Πρωτοβουλία για την επίτευξη μιας «Εθνικής κοινωνικής αναπτυξιακής συμφωνίας» πήρε ο πρόεδρος της ΟΚΕ και πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Χρήστος Πολυζωγόπουλος. Με δυο λόγια ο κύριος Πολυζωγόπουλος, θέλει τους εργαζόμενους να καθήσουν να συζητήσουν και «να τα βρουν» με τους βιομήχανους και τους κεφαλαιοκράτες.

Σε τι θα πρέπει να συμφωνήσουν οι εργαζόμενοι; Επί της ουσίας, σε όλα τα μεγάλα προβλήματα που τους απασχολούν. Από την ανάπτυξη και τη «διά βίου μάθηση» μέχρι το ασφαλιστικό,τις εργασιακές σχέσεις, την Υγεία, αλλά και τις προτεραιότητες της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Και εννοείται ότι βάση αυτής της συμφωνίας, θα είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, όργανο της οποίας είναι και η ΟΚΕ. Που σημαίνει ότι μια τέτοια «συμφωνία», εκ των προτέρων θα πρέπει να εκφράζει τις στρατηγικές επιδιώξεις της ΕΕ και των κομμάτων της δικομματικής εναλλαγής (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και θα απεμπολεί τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων.

Με δεδομένο ότι αυτός ο «κοινωνικός διάλογος» θα διαρκέσει ένα χρόνο, προκύπτει ότι η επόμενη κυβέρνηση, «θα έχει στο πιάτο» μια «εθνική συμφωνία», κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των εργοδοτών. Μια συμφωνία που θα είναι λάδι στα γρανάζια της αντιλαϊκής επίθεσης, που θα εξαπολυθεί μετά τις εκλογές όποιο κόμμα και αν είναι στην κυβερνητική εξουσία. Ετσι δικαιώνεται και ο ρόλος της ΟΚΕ, ως βασικού μοχλού του «κοινωνικού εταιρισμού» και του αφοπλισμού των εργαζομένων, αλλά και η τοποθέτηση στο νέο του πόστο του πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ.