ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πρόκληση και υποκρισία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε πλειοδοσία αποπροσανατολισμού και ποδοπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας θα επιδοθούν τώρα οι εκπρόσωποι του δικομματισμού, καθώς διανύουμε πλέον προεκλογική περίοδο. Από τη μία το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται σύνταξη 1.000 ευρώ για κάθε ζευγάρι απόμαχων αγροτών, ενώ η ΝΔ απαντά με τη δημιουργία ...Ταμείου για την αντιμετώπιση της φτώχειας.

Το επανέλαβε χτες σε τηλεοπτική συνέντευξη ο υπουργός Οικονομίας, ο οποίος ανέφερε ότι στόχος είναι το Ταμείο να έχει έναν ετήσιο προϋπολογισμό που να φτάνει σταδιακά τα 2 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν σε 1.000 ευρώ για κάθε φτωχό! Οπότε, καταλάβατε. Αν στις εκλογές του 2000 το τίμημα της εξαγοράς ήταν τα 450 ευρώ (κατώτατη σύνταξη για όλους είχαν ...υποσχεθεί Σημίτης και Καραμανλής), σήμερα τα αργύρια της εξαχρείωσης έχουν ανεβεί. Ο δικομματισμός «παίζει» σήμερα με τα 1.000 ευρώ.

Τόσο φαίνεται ότι αποτιμούν τη συνείδηση των ψηφοφόρων, προβάλλοντας νεφελώδεις και αόριστες υποσχέσεις εξαγοράς, την ίδια στιγμή που ακονίζουν από τώρα τα μαχαίρια: Ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις, Παιδεία, δημόσια διοίκηση. Ολα στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και των προσαρμογών στο διεθνοποιημένο περιβάλλον...

Η πρόκληση και η υποκρισία στο απόγειο: Οι πολιτικές τους αναπαράγουν και διευρύνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις οποίες, στη συνέχεια, εμπορευματικοποιούν και τις ανταλλάσσουν με ψήφους...

Αλμυροπληρώνουν οι εργαζόμενοι στον Τύπο

Ελλειμμα παρουσίασε ο κλάδος Υγείας του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Ασφάλισης και Περίθαλψης (ΕΔΟΕΑΠ). Σύμφωνα με τα απολογιστικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην προχτεσινή συνέλευση του ΕΔΟΕΑΠ, το 2006 το έλλειμμα ήταν 5.992.414 ευρώ (έσοδα 11.453.403 ευρώ, έξοδα 17.445.817 ευρώ), έναντι 4.280.830 ευρώ το 2005 (έσοδα 11.555.277 ευρώ, έξοδα 15.836.107 ευρώ). Παρουσιάζεται δηλαδή μια αύξηση του ελλείμματος περίπου 40%.

Δεν είναι κάτι ανεξήγητο βέβαια. Είναι άλλωστε μοιραίο μέσα σε ένα εμπορευματοποιημένο και αγρίως ιδιωτικοποιημένο σύστημα Υγείας όπως το Ελληνικό, όπου οι «αγοραστές υπηρεσιών» - όπως αποκαλούνται τα Ταμεία - πληρώνουν ακριβά την ώρα της ανάγκης των ασφαλισμένων. Και μάλιστα ο ΕΔΟΕΑΠ αλμυροπληρώνει την επιχειρηματική δραστηριότητα: Το 2006 εξέδωσε 3.314 εισιτήρια εκ των οποίων μόνο 242 ήταν για δημόσια νοσοκομεία.

Βέβαια, είτε ιδιωτικό είτε δημόσιο νοσοκομείο, το Ταμείο πληρώνει αλλά οι ιδιώτες βάζουν και παραπανίσια έξοδα, όπως καταγγέλθηκε στη συνέλευση. Είναι - θα 'λεγε κανείς - η συμβολή των εργαζομένων στον Τύπο στα «πλούσια περιθώρια κέρδους» του κεφαλαίου που δρα στην Υγεία και - σύμφωνα με τη μελέτη της «Hellastat» (Γενάρης 2006) - είναι τετραπλάσια από το μέσο όρο της ελληνικής οικονομίας.

Αυτά να έχουν κατά νου οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι στον Τύπο στις επερχόμενες εκλογές, τόσο του ΕΔΟΕΑΠ όσο και της ΕΣΗΕΑ, στις 6 και 7 Ιούνη.

H «προίκα» του ΟΤΕ

Με «προίκα» την «Κοσμοτέ» και άλλες θυγατρικές (ΟΤΕnet) επιδιώκει να δώσει η κυβέρνηση τον ΟΤΕ, στον - υπό αναζήτηση - «στρατηγικό σύμμαχο», στον οποίο θα εκχωρήσει και τη διοίκηση του Οργανισμού.

Αυτό προκύπτει από την απάντηση της διοίκησης του ΟΤΕ σε επιστολή του Χρηματιστηρίου, σύμφωνα με την οποία «θα επιδιώξει έως το 2009 την απορρόφηση της "Κοσμοτέ" μέσω της εξαγοράς των μετοχών της μειοψηφίας». Σημειώνεται ότι έχουν ήδη δρομολογηθεί οι διαδικασίες για την απορρόφηση της OTEnet από τη μητρική εταιρεία, ενώ αγοραστής αναζητείται και για την «Infote», η οποία εκδίδει - μεταξύ άλλων - και τον «Χρυσό Οδηγό».

Ολες αυτές οι επιχειρηματικές κινήσεις φαίνεται πως είναι ενταγμένες σ' ένα γενικότερο σχέδιο με το οποίο κυβέρνηση και διοίκηση του ΟΤΕ στοχεύουν στην «προικοδότηση» του Οργανισμού για να γίνει πιο ελκυστικός στο «στρατηγικό εταίρο».

Ασκηση ευρωεπεμβάσεων

Γενική δοκιμή των νεοταξικών μηχανισμών που στήνονται στα Βαλκάνια υπό τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και πάντα βέβαια υπό την έγκριση των ΝΑΤΟικών επιτελείων, αλλά και δείγμα της στρατιωτικοποίησης που προωθείται σε επίπεδο ευρωενωσιακών δομών, αποτελεί η άσκηση επιχειρησιακής ετοιμότητας του ευρωστρατού που αυτές τις μέρες πραγματοποιείται στην περιοχή Ασκός Προφήτη κοντά στη Θεσσαλονίκη.

Πρόκειται για την πρώτη άσκηση του Σχηματισμού Μάχης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (EU Battle Group), όπου συμμετέχουν Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία και Κύπρος και δεν είναι τυχαίο ούτε το σενάριο αλλά ούτε και η περιοχή που επιλέχτηκε για να κάνει πρεμιέρα ο νέος αυτός ιμπεριαλιστικός μηχανισμός. Το σενάριο αφορά αποστολές επέμβασης στα εσωτερικά άλλων χωρών, «επιχειρήσεις αντιμετωπίσεως κρίσεων» τις βαφτίζουν, υπό τη μορφή τάχα «επιχειρήσεων παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας» και «εκκένωσης άμαχου πληθυσμού». Να θυμίσουμε ότι και για την εισβολή των ΝΑΤΟικών στη Γιουγκοσλαβία, ανάλογα ψευδεπίγραφα σενάρια επικαλούνταν τα επιτελεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και βομβάρδιζαν επί 78 μέρες.

Το σενάριο δείχνει με παραστατικό τρόπο το πώς σχεδιάζεται το μέλλον από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Σύμφωνα με αυτό, προβλέπεται εκδήλωση κρίσης στην υποθετική νήσο «Μεσόγειος», όπου μειοψηφία του πληθυσμού της είναι οργανωμένη σε παραστρατιωτικές οργανώσεις και ενεργούν εναντίον προσφύγων, οι οποίοι έχουν καταφύγει από άλλη γειτονική νήσο, καθώς επίσης και εναντίον πολιτών της ΕΕ οι οποίοι «δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στη νήσο». Οι δυνάμεις της ΕΕ επεμβαίνουν για την «παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας» και την «εκκένωση αμάχου πληθυσμού». Ολ' αυτά σημαίνουν ότι ο στρατός της ΕΕ επεμβαίνει σε κυρίαρχα κράτη εκτιμώντας πως «κινδυνεύουν». Από ποιον αλήθεια; Μα από τα λαϊκά κινήματα. Που για να τα χτυπήσουν είτε οργανώνουν τις «παραστρατιωτικές οργανώσεις», είτε βαφτίζουν τα ίδια ως τέτοιες. Και επεμβαίνουν στρατιωτικά για να τα καταστείλουν, ή να χτυπήσουν κράτη και λαούς που δεν υπηρετούν τα συμφέροντα του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.

Τέτοιου είδους ασκήσεις υπηρετούν το δόγμα του προληπτικού χτυπήματος σε άλλο κράτος στο όνομα αποτροπής «τρομοκρατικής ενέργειας» και υπηρέτησης της λεγόμενης «ασφάλειας» της ΕΕ. Το ψήφισαν στη Σύνοδο Κορυφής της Χαλκιδικής το 2003. Που σημαίνει ανοιχτές στρατιωτικές επεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών και τελικά με αντικειμενικό σκοπό την καθυπόταξη χωρών και λαών. Και όλ' αυτά με την επίκληση «απειλών» που έχουν ήδη πολιτογραφηθεί μέσα από τα διάφορα «αντιτρομοκρατικά» δόγματα της ΕΕ, όπου, σε τελική ανάλυση, αναγορεύονται «απειλές» όσα τελικά φοβίζουν την καθεστηκυία τάξη, δηλαδή το εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα.

Η άσκηση αυτή δείχνει και το βάθος εμπλοκής της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική πολεμική δράση, καθώς μέσω της συγκεκριμένης δραστηριότητας, εκτός της ελληνικής συμμετοχής, γίνεται και αξιολόγηση-πιστοποίηση του Ελληνικού Στρατηγείου Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εδρεύει στη Λάρισα. Στην ουσία οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, και κατ' επέκταση ο ελληνικός λαός, μετατρέπονται σε μηχανισμό επιβολής των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και στρέφονται ενάντια σε άλλους λαούς, με κίνδυνο ανά πάσα στιγμή να μπουν και στη θέση του θύματος. Δε χωράει καμία ανοχή, καμία αυταπάτη. Η απάντηση είναι λαϊκή αντίσταση στην εφαρμογή αυτών των σχεδίων.

Κλεμμένοι και ... κερδισμένοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πρωτότυπο και μόνο μια κυβέρνηση σαν και αυτή μπορούσε να το πετύχει. Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τα ασφαλιστικά ταμεία από τις υποθέσεις των δομημένων ομολόγων ...βγήκαν κερδισμένα!

Μετά - λέει - τις προσφορές επαναγοράς των ομολόγων από JP Morgan και την Proton Bank για το ΤΕΑΔΥ και το ΤΣΠΕΑΘ, τα Ταμεία θα έχουν περιουσία αυξημένη κατά μερικά εκατομμύρια ευρώ.

Αυτό είναι, λοιπόν. Η Νέα Δημοκρατία μπόρεσε να επιτύχει την ...κερδοφορία διά της κλοπής και δημιουργεί προφανώς ...νέα δεδομένα στο χώρο του χρηματιστηριακού τζόγου. Μπράβο τους!

ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ διάλογο έκανε, κάνει και θα κάνει με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δηλώνει ο πρωθυπουργός. Αν εννοεί τους δημάρχους της παράταξής του, είναι βέβαιο ότι τους μιλάει ειλικρινά. Αργά ή γρήγορα, θα έχουμε εκλογές και αυτοί οι μηχανισμοί χρειάζονται...

Με τους δημάρχους του ΠΑΣΟΚ (που ενίοτε συνεπικουρούνται και από τον ΣΥΝ) επίσης μπορούν να συζητήσουν για πολλά, μια και η λογική της μετατροπής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε ...παράρτημα των Βρυξελλών είναι κοινή.

Γενικώς, πάντως, όσο η κυβέρνηση ...συζητά ειλικρινά... με τους δήμους, τόσο συνεχίζει να παρακρατά τα χρήματα που οφείλει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και μιλάμε για ...δισεκατομμύρια ευρώ.

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ! Η Ελληνική Αστυνομία αποφάσισε - έτσι ξαφνικά - ότι ...θα σταματήσει τη διακίνηση των ναρκωτικών στα Εξάρχεια! Ενδιαφέρον και εντυπωσιαστήκαμε...

