Τη «σκυτάλη» από το ΠΑΣΟΚ πήρε χτες η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ερχόμενη, μία μέρα μετά τη συνέντευξη Τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την ενέργεια και τη ΔΕΗ, να επαναλάβει τα επιχειρήματα που ακούστηκαν στη Χαριλάου Τρικούπη. Με τη διαφορά ότι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΕΝΟΠ έχει αναλάβει έναν ακόμη ρόλο, αυτόν της «αβάντας» στη διοίκηση της επιχείρησης ώστε να ανακάμψει η κερδοφορία, να αποδοθούν οι δαπάνες κοινής ωφέλειας, να μειωθεί η χονδρική τιμή αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας κλπ.
Ενδεικτικές είναι ορισμένες αναφορές του προέδρου της ΓΕΝΟΠ και των άλλων στελεχών της διοίκησης για «άνισους όρους ανταγωνισμού», ότι «η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς ούτε ζήτησε, ούτε ζητά προνομιακή μεταχείριση της ΔΕΗ ΑΕ», για «σεβασμό στην επιχείρηση, σεβασμό στον καταναλωτή», για «να αφήσουν επιτέλους τη ΔΕΗ ΑΕ να αγωνιστεί στο πεδίο του ελεύθερου ανταγωνισμού».
Εκ του ασφαλούς, οι πάλαι ποτέ οπαδοί της απελευθέρωσης δηλώνουν τώρα ότι «κάναμε και λάθη», και περιγράφουν τις καταστρεπτικές συνέπειες αυτής της πολιτικής μόνο και μόνο για να υπερασπιστούν την ανάγκη κερδοφορίας της ΔΕΗ ΑΕ. Η χτεσινή τους συνέντευξη εξέφραζε την αγωνία, πέρα από όποια αναφορά στο «συμφέρον του καταναλωτή», για την υλοποίηση μιας... στρεβλής «απελευθέρωσης» την οποία κατήγγειλαν και στην... Ευρωπαϊκή Ενωση. Οσο για τη συνδικαλιστική τους δράση, ο πρόεδρος ήταν κατηγορηματικός: «Δεν αποκλείουμε τις απεργίες ως μέτρο, αλλά θα είναι το τελευταίο»...
Τη γάτα με το ποντίκι παίζουν τις τελευταίες ημέρες τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα, που εμπλέκονται στην υπόθεση με το καρτέλ γάλακτος και η οποία εδώ και μήνες βρίσκεται στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Και ενώ συνεχίζονται οι ακροάσεις, οι «πληροφορίες» που «βγαίνουν στον αέρα» δίνουν και παίρνουν, προδίδοντας άλλοτε ενδοεπιχειρηματικούς ανταγωνισμούς και άλλοτε πάλι αλληλοϋποστήριξη, στη βάση του κοινού συμφέροντος, που δεν είναι άλλο από τη διασφάλιση της ασυδοσίας τους στην αγορά...
...Προχτές, για παράδειγμα, δημοσιοποιήθηκε ανακοίνωση ότι η ΜΕΒΓΑΛ, μια από τις πρωταγωνίστριες εταιρείες, αποσύρεται από το «πρόγραμμα επιείκειας». Το πρόγραμμα, δηλαδή, που προβλέπει συνεργασία της επιχείρησης με την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Η εταιρεία, ωστόσο, το ίδιο βράδυ διέψευσε την είδηση, κάνοντας λόγο για κατασκευασμένη πληροφορία, που εξυπηρετεί συγκεκριμένα ανταγωνιστικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι ο αποστολέας της πρώτης είδησης πρέπει να αναζητηθεί στη VIVARTIA (ΔΕΛΤΑ) που θεωρεί ότι της ανήκει και η ΜΕΒΓΑΛ, ενώ τη δεύτερη, την έστειλε η διοίκηση της ΜΕΒΓΑΛ που αρνείται ότι σημαντικό πακέτο μετοχών της ανήκουν στη VIVARTIA.
Το πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα, και με τη συγκεκριμένη και με άλλες πληροφορίες που «διαρρέουν» γύρω από την υπόθεση του καρτέλ, ας τα βρουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι μεταξύ τους. Τους εργαζόμενους πάντως αυτού του είδους οι λεπτομέρειες καθόλου δεν τους αφορούν, αφού ή έτσι ή αλλιώς εξακολουθούν να πληρώνουν πανάκριβα όχι μόνο το γάλα, αλλά και όλα τα βασικά είδη διατροφής. Ενώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες, είτε με καρτέλ είτε χωρίς (όπως αυτά κρίνονται από την ισχύουσα νομοθεσία περί «ανταγωνισμού»), εξακολουθούν να θησαυρίζουν καταληστεύοντας τα λαϊκά νοικοκυριά.
Οχι απλά έχουν άποψη επί του θέματος οι βιομήχανοι αλλά ...έχουν κι απαίτηση να δοθεί το σύνολο των αποθεματικών των Ταμείων στις διαδικασίες της «αγοράς»!
Οπως λένε, τα Ταμεία «δεν πρέπει να στερηθούν τη δυνατότητα που τους παρέχουν η σύγχρονη κεφαλαιαγορά και τα σύγχρονα χρηματοπιστωτικά εργαλεία» γιατί αυτό θα έχει επιπτώσεις στα «μακροπρόθεσμα συμφέροντα των εργαζομένων»!
Αν καταλάβαμε καλά, ο ΣΕΒ αποφάσισε, εκτός από τα συμφέροντα των μελών του, να προστατεύει πλέον και τα συμφέροντα των εργαζομένων, αφού πολύ ενδιαφέρεται γι' αυτούς και για το αν θα έχουν περίθαλψη και συντάξεις.
Δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να εκνευριστείς: Αυτοί που έχουν καταβαραθρώσει τα Ταμεία, παρακρατώντας, κλέβοντας ή περικόπτοντας τις ασφαλιστικές εισφορές, θέλουν να γίνουν οι «φύλακες άγγελοί» τους.
Εκείνοι που, αν πλήρωναν όσα οφείλουν αυτή τη στιγμή, τα ασφαλιστικά ταμεία ίσως και να διπλασίαζαν τα αποθεματικά τους χωρίς να περνάνε ούτε ...απέξω από τη Σοφοκλέους, επιθυμούν να «φυλάξει ο λύκος τα πρόβατα».
Ο παραλογισμός και η προκλητικότητά τους βέβαια εξηγούνται. Ιδίως αν αναλογιστούμε το μέγεθος της περιουσίας των Ταμείων, που αν και μικρότερο από τις ανάγκες των ασφαλισμένων, είναι πολύ μεγάλο για να μη «βάζουν χέρι» σε αυτό, όσοι έχουν μάθει να εκμεταλλεύονται τα πάντα.
Αλλωστε, και η κυβέρνηση δε λέει κάτι διαφορετικό. Για «υγιείς» κινήσεις των διοικήσεων των Ταμείων στην αγορά μιλάει, ετοιμάζοντας το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο. Οπως προβλέπουν οι κατευθύνσεις της ΕΕ.
Αυτές ακριβώς που το ΠΑΣΟΚ δεν αμφισβητεί σε καμία περίπτωση...
Με δηλώσεις του στο ΑΠΕ, ο υπουργός ισχυρίστηκε πως «υπάρχει μια συγκεκριμένα περίπτωση κακοδιαχείρισης ενός Ταμείου, την οποία ανέδειξε η κυβέρνηση, και η αντιπολίτευση και μερίδα του Τύπου επιχειρούν να γενικεύσουν το θέμα». Ούτε λίγο ούτε πολύ - δηλαδή - η κυβέρνηση προσπαθεί να... βγει κι από πάνω, ζητώντας τα εύσημα, υποστηρίζοντας πως η ίδια αποκάλυψε το υπερτιμημένο ομόλογο που πούλησε η «Ακρόπολις» στο ΤΕΑΔΥ και πως επρόκειτο για «μία και μοναδική περίπτωση κακοδιαχείρισης»!
Καθώς όμως, αποτελεί πια κοινό μυστικό ότι διασπάθιση του δημόσιου χρήματος γίνεται συστηματικά - και νομότυπα θα λέγαμε εμείς - σε όλα τα Ταμεία και όχι μόνο στο ΤΕΑΔΥ, ο Γ. Αλογοσκούφης κράτησε και... μια πισινή, δηλώνοντας: Είναι «πιθανόν να υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις που κάποιες διοικήσεις είχαν άγνοια ή παρασύρθηκαν». Μάλιστα, η κακοδιαχείριση έγινε από «άγνοια» ή επειδή «παρασύρθηκαν» κάποιες διοικήσεις Ταμείων.
Στο «διά ταύτα», ο Γ. Αλογοσκούφης εμφάνισε την κυβέρνηση σαν τον «άγγελο προστάτη» της δημόσιας περιουσίας - τμήμα της οποία αποτελούν τα Ασφαλιστικά Ταμεία - διαβεβαιώνοντας πως με τα μέτρα που ήδη ελήφθησαν «δεν επιτρέπει στο μέλλον να γίνονται ριψοκίνδυνες επενδύσεις».
Και το μεγάλο ερώτημα που τίθεται, είναι το εξής: Ποιος θα μας σώσει από τους προστάτες;
«Προτιμώ ένα αθλητικό σωματείο στο οποίο αθλούνται 15.000 παιδιά, ακόμα κι αν έχει καταπατήσει πέντε στρέμματα».
Τα λόγια αυτά ανήκουν στο δήμαρχο Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνη και αφορούν στο Πεδίον του Αρεως. Μέρος του πολύπαθου αυτού χώρου, του μοναδικού πάρκου στο κέντρο της Αθήνας, ως γνωστόν, έχει καταπατηθεί από τον «Πανελλήνιο ΓΣ», ιδιοκτησίας του μεγαλοεπιχειρηματία Μ. Κυριακού. Οι παράνομες εγκαταστάσεις του Συλλόγου, έχουν κηρυχτεί πέντε φορές παράνομες και κατεδαφιστέες από την Πολεοδομία του Δήμου Αθήνας, όμως, οι διοικήσεις του δήμου (ΝΔ), ουδέποτε τις υλοποίησαν.
Και τι είπε, λοιπόν, ο Νικ. Κακλαμάνης, για να δικαιολογήσει αυτή την παρέμβαση; Οτι τον ενδιαφέρει ο... αθλητισμός! Λες και δεν μπορεί να συνυπάρξει ο αθλητισμός με τους ελεύθερους χώρους. Λες και είναι θέμα... προτίμησης! Κι όμως, προκειμένου, να δικαιολογήσει την αυθαίρετη παρέμβαση του μεγαλοεπιχειρηματία, δε διστάζει να φέρει σε αντιπαράθεση το πράσινο με τον αθλητισμό. Πάντως, για να είμαστε ειλικρινής, δεν περιμέναμε και κάτι καλύτερο, από κάποιον που υπηρετεί τα επιχειρηματικά οικονομικά συμφέροντα...
Η διορισμένη από την κυβέρνηση διοίκηση στον ΟΤΕ και ο «ισχυρός άνδρας» Π. Βουρλούμης εξασφάλισαν χτες και τυπικά την έγκριση των μετόχων, προκειμένου να μοιράσουν σε εαυτούς και στα μεγαλοστελέχη της ομάδας τους «μπόνους», περίπου 20 εκατ. ευρώ, με πρόγραμμα διάθεσης μετοχών σε προνομιακή τιμή, βάσει ...«κριτηρίων απόδοσης»! Η χτεσινή συνέλευση του ΟΤΕ, εκτός του προκλητικού «μπόνους», ενέκρινε επίσης τη δυνατότητα της επιχείρησης να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις, χωρίς να είναι απαραίτητη η ψήφος του εκπροσώπου του Δημοσίου, καθώς και άλλα που αφορούν τους εαυτούς τους.
Οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης διά του κ. Βουρλούμη στον ΟΤΕ, για «χρυσές αμοιβές» σε διορισμένα μεγαλοστελέχη, σίγουρα συνιστούν πρόκληση για τους ίδιους τους εργαζόμενους στον Οργανισμό, αλλά και γενικότερα. Και είναι μεγάλη πρόκληση, καθώς ο ιδιωτικοποιημένος ΟΤΕ (η ιδιωτικοποίηση άρχισε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να την αποτελειώσει) έχει επιλεγεί από τους κυβερνώντες ως ο Οργανισμός - πιλότος για την εφαρμογή των πιο σκληρών αντεργατικών μέτρων.
Πανηγυρίζει η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ γιατί - όπως η ίδια ισχυρίζεται - η Εκθεση της Επιτροπής Συνδικαλιστικών Ελευθεριών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αποτελεί «κόλαφο και ηχηρό ράπισμα για την ελληνική κυβέρνηση», σχετικά με την προώθηση των αντιασφαλιστικών νόμων 3371 και 3455 για τις τράπεζες.
Στην πραγματικότητα, όμως, η Εκθεση δεν έχει αποφασιστικό χαρακτήρα και αποτελεί απλά μια σύσταση. Ετσι, συστήνει στην ελληνική κυβέρνηση «να διακόψει κάθε πράξη παρέμβασης στις συλλογικές συμβάσεις με τις οποίες ιδρύθηκαν τα επικουρικά συνταξιοδοτικά ταμεία». Ομως αμέσως πιο κάτω θεωρεί δεδομένο τον αντιασφαλιστικό νόμο 3371 και απλώς ζητά τη βελτίωσή του μέσω διαπραγματεύσεων εργοδοτών και εργατικών οργανώσεων.
Πάντως, «κόλαφο και ηχηρό ράπισμα» των κυβερνήσεων του κεφαλαίου μπορεί να αποτελέσει μόνο η οργανωμένη μαζική ταξική πάλη των εργαζομένων και όχι οι συστάσεις και οι γνωμοδοτήσεις.