Δευτέρα 27 Μάρτη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δυο γάιδαροι μαλώνανε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τελικά, παίζουν και οι δυο (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) με τη νοημοσύνη των ασφαλισμένων. Οχι μόνο με τα όσα κουραφέξαλα λένε για τις επικείμενες ανατροπές στο ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό σύστημα, αλλά και με τον, υποτιθέμενο, ...πόλεμο που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες γύρω από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και το παίξιμό τους στη Σοφοκλέους.

Αγρίεψε..., υποτίθεται, ο Κ. Καραμανλής και απείλησε θεούς και δαίμονες... θα έχουν να κάνουν με τη Δικαιοσύνη όσοι διοικητές ρίξουν αποθεματικά των Ταμείων «στο προεκλογικό Χρηματιστήριο του ΠΑΣΟΚ»...

Μάλιστα! Δε γνωρίζει, άραγε, ο πρόεδρος της ΝΔ ότι αποθεματικά των Ταμείων παίζονται αβέρτα - και προεκλογικά - στο Χρηματιστήριο; Δε γνωρίζει ότι σ' αυτό έχουν συμφωνήσει και οι εκπρόσωποι του κόμματός του στους διάφορους ασφαλιστικούς οργανισμούς; Δε γνωρίζει ότι αυτό το πλιάτσικο έχει φροντίσει η κυβέρνηση να το επενδύσει με νομοθετικό μανδύα; Δε γνωρίζει ότι εδώ και καιρό - τουλάχιστον για το ΙΚΑ - τα ποσά που παίζονται ξεπερνάνε και αυτό το 20% των αποθεματικών που ορίζει ο νόμος Σιούφα, ο οποίος και άνοιξε το δρόμο προς τη Σοφοκλέους; Και αν γνώριζε - που γνώριζε - ο κ. Καραμανλής, γιατί τα θυμήθηκε τώρα;

Η απάντηση είναι αυτονόητη, όπως αυτονόητη είναι και η σκοπιμότητα της παρέμβασης Νεκτάριου, ο οποίος, ενώ είναι υπόλογος και για τα όσα εγκληματικά διαπράττονται και για τα όσα ακόμα πιο εγκληματικά σχεδιάζονται εναντίον του ΙΚΑ και των ασφαλισμένων, σπεύδει να διακηρύξει το «νόμιμον» των ενεργειών του, για να επιβεβαιώσει αυτό που λέει ο λαός μας: «Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένον αχερώνα»!

Ρουσφετολογία

Το ρουσφέτι δε θα μπορούσε να λείψει από τη φαρέτρα της κυβέρνησης.

Οπως μας καταγγέλλουν από την περιοχή της Θήβας, οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ στο νομό έχουν αρχίσει να βάζουν κόσμο «από το παράθυρο» σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες. Τέτοιες προσλήψεις έχουν γίνει στην ΕΑΒ, στην εφορία και σε άλλα... ευαγή ιδρύματα. Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι η ΕΑΒ, αμέσως μετά τις εκλογές, πρόκειται να ιδιωτικοποιηθεί. Κι όπως όλοι γνωρίζουν, η ιδιωτικοποίηση συνοδεύεται από διάφορα «εκσυγχρονιστικά» μέτρα, όπως μείωση των εργαζομένων και απολύσεις. Ετσι, δεν αποκλείεται οι νεο-προσλαμβανόμενοι σε αυτή να βρεθούν προ εκλήξεων, γιατί κανείς δε γνωρίζει τις βουλές των νέων αφεντικών.

Αλλά τι νοιάζει την κυβέρνηση τι θα γίνει μετά τις εκλογές; Αυτή, την ψήφο θέλει να «καπαρώσει» και μετά γαία πυρί μειχθήτω.

Παράπονα...

Παραπονιέται ο Στ. Μάνος πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανακάλυψε μετά από επτά χρόνια πως αν καταργήσει τα κρατικά μονοπώλια στην ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες και τις μεταφορές, θα ενισχυθεί ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, θα μειωθεί ο πληθωρισμός και θα δημιουργηθούν 130.000 νέες θέσεις εργασίας. Αυτά γράφει στη χτεσινή «Καθημερινή» και μέμφεται την κυβέρνηση, γιατί ενώ είχε την ευκαιρία αυτή όλα αυτά τα χρόνια την άφησε να περάσει αναξιοποίητη! Κι επειδή έχασε την εμπιστοσύνη του στο... ΠΑΣΟΚ, προτείνει... Νέα Δημοκρατία για να τα κάνει όλα αυτά.

Δηλαδή, για γρηγορότερο ξεπούλημα και ό,τι αυτό ακόμη σημαίνει, ψηφίστε ΝΔ. Αλλωστε η κυβέρνηση Σημίτη, ