Παπαγεωργίου Βασίλης

Υστερόγραφο: Σε κατανοούμε απόλυτα κ. Μαρίνα Μάνη της «Κυρ. Ελευθεροτυπίας». Τι να κάνεις κι εσύ; Εκτός των άλλων, πού να χωρέσει το μυαλουδάκι σου ότι το ΚΚΕ δεν παίρνει κανένα «γλειφιτζούρι» προκειμένου να βγάλει κάποιον δήμαρχο κάπου... Απλά ευχόμαστε από καρδιάς περαστικά σου..!

Στη λογική της «καλής» γαλάζιας ακρίβειας και της «κακής» πράσινης κινήθηκε και πάλι η συνηθισμένη μηνιαία δήλωση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Ανάπτυξης, που έπεται της ανακοίνωσης του επίσημου πληθωρισμού από την ΕΣΥΕ. Για άλλη μια φορά επιχειρεί μέσα από αλχημείες και την επιλεκτική χρήση των στοιχείων, με τρόπο που εξυπηρετεί τις μικροκομματικές σκοπιμότητες, να εξωραΐσει την πολιτική που συντηρεί την κερδοσκοπία και την αβάσταχτη ακρίβεια, σε συνδυασμό με τους μισθούς πείνας και τις ψευτοαυξήσεις που δόθηκαν στους μισθούς και τα μεροκάματα. Τα ίδια έκαναν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Και τότε, και τώρα, η ζωή των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο, αλλά μόνο στα νούμερα της ΕΣΥΕ και στις ανακοινώσεις των εκάστοτε κυβερνώντων. Στην πραγματικότητα πορεύονται με μόνιμο σύντροφό τους το κάθε φέτος και χειρότερα...

Χειμαρρώδης η συνέντευξη του Ντιέγκο Μαραντόνα στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Είχε γνώμη - και μάλιστα θαρρετή - για όσα ρωτήθηκε: Από το «ματς» που κέρδισε ενάντια στα ναρκωτικά, την εκμετάλλευση της Λατινικής Αμερικής, μέχρι τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Αδίστακτα, στιγμάτισε την κλίκα του Μπους και όλους τους πολιτικούς, που καθηλώνουν τους λαούς - όπως στην πατρίδα του - στη φτώχεια. Αλλά μίλησε με θαυμασμό για τον Τσε Γκεβάρα - δείχνοντας και το τατουάζ στο μπράτσο του - και σεβασμό για τον Κάστρο και τον Τσάβες.

Ελα, όμως, που η καταγγελία των αστών πολιτικών ενόχλησε τον παριστάμενο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Κώστα Γείτονα και έσπευσε να κριτικάρει την απαξίωση των πολιτικών, που - σύμφωνα με τη γνώμη του - έκανε ο Μαραντόνα! Νομίζει στα σοβαρά ο Κώστας Γείτονας ότι με τέτοιου είδους επιχειρήματα θα απαλείψει τις ευθύνες, που έχουν οι κυρίαρχοι πολιτικοί κύκλοι για την άσχημη κατάσταση του κόσμου; `Η, μήπως, με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να συγκαλύψει τις ευθύνες για τη συνενοχή των κυβερνήσεων του κόμματός του σε εγκλήματα που κατάγγειλε ο Μαραντόνα;

Και μια άγνωστη λεπτομέρεια: Ο Μαραντόνα βρέθηκε αντιμέτωπος κατά πρόσωπο με τον ιμπεριαλισμό, όταν οι ΗΠΑ έκαναν επέμβαση στη Γρενάδα, ενώ ο πρώτος έκανε στο νησί αυτό διακοπές...

Μετά το θάνατο του Μαρίνου Νταβάρα - αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και μέλους της ΠΕΑΕΑ στον Τύρναβο - η σύζυγός του κατέθεσε τα δικαιολογητικά, που προβλέπει ο σχετικός νόμος, για τη μεταβίβαση της σύνταξης του αντιστασιακού που έπαιρνε ο εκλιπών, στην ίδια. Η κατάθεση των δικαιολογητικών έγινε, σε «συστημένο» φάκελο, στο Ταχυδρομείο της Λάρισας και με αποδέκτη το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Σύμφωνα με τους υπευθύνους του Ταχυδρομείου, οι οποίοι προσκόμισαν και σχετική απόδειξη, ο φάκελος «έφυγε» από κει στις 5 Γενάρη 2006 κι έφτασε στον προορισμό του στις 10 Γενάρη 2006. Ομως, οι αρμόδιοι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, απαντώντας σε «ενόχληση» της δικαιούχου, υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος φάκελος δεν έφτασε ποτέ στα χέρια τους κι έτσι δεν προχωρά η διαδικασία για τη μεταβίβαση της σύνταξης. Πιστεύουμε ότι το πρόβλημα οφείλεται στη γνωστή «ελληνική γραφειοκρατία» - μπορεί να «χάθηκε καθ' οδόν»! - και πρέπει άμεσα να λυθεί από τους αρμοδίους. Διότι δε θέλουμε καν να σκεφτούμε ότι υπάρχει πιθανότητα να είναι «δουλιά» κάποιων θυλάκων μισαλλοδοξίας, που δεν μπόρεσαν ακόμα να «χωνέψουν» ότι η Εθνική Αντίσταση έχει αναγνωριστεί και «ήταν ντάλα μεσημέρι» και οι αγωνιστές της δικαιούνται της τιμητικής σύνταξης, ως μια ελάχιστη αναγνώριση της τεράστιας προσφοράς τους προς την πατρίδα και το λαό μας...

• Στους εργαζόμενους «του μέλλοντος» δεν ...ταιριάζει «η λογική των δεδομένων γνώσεων», που τους κρατούν «σε μία εργασία», αλλά η κατάρτιση και επανακατάρτισή τους. Η διαρκής ανακύκλωσή τους, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου. Η ομηρία τους στην αγωνία της ανεργίας, η διά βίου εργασιακή περιπλάνηση για το ξεροκόμματο της επιβίωσης.
• Το οκτάωρο θεωρείται «ξεπερασμένο». Ενώ ένα παράδειγμα της ...«διαφορετικής αντίληψης» που πρέπει να διαμορφώσουν οι νέοι εργαζόμενοι είναι η προσέγγιση της εργασίας ως μιας «προσωπικής υπόθεσης». Η αποσύνδεση του δικαιώματος σε δουλιά με δικαιώματα από κάθε συλλογικό αγώνα. Η απαξίωση των συνδικάτων.
• Ο εργαζόμενος είναι εκείνος που πρέπει «να προσαρμόζεται στο περιβάλλον στο οποίο κινείται». Να ευθυγραμμίζεται με τις εργοδοτικές αξιώσεις. Να εμπεδώσει ότι εκείνος χρωστά και δεν του χρωστάνε.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πλην όμως - κατά πάγια τακτική των κυβερνήσεων των τελευταίων 20 χρόνων - αλλού είναι «το ψητό». Αλλωστε, αν ήθελαν να βελτιώσουν την ασφάλεια της οδικής κυκλοφορίας, απ' αλλού έπρεπε να ξεκινήσουν και όχι από την οδική συμπεριφορά των Ελλήνων.

Ξεκινούν απ' την τελευταία όμως και βρήκαν αμέσως το «φάρμακο». Μιλάμε για το διπλασιασμό και τριπλασιασμό των προστίμων που προβλέπονται για τις παραβάσεις. Εναν θαυμάσιο τρόπο, δηλαδή, για κάθε κυβέρνηση να απομυζά τα εισοδήματα του πολίτη, δηλώνοντας ότι το κάνει ...για το καλό του.

Οσο για τον «εισπρακτικό μηχανισμό», είναι βέβαιο ότι οι τροχονόμοι θα κληθούν να κόβουν κλήσεις με εντατικούς ρυθμούς τουλάχιστον στην αρχή της εφαρμογής του νέου κώδικα. Μέχρι να ικανοποιηθούν δηλαδή τα έσοδα του υπουργείου Οικονομίας...

ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΥ πολύ θόρυβο ξεκινά για τα καλά η εκποίηση των περίφημων Ολυμπιακών ακινήτων. Αρχή έγινε με την αρένα του μπάτμιντον, που περνά σε χέρια ιδιωτών, προκειμένου να γίνει πολυχώρος θεαμάτων.

Οπως ανακοινώθηκε, μάλιστα, τους επόμενους μήνες θα υπογραφούν οι συμβάσεις για τα επόμενα 13 Ολυμπιακά ακίνητα, τα οποία βρίσκονται όλο αυτό τον καιρό χωρίς συντήρηση και στοιχειώδη προστασία.

Πού είναι μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία ο ερασιτεχνικός και μαζικός αθλητισμός; Φυσικά, πουθενά. Αλλωστε, το 'χανε πει οι άνθρωποι ότι οι εγκαταστάσεις αυτές θα αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη. Αν εσείς νομίζατε του αθλητισμού, αυτό είναι δικό σας πρόβλημα. Την ανάπτυξη των επιχειρηματικών κερδών εννοούσαν. Ας προσέχατε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Θα έπρεπε να θυμώσει γι' αυτά και να αγωνιστεί μαζί με τους φοιτητές, διεκδικώντας τα βασικά κι αναγκαία της λειτουργίας του», δηλώνουν οι γονείς, χαρακτηρίζοντας «υπερβολικό και παράδοξο» το θυμό του κ. Πολυδωρίδη για τη μία μέρα που οι φοιτητές έκλεισαν το γραφείο του. Και σημειώνουν, αναφερόμενοι σε ανάλογες ενέργειες: «Κι αν τώρα που το Πανεπιστήμιο είναι δημόσιο συμπεριφέρονται σαν εργοστασιάρχες που κλειδώνουν το μαγαζί τους και φεύγουν, για φανταστείτε τι θα γίνει όταν θα έχουμε τις έδρες των χορηγών και τα μη κρατικά ΑΕΙ!»

