Ολοι τους και ο καθένας από τη μεριά του και για αυτονόητους λόγους - άλλωστε έρχονται εκλογές και όλοι τους είναι και πάλι υποψήφιοι - εξέφρασαν το... όψιμο ενδιαφέρον τους για συνεργασία μεταξύ υπουργείου - ΕΦΕΤ και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έκαναν λόγο για εντατικοποίηση των ελέγχων «24 ώρες το 24ωρο» και εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για «ενίσχυση του προσωπικού» στις νομαρχίες μέσα στο καλοκαίρι. Μάλιστα, ο υπουργός Ανάπτυξης διαβεβαίωσε την Φ. Γεννηματά ότι δεν πρόκειται να θιγούν οι αρμοδιότητες των νομαρχιών, η δεύτερη ζήτησε προσλήψεις και όλοι μαζί δήλωσαν... εχθροί των κερδοσκόπων. Κατά τ' άλλα, βέβαια, παραμένουν όλοι τους ένθερμοι οπαδοί της «ελεύθερης αγοράς», όπως και των κάθε λογής «απελευθερώσεων» και διαρθρωτικών αλλαγών για την ενίσχυση της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας.
Προφανώς, δε θα χάσουν τον ύπνο τους οι κερδοσκόποι απ' τη συνάντηση. Οι εργαζόμενοι καταναλωτές, όμως, πρέπει να θυμηθούν όλ' αυτά - όπως και πολλά άλλα - όταν θα ψηφίζουν τον Οκτώβρη.
Στις 31 Δεκέμβρη λήγει η προθεσμία απορρόφησης των κονδυλίων από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ). Στο πλαίσιο των (ασφυκτικών πλέον) προθεσμιών, φορείς που ελέγχονται από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σε αγαστή συνεργασία με κυβερνητικούς οργανισμούς, όπως ο ΟΑΕΔ, έχουν οργανώσει ένα τρελό φαγοπότι, στήνοντας εικονικά προγράμματα για να ξεκοκαλίσουν τον πακτωλό των κονδυλίων, ενώ κάποιοι άλλοι δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στη ρήση «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», συνδυάζοντας το «ξεκοκάλισμα» με την ψηφοθηρία, καθότι επίκεινται και οι τοπικές εκλογές του Οκτώβρη. Μάλιστα, δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στον ευαίσθητο χώρο των ΑμΕΑ, παρουσιάζοντας προγράμματα κατάρτισης χωρίς στην πραγματικότητα να υπάρχουν εκπαιδευόμενοι. Αυτά για την ώρα και θα επανέλθουμε...
Το πρόσφατο πολύνεκρο τραγικό δυστύχημα με το βυτιοφόρο στην Κρήτη ανέδειξε για άλλη μια φορά τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι οποίες δεν έχουν λάβει κανένα απολύτως μέτρο προστασίας από τις χιλιάδες «κινητές βόμβες», τα αυτοκίνητα, δηλαδή, που μεταφέρουν επικίνδυνα φορτία στους ελληνικούς δρόμους. Σημειώνεται ότι το 50% των τοξικών και εύφλεκτων ουσιών (τουλάχιστον 40 εκατομμύρια τόνοι) στη χώρα μας διακινούνται οδικώς.
Οπως υπενθύμισε σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΤΕΕ, προτάσεις και μέτρα για την ασφαλή μεταφορά των επικίνδυνων αυτών φορτίων είχαν υποβληθεί από το 1993! Συγκεκριμένα, στη μελέτη του ΤΕΕ για τις αναγκαίες δράσεις για το περιβάλλον, περιέχονταν οι εξής προτάσεις: Δημιουργία ειδικών χώρων στάσης και στάθμευσης για οχήματα που μεταφέρουν επικίνδυνες ουσίες. Δημιουργία ενός συστήματος ελέγχου και καθορισμού δρομολογίων των οχημάτων αυτών. Δημιουργία περιφερειακών κέντρων επιχειρήσεων για άμεση αντιμετώπιση τέτοιων ατυχημάτων. Το συνολικό κόστος, μάλιστα, των μέτρων αυτών δεν ξεπερνούσε τα 12 δισ. δρχ.
Ωστόσο και παρότι το 1999 είχε προηγηθεί έξω από τα Καμένα Βούρλα άλλο ένα παρόμοιο τραγικό δυστύχημα, οι κυβερνώντες παρέμειναν απαθείς. Μια απάθεια συνειδητή, που, δυστυχώς, κάθε τόσο ποτίζει με ανθρώπινο αίμα την άσφαλτο...
