Πώς έγινε αυτό; Ορίστε, τι γράφουν οι χτεσινές, φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, στους πρωτοσέλιδους τίτλους τους: «Αποφασιστική παρέμβαση στο Χρηματιστήριο από κυβέρνηση και υγιείς επιχειρηματίες» («Αυριανή»), «Αναγκάστηκε να παρέμβει η κυβέρνηση - Με τρεις κινήσεις φρένο χθες στη βουτιά της Σοφοκλέους» («Τα Νέα»), «Ξαφνικά η βουτιά γίνεται ανήφορος, καθώς ο Σημίτης... ΧΑΑ - ΧΑ - ΧΑ!» («Ελευθεροτυπία»), «Στηρίζουν τα καλά χαρτιά επιχειρηματίες, τράπεζες και ΔΕΚΟ» («Το Βήμα»).
Αφιερωμένο ...εξαιρετικά στην ...αξιοπιστία του Κ. Σημίτη.
Πριν από μερικά χρόνια, η κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα, στην Αλβανία, «μάζεψε» τα λεφτά του κοσμάκη με τη μέθοδο των περιβόητων πυραμίδων. Σήμερα, η κυβέρνηση Σημίτη, με άλλες μορφές, πιο «εξευγενισμένες», αυτές του Χρηματιστηρίου και για λογαριασμό των μεγαλοεπιχειρηματιών και των ξένων «θεσμικών», έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Οι μέθοδοι, φυσικά, στην αλβανική και στην ελληνική περίπτωση είναι διαφορετικές. Ομως, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Και μιλάμε για μια πρωτοφανή ληστεία. Η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδας ομολογεί ότι μόνο το 1999, οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες μάζεψαν - από τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου - 3,3 τρισ. δραχμές. Και αυτά ωχριούν μπροστά σε όσα συγκέντρωσαν οι μεγάλες επιχειρήσεις από την κερδοσκοπία των μετοχών. Γίνεται, δηλαδή, λόγος για πολλά τρισ... Ισως βρισκόμαστε μπροστά στη μεγαλύτερη και πιο βίαιη αφαίμαξη αποταμιεύσεων της μεταπολεμικής περιόδου!
Να σημειώσουμε, τέλος, δύο πράγματα: Πρώτον, ότι στην Αλβανία, η αποκάλυψη της απάτης οδήγησε σε λαϊκή εξέγερση και στην απομάκρυνση της κυβέρνησης Μπερίσα, που θεωρήθηκε πλέον από τον ξένο παράγοντα «καμένο χαρτί». Και δεύτερον, ας μην κάνουν τους πολύ αγανακτισμένους εκεί στη Νέα Δημοκρατία, γιατί αυτό που τελικά έγινε με το ελληνικό Χρηματιστήριο, δεν είναι παρά η φυσιολογική απόρροια της εφαρμογής των κανόνων της «ελεύθερης αγοράς», στην οποία κι αυτοί ομνύουν.
Απ' όλα έχει ο μπαξές, για όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις. Ετσι, ατάκτως και πονηρώς ερριμμένα, ώστε να δημιουργούν εντυπώσεις και να ψαρεύουν στα θολά νερά... Αρκεί, να βγει βουλευτής ο Χρ. Παπουτσής. Αρκεί, να ξαναβγεί στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ. `Η, παραφράζοντας ένα παλιότερο σύνθημα του κυβερνώντος κόμματος: Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και ο λαός στη γωνία...
Κάπως έτσι ήταν όλα κανονισμένα και στο γνωστό παραμύθι του Αντερσεν, ώσπου ο μη «μιλημένος» πιτσιρικάς πετάχτηκε και είπε «ο βασιλιάς είναι γυμνός» και έγιναν όλα μπάχαλο. Σήμερα οι απόγονοι εκείνων που έπειθαν τον κόσμο όλο για τη «σπουδαία φορεσιά» του βασιλιά φροντίζουν εγκαίρως να μην ακουστεί καθόλου η φωνή, που λέει πως η «σούπα είναι ξινισμένη και επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα».
Πώς μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αποφασίζει ελεύθερα όταν του έχουν στερήσει να ακούσει ευκρινώς εκείνη ακριβώς τη φωνή που «χαλάει τη σούπα»; Ακόμα και αν προκαταβολικά διαφωνεί, πράγμα απίθανο, αν τα συμφέροντά του δεν είναι με τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, πάλι μόνο όταν έχει «τύψεις συνείδησης» ή άλλους ανάλογους λόγους θα δεχτεί να του «βουλώνουν τα αυτιά και να του κλείνουν τα μάτια».
Με πείσμα, χωρίς εφησυχασμό και με το αίσθημα «το φόβο μας να 'χουν...» θα συνεχίσουμε όχι μόνο να διαπιστώνουμε τα ίδια υλικά της «σούπας» τους, αποτρέποντας το λαό να δοκιμάσει, αλλά προτείνοντας ταυτόχρονα και τη μόνη «συνταγή», που υπηρετεί ταυτόχρονα τα συμφέροντά του. Τη θεμελίωση και με την ψήφο στις 9 του Απρίλη του αντίπαλου δέους, του Λαϊκού Μετώπου.
ΓΙΑ ΚΑΛΟ μάς το είπαν δηλαδή από το υπουργείο Οικονομικών ότι τα εκκαθαριστικά της Εφορίας φέτος θα αποδοθούν το πολύ σε 15 ημέρες; Τους είπε κανένας, μήπως, ότι χαμογελάμε όταν παίρνουμε το συγκεκριμένο ραβασάκι;
Μήπως νομίζουν ο Σημίτης, ο Παπαντωνίου και ο Δρυς, ότι μας... έχουν πείσει πολιτικά και ιδεολογικά, για την αναγκαιότητα των δυσβάστακτων φορολογικών βαρών και επόμενα κάθε δραχμή που πληρώνουμε παραπάνω στη φορολογία, τη χαιρόμαστε, αφού συμβάλλει στο στόχο της ΟΝΕ;
Δε γνωρίζουμε αν οι «εκσυγχρονιστές» έχουν... πωρωθεί τόσο πολύ με την ιδέα ώστε να βάζουν τέτοια πράγματα στο μυαλό τους, τούς βεβαιώνουμε όμως, ότι ο μέσος Ελληνας αλλά και κάθε Ελληνας μισθωτός, συνταξιούχος και μικρομεσαίος είναι ιδιαίτερα δυσαρεστημένος που πληρώνει κάθε χρονιά και περισσότερα.
«ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ», μάς δήλωσε χτες, στην ομιλία του ο πρωθυπουργός και μετά ακούμπησε ανακουφισμένος στην καρέκλα, προφανώς βεβαιωμένος ότι είπε κάτι σοβαρό και εντυπωσιακό που εξέγειρε τα πλήθη...
Δε θέλουμε να του χαλάσουμε το κέφι, αλλά κύριε πρωθυπουργέ... δεν ανατριχιάσαμε κιόλας.
Για να είμαστε ακριβείς και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που ήταν από κάτω και σε ακούγανε, μάλλον, από... υποχρέωση χειροκροτήσανε.
ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ έξω από τις κατοικημένες περιοχές, υποσχέθηκε χτες ο πρόεδρος της ΝΔ Κώστας Καραμανλής στην περιοδεία του στον Κορυδαλλό.
Καλά έκανε, πλην όμως ίσως πρέπει να αναλογιστεί ότι το θέμα των σωφρονιστικών ιδρυμάτων και, ιδιαίτερα, της υπερπλήρωσής τους, δεν είναι χωροταξικό και αντικείμενο του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Γιατί ακόμα κι αν στείλει στην κορυφή του Ολύμπου τα σωφρονιστικά ιδρύματα, η εγκληματικότητα τον βεβαιώνουμε ότι θα παραμείνει μέσα στις κατοικημένες περιοχές!
Αλλα φυσικά καταλαβαίνουμε. Το να αγγίξει κανείς το θέμα των αιτιών της εγκληματικότητας, προϋποθέτει έναν προβληματισμό, που ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Νέα Δημοκρατία θέλουν σ' αυτές τις εκλογές.
Ανεξάρτητα, όμως, απ' αυτό κι επειδή όσοι κάνουν ανάλογες προτάσεις επιχειρούν να διαμορφώσουν την εικόνα ενός... ειδυλλιακού Χρηματιστηρίου, θέλουμε να ρωτήσουμε τα εξής:
Πρώτον, ακόμη κι αν ήταν δυνατόν, τα περισσότερα απ' αυτά ή και όλα, να καθιερωθούν και να εφαρμοστούν, θα πάψει το Χρηματιστήριο να λειτουργεί ως χώρος άντλησης κεφαλαίων από τις μεγάλες επιχειρήσεις, με τη συγκέντρωση των λαϊκών αποταμιεύσεων, μέσα σ' ένα πλαίσιο συνθηκών και όρων -τουλάχιστον - άνισων για τους «μικροεπενδυτές»;
Δεύτερον, ακόμη και σ' αυτό το ενδεχόμενο, δε θα συνέχιζαν, κατά κανόνα, να χάνουν οι «μικροί» και να κερδίζουν οι «μεγάλοι»;
`Η, μήπως, νομίζουν πως μπορεί να γίνει πράξη το παραμύθι του «λαϊκού καπιταλισμού», όπου όλοι θα είναι αφεντικά και όλοι θα κερδίζουν, έστω άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο;
Το χρηματιστήριο αντικατοπτρίζει την οικονομία και την πορεία της, συνηθίζουν να λένε συχνά πυκνά διάφοροι κυβερνητικοί και τραπεζικοί παράγοντες. Ελα, όμως, που χωρίς ν' αλλάξει το παραμικρό στην οικονομία της χώρας, το χρηματιστήριο μια πατώνει και μια βρίσκεται στα πάνω του, από τη μια μέρα στην άλλη. Βέβαια, συνεχίζουν οι αρμόδιοι, υπάρχουν και οι προσδοκίες των επενδυτών. Παίζουν κι αυτές το ρόλο τους...
Στο σημείο αυτό, όμως, χωρά πολλή κουβέντα. Για ποιες προσδοκίες μιλάνε και, ιδιαίτερα, ποιων επενδυτών. Γιατί, αν κανείς παρατηρήσει τις χρηματιστηριακές εξελίξεις του τελευταίου 12μήνου, εύκολα θα καταλάβει ότι η κυβέρνηση και άλλοι «εραστές» της «ελεύθερης αγοράς» και του «λαϊκού καπιταλισμού» καλλιέργησαν -μέχρι το περασμένο φθινόπωρο- τις μεγάλες προσδοκίες (με πι κεφαλαίο). Πάνω στις προσδοκίες αυτές έκαναν κατόπιν, και συνεχίζουν να κάνουν, τα «παιγνίδια» τους οι διάφοροι έχοντες και κατέχοντες, με συνέπεια, βέβαια, πολλοί «μικροεπενδυτές», να χάνουν τα χρήματά τους.
Αυτό θα γίνεται πάντα, κύριοι της κυβέρνησης, και μην κοροϊδεύετε τον κόσμο. Το χρηματιστήριο ήταν, είναι και θα είναι εργαλείο συγκέντρωσης των λαϊκών αποταμιεύσεων από το μεγάλο κεφάλαιο, με αντίκρισμα κάποιες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Μόνο, που για να παίξει αυτό το ρόλο, πρέπει να μοιράζει πότε πότε και κάποια ψίχουλα στους «μικρούς». Ετσι, για να δημιουργεί προσδοκίες...
Αντί δικού μας σχολίου, παραθέτουμε την άποψη στελέχους του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας για το θέμα αυτό. «Είναι σαν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά», είναι η άποψή του και εξηγεί: «Το να δανείζεις μια επιχείρηση για να επεκτείνει την παραγωγική της δραστηριότητα, είναι και κατανοητό και θεμιτό. Να δανείζεις, όμως, έναν ιδιώτη για να αγοράζει μετοχές, κινείται στα όρια του τυχοδιωκτισμού. Πρόκειται για μια επικίνδυνη λογική, η οποία δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να γεμίζει με αέρα τις φούσκες του Χρηματιστηρίου».
Εμείς, απλώς προσυπογράφουμε την παραπάνω άποψη.
«Μπορεί η Αριστερά να μη σημαίνει ό,τι και στο παρελθόν, αλλά η παρουσία της στα πολιτικά πράγματα είναι πολύτιμη όσο ποτέ. Οχι, όμως, για να λύσει το πρόβλημα της εξουσίας (ποια τάξη κυβερνά), αλλά για ξανατοποθετήσει αξίες και νοήματα, που στη σύγχρονη εποχή αποκτούν νέο περιεχόμενο». Το αποκαλυπτικό αυτό απόσπασμα είναι από άρθρο, στα χτεσινά «Νέα», του Ηλία Ευθυμιόπουλου, πρώην υπεύθυνου του ελληνικού τμήματος της «Γκρίνπις» και νυν υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ.
Περιττό να σχολιάσουμε την άποψη του ...ριζοσπάστη οικολόγου, κ. Ευθυμιόπουλου. Αλλωστε, «μιλάει» από μόνη της. Θα τον παρακαλέσουμε μόνο, να μη πιάνει τη λέξη Αριστερά στο στόμα του. Ας βρει κάτι άλλο. Αλλωστε, ποτέ δεν είχε καμιά σχέση με αυτή.
Μ' «ενέσεις»
το στηρίζουνε
και «γιατρικά»
ποικίλα,
μπας
και το σταματήσουνε
από την κατρακύλα,
γιατί καλά
το ξέρουνε
πως αν κρατήσει
η πτώση,
στις εκλογές
που έρχονται
το ΧΑΑ
θα τους πλακώσει!
#############
Μ' «ενέσεις»
το στηρίζουνε,
μπας και το κλίμα
αλλάξει,
μπας και ελπίσουνε
αυτοί, που έχουν
ξετινάξει
και αν τους «καπελώσουνε»
και «φάνε»
το «κουκί» τους,
θα τους αρπάξουνε
μετά, σαφώς
και το... βρακί τους!