στο δρόμο τους εργαζόμενους.

Ολοι αυτοί μπορούν και πρέπει να πάρουν απάντηση. Και η αυριανή απεργία είναι μια ακόμα καλή ευκαιρία. Τα ταξικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, με την αγωνιστική πρωτοβουλία τους, δίνουν συνέχεια στις μάχες του προηγούμενου διαστήματος, υπερασπίζονται το δικαίωμα του εργαζόμενου να αμείβεται στο ύψος των αναγκών του και όχι με βάση τα «περιθώρια» της καπιταλιστικής υπερκερδοφορίας και των «αντοχών της οικονομίας». Σ' αυτή τη γραμμή κλιμακώνεται η πάλη των ταξικών δυνάμεων. Αύριο στην απεργία και στις συγκεντρώσεις, και από την επόμενη αμέσως μέρα στη μάχη για τον ταξικό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