Μόνο που - αν δεν το έχουν αντιληφθεί - διακίνηση ναρκωτικών γίνεται τουλάχιστον σε 20 μέρη στο κέντρο της Αθήνας, τα οποία γνωρίζει οποιοσδήποτε τυχαίνει να κυκλοφορεί κάποιες μέρες του μήνα στο κέντρο της πόλης.

Αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και η κυβέρνηση θέλουν στα σοβαρά να ασχοληθούν με το θέμα, ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν. Θα μπορούσαν, π.χ., να αρχίσουν από τη γενναία ενίσχυση της χρηματοδότησης στα υποχρηματοδοτούμενα κέντρα, που χρησιμοποιούν «στεγνά» προγράμματα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ομως, δεν είναι αυτό που τους ενδιαφέρει. Ο φτηνός εντυπωσιασμός είναι ο στόχος τους.

Επιχείρηση αφοπλισμού των εργαζομένων

Γρηγοριάδης Κώστας

Πρωτοβουλία για την επίτευξη μιας «Εθνικής κοινωνικής αναπτυξιακής συμφωνίας» πήρε ο πρόεδρος της ΟΚΕ και πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Χρήστος Πολυζωγόπουλος. Με δυο λόγια ο κύριος Πολυζωγόπουλος, θέλει τους εργαζόμενους να καθήσουν να συζητήσουν και «να τα βρουν» με τους βιομήχανους και τους κεφαλαιοκράτες.

Σε τι θα πρέπει να συμφωνήσουν οι εργαζόμενοι; Επί της ουσίας, σε όλα τα μεγάλα προβλήματα που τους απασχολούν. Από την ανάπτυξη και τη «διά βίου μάθηση» μέχρι το ασφαλιστικό,τις εργασιακές σχέσεις, την Υγεία, αλλά και τις προτεραιότητες της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Και εννοείται ότι βάση αυτής της συμφωνίας, θα είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, όργανο της οποίας είναι και η ΟΚΕ. Που σημαίνει ότι μια τέτοια «συμφωνία», εκ των προτέρων θα πρέπει να εκφράζει τις στρατηγικές επιδιώξεις της ΕΕ και των κομμάτων της δικομματικής εναλλαγής (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και θα απεμπολεί τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων.

Με δεδομένο ότι αυτός ο «κοινωνικός διάλογος» θα διαρκέσει ένα χρόνο, προκύπτει ότι η επόμενη κυβέρνηση, «θα έχει στο πιάτο» μια «εθνική συμφωνία», κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των εργοδοτών. Μια συμφωνία που θα είναι λάδι στα γρανάζια της αντιλαϊκής επίθεσης, που θα εξαπολυθεί μετά τις εκλογές όποιο κόμμα και αν είναι στην κυβερνητική εξουσία. Ετσι δικαιώνεται και ο ρόλος της ΟΚΕ, ως βασικού μοχλού του «κοινωνικού εταιρισμού» και του αφοπλισμού των εργαζομένων, αλλά και η τοποθέτηση στο νέο του πόστο του πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ.

Στο βούρκο της υποταγής

Βουτηγμένη στο βούρκο της ταξικής συνεργασίας είναι η πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου στη ΛΑΡΚΟ, η οποία αυτό που βρήκε να κάνει για την πανελλαδική πανεργατική απεργία της Τρίτης ήταν να βγάλει ανακοίνωση για ...μη συμμετοχή!

Οι εργατοπατέρες έτρεξαν να δώσουν χείρα βοηθείας στους εργολάβους και στη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, οι οποίοι, μπροστά στο φόβο της απεργίας, κράτησαν περισσότερη ώρα όσους δούλευαν στη βάρδια της νύχτας της Δευτέρας προς Τρίτη, ώστε, αν χρειαστεί, να κάνουν υπερωρία... Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα η εργοδοτική τρομοκρατία εντείνεται: Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εργολάβοι αρνούνται να δώσουν ακόμα και την άδεια που δικαιούνται οι εργάτες, οι οποίοι δουλεύουν μέσα σε άθλιες και ανεξέλεγκτες συνθήκες εργασίας. Με ατέλειωτα ωράρια, όμηροι των τρίμηνων συμβάσεων. Τις παραμονές της απεργίας, το φιρμάνι που «κυκλοφόρησε» στο εργοστάσιο ήταν «αν απεργήσεις, δε θα ανανεωθεί η σύμβασή σου».

Απέναντι σε όλο αυτό το όργιο τρομοκρατίας η πλειοψηφία του σωματείου όχι μόνο μένει άπραγη, αλλά, όπως επιβεβαιώνεται καθημερινά, «βάζει πλάτη» για να περάσει.

Η «βίαιη φιλελευθεροποίηση»...

Πριν καλά καλά ξεκινήσει η περιβόητη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ φαίνεται να φτάνει προς το τέλος της. Μόλις τον Ιούνη του 2003 ψηφίστηκε από τα κράτη - μέλη της ΕΕ και χωρίς ακόμη να έχουν εφαρμοστεί πλήρως οι αλλαγές που προέβλεπε, επέρχεται με το νέο έτος και άλλη αναθεώρηση. Τα πρώτα σενάρια, συζητήσεις και απόψεις που ακούγονται και γράφονται τον τελευταίο καιρό στα γραφεία των Βρυξελλών κάνουν λόγο για ακόμη χειρότερες αλλαγές σε βάρος των μικρών και μεσαίων αγροτών. Ανάμεσα σε άλλα προβλέπεται η περαιτέρω μείωση των κονδυλίων στήριξης του γεωργικού τομέα και γενικότερα η εφαρμογή ενός μοντέλου γεωργίας πλήρως παραδομένου στους κανόνες της «ελεύθερης» αγοράς. Τα σενάρια είναι τόσο ορατά που και οι πλήρως συμβιβασμένες ηγεσίες των ευρωπαϊκών αγροτικών συνομοσπονδιών COPA και COGECA - με αφορμή τις αλλαγές στον αμπελοοινικό τομέα - προειδοποιούν τους αρμόδιους να μην προχωρήσουν σε ...«βίαιη φιλελευθεροποίηση», τουλάχιστον όχι άμεσα...

... και ο μονόδρομος της μικρομεσαίας αγροτιάς

Οταν ακούγονται τέτοιες απόψεις από τους πιο ένθερμους οπαδούς της αντιαγροτικής ΚΑΠ - που βρίσκεται σε ισχύ σήμερα - εύκολα καταλαβαίνει κανείς «πού το πάνε» οι κυρίαρχοι κύκλοι των Βρυξελλών, με τις αλλαγές που θα προτείνουν τους αμέσως επόμενους μήνες. Με σκοπό να προσθέσουν ένα «γερό χαρτί» στις διαπραγματεύσεις που εξελίσσονται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και να αποσπάσουν τα κέρδη που επιδιώκουν για λογαριασμό των ευρωπαϊκών πολυεθνικών. Φυσικά οι εξελίξεις αυτές θα επηρεάσουν άμεσα και σε πολύ μεγάλο βαθμό τη μικρομεσαία αγροτιά της χώρας μας - που ήδη συνθλίβεται από την υπάρχουσα ΚΑΠ - η οποία δε θα πρέπει να ...ξεχάσει όλους εκείνους που της υπόσχονταν «εγγυημένο και εξασφαλισμένο εισόδημα» μέχρι το 2013, παρουσιάζοντας τις πρόσφατες αντιδραστικές αλλαγές ως «μονόδρομο». Ταυτόχρονα, να συνταχθεί με το συνεπές αγροτικό κίνημα που εξαρχής την προειδοποίησε, κόντρα σε όλους, ότι στόχος και της προηγούμενης αναθεώρησης και της επερχόμενης, είναι η κολλιγοποίηση των μικρών και φτωχών αγροτών και η δημιουργία των νέων τσιφλικάδων. Γιατί αυτός είναι ο δικός της, αγωνιστικός, μονόδρομος για την αξιοπρεπή διαβίωσή της...

Με ή χωρίς επιτήρηση...

Η πρόταση της Κομισιόν για την άρση της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας λειτούργησε σαν το σύνθημα του αφέτη. Στη ΝΔ, με πρώτον τον πρωθυπουργό, έσπευσαν να πανηγυρίσουν για τα θετικά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής, μιλώντας για τον άθλο που κατάφεραν, διαβεβαιώνοντας, βέβαια, την ΕΕ και το κεφάλαιο, ότι θα συνεχίσουν να πορεύονται στην κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων. Στο ΠΑΣΟΚ, με πρωταγωνιστή τον Γ. Παπανδρέου, αμφισβήτησαν τα οικονομικά στοιχεία και μίλησαν για πολιτική απόφαση και «μυστικές συμφωνίες» κυβέρνησης - ΕΕ που θα πληρώσει ο λαός.

Η στάση τους δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Αν και η διαδικασία της «επιτήρησης» και της δρομολογημένης, τώρα, άρσης της, δεν έχει προηγούμενο, όλοι θυμόμαστε τις ...αναποδογυρισμένες τους αντιδράσεις, όταν είχε ανακοινωθεί η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Τότε, πανηγύριζαν οι του ΠΑΣΟΚ για τα επιτεύγματα της δικής τους κυβέρνησης, ενώ οι Νεοδημοκράτες έκαναν λόγο για πολιτικές αποφάσεις και παραχωρήσεις που είχαν γίνει από την ΕΕ, και τις οποίες θα πλήρωνε αργότερα ο λαός. Και γεννιέται το ερώτημα: Είναι τυχαίο ότι και στις δύο περιπτώσεις τα επιχειρήματα είναι ακριβώς τα ίδια, για αυτόν που είναι στην κυβέρνηση και για εκείνον που βρίσκεται στην αντιπολίτευση και το μόνο που αλλάζει είναι το κόμμα που τα διατυπώνει, ανάλογα με τη θέση του ως προς την κυβερνητική εξουσία; Είναι τυχαίο ότι και οι μεν και οι δε, ενώ στην ουσία κινούνται στην ίδια τροχιά, όταν είναι κυβέρνηση πανηγυρίζουν για την πολιτική τους, και όταν είναι αντιπολίτευση, θυμούνται τα δεινά που απειλούν τους εργαζόμενους; Σίγουρα όχι.

Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πολιτικές τους επιλογές, η επιδίωξη να προωθήσουν τις αναγκαίες για το κεφάλαιο και την οικονομική ολιγαρχία μεταρρυθμίσεις, η ταύτισή τους, ουσιαστικά, με τις κεντρικές αξιώσεις της πλουτοκρατίας, συνοδεύεται πάντα με όλο και μεγαλύτερα δεινά για τους εργαζόμενους, με ακόμα σκληρότερα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Το παραδέχονται όμως, μόνο όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση και έχουν στραμμένη την προσοχή τους στις επόμενες κάλπες. Τότε που μπαίνουν σε λειτουργία οι μηχανισμοί αποπροσανατολισμού και ψηφοθηρίας, τότε που δίνονται υποσχέσεις και καλλιεργούνται ελπίδες, οι οποίες την επομένη των εκλογών αποδεικνύονται φρούδες.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο γνωρίζουν, αλλά το 'χουν υιοθετήσει και το περιλαμβάνουν στα προγράμματά τους ότι είτε με επιτήρηση είτε χωρίς αυτήν, οι επόμενοι στόχοι που πρέπει να τεθούν προς υλοποίηση, είναι οι νέες αντιδραστικές ανατροπές στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, η παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, η πολιτική συνεχούς συγκράτησης των μισθών και των συντάξεων. Και η ουσία είναι μία: Οι εργαζόμενοι που χτες μάτωναν με το ΠΑΣΟΚ και σήμερα πληρώνουν την πολιτική της ΝΔ, θα κληθούν και αύριο να υποταχθούν σε νέα μέτρα και πολιτικές που υπαγορεύουν το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του. Ανεξάρτητα από την ύπαρξη της επιτήρησης ή όχι. Εμπλοκή σ' αυτήν την προοπτική μπορούν να προκαλέσουν μόνο οι εργαζόμενοι και το αγωνιστικό κοινωνικοπολιτικό τους κίνημα, καταφέροντας το δικό τους αποφασιστικό πλήγμα στις δυνάμεις της δικομματικής εναλλαγής.