Ωστόσο, για την τοκογλυφία, στην οποία επιδίδονται οι τραπεζίτες στην Ελλάδα (χρεώνοντας επιτόκια πολύ μεγαλύτερα και απ' αυτό το μέσο όρο της ΕΕ, αλλά και φουσκωμένες προμήθειες για όλες σχεδόν τις συναλλαγές των πελατών τους), ο - λαλίστατος κατά τ' άλλα - Ν. Γκαργκάνας δεν πρόκειται ούτε αυτή τη φορά να ασχοληθεί. Αντί να «τραβήξει τα αυτιά» των τραπεζιτών, που αισχροκερδούν, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας αναμένεται να ξανακάνει συστάσεις στα εργαζόμενα νοικοκυριά, να περιορίσουν τα καταναλωτικά δάνεια, παίρνοντας υπόψη τους σοβαρότατους κινδύνους που ελλοχεύουν από τις μέχρι τώρα αυξήσεις των επιτοκίων του ευρώ, που αναμένεται να συνεχιστούν. Βεβαίως, για την αντιμετώπιση της φτώχειας, την προστασία των ανέργων ο κ. Διοικητής της Τράπεζας δε λέει κουβέντα. Και τι τον νοιάζει, άλλωστε; Αυτόν τον νοιάζει να κερδοφορούν οι επιχειρήσεις και βεβαίως οι τράπεζες. Ετσι, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, προτιμά το ρόλο του ...επόπτη των κερδοσκοπικών και τοκογλυφικών παιχνιδιών, στα οποία επιδίδονται - με το αζημίωτο - οι κάθε είδους τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα.
Φαίνεται πως κάποιες γραφίδες, προκειμένου να ρίξουν νερό στο μύλο του αποπροσανατολιστικού καυγά που διεξάγεται ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μακριά από την ουσία του ζητήματος, δε διστάζουν ακόμα και να σκυλέψουν πολιτικά τον νεκρό συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ Μ. Γουρνιεζάκη που κηδεύτηκε χτες. Στο σινάφι αυτό ανήκουν και οι Κ.Π. του «Εθνους» και Γ. ΚΑΡ. της «Ελευθεροτυπίας». Με σχόλιά τους στα χτεσινά αντίστοιχα φύλλα, ο πρώτος εγκαλεί τον «Ρ» για τον τρόπο με τον οποίο κάλυψε το θέμα του θλιβερού περιστατικού στο Σύλλογο των ΕΛΤΑ, και κάνει λόγο για «γαλαζοκόκκινη συμμαχία», υπό τον τίτλο «"Ομερτά" στο "Ριζοσπάστη"». Στο ίδιο πάνω - κάτω συμπέρασμα καταλήγει και ο δεύτερος των δημοσιογράφων, επικαλούμενος μάλιστα την ...έγκυρη άποψη του Μ. Κοψίδη στην «Ημερησία».
Τόσο ο Κ.Π., όσο και ο Γ. ΚΑΡ. μάλλον ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι ο «Ρ» δεν πήρε μέρος - όπως οι ίδιοι θα ήθελαν - στην επιχείρηση καθαγιασμού της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που από κοινού ευθύνονται για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις πρώην ΔΕΚΟ, όπου η μάχη για τη νομή της εξουσίας έχει οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις την κόντρα για το ποιος θα καταλάβει τη συνδικαλιστική καρέκλα. Τα όσα ήρθαν το Σαββατοκύριακο στην επιφάνεια, από καταγγελίες των ίδιων των εμπλεκομένων σ' αυτή την κόντρα, δικαιώνουν τον «Ρ» για τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα.
Για να δούμε, όμως, το ζήτημα και την αλήθεια πιο συγκεκριμένα:
Γεγονός είναι ότι κάτω από την «κορυφή» του θανάτου του συνδικαλιστή κρύβεται ένα τεράστιο και δύσοσμο «παγόβουνο», που με τη συνενοχή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων, συνδέει και διαπερνά τη διοίκηση και τη συνδικαλιστική ηγεσία («μπλε» και «πράσινη»), στα ΕΛΤΑ και (προφανώς) σε άλλες πρώην ΔΕΚΟ. Αυτό ωστόσο σε τίποτα δεν αναιρεί το απαράδεκτο της επίθεσης μελών της ΔΑΚΕ. Ούτε βέβαια και την τραγικότητα του θανάτου του Μ. Γουρνιεζάκη. Αυτό σημειωνόταν την Παρασκευή στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, στην ανακοίνωση της παράταξης που στηρίζει το ΠΑΜΕ στο σωματείο των ΕΛΤΑ και στη δήλωση του Γ. Μαυρίκου, σαν εκπροσώπου του ΠΑΜΕ, τις οποίες δημοσίευσε ο «Ρ» το Σάββατο.
Φαίνεται όμως ότι τόσο το «Εθνος», όσο και η «Ελευθεροτυπία», δε βρήκαν ούτε δυο αράδες χώρο για να γράψουν έστω και μια κουβέντα απ' αυτά. Και αποσιωπώντας την ανακοίνωση του ΚΚΕ, έσπευσαν τη Δευτέρα να χύσουν δηλητήριο για δήθεν «γαλαζοκόκκινες» συμμαχίες. Μάταιος κόπος. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη και το ξέρουν. Ο «Ρ», όχι μόνο θα συνεχίσει να στηλιτεύει τέτοια απαράδεκτα γεγονότα, αλλά δε θα πάψει να αναδεικνύει και τα πραγματικά αίτια που τα γεννούν. Δηλαδή, μια πέρα από κάθε όριο αντιπαράθεση για τη νομή της εξουσίας και μόνο, σε βάρος των πραγματικών συμφερόντων των εργαζομένων.
Την άρνηση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ηλείας να θέσει σε ψηφοφορία κατά την τελευταία γενική συνέλευση, την πρόταση και το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών, διαλύοντας μάλιστα τη γενική συνέλευση, καταγγέλλει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Ηλείας. Οπως φαίνεται, δεν πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση που οι θέσεις του ΠΑΜΕ, το οποίο στρέφεται ξεκάθαρα ενάντια στον υπεύθυνο για την κατάσταση στην Παιδεία και προτείνει την αγωνιστική διέξοδο για μια Παιδεία προς όφελος του λαού, δε φτάνουν στη βάση του κλάδου με ανάλογες παρεμβάσεις. Στερώντας ουσιαστικά από τη βάση των εκπαιδευτικών το δικαίωμα να αποφασίσει για τον προσανατολισμό του αγώνα που παρά τις πολύμορφες κυβερνητικές προσπάθειες να καμφθεί, συνεχίζεται πιο αποφασιστικά.
Πάλι καλά, δηλαδή, που δε μας είπε ότι η κατανάλωσή τους πρέπει να γίνει υποχρεωτική ...τρεις φορές την εβδομάδα για λόγους διατήρησης της φόρμας και της υγείας των εργαζομένων.
Να σας πούμε επίσης ότι κατά δήλωση του Βύρωνα Πολύδωρα «δε συζητούμε νερά από αυτοκίνητα, μπογιές και σφαίρες από καουτσούκ» ως μέτρα αντιμετώπισης των διαδηλώσεων. Προφανώς, επιθυμεί να εκτιμήσουμε τη ...γενναιοδωρία του και το γεγονός ότι θα μας ρίχνουν μόνο δακρυγόνα.
Τώρα, αν κάποιοι εκ των «πραιτόρων» - στελεχών της Αστυνομίας δείξουν υπερβάλλοντα ζήλο και χρησιμοποιήσουν τίποτε σιδηρογροθιές, κλοτσιές, «γκλομπιές» και άλλα συναφή δεν ...τρέχει και τίποτε. Απλά τη δουλιά τους κάνουν.
Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, έχουμε κόντρα Κακλαμάνη και Σκανδαλίδη για το ποιος έχει ή είχε στο παρελθόν χορηγούς εταιρείες στην προεκλογική του καμπάνια. Φαίνεται ότι όσο πλησιάζουμε στην Κυριακή των εκλογών ανεβαίνει ...το επίπεδο.
Μάλλον θα ήταν πιο χρήσιμο να μας πληροφορήσουν για το ποιος έχει χορηγούς ...μετεκλογικά. Και εννοούμε, φυσικά, τα ιδιωτικά συμφέροντα που περιμένουν πώς και πώς να επωφεληθούν από τις πολιτικές ιδιωτικοποίησης δημοτικών υπηρεσιών.
Φυσικά, τέτοιες θέσεις υπάρχουν στα προγράμματα και των δύο υποψηφίων και μάλιστα εκεί βρίσκεται και η ουσία των πολιτικών που προτείνουν.
Ας αφήσουν, λοιπόν, τη ...«χορηγολογία» αφού μια τέτοια συζήτηση αν θέλουν να την κάνουν στα σοβαρά δε συμφέρει κανέναν τους.
«Οι πόρτες του υπουργείου είναι ανοιχτές για τους εκπαιδευτικούς», έχει δηλώσει επανειλημμένως η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και χτες έδειξε τι πραγματικά εννοεί. Οταν την ώρα της απεργιακής συγκέντρωσης έξω από το υπουργείο αντιπροσωπεία των ΔΣ της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ και συλλόγων του Λεκανοπεδίου επιχείρησε να συναντήσει την υπουργό Παιδείας η απάντηση ήταν αρνητική επειδή «δεν είχε διατυπωθεί κανένα αίτημα συνάντησης με την πολιτική ηγεσία» και ότι «μόλις διατυπωθεί επίσημα σχετικό αίτημα, αυτό ευθύς θα ικανοποιηθεί».
Ετσι το υπουργείο αποδεικνύει τελικά ότι το περί «ανοιχτής πόρτας» αποτελεί ένα τέχνασμα που απευθύνεται στην ελληνική κοινωνία για να καλύψει την αδιαλλαξία της κυβέρνησης, η οποία εμμένει στην αντιεκπαιδευτική της πολιτική και παρατάσσει τα ΜΑΤ μπροστά από τις κατά τ' άλλα ανοιχτές πόρτες του υπουργείου...
Κροκοδείλια δάκρυα χύνει μέρα - νύχτα στα κανάλια ο νομάρχης Θεσσαλονίκης για τις καταστροφές από τις πλημμύρες στο νομό του. «Τα πράγματα είναι τραγικά εδώ. Πάω στις περιοχές και κλαίω γιατί δε γίνεται τίποτα»(!), μυξόκλαιγε διαρκώς, ακριβώς για να συγκαλύψει τις εγκληματικές ευθύνες, τόσο των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της τωρινής της ΝΔ όσο και του ίδιου που είναι της ΝΔ.
«Τα έλεγα και με κορόιδευαν, αλλά σήμερα δικαιώνομαι(!). Η καταστροφή είναι βιβλική», επαναλάμβανε συνεχώς, χωρίς βέβαια να πει τίποτα συγκεκριμένο, δηλαδή σε ποιους τα έλεγε και τι έλεγε. Δεν έλεγε όμως γιατί, πέρα από τα λόγια, η νομαρχία δεν έκανε τίποτα στην πράξη για την αντιπλημμυρική θωράκιση όχι μόνο των περιοχών που επλήγησαν, αλλά ολόκληρου του νομού.
Ως συνήθως, ο πρωθυπουργός και η κυβερνητική πολιτική έμενε στο απυρόβλητο, ενώ περίσσεψαν οι αστείοι λεονταρισμοί, στους οποίους επιδίδεται χρόνια τώρα: «Ο πρωθυπουργός περιμένω να δώσει λύση, αν δε δώσει εγώ είμαι εδώ», αγρίεψε. Σιγά τα αίματα...
Χτες το πρωί το ζάπινγκ σταματά για λίγο στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» στον ΑΝΤ1. Καταλαβαίνουμε ότι συζητείται το περιστατικό ξυλοδαρμού μιας μαθήτριας από συμμαθητές της σε σχολείο της Λάρισας. Ο κ. Δ. Φιλιππίδης, καλεσμένος της εκπομπής, υποψιαζόμαστε ως εκπρόσωπος συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, προσπαθεί να αναδείξει κάποια κοινωνικά αίτια που επηρεάζουν τη συμπεριφορά των παιδιών. Λέει περίπου (ας μας συγχωρήσει που δεν έχουμε επακριβώς τα λόγια του) ότι πρωτεύουσα της ανεργίας είναι η Λάρισα, προβλήματα στις λαϊκές οικογένειες μεταφέρονται και στα παιδιά... Χαμός στο στούντιο, έπεσαν να τον φάνε τον άνθρωπο! Ο κ. Λιαρέλης, μάλιστα, σχολιάζει με ύφος: «Δεν τσακώθηκαν για την ανεργία τα παιδιά»!!! Ενώ ο κ. Παπαδάκης κρίνει σκόπιμο να ρωτήσει τον καλεσμένο αν κατεβαίνει υποψήφιος βουλευτής!!! Θαυμάσια προσέγγιση... Μπράβο... Αν δεν ξέρουν, ας ρωτήσουν -πριν αποφανθούν- για την επίδραση που έχει σε κάθε παιδί η αγωνία, η ανασφάλεια, ο πόνος της οικογένειάς του να εξασφαλίσει τα απολύτως απαραίτητα. Η αντίδρασή τους μάλλον προσβλητική για όσους ζουν το πρόβλημα αυτό και ξέρουν από πρώτο χέρι τις συνέπειές του.