Πέμπτη 9 Νοέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επίδειξη κοινωνικού κυνισμού

Γρηγοριάδης Κώστας

«Θα λέγατε στους συνταξιούχους, που διαδηλώνουν σήμερα στους δρόμους της Αθήνας, να πάνε στις τράπεζες να πάρουν ένα δάνειο για να καλύψουν τις ανάγκες τους θέρμανσης, αφού η κυβέρνηση δεν έδωσε ούτε σκέφτεται να δώσει το επίδομα θέρμανσης;». Στο εύλογο ερώτημα του συντάκτη του «Ρ» στον αναπληρωτή κυβερνητικό εκπρόσωπο χτες η απάντηση του Ευ. Αντώναρου ήταν κυνική και ανάλογη της αντιλαϊκότητας της κυβερνητικής πολιτικής: «Το τι δάνειο παίρνει ο καθένας από την τράπεζα αφορά τον ίδιο και τον οικογενειακό του προϋπολογισμό»(!). Με άλλα λόγια, «δικό σας πρόβλημα αν πάρετε δάνειο για θέρμανση -μην περιμένετε τίποτα από την κυβέρνηση - ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Η πολυδιαφημισμένη κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης είναι μόνο για προεκλογική εξαπάτηση των οικονομικά ασθενέστερων και υφαρπαγή της ψήφου τους. Τώρα μόνο να δημιουργεί «πελάτες» (και υπερκέρδη) για τις τράπεζες ξέρει, περιφρονώντας τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών σε όλα τα επίπεδα... Η μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων περνά πάνω από τους «παγωμένους» συνταξιούχους, ανέργους, μισθωτούς των 367 ευρώ το μήνα (σ.σ. ούτε καν γνώριζε γι' αυτούς ο αναπληρωτής εκπρόσωπος)... Προφανώς, μέσα στην αλαζονεία της η κυβέρνηση Καραμανλή δεν έχει αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να παίζει με τη φτώχεια και την πείνα. Ας είναι σίγουρη, όμως, ότι θα το αντιληφθεί, είτε το θέλει είτε όχι.

Πρόοδος...

Πρωτοφανές... Πώς τους ξέφυγε..; Για τους υπευθύνους των τηλεοπτικών καναλιών μιλάμε και, ιδιαίτερα, των ιδιωτικών. Σύμφωνα με τις σχετικές μετρήσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και για την περίοδο 1 έως 15 Οκτώβρη, η εμφάνιση του ΚΚΕ στα κεντρικά τους δελτία ειδήσεων ξεπέρασε το 3%! Ναι, έτσι ακριβώς. Αρκεί να σκεφθείτε ότι τους προηγούμενους μήνες τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν της τάξης του 1 και 2%. Με άλλα λόγια, σημείωσαν ...αλματώδη πρόοδο...

Ο φαρισαϊσμός του τηλεπαρουσιαστή

«Επαινος και όχι ψόγος αξίζει στους τηλεοπτικούς σταθμούς για τον τρόπο που χειρίστηκαν την υπόθεση της Αμαρύνθου». Τάδε έφη Ν. Χατζηνικολάου, εξερχόμενος χτες από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) εκπροσωπώντας την Ενωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε να ακούσουμε κάτι διαφορετικό από το στέλεχος των καναλιών που είχε υπερασπιστεί το «πραξικόπημα» των αφεντικών του σε βάρος του φιλειρηνικού κινήματος, εξαφανίζοντας από τα δελτία «ενημέρωσης» τις μεγαλειώδεις αντιπολεμικές διαδηλώσεις ενάντια στο κατακτητικό πόλεμο στο Ιράκ για να δείξει παραμύθια με τον τέως μονάρχη... Και επειδή ο γνωστός τηλεπαρουσιαστής στηλίτευσε τις τοπικές κοινωνίες για κοινωνικό ρατσισμό, πότε αλήθεια τον ακούσατε να καταγγέλλει την πολιτική των κυβερνήσεων που δεν αναγνωρίζουν τα εργασιακά και οικονομικά δικαιώματα των μεταναστών, πότε αποδοκίμασε τα πογκρόμ, τις «επιχειρήσεις σκούπα», τις επαναπροωθήσεις των ξένων εργατών; Πότε αντιτάχθηκε στο στερεότυπο των καναλιών ότι ξένος εργάτης είναι περίπου «εγκληματίας»; Ο κατάλογος είναι ατέλειωτος... Ας μην μας παριστάνει τον τιμητή και τον υπέρμαχο των δικαιωμάτων των μεταναστών τώρα και ο Χατζηνικολάου. Ελεος!