Κάνουν κριτική στη λογική «κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε χωριό και ΤΕΙ», χρεώνοντάς τη στους υποστηριζόμενους από τη ΝΔ «τοπικούς άρχοντες». Και δε λέμε, οι τελευταίοι ήταν και είναι οπαδοί της λογικής αυτής, αλλά δεν πάνε πίσω οι υποστηριζόμενοι από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ. Αλλωστε, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ εφάρμοσαν την πολυδιάσπαση των σχολών και των τμημάτων σε όλη τη χώρα, οδηγώντας τις τελευταίες σε ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση. Την ίδια στιγμή, κάνουν κριτική στη «στείρα εμμονή της κυρίας Μαριέττας», που αφήνει δεκάδες χιλιάδες παιδιά εκτός Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Γιατί; Επειδή δεκάδες τοπικές κοινωνίες θα μαραζώσουν, αφού «θα στερηθούν πολύτιμες ενέσεις ζωντάνιας και χρημάτων. Τα σπίτια θα μείνουν ξενοίκιαστα, τα μπαρ θα ερημώσουν, τα εστιατόρια το ίδιο».
Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό δείγμα του αλαλούμ, με το οποίο ο φιλοΠΑΣΟΚικός Τύπος επιχειρεί να αντιμετωπίσει το θέμα. Τα δικαιώματα των νέων ανθρώπων σε μια πραγματικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, στην ουσιαστική και σύμφωνη με τις σύγχρονες ανάγκες μόρφωση, στη δουλιά με ανθρώπινες συνθήκες και ικανοποιητικές αμοιβές, τα αφήνουν στα αζήτητα. Οπως ακριβώς κάνει και η κυβέρνηση της ΝΔ...
Μια ...μικρή αναταραχή και όλα φαίνονται να επανέρχονται στην «παλιά καλή κατάσταση». Με λίγες ίσως εξαιρέσεις.
Γιατί, βέβαια, τα ερασιτεχνικά σωματεία θα προσπαθούν με χειρότερους όρους να επιβιώσουν με τα ψίχουλα του κρατικού προϋπολογισμού, και όταν τους δίνονται κι αυτά, ενώ η δυνατότητα ενός πιτσιρικά στη γειτονιά της μεγαλούπολης να κλοτσήσει λίγο την μπάλα εξαφανίζεται.
Εκτός κι αν αυτός υπογράψει δελτίο σε κάποιο σωματείο και γίνει πιθανή επένδυση για κάποιον μικρό ή μεγάλο στη συνέχεια επιχειρηματία. Κι όλα αυτά στην ηλικία των 7, 8 και 9 χρόνων!
Στα γήπεδα, ιδιωτικές αστυνομίες και κάμερες συνεχίζουν να εποπτεύουν την «τάξη» των φιλάθλων, λες και οι ΠΑΕ ουδεμία σχέση έχουν με τους χουλιγκανικούς πυρήνες. Οσο για τις ποινές των συλληφθέντων για επεισόδια, είναι εξοντωτικές...
Εν κατακλείδι κάθε δικαίωμα καταπατάται και κάθε αυθαιρεσία δικαιώνεται. Ολα αυτά στη θαυμάσια χώρα του «επαγγελματικού αθλητισμού», που όχι μόνο γεννά, αλλά αποδεδειγμένα πολλαπλασιάζει όλα τα γνωστά φαινόμενα διαφθοράς.
ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ «ευρωβαρόμετρου» ανακάλυψε τώρα ότι η πλειοψηφία των Ευρωπαίων τάσσεται υπέρ της σύνταξης ενός «ευρωσυντάγματος». Και είναι, βέβαια, λογική η απορία μας, γιατί η εν λόγω υπηρεσία επαναφέρει ένα τέτοιο ερώτημα όταν το έχουν εγκαταλείψει ακόμη και αυτοί που ...συνέταξαν το προηγούμενο «ευρωσύνταγμα».
Θα συνιστούσαμε σε αυτές τις υπηρεσίες να αφήσουν αυτού του είδους τα επικοινωνιακά παιγνιδάκια. Γιατί είναι άλλο πράγμα το τι θέλουν οι Ευρωπαίοι πολίτες (κι αυτό κανένα «ευρωβαρόμετρο» δεν έχει τη διάθεση να ανιχνεύσει) κι άλλο πράγμα το τι θέλουν όσοι συνιστούν το οικοδόμημα της ΕΕ.
Κατά τ' άλλα, πληροφορούμε τον κ. καθηγητή - αφού δηλώνει την άγνοιά του - ότι υπάρχει πλήθος βιβλίων για την ιστορία του ελληνικού εργατικού - λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ, ιδιαίτερα για την περίοδο 1940-'50. Και δεν αναφερόμαστε στα όσα έχουν γράψει οι διάφοροι εχθροί και άσπονδοι φίλοι του ΚΚΕ, αλλά στα όσα έχουν καταθέσει πολλοί αγωνιστές αυτής της περιόδου και διάφοροι ερευνητές και μελετητές, με διάθεση ιστορικής ειλικρίνειας και ανιδιοτέλειας. Υπάρχει επίσης και η «επίσημη γραμμή», όπως ο ίδιος την ονομάζει: Το «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ Α΄ τόμος 1918 - 1949», που αποτελεί συλλογική επεξεργασία του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η μαρτυρία ανήκει σε 70χρονο συνταξιούχο, που τηλεφώνησε αγανακτισμένος στην εφημερίδα μας: «Ο γιατρός του ΙΚΑ έδωσε παραπεμπτικό στη γυναίκα μου να κάνει ακτινογραφία για οστεοπόρωση. Και επειδή το ΙΚΑ δεν έχει τέτοιο μηχάνημα, πήγε σε ένα συμβεβλημένο ιδιωτικό εργαστήριο χτες, όπου της κλείσανε ραντεβού για τον Οκτώβρη! Τι να κάνω, θα πάω σε άλλο εργαστήριο και θα τα πληρώσω. Αλλά μην τολμήσουν και περάσουν από δω για να ζητήσουν την ψήφο μου, θα τους πάρω με το ματσούκι». Η μαρτυρία αποτελεί χαρακτηριστικότατο παράδειγμα των πολύμορφων συνεπειών της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, που προώθησαν και προωθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οσο για το «ματσούκι», μάλλον είναι η πλέον ενδεδειγμένη απάντηση στους πολιτευτές που στηρίζουν και προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική του δικομματισμού και την άλλη ώρα βγαίνουν για να ζητήσουν την ψήφο του λαού.
Πάλι τα χάλασαν, λέει, ο Γ. Αλογοσκούφης με τον Μ. Λιάπη και αφορμή, αυτή τη φορά, ήταν η αγορά του ομίλου «Γερμανός» από την CΟSΜΟΤΕ. Ο επί της Οικονομίας υπουργός φέρεται δυσαρεστημένος, επειδή δε γνώριζε την επικείμενη αγοραπωλησία, και ελέγχει τον επί των Επικοινωνιών συνάδελφό του, που προσπάθησε να κρατήσει όλη τη ...δόξα για δικό του λογαριασμό.
Το όλο σκηνικό παρουσιάζεται ως «νέα κόντρα» των δύο ανδρών και εξαιτίας αυτής ο Γ. Αλογοσκούφης απειλεί ότι δε θα παραστεί στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για να παρουσιάσει το θέμα.
Με δυο λόγια; Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου...
Ευθυγραμμισμένη πλήρως με τη «στρατηγική της Λισαβόνας», την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την επιχειρηματική εκμετάλλευση των αποτελεσμάτων θέλει την όποια ανάπτυξη της έρευνας στη χώρα μας η κυβέρνηση. Δηλαδή, υποταγμένη πλήρως στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων. Στο συμπέρασμα αυτό οδηγούν οι κυβερνητικές προτάσεις για το νέο σχέδιο νόμου έρευνας και τεχνολογίας, που παρουσίασαν προχτές οι υπουργοί Ανάπτυξης και Παιδείας, Δ. Σιούφας και Μ. Γιαννάκου αντίστοιχα.
Προσθέστε σ' αυτά, τώρα, άλλα δυο στοιχεία: Πρώτον, οι δαπάνες για έρευνα στη χώρα μας βρίσκονται στο απαράδεκτο ποσοστό του 0,6% του ΑΕΠ και οι δύο υπουργοί δεν είπαν τίποτε γι' αυτό. Δεύτερον, το 85% της έρευνας μέχρι σήμερα παράγεται από τα Πανεπιστήμια. Και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα σχετικά με τις κυβερνητικές επιδιώξεις, περί σύνδεσης των Πανεπιστημίων με την αγορά, την τοποθέτηση μάνατζερ και όλα όσα προβλέπει το σχέδιο νόμου - πλαισίου για τα ΑΕΙ...