Παρασκευή 28 Απρίλη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σύνταξη στην ... «άλλη ζωή»!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στο 38,8% του ετήσιου μισθού του μέσου εργαζόμενου χωρίς παιδιά έφτασε το 2005 το άθροισμα των άμεσων φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών στη χώρα μας, σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, σε επίπεδο ΕΕ των «15» η μέση αντίστοιχη επιβάρυνση είναι 42,1%, ποσοστό που διαμορφώνεται ωστόσο κυρίως από την υψηλότερη φορολογία (από 8,1% στην Πορτογαλία έως και 30,2% στη Δανία, έναντι 4,3% στη χώρα μας) και όχι από τις ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες στη χώρα μας φτάνουν στο 34,4%!

Δηλαδή στη χώρα μας πληρώνουμε περισσότερα για να πάρουμε όλο και μικρότερες συντάξεις. ΄Η, μάλλον, για να μην πάρουμε ποτέ συντάξεις, όπως προανήγγειλε χτες ο κύριος Γκαργκάνας, δίνοντας τις σχετικές κατευθύνσεις και όπως «παπαγαλίζουν» δεξιά και αριστερά, προετοιμάζοντας το έδαφος, τα διάφορα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ...

Μήπως όλους αυτούς θα πρέπει ο λαός να τους συνταξιοδοτήσει αμέσως - έστω και πρόωρα;

Οταν μιλούν οι αριθμοί

Με διαφορά δύο περίπου ωρών σε ειδησεογραφικό πρακτορείο ήρθαν 4 ειδήσεις από τη Γερμανία, από τις οποίες κάνουμε μια συγκόλληση των πιο σημαντικών στοιχείων τους. Στην «ατμομηχανή» της ΕΕ, λοιπόν, οι εργαζόμενοι σε σταθερή δουλιά μειώθηκαν, το ποσοστό των υποαπασχολουμένων ανέρχεται πλέον στο 13%, ενώ το ποσοστό των «απόλυτα ανέργων» αγγίζει το 8,8%! Την ίδια στιγμή, τα σημαντικότερα γερμανικά ινστιτούτα αναθεώρησαν προς τα πάνω την πρόβλεψή τους για το ρυθμό ανάπτυξης, ενώ η εταιρία αθλητικών ειδών «Puma» ανακοίνωσε αύξηση-ρεκόρ των κερδών της για δέκατη συνεχή χρονιά. Παρομοίως, η αυτοκινητοβιομηχανία «DaimlerChrysler» έκανε λόγο για εντυπωσιακή αύξηση των κερδών της κατά 42% το πρώτο τρίμηνο του 2006 (891 εκατομμύρια ευρώ), με πρόβλεψη ότι θα ξεπεράσουν τα 6 δισ. ευρώ σε όλη τη διάρκεια του τρέχοντος έτους! Οταν μιλούν οι αριθμοί, κάθε άλλο σχόλιο για τη φύση του καπιταλισμού περισσεύει...

Τα ... τριάκοντα αργύρια

Με «ψίχουλα» προσπαθεί η κυβέρνηση να εξασφαλίσει τη συναίνεση των εκπαιδευτικών στην πολιτική της στην Παιδεία. Αυτό έδειξε η χτεσινή συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ με την υπουργό Παιδείας, κατά την οποία η ηγεσία του υπουργείου έταξε 103 ευρώ στο επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης από το 2007 (ξεκίνησαν οι προεκλογικές παροχές!) και, ταυτόχρονα, δήλωσε τις προθέσεις για «απαρέγκλιτη εφαρμογή» της πολιτικής της με την προώθηση της «αξιολόγησης» και στους εκπαιδευτικούς, την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος (ιδιωτικοποίηση πανεπιστημίων και ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ), την είσοδο ιδιωτών στα σχολεία μέσω συμπράξεων, την παραπέρα υποβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης με το νέο νόμο που αναμένεται κλπ.

Η κυβέρνηση, δηλαδή, προσπαθεί να κάνει τους εκπαιδευτικούς να κλείσουν τα μάτια σ' όλα αυτά, προσφέροντάς τους ...103 ευρώ - αργύρια και αυτά από το 2007! Δε χρειάζεται να διδάσκει κανείς Θρησκευτικά ή Μαθηματικά για να κατανοήσει τα παραπάνω. Μπορούν και πρέπει όλοι οι εκπαιδευτικοί να μη «μασήσουν».

Φιλανθρωπία...

Η διοίκηση του Δήμου Ηλιούπολης (πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ) έκανε πρόσφατα μια πολύ μεγάλη... ανακάλυψη. Ανακάλυψε στα όρια του δήμου της, τρεις ανθρώπους, οι οποίοι ζουν στα όρια της φτώχειας, χωρίς ασφάλιση, χωρίς σύνταξη και χωρίς άλλους πόρους για να ζήσουν. Και αποφάσισε να τους βοηθήσει. Ετσι, πρότεινε στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου να δοθούν στους τρεις αυτούς ανθρώπους από 2.000 ευρώ σαν βοήθημα.

Μακάρι να υπήρχε η ίδια ευαισθησία και για άλλους συνανθρώπους στο Δήμο Ηλιούπολης. Οπως για παράδειγμα τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες του δήμου, από τους οποίους περισσότεροι από τους μισούς είναι συμβασιούχοι, ωρομίσθιοι και εποχιακοί, με μισό μισθό και μισή ασφάλιση και που η ίδια η ανάγκη τους αναγκάζει να δεχτούν την εργασιακή αυτή ομηρία. Φαίνεται πως τα ίδια «αισθήματα φιλανθρωπίας» δε συμπεριλαμβάνουν αυτή την κατηγορία, όπως και διάφορες άλλες... Είναι απλά μια προεκλογική «τουφεκιά».

Τα τραπεζικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ, ότι πρέπει να αισθανόμαστε «εθνικά υπερήφανοι» από τις καινούριες ανακοινώσεις του προέδρου της Εθνικής Τράπεζας, Χρήστου Αράπογλου, για νέες εξαγορές τραπεζών μετά την τουρκική «Φάινανς Μπανκ»;

Σύμφωνα με αυτές, πάντως, η Εθνική θα αγοράσει νέες τράπεζες στη Σερβία, στη Ρουμανία, στην Αίγυπτο μέχρι και στην Ουκρανία! Ούτε λίγο, ούτε πολύ, σε λίγο καιρό θα μιλάμε για την «Ελλάδα των επτά θαλασσών και των πέντε ηπείρων» σε... τραπεζικό επίπεδο.

Να εννοήσουμε, μήπως, ότι όλες αυτές οι κινήσεις γίνονται για την ευημερία του Ελληνα μισθωτού; Για παράδειγμα, «αν πάνε καλά οι δουλιές» η Εθνική θα χορηγεί άτοκα στεγαστικά δάνεια και με μικρές δόσεις;

Για την ώρα, πάντως, η Εθνική Τράπεζα ούτε καν συλλογικές συμβάσεις με τους υπαλλήλους της δε θέλει να υπογράψει και πρωτοστατεί σε κάθε κίνηση που δημιουργεί ανεργία και «απελευθερώσεις» αγορών.

Για να μη μιλήσουμε για την προώθηση και εφαρμογή των αντιδραστικών εργασιακών σχέσεων ή την τοκογλυφική πολιτική της σε βάρος όποιου εργαζόμενου γίνει πελάτης της.

Πάντως, με τις εξαγγελίες του κ. Αράπογλου υπάρχουν κι αυτοί που μπορούν από τώρα να χαίρονται. Πρώτον, οι μεγαλομέτοχοι της Εθνικής και δεύτερον, οι εγχώριοι «επενδυτές», που όλοι γνωρίζουμε ότι αρέσκονται σε επενδύσεις στο εξωτερικό πάντα με μηδενικό ρίσκο και εξασφαλισμένα από το κράτος κέρδη, ό,τι κι αν γίνει.

ΜΟΝΟΝ ΕΝΑΣ χαρακτηρισμός ταιριάζει στον υπουργό της Οικονομίας που έχουμε: Ο «Μονίμως Ικανοποιημένος». Ο,τι κι αν συμβαίνει, ό,τι εικόνα κι αν έχει λογιστικά η οικονομία, όσο κάτω και να είναι οι μισθοί, όσο ψηλά κι αν είναι η ακρίβεια και ο πληθωρισμός, αυτός βγαίνει στα κανάλια και εκφράζει την... ικανοποίησή του για την πορεία του κυβερνητικού έργου.


Γρηγοριάδης Κώστας

Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: 'Η πρόκειται για τον πιο... εύκολο άνθρωπο αυτής της χώρας ή μας «δουλεύει». Διαλέγετε και παίρνετε...

Παγκόσμια συμμαχία θανάτου

Μπορεί η σύνοδος υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, που πραγματοποιείται από χτες στη Σόφια, να έχει άτυπο χαρακτήρα, αλλά τα θέματα που συζητά και θα καταληχθούν στη σύνοδο κορυφής στη Ρίγα της Λετονίας το Νοέμβρη είναι πολύ σημαντικά.

Πέρα από την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ σε χώρες που ήδη έχουν υπάρξει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (Αφγανιστάν, Ιράκ, Κόσσοβο, Σουδάν) και σε αυτές που προετοιμάζονται (Ιράν), αυτό που απασχολεί ιδιαίτερα είναι τα επόμενα βήματα προκειμένου η μηχανή του πολέμου να ανταποκριθεί στο νέο ρόλο και αποστολή που της έχει ανατεθεί ήδη από το 1999, αυτόν του παγκόσμιου χωροφύλακα της «νέας τάξης».

Τα αφεντικά της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, δηλαδή οι ΗΠΑ, προσέρχονται στη σύνοδο με νέες ιδέες και προτάσεις στην κατεύθυνση αυτή. Θέλουν το ΝΑΤΟ να μπορεί να επεμβαίνει μέσα σε λίγα 24ωρα σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη όπου «διακυβεύονται» τα αμερικανικά, πρώτα και κύρια, συμφέροντα. Οι νέες ιδέες για την αποτελεσματικότερη δράση της πολεμικής μηχανής αφορούν στη σύναψη «στρατηγικών συμμαχιών» με χώρες που αν και δεν έχουν καμία γεωγραφική συγγένεια με την ατλαντική συμμαχία, ωστόσο είναι «πρόθυμες», και το έχουν αποδείξει στην πράξη, να συμμετέχουν σε στρατιωτικές επεμβάσεις. Τέτοιες χώρες, με τις οποίες προτείνεται η σύναψη στρατηγικών συμμαχιών, είναι η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Ιαπωνία, σε πρώτη φάση, αλλά και ...η Βραζιλία σε επόμενο στάδιο. Το στίγμα των προθέσεων το έδωσε πρόσφατα εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ: «Χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες που μοιράζονται τις ίδιες αξίες με εμάς και έχουν αξιόμαχες δυνάμεις, ικανές να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις όπως αυτές στο Αφγανιστάν», είπε.

Ταυτόχρονα με τη γεωγραφική διεύρυνση της «συμμαχίας του θανάτου», λαμβάνονται και μέτρα που θα την κάνουν περισσότερο ευέλικτη και αποτελεσματική, όπως η κατάργηση της ομοφωνίας και του βέτο, ώστε να μην μπορεί να «παραλύει» από τη διαφωνία ορισμένων κρατών-μελών, όπως έγινε στο Ιράκ. Ωστόσο, αυτό είναι ζήτημα που δεν αντιμετωπίζεται εύκολα γιατί αφορά στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και στη διαμάχη για τη μοιρασιά των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη.

Υπάρχουν, όμως, και συγκεκριμένα σχέδια για τις επόμενες αποστολές του ΝΑΤΟ. Πέρα από τη συμμετοχή του στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και την αντιμετώπιση των «ασύμμετρων απειλών», δηλαδή του ακήρυχτου πολέμου κατά των λαών, επιδιώκεται να ανατεθεί και ρόλος στην «ενεργειακή ασφάλεια». Το ΝΑΤΟ, δηλαδή, θα αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στα επιθετικά σχέδια για τον έλεγχο των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου και των αγωγών μεταφοράς τους στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Κασπίας και του Καυκάσου.

Το συμπέρασμα είναι ευνόητο. Το ΝΑΤΟ «μετεξελίσσεται» σε έναν παγκόσμιο χωροφύλακα της «νέας τάξης», έχοντας στο στόχαστρο τους λαούς και τα δικαιώματά τους. Ο αγώνας για τη συντριβή της μηχανής του πολέμου είναι πανανθρώπινο καθήκον.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Αθλιότητες

Υπάρχουν κάποιοι άθλιοι, που κάνουν τα στραβά μάτια στα παιχνίδια των μονοπωλίων στο χώρο του πετρελαίου και στα αμύθητα κέρδη που τσεπώνουν, και τολμούν να υποστηρίζουν πως για τις συνεχείς ανατιμήσεις στις τιμές των καυσίμων, φταίει, λέει, το Ιράν και η πολιτική αστάθεια που προκαλεί με την πολιτική του. Είναι αυτοί, που με τη μεγαλύτερη ευκολία αύριο - μεθαύριο θα αρχίσουν να μας λένε πως η σχεδιαζόμενη επίθεση των ΗΠΑ ενάντια στη συγκεκριμένη χώρα, εκτός των άλλων ευεργετημάτων, θα συμβάλει και στην αποκλιμάκωση των διεθνών τιμών του πετρελαίου και, κατ' επέκταση, στη μείωση των τιμών στα καύσιμα που πληρώνουμε.

Το κακό - γι' αυτούς - είναι ότι η μνήμη μας δε σταματάει στο χτες κι έτσι, όταν ακούμε τέτοιου είδους επιχειρήματα, μοιραία έρχονται στ' αυτιά μας οι αθλιότητες και οι κρωγμοί κάποιων άλλων - πρωτοκλασάτων στελεχών του ΠΑΣΟΚ - που πριν από λίγα χρόνια προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι πρέπει να δεχτούμε το ματοκύλισμα του λαού του Ιράκ, επειδή, τάχα, θα κατρακυλούσε η τιμή της βενζίνης στα 30 και 40 λεπτά το λίτρο...

Στο Ιράν μέσω... Ουκρανίας

Πύκνωσαν τις τελευταίες μέρες στα μεγάλα, δήθεν έγκυρα κι ανεξάρτητα, ΜΜΕ τα ρεπορτάζ σχετικά με τις συνέπειες του ατυχήματος του Τσέρνομπιλ. Ακόμα κι αν δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα ειδική Εκθεση του ΟΗΕ, που τονίζει ότι οι συνέπειες ήταν πολύ μικρότερες από ό,τι (κακώς και λαθεμένα τελικά) αναμενόταν. Μια έκθεση που θάφτηκε από τα ίδια ακριβώς ΜΜΕ και που, φυσικά, αμφισβητήθηκε από διάφορες «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις».

Μήπως, όλος αυτός ο ορυμαγδός, σχετικά με το ατύχημα του Τσέρνομπιλ έχει να κάνει με την επιθυμία των Ιρανών να αναπτύξουν τη χρήση πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς και, βέβαια, τα φιλοπόλεμα σχέδια και επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών; Μήπως, η γραμμή των κατά τόπους «πρεσβειών» - για σπορά του πανικού στον κόσμο και προετοιμασία του εδάφους ενόψει «σωτήριων» στρατιωτικών επιχειρήσεων - εκτυλίσσεται σταθερά και μεθοδικά; Λέμε μήπως...

Δικομματικός και ... διαχρονικός...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνας (διορίστηκε επί ΠΑΣΟΚ και παραμένει στη θέση του), ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών και οικονομικών παραγόντων της δημόσιας ζωής, που υποστηρίζουν ότι τα προβλήματα της οικονομίας και του ελληνικού λαού θα ...«λυθούν» με την εφαρμογή πολιτικών αντιδραστικών αλλαγών και μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, χωρίς ημερομηνία λήξης.

Δεν είναι τυχαίο ότι και πάλι χτες διατύπωσε θέσεις και απόψεις (για τους μισθούς, το Ασφαλιστικό, το Συνταξιοδοτικό κλπ.), που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιο ακραίες από τις θέσεις που διατυπώνουν τα διάφορα κέντρα υπεράσπισης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου (ΣΕΒ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, ΕΕ κλπ.). Και, αυτή τη φορά, η πεμπτουσία των προτάσεων Γκαργκάνα ήταν πως, αν οι εργαζόμενοι θέλουν να προκόψει η ελληνική οικονομία, θα πρέπει να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι.

Βλέπετε - κατά τον κύριο Γκαργκάνα και τους κάθε είδους συνοδοιπόρους του στον αντιλαϊκό ευρωμονόδρομο της ΕΕ και του Μάαστριχτ - η οικονομία δεν αντέχει για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, οι εργαζόμενοι, όμως, αντέχουν σε νέα μέτρα λιτότητας. Ευχαριστούμε, κύριε διοικητά. Δε θα πάρουμε.

... ο «σωτήρας»

Μιλώντας, λοιπόν, χτες, για την κατάσταση και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, ο Ν. Γκαργκάνας επανέλαβε τις γνωστές υποδείξεις για την αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας (ελλείμματα, δημόσιο χρέος, πληθωρισμός, ανταγωνιστικότητα κλπ.) με νέα αντιλαϊκά και αντιδραστικά μέτρα. Μεταξύ άλλων, κάλεσε την κυβέρνηση να επιταχύνει τις «μεταρρυθμίσεις», να συγκρατήσει τις μισθολογικές αυξήσεις, να περικόψει τις πρόωρες συντάξεις, κλπ., γιατί μόνο έτσι θα «εξυγιανθεί» και «σταθεροποιηθεί» η ελληνική οικονομία!

Στην προσπάθειά του να μας πείσει για την αναγκαιότητα εφαρμογής των συγκεκριμένων μέτρων που εισηγείται ο ίδιος (στην ουσία πρόκειται για αντιγραφή των μέτρων και πολιτικών λιτότητας που καταρτίζει το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να εφαρμοστούν σε όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ), ο Ν. Γκαργκάνας επανέλαβε το γνωστό αντιδραστικό επιχείρημα πως μόνο έτσι θα έρθουν καλύτερες μέρες και για τους εργαζόμενους.

Από «σωτήρες» σαν τον κύριο Γκαργκάνα και «σωτήριες» προτάσεις σαν τις παραπάνω έχουμε χορτάσει, αλλά αποτελέσματα δεν είδαμε. Το μόνο που είδαν οι εργαζόμενοι και όσοι «πλήρωσαν το μάρμαρο» από την εφαρμογή των γαλαζοπράσινων πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας, που εφαρμόστηκαν από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ήταν η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου παράλληλα με την προκλητική ενίσχυση των κερδών της πλουτοκρατίας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το παραμύθι των «συμβατικών υποχρεώσεων»

«

Συμβατική υποχρέωση» της Ελλάδας έναντι του ΝΑΤΟ είναι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, η εμπλοκή της σ' έναν ενδεχόμενο πόλεμο κατά του Ιράκ. Αυτό το παραμύθι έχει πολλές φορές ακουστεί, για να δικαιολογήσει την εμπλοκή της χώρας στους κατά καιρούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ακούστηκε κατά το παρελθόν, για να δικαιολογήσει την ελληνική συμμετοχή στην καταστολή της νεαρής σοβιετικής εξουσίας με την εκστρατεία στην Ουκρανία, την ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο της Κορέας, όπως ακούστηκε το ίδιο και κατά τον πρώτο πόλεμο κατά του Ιράκ, αλλά και στους μετέπειτα πολέμους κατά της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και ξανά του Ιράκ.

Πρώτα απ' όλα, πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα, γιατί καμία συμβατική υποχρέωση, ακόμα και στο πλαίσιο της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ, δεν αναγκάζει ποτέ μια χώρα να πάρει μέρος σ' έναν πόλεμο, που σε κάθε περίπτωση θα είναι καταστροφικός και, μάλιστα, σ' έναν άδικο και ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ειδικά στις σημερινές συνθήκες, η αποδοχή του «νεοταξικού» δόγματος περί πολέμου και η με κάθε πρόσφορο μέσον υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών πολεμικών επιχειρήσεων είναι, στην ουσία, αποδοχή της κατάλυσης κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, που, αργά ή γρήγορα, θα στραφεί και ενάντια στην ίδια τη χώρα.

Η επίκληση της «συμβατικής υποχρέωσης» είναι το άλλοθι της εμπλοκής για εσωτερική κατανάλωση. Η συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια δεν είναι μια συμβατική υποχρέωση, νομικού χαρακτήρα. Είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή, που δε σχετίζεται με τα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας μας και του ελληνικού λαού, αλλά υπηρετεί τις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης. Στρατηγικός στόχος αυτών των επιλογών είναι η από καλύτερες θέσεις συμμετοχή της ντόπιας πλουτοκρατίας στο πλιάτσικο που προγραμματίζεται να γίνει στις υπό κατοχή χώρες και στις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές, είτε με τη μορφή της «ανοικοδόμησης», είτε με τη μορφή της συμμετοχής στα διάφορα «αναπτυξιακά προγράμματα», όπου προνομιακή θέση έχουν οι εταιρίες των «προθύμων» χωρών.

Ομως, αυτός είναι ο ιμπεριαλισμός. Σήμερα, ακόμα πιο επιθετικός, ακόμα πιο ακόρεστος, ακόμα πιο φιλοπόλεμος, ακόμα πιο καταστροφικός. Αυτό, εξάλλου, είναι και το ΝΑΤΟ, που διαρκώς διευρύνει τα όριά του σε όλο τον πλανήτη, εδραιώνοντας το ρόλο του ως η «σιδερένια γροθιά» της καπιταλιστικής «παγκοσμιοποίησης». Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για αμφιβολίες. Ούτε, βέβαια, για αυταπάτες ότι μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση μέσω της αξιοποίησης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αφού δεν πρόκειται για αντιθέσεις στις οποίες μπορεί να επενδύσει η υπόθεση της ειρήνης, αλλά «φαγωμάρες» στο πλαίσιο της μοιρασιάς της λείας. Διέξοδος μπορεί να δοθεί μόνο στην προοπτική της ανατροπής των ιμπεριαλιστικών σχεδίων μέσω της αλλαγής των συσχετισμών, με την ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής πάλης των λαών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