Επιχείρηση κατασυκοφάντησης

«Τι ευκαιρία κι αυτή! Ο,τι πρέπει για να διασυρθεί το κίνημα των μαθητών. Τι είναι τα κλειστά σχολεία; Φυσικά, πορνεία. Τι είναι οι εξεγερμένοι μαθητές; Λες; Μπορεί να είναι και βιαστές. Τι είναι οι μαθήτριες; Ε, τώρα, έτσι και έβρισκαν την κατάλληλη ευκαιρία, πόρνες μοναδικές. Τι κάνουν τα βράδια; Μα φυσικά όργια και πλάκα. Σόδομα και Γόμορρα οι καταλήψεις. Επομένως σκάσε, κολύμπα, γύρνα σπίτι. Το μήνυμα απλό προς το ανυποψίαστο κοινό. Ο,τι ακριβώς με τους ναυτεργάτες, τους δασκάλους, τους αγρότες, με κάθε κοινωνική ομάδα που διεκδικεί μια καλύτερη ζωή. Κάποτε τη δουλειά την έκαναν τα ρόπαλα, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων και οι παρακρατικές οργανώσεις. Σήμερα, η ασυδοσία της πολλαπλής αλλά μονοδιάστατης πληροφόρησης και η ψηφιακή τεχνολογία δημιούργησαν απροσμέτρητες δυνατότητες παραχάραξης, αλλοίωσης και κατασυκοφάντησης. Χωροφύλακας σήμερα δεν είναι ο ανεγκέφαλος δεξιός. Είναι ένας διάσημος, ένας αστέρας, ένας εντελώς μα εντελώς αντικειμενικός!». Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».

Είναι ... λογική η εξαθλίωση

«Είναι λογικό οι αποδοχές των απασχολούμενων με μερική απασχόληση να είναι πολύ χαμηλότερες από το μέσο μηνιαίο μισθό ενός υπαλλήλου, ο οποίος έχει πλήρη απασχόληση».

Την πέρα για πέρα ...φυσική αυτή απάντηση έδωσε χτες ο υπουργός Οικονομίας, σε σχετική ερώτηση του «Ρ». Τι ρωτήθηκε; Πώς σχολιάζει το γεγονός ότι ο μέσος μισθός 210.000 εργαζομένων σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών δεν ξεπερνά τα 370 ευρώ. Φαίνεται ότι για το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους οι άθλιοι μισθοί, με τους οποίους ...αμείβονται εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, δεν είναι το συνειδητό αποτέλεσμα ταξικών επιλογών, αλλά μάλλον εξέλιξη που την ερμηνεύουν σαν φυσικό φαινόμενο, όπως τη βροχή, τον ήλιο, τις καταιγίδες, κτλ.

Στο σύγχρονο κόσμο του κεφαλαίου είναι απόλυτα φυσιολογικό άτομα με σπουδές σε ΑΕΙ, που μπορεί να μιλούν δύο και τρεις ξένες γλώσσες και να χειρίζονται υπολογιστές, να φυτοζωούν με μισθούς 300 και 400 ευρώ το μήνα. Γιατί οι εργαζόμενοι σε γραφεία αρχιτεκτόνων και μηχανικών, σε δικηγορικά και λογιστικά γραφεία, δεν είναι βέβαια απόφοιτοι του δημοτικού, ούτε του γυμνασίου. Είναι άνθρωποι που έχουν καθίσει χρόνια στα θρανία, οι οικογένειές τους έχουν ξοδέψει τεράστια ποσά, και στην πρώιμη νιότη τους έχουν όνειρα και φιλοδοξίες... Τα οποία συντρίβονται, βέβαια, όταν βγαίνουν στην αγορά εργασίας, όταν έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τους εργοδότες που, σύμφωνα με την πολιτική οικονομία, εκπροσωπούν τις δυνάμεις της ζήτησης εργασίας... Δυνάμεις, οι οποίες, απ' ό,τι φαίνεται, με αντάλλαγμα 300 και 400 ευρώ, δεν απαιτούν μόνο τη χρήση του εμπορεύματος εργατική δύναμη. Απαιτούν να τους παραδοθεί ακόμη και η ίδια η ζωή, την οποία εκμεταλλεύονται σε 24ωρη βάση. Αυτό και μόνο το γεγονός αποκαλύπτει το διαστροφικό και καταστρεπτικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης, η οποία ως θεμέλιο λίθο της έχει την κατασπατάληση και καταστροφή της πρώτης παραγωγικής δύναμης της κοινωνίας, της εργατικής δύναμης. Αλλωστε, ο ίδιος ο καπιταλισμός φροντίζει να υπάρχει περίσσευμα και για καταστροφή. Δε νοιάζεται καν για τη ζωή των εργαζομένων. Του είναι αναλώσιμη.

Οι άθλιοι μισθοί με τους οποίους αμείβονται οι σύγχρονοι μισθωτοί σκλάβοι, δεν είναι το αποτέλεσμα ...φυσικής επιλογής. Είναι το αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών, επιλογών που σχεδίασαν και υλοποίησαν οι δυνάμεις του δικομματισμού επί δεκαετίες. Η ζούγκλα που επικρατεί σήμερα στις εργασιακές σχέσεις είναι το αποτέλεσμα των συνειδητών πολιτικών επιλογών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, των κομμάτων του δικομματισμού που εναλλάσσονται στην εξουσία και υπηρετούν πιστά, αντικειμενικά, τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.

Από την άποψη αυτή δικαιώνεται πέρα για πέρα το ΚΚΕ, που, χωρίς εκπτώσεις και προαπαιτούμενα, έχει σταθερό και αταλάντευτο μέτωπο κατά των δύο κομμάτων της ολιγαρχίας. Γιατί παλεύει για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος. Είναι το κόμμα εκείνο που φωτίζει και δείχνει τον άλλο δρόμο στην ελληνική κοινωνία. Αυτόν του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία. Στην κοινωνία, κάθε μέρα, κάθε ώρα τίθεται πιο βασανιστικά και οδυνηρά το δίλημμα: Ενσωμάτωση στο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, επιλογή όμως η οποία οδηγεί σε καθημερινές ανθρωποθυσίες; `Η πολιτικές που οδηγούν σε ρήξη, ανατροπή και αντικατάσταση των καπιταλιστικών εκμεταλλευτικών σχέσεων; Το τελικό αποτέλεσμα θα το καθορίσει βέβαια ο πολιτικός αγώνας.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Τα κληρονομικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ: Είναι δυνατό, να είναι στοιχειωδώς προς όφελος του λαού μια οικονομική πολιτική, την οποία ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σχολιάζει πως «κάθε μέρα πάει και καλύτερα»;

Η απάντηση στο ερώτημα είναι, αυτονόητα, αρνητική. Το μόνο που μένει πλέον στον πρωθυπουργό είναι να τον συγχαρεί για τα αποτελέσματα της πολιτικής του και ο Κώστας Σημίτης. Τότε είναι για ...να κρύβεται.

Εδώ που τα λέμε, βέβαια, δεν έχουμε ακούσει τελευταία και καμία δήλωση του πρώην «πρασίνου» πρωθυπουργού, που να λέει ότι τα πράγματα πάνε σε λάθος κατεύθυνση. Μόνον επειδή δεν του αναγνωρίζουν το ...μεγαλείο του δικού του έργου γκρινιάζει.

Πάντως, ό,τι και να λένε φραστικά, οι τρεις αυτοί πρώην πρωθυπουργοί, δεν μπορούν να ...χωρίσουν. Τους ενώνουν, άλλωστε, τόσοι νόμοι, που ψηφίστηκαν επί Μητσοτάκη, ενισχύθηκαν επί Σημίτη, εφαρμόζονται και επεκτείνονται επί Καραμανλή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι νόμοι για την Κοινωνική Ασφάλιση. Αν το ψάξουμε, όμως, να είστε βέβαιοι ότι θα κάνουμε έναν πολύ μακρύ κατάλογο. Μιλάμε για μεγάλη αντιλαϊκή «κληρονομιά», που μεταβιβάζεται από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και συνεχώς αυγαταίνει.

ΤΩΡΑ, ΔΙΚΑΙΩΣ ΘΑ ΜΑΣ πείτε ότι καθόμαστε και ασχολούμαστε με τέτοιες λεπτομέρειες, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο ο ...«σοσιαλισμός» προχωράει! Προφανώς, ακούσατε τα νέα από τη μακρινή Χιλή, όπου καθοδηγούμενη από τον πρόεδρό της Γιώργο Παπανδρέου καθιερώνει τον όρο «βιώσιμη παγκοσμιοποίηση».


Γρηγοριάδης Κώστας

Αραγε, θα μεταφέρει το «σοσιαλιστικό» αυτό μήνυμα της «βιώσιμης παγκοσμιοποίησης» στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στο Λίβανο ο Γιώργος Παπανδρέου; Εκεί έχουν αρκετή πείρα - μετά τους βομβαρδισμούς - για την έννοια του «βιώσιμου».

Το ίδιο και στις λεγόμενες χώρες του Τρίτου Κόσμου. Αυτές που καταστρέφονται, όντας καταχρεωμένες και εξαρτημένες από την ...πολιτισμένη Δύση, μαζί με την Ευρωπαϊκή Ενωση των «σοσιαλιστών».

Η «νέα» Ρωσία...

Η Μόσχα έχει περισσότερους εκατομμυριούχους από το Λονδίνο και υστερεί σε αριθμό εκατομμυριούχων μόνο σε σχέση με τη Νέα Υόρκη. Αυτό μετέδιδαν προχτές τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, συμπληρώνοντας, ότι το 1/5 των 142 εκατομμυρίων κατοίκων της Ρωσίας ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας ενώ την ίδια στιγμή υπάρχει μία ελίτ «νέων Ρώσων» - καπιταλιστών, που έχει συσσωρεύσει τεράστιο πλούτο από την εκμετάλλευση του ρώσικου λαού και την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της μεγάλης αυτής χώρας. Κι όλ' αυτά, καθώς ένας ακόμη δύσκολος χειμώνας έχει ξεκινήσει για τους άστεγους των δρόμων των ρωσικών πόλεων, όπου η κρατική φροντίδα είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Πετρούπολης (πρώην Λένινγκραντ), όπου οι άστεγοι υπολογίζονται από τις φιλανθρωπικές - μη κυβερνητικές οργανώσεις σε περισσότερους από 8.000, ενώ τα προσφερόμενα κρεβάτια για άστεγους, σε επίσημα ξενοδοχεία ή σε σπίτια νυκτερινής διαμονής, ανέρχονται μόλις στα 189. Αυτή είναι η νέα Ρωσία. Τόσο παλιά, όσο κι ο καπιταλισμός...

Αυταπάτες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε λέμε, οι προχτεσινές εκλογές στις ΗΠΑ φανερώνουν μια τάση μεταστροφής των πολιτών αυτής της χώρας και καταδίκης της πολιτικής του Τζ. Μπους, τόσο στο θέμα του πολέμου στο Ιράκ, όσο και στα ζητήματα της εσωτερικής κατάστασης (οικονομία, κλπ.). Και σίγουρα, το γεγονός αυτό είναι θετικό, στον έναν ή άλλο βαθμό. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι την καλλιέργεια αυταπατών, για τον έτερο «μονομάχο» και νικητή των εκλογών, το Δημοκρατικό Κόμμα, υπάρχει τεράστια απόσταση. Αλλωστε, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι πριν τον πόλεμο στο Ιράκ, είχαμε τον πόλεμο σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας - τον πρώτο, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Και αυτός έγινε επί προεδρίας Κλίντον, που ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα.

Το ίδιο εξωφρενικό είναι, όμως, να γίνεται λόγος και για «δυναμισμό της αμερικανικής Δημοκρατίας». Μα, πού τον βρήκαν τον δυναμισμό; Μήπως, στο γεγονός, πως στις προχτεσινές εκλογές πήρε μέρος γύρω στο 40% των Αμερικανών ψηφοφόρων; Με άλλα λόγια, στο γεγονός, πως ένα 20% με 21% του εκλογικού Σώματος καθορίζει - όσο καθορίζει...- τα πολιτικά πράγματα και τις εξελίξεις σ' αυτή τη χώρα;

Τα ψώνια - ψώνια...

Τέθηκαν σε εφαρμογή τα νέα τρομολαγνικά μέτρα της ΕΕ, που απαγορεύουν ακόμα και τη μεταφορά νερού με αεροπλάνο, αν το μπουκάλι ξεπερνά τα 100 ml και οι συναφείς βιομηχανίες (π.χ. πλαστικών, νερού, κλπ.) ετοιμάζονται πυρετωδώς για τις νέες κερδοσκοπικές εφόδους τους, με προϊόντα που θα είναι σύμφωνα με τις απαιτούμενες από τις αρχές νέες «νόμιμες» συσκευασίες!

Αλλά για να μη μείνουν οι υπόλοιποι μεγαλοκαρχαρίες παραπονεμένοι, η διοίκηση του «Ελευθερίου Βενιζέλος» διανέμει στους ταξιδιώτες τετράπτυχα φυλλάδια, όπου σχεδόν κραυγάζει με μεγάλα γράμματα, σε ελληνικά κι αγγλικά: «Απολαύστε το shopping - Τίποτε δεν άλλαξε με τα νέα μέτρα ασφαλείας της ΕΕ». Το μήνυμα καταλαμβάνει μια ολόκληρη σελίδα, ενώ αντίστοιχα μηνύματα υπάρχουν σε δυο ακόμα σημεία του φυλλαδίου, προτρέποντας τους ταξιδιώτες να συνεχίζουν να αγοράζουν ποτά, αρώματα κι άλλα προϊόντα σε υγρή μορφή από τα καταστήματα του αεροδρομίου. Είπαμε, η τρομοϋστερία επεκτείνεται κι αξιοποιείται, αλλά και τα ψώνια - ψώνια...

Η περίπτωση του ΟΤΕ

Ακάθεκτη στο ...μεταρρυθμιστικό της έργο η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά στην ολοκληρωτική παράδοση του - ιδιωτικού έτσι κι αλλιώς - ΟΤΕ, σε ξένα επιχειρηματικά κεφάλαια. Η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων αποφασίζει σήμερα τον ορισμό «συμβούλου» για την «αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ». Η κυβέρνηση αναζητά «στρατηγικό εταίρο», ο οποίος θα αποκτήσει και συμμετοχή στη διοίκηση του Οργανισμού, όπως ακριβώς απαιτούν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου.

Η σημερινή κυβέρνηση υλοποιεί, ό,τι δεν πρόλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες παρέδωσαν τμηματικά τον ΟΤΕ στους ιδιώτες μέσω του Χρηματιστηρίου. Σήμερα, η κρατική συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΤΕ είναι 38,7%, ενώ ξένοι «θεσμικοί επενδυτές» κατέχουν το 40,1%, Ελληνες «θεσμικοί» το 12,1% και μικρομέτοχοι το 9,1%.

Οπως είναι αυτονόητο, με την παράδοση πλέον και της διοίκησης του ΟΤΕ στο ιδιωτικό κεφάλαιο, το Δημόσιο χάνει ολοκληρωτικά πλέον ένα σημαντικό εργαλείο παρέμβασης, στον ιδιαίτερα νευραλγικό τομέα των τηλεπικοινωνιών, γεννώντας - εκτός των άλλων - εύλογα ερωτήματα για ζητήματα εθνικής ασφάλειας, καθώς κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει τη συμπεριφορά του όποιου νέου ιδιοκτήτη σε μια περίοδο κρίσης. Αυτονόητο είναι επίσης ότι με την έλευση των «στρατηγικών εταίρων», θα πάρουν την ανιούσα και τα τιμολόγια, ώστε να ...ενισχυθεί η κερδοφορία του ιδιωτικού τηλεπικοινωνιακού οργανισμού. Κερδοφορία που θα κληθούν, φυσικά, και πάλι να στηρίξουν τα λαϊκά στρώματα, πληρώνοντας ακόμα ακριβότερους λογαριασμούς.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αποπροσανατολιστική εκλογολογία

Νέο «βασανιστικό» ερώτημα προέκυψε αίφνης στην πολιτική ζωή: Θα γίνουν ή όχι πρόωρες εκλογές την ερχόμενη άνοιξη ή το αργότερο το ερχόμενο φθινόπωρο; Γύρω από αυτό σηκώνεται ο συνήθης κουρνιαχτός και η εκλογολογία φουντώνει, λες και αυτό είναι το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή ο λαός. Ακριβώς αυτό όμως επιδιώκουν: Να στραφεί η προσοχή της «κοινής γνώμης» στο πότε θα διεξαχθούν οι εκλογές και άρα να περιμένει μέχρι τότε «μήπως προκύψει κάτι καλύτερο»...

Φυσικά, η εκλογολογία και η χρονική στιγμή που εκδηλώθηκε δεν είναι τυχαία. Υποδαυλίζεται από την κυβέρνηση, η οποία, παρά τις περί του αντιθέτου επίσημες διαβεβαιώσεις της, ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2008, μελετά «όλα τα σενάρια», τα οποία φροντίζει να διοχετευτούν προς τα έξω προκειμένου να σφυγμομετρήσει τις αντιδράσεις και να «ωριμάσει τις συνθήκες». Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αφ' ενός υπολογίζει τις λαϊκές αντιδράσεις σε σχέση με την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, αφ' ετέρου θέλει να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής ότι μπορεί να κάνει παραχωρήσεις σε ορισμένα τμήματα των εξαθλιωμένων λαϊκών στρωμάτων, ψίχουλα δηλαδή, προκειμένου να δημιουργήσει προϋποθέσεις για νέα κυβερνητική θητεία. Αν προσφύγει, λοιπόν, πρόωρα στις κάλπες ένα πράγμα επιδιώκει: Πώς θα «ανανεώσει» (διάβαζε υφαρπάσει) τη λαϊκή εντολή ώστε να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς στην υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

Η ατζέντα της κυβέρνησης είναι γνωστή και προκαθορισμένη από τα έως τώρα πεπραγμένα της: Νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό, συνέχεια στις αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία, ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, απελευθερώσεις αγορών, πλήρης ιδιωτικοποίηση ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, εκποίηση δασών και ακτών κ.ο.κ. Οποιος και αν είναι στην κυβέρνηση από τους δύο μονομάχους θα αναλάβει να τα κάνει πράξη, εννοείται με την αμέριστη βοήθεια και συναίνεση του άλλου, αφού σε καμία από τις παραπάνω αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις δε διαφωνούν. Ταυτόχρονα, τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν να πάνε στις κάλπες με στόχο να δώσουν κάποιες ελάχιστες «δεσμεύσεις» στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ότι τάχα κάτι θα τους «παραχωρήσουν», ώστε να έχουν «λυμένα τα χέρια τους» στη συνέχεια για ένταση της επίθεσης.

Από την άλλη, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι στο διάστημα μέχρι τις εκλογές, όποτε και αυτές γίνουν, δε σταματά η ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση. Η κυβέρνηση, με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, προχωρά το λεγόμενο μικρό Ασφαλιστικό, τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ δημιουργεί τις προϋποθέσεις (συνταγματική αναθεώρηση) για τη νέα αντιλαϊκή επέλαση μετά τις εκλογές.

Ελάχιστα, λοιπόν, ενδιαφέρει ο χρόνος διεξαγωγής των εκλογών είτε γίνουν την άνοιξη είτε το φθινόπωρο. Αυτό που καίει κυριολεκτικά τις λαϊκές μάζες είναι αν και πώς θα αλλάξουν τα πράγματα, αν θα λυθούν καυτά λαϊκά προβλήματα. Και εδώ η απάντηση είναι καθαρή. Απαιτείται ένταση των διεκδικητικών αγώνων για την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους και πολιτικοποίηση αυτών των αγώνων. Χρειάζεται να εγκαταλείψουν μαζικά και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Μόνο αν αλλάξουν αποφασιστικά οι κοινωνικοπολιτικοί συσχετισμοί και ενισχυθεί σημαντικά το ΚΚΕ, θα φέρουν στο προσκήνιο το δικό τους δρόμο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