Τα παραπάνω αποτελούν αποστομωτική απάντηση στην προπαγάνδα της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ ότι δήθεν θα μπει «τάξη» στα πανεπιστήμια με τις αναδιαρθρώσεις και ότι τάχα θα ενισχυθεί το δημόσιο πανεπιστήμιο που απευθύνεται στους οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές... Οταν τα πανεπιστήμια σπρώχνονται να λειτουργήσουν με τους νόμους της αγοράς, ούτε τάξη μπαίνει (βασιλεύει η αταξία του ανταγωνισμού, της «κονόμας» και της «ρεμούλας»), ούτε ωφελούνται οι φοιτητές. Αντίθετα, οι φοιτητές και, γενικότερα, ο λαός θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι.
Ο Οργανισμός Νεολαίας και Αθλησης (ΟΝΑ) του Δήμου της Αθήνας διοργανώνει «αθλητικούς αγώνες επιχειρήσεων»! Αυτό είναι! Ολα τα προβλήματα άθλησης στο δήμο έχουν λυθεί και ο ΟΝΑ αποφάσισε να ασχοληθεί με «Europe Corporate Games», όπως είναι το όνομά τους.
Σε αυτούς θα συμμετέχουν οι εργαζόμενοι των σημαντικότερων επιχειρήσεων της χώρας, καθώς και μεγάλες αθλητικές «αποστολές», «μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών από το εξωτερικό», όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο Τύπου. Ανάμεσα στους «υποστηρικτές» αυτής της ...δράσης θα είναι το ΕΒΕΑ και η «Aegean Airlines». Φυσικά, από αυτή την ενέργεια δε θα μπορούσε να λείπει και ο «εθελοντισμός». Ετσι, εθελοντές υπάλληλοι των εταιρειών αυτών θα ...«στηθούν στις πλατείες της Αθήνας ενημερώνοντας τους εργαζόμενους για τις κύριες αιτίες της παχυσαρκίας»! Δηλαδή, με άλλα λόγια, «όλα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε»...
Απαντώντας σε σχόλιο της εφημερίδας μας, ο ΟΕΚ σπεύδει με επιστολή του να διαχωρίσει τη θέση του από τις τράπεζες στην υπόθεση του Γιάννη Σταματάκη, πατέρα έξι παιδιών, ο οποίος, εξαιτίας χρεών για δάνειο που πήρε πριν από 20 χρόνια από τον Οργανισμό κινδυνεύει να μείνει σήμερα στο δρόμο, αφού το σπίτι του βγαίνει σε πλειστηριασμό. Το θέμα έφερε με Ερώτηση και στη Βουλή το ΚΚΕ, απαιτώντας από την κυβέρνηση να παρέμβει ώστε να σταματήσει άμεσα η διαδικασία πλειστηριασμού από τη ΔΟΥ και να ρυθμιστεί το θέμα με τέτοιο τρόπο ώστε η 8μελής οικογένεια να μείνει στο σπίτι της.
Ο ΟΕΚ στην επιστολή του ισχυρίζεται ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δικαιούχου αφορούν το 50% του δανείου που πήρε από την Εθνική Τράπεζα (το άλλο 50% του ποσού δόθηκε άτοκα από τον ΟΕΚ και συνολικά η αποπληρωμή προβλεπόταν σε 25 χρόνια). Η τράπεζα κατέφυγε στο Δημόσιο Ταμείο, πληρώθηκε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε ομόλογα και πλέον οι απαιτήσεις γι' αυτές πέρασαν στο υπουργείο Οικονομικών, το οποίο τώρα, μέσω της αρμόδιας ΔΟΥ προχωράει στον πλειστηριασμό. Κατά συνέπεια, ο ΟΕΚ ισχυρίζεται ότι αδυνατεί να παρέμβει, πέρα από το να αναλάβει μέσω του προγράμματος του Κεφαλαίου Αλληλεγγύης τις οφειλές του Γ. Σταματάκη για ένα χρόνο.
Στο τυπικό της υπόθεσης, είναι φανερό ότι σαν «εταιρεία» -όπως δηλαδή λειτουργεί εδώ και χρόνια- ο ΟΕΚ, δεν έχει εμπλοκή στον πλειστηριασμό. Δεν ήταν ωστόσο αυτό το οποίο αναδεικνυόταν στο σχόλιο. Αντίθετα, αυτό που στηλιτευόταν ήταν η λειτουργία του ΟΕΚ, με ευθύνη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σαν υπάλληλου που βρίσκει πελατεία στις τράπεζες, θριαμβολογώντας μάλιστα μαζί με την κυβέρνηση ότι εξασφαλίζει για τους δικαιούχους χαμηλότοκα τραπεζικά δάνεια, όπως στην πρόσφατη περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας. Για να μην αναφερθεί κανείς στο ρόλο του ως μεσίτη, που εμπορεύεται οικόπεδα και ακίνητα για να κερδίζουν μεγαλοκατασκευαστές και άλλοι μεγαλοσχήμονες της αγοράς.
Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα με τον ΟΕΚ και είναι πρόβλημα πολιτικό. Σ' αυτό το περιβάλλον αναπτύσσονται και τα προβλήματα των δικαιούχων, όπως ο συγκεκριμένος πολύτεκνος, ο οποίος έπεσε στα δίχτυα των τραπεζών, όταν θα έπρεπε να απολαμβάνει τα προνόμια ενός ΟΕΚ που θα ασκούσε πραγματική κοινωνική πολιτική, προς όφελος των εργαζομένων. Από εδώ προκύπτει και η ανάγκη που αναδεικνύει η Ομοσπονδία Οικοδόμων, να παλέψουν οι εργαζόμενοι για έναν Οργανισμό που δε θα είναι παραμάγαζο της εκάστοτε κυβέρνησης. Οπου την πλειοψηφία στη Διοίκηση θα την έχουν πραγματικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων. Τα δάνεια για απόκτηση κατοικίας θα είναι από τα ίδια κεφάλαια του Οργανισμού και όχι από τράπεζες και θα πολλαπλασιάσει το κατασκευαστικό πρόγραμμα, ώστε οι δικαιούχοι να αποκτήσουν καλή και φθηνή κατοικία.
Γιατί η κυβέρνηση μπορεί να μην είναι «σύμβουλος», διορίζει όμως τις διοικήσεις των Ταμείων, κατέχει την απόλυτη πλειοψηφία στα διοικητικά τους συμβούλια και φυσικά δίνει τις κεντρικές κατευθύνσεις για την «αξιοποίηση» των αποθεματικών τους.
'Η μήπως θεωρούν πως δε γνωρίζουμε ποιοι αποτελούν τις διοικήσεις των Ταμείων; Οπως και επί ΠΑΣΟΚ έτσι και επί Νέας Δημοκρατίας, ολόκληρος ο κομματικός τους μηχανισμός έγιναν μέλη των ΔΣ. Για το... καλό των ασφαλισμένων πάντα.
Εκτός αν περιμένουν να... εντυπωσιαστούμε από το γεγονός ότι συνέστησαν μία επιτροπή ειδικών για τον έλεγχο των Ταμείων! Και μόνο που ακούμε για επιτροπές (κυβερνητικά ελεγχόμενες πάντα) καταλαβαίνουμε το κουκούλωμα που ετοιμάζεται...
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟ χαμό λοιπόν έχουμε και τη λεγόμενη αξιωματική αντιπολίτευση να δηλώνει ότι είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να «διαχειριστεί με αξιοπιστία το Ασφαλιστικό», γενικότερα δηλαδή το θέμα της Ασφάλισης και όχι μόνο των αποθεματικών.
Τώρα, για ποιον λόγο το κόμμα που ως κυβέρνηση προσπάθησε να εφαρμόσει τον περίφημο νόμο Γιαννίτση, πρέπει να μας εμπνέει εμπιστοσύνη για τους χειρισμούς που «θα» κάνει στην Κοινωνική Ασφάλιση, μόνο στη Χαριλάου Τρικούπη το ξέρουν.
Οσο για τις αρχές που προσεγγίζουν το όλο θέμα, τις βλέπουμε ακόμη και σήμερα στις διακηρύξεις τους. Δεν μπαίνουν στον κόπο να τις κρύψουν, ίσως γιατί παρακολουθούν τις εξελίξεις και... οι Βρυξέλλες.
Η γνωστή λογική της «ανταποδοτικότητας» και της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, που οδηγεί μόνον σε ένα δρόμο: Μείωση συντάξεων, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης και, φυσικά, ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης.
Για όσους διατηρούν και την παραμικρή αμφιβολία για το ποιο θα είναι το περιεχόμενο του πορίσματος και αυτής της επιτροπής (το έργο της οποίας θα ολοκληρωθεί έως τις 30/06/2007), αρκεί να ρίξει μια ματιά στα ονόματα που τη στελεχώνουν. Ανάμεσα στους 7 τεχνοκράτες, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου, βρίσκονται ο Αλέξης Πιλάβιος, πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και ο Σπυρίδωνας Καπράλος, πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών. Οι ιδιότητές τους και μόνο πρέπει να σημάνουν συναγερμό στους εργαζόμενους, αφού προμηνύεται νέο, μεγαλύτερο χρηματιστηριακό ξεκοκάλισμα της περιουσίας τους από τα αρπακτικά του κεφαλαίου...
Για την αγριότητα του ελληνικού καπιταλισμού έναντι αυτού άλλων ευρωπαϊκών χωρών απεφάνθη χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος, μετά τη συνάντησή του με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Παραθέτουμε τη δήλωσή του αυτή, όχι για να τη σχολιάσουμε επί της ουσίας της, αλλά γιατί με βάση αυτή τη διαπίστωση ο Αλ. Αλαβάνος πρότεινε να ισχύσει και στην Ελλάδα ό,τι ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (με ...ηπιότερο καπιταλισμό) στις οποίες υπάρχουν Αρχές Εποπτείας των Επενδύσεων των Ταμείων. «Αρα - συμπέρανε - ένα σημαντικό ζήτημα είναι να υπάρξει ένα νέο θεσμικό σύστημα, μια ειδική Αρχή, που θα εποπτεύει και θα στηρίζει τα Ταμεία στις επενδύσεις τους». Πολύ καιρό τώρα ο Συνασπισμός φλέρταρε με την ιδέα αυτή, χωρίς να τη διατυπώνει επακριβώς. Τελικά, την ξεφούρνισε. Ναι στο τζογάρισμα των αποθεματικών των ταμείων, αλλά υπό εποπτεία! Μια (ακόμα) Αρχή θα μας σώσει. Ιδού η ασπίδα της εργατικής τάξης απέναντι στον άγριο καπιταλισμό! Ας βγάλει συμπεράσματα για τους αυτοαποκαλούμενους υπερασπιστές των συμφερόντων της...
Διαμαρτύρεται το ΠΑΣΟΚ για την (παράνομη όπως διατείνεται) μεταφορά πόρων του ΛΑΕΚ προς τον ΟΑΕΔ, που - όπως ισχυρίζεται - συνιστά σκάνδαλο. Ο διοικητής του Οργανισμού, από την πλευρά του, υπερασπίζεται το νομότυπο της απόφασής του και έτσι η αποπροσανατολιστική σκανδαλολογία καλά κρατεί. Την όποια παρανομία και τις ευθύνες που μπορεί να προκύπτουν σε επίπεδο προσώπων και διαδικασιών θα τις βρει (πιθανόν) η Δικαιοσύνη.
Επί της ουσίας, όμως, καλό θα ήταν να απαντήσουν οι εκπρόσωποι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στα εξής κρίσιμα ζητήματα: Είναι ή δεν είναι και οι δυο, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διοχέτευσαν και διοχετεύουν τα κονδύλια του Οργανισμού στους μεγαλοεργοδότες, στο πλαίσιο των λεγόμενων «ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση», γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις πραγματικές ανάγκες των χιλιάδων ανέργων που με την πολιτική τους δημιουργούν; Είναι ή δεν είναι κοινή τους πρόθεση να τεμαχίσουν παραπέρα τον ΟΑΕΔ (όπως το ΠΑΣΟΚ έκανε από το 2001, οπότε και με νόμο δημιούργησε θυγατρικές του Οργανισμού), με στόχο τη σταδιακή ιδιωτικοποίησή του; Αντιτάχθηκε σε όλες αυτές τις πολιτικές το ταξικό εργατικό κίνημα;
Και τέλος, πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός ότι οι καταγγελίες για σκάνδαλα συνέπεσαν με τη χτεσινή ανακοίνωση του ΣΕΒ, με την οποία για πολλοστή φορά ζητάει μεγαλύτερη προσαρμογή του ΟΑΕΔ στις ανάγκες της αγοράς (βλέπε κερδοφορία των επιχειρήσεων), αυστηροποίηση στη διαδικασία χορήγησης επιδομάτων ανεργίας και επί της ουσίας μείωσή τους και βέβαια τον ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο του ΛΑΕΚ από τους κοινωνικούς εταίρους, δηλαδή την αφεντιά του και τη ΓΣΕΕ, όπως και οι δυο απαιτούν; Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μέσω και του ΟΑΕΔ, έχουν μετατρέψει τα λεφτά των εργαζομένων σε κομπόδεμα για να πλουτίζουν οι εργοδότες. Αυτό είναι το πραγματικό σκάνδαλο και γι' αυτό πρέπει να απολογηθούν στους εργαζόμενους και οι δυο.
Είναι λογικό ο κ. Παπανδρέου να ενοχλείται. Γιατί το ΚΚΕ δεν τάσσεται κατά του δικομματισμού, με κριτήριο το αν και το πώς η κυβερνητική εξουσία μοιράζεται ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά παλεύει απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική τους ανεξαρτήτως ρόλων, κυβέρνησης - αξιωματικής αντιπολίτευσης.