Το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μεγάλων εταιριών δεν είναι μυστικό. Οπως, επίσης, ότι πολλοί σημερινοί υπουργοί ήταν στο παρελθόν στελέχη πολυεθνικών. Μερικοί, όμως, έχουν αποθρασυνθεί τόσο, που δε διστάζουν να διαφημίζουν το παλιό παρελθόν τους...

Ο κύριος Πέτρος Δούκας, λοιπόν, ο υφυπουργός Οικονομικών, μας πληροφόρησε χτες, με ενημερωτικό σημείωμα προς τον Τύπο, ότι παρέθεσε επίσημο γεύμα στον πρωθυπουργό του Πακιστάν και στη σύζυγό του. Μέχρι εδώ τίποτα το αξιοπερίεργο. Διαβάζουμε, όμως, στη συνέχεια ότι ...«τον πρωθυπουργό του Πακιστάν και τον υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, τους συνδέει μακροχρόνια προσωπική φιλία από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, η οποία αναπτύχθηκε κατά την επαγγελματική τους συνεργασία, όταν ο κ. Πέτρος Δούκας ήταν επικεφαλής του ελληνικού τμήματος της CITIBANK και ο κ. Aziz ήταν επικεφαλής της πολυεθνικής τράπεζας για την Ελλάδα, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική»!

Τι να πρωτοθαυμάσουμε; Τα στελέχη των πολυεθνικών που αναλαμβάνουν κυβερνητικούς θώκους, ή το γεγονός πως συνεχίζουν - με την ιδιότητα πλέον των κυβερνητικών στελεχών - να διαφημίζουν τους παλιούς τους ρόλους και τα παλιά αφεντικά τους...

«Κάθονται τώρα σοβαροί άνθρωποι, υποτίθεται, και σπρώχνουν τα στίφη προς τον "Κώδικα Da Vinci". Πρωτοφανής παπαγαλία. Επικεφαλής ο Πάπας, ακολουθούμενος από Χριστόδουλο και Σία. Καταραμένος ο παμπόνηρος Νταν Μπράουν, τρισκατάρατη η ιστορία, στα τάρταρα οι θεατές που θα τρέξουν τον αντίχριστο να δουν. Δώσ' του από κοντά τα παπαγαλίζοντα μικρόφωνα της TV. Ρίχνουν λάδι στη φωτιά, εξάπτουν την περιέργεια, φλομώνουν με χρήμα τα ταμεία, τρίβει τα χέρια της η χολιγουντιανή βιομηχανία. Και να 'λεγες πως όλοι αυτοί είναι πράκτορες της παραγωγής, μεταμφιεσμένοι προαγωγοί της ταινίας; Τίποτα απ' όλα αυτά. Δραχμή δεν παίρνουν από αυτή την κολοσσιαία, τσάμπα διαφήμιση του "Da Vinci". Και το πιο παρανοϊκό, ουδείς έχει δει ακόμα την ταινία. Περί όνου σκιάς. Ετσι, στον αέρα. Χαβαλές για θεαματικότητα, ευκαιρία να παρελάσουν από τα κανάλια, να καθοδηγήσουν χριστιανικά χαϊβάνια. Ολα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε. Ο κόσμος καίγεται και τα ράσα με τα κανάλια χτενίζονται!». Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».

Ξεκίνησε από την περασμένη Κυριακή ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, να δηλώνει ότι θα μειώσει τις Διοικήσεις Υγειονομικών Περιφερειών (ΔΥΠΕ) σε 5-7 από 17 που είναι τώρα. Με αυτόν τον τρόπο, όπως δήλωσε ο υπουργός Υγείας, θα εξοικονομήσει 35 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Και δε λέμε πως το επίπεδο των υπηρεσιών Υγείας εξαρτάται από τις ΔΥΠΕ, αλλά φανερό είναι ότι ο πυρήνας της υπουργικής σκέψης δεν είναι η βελτίωση ή η ευρυθμία των πρώτων, αλλά οι περικοπές των δαπανών. Μ' αυτόν το στόχο, ξεκίνησε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που προχώρησε στη δημιουργία των 17 Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας (ΠεΣΥΠ) - τα οποία η ΝΔ ως αντιπολίτευση έλεγε ότι θα τα καταργήσει, αλλά τα μετονόμασε σε ΔΥΠΕ.

Συγχωνεύσεις, αποκεντρώσεις και ξανά συγχωνεύσεις. Πρόκειται για μιαν επικίνδυνη πρακτική, που θα οδηγήσει σε νέα ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας - κι ας αφήσουν η κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου Υγείας τα περί νοικοκυρέματος των νοσοκομείων.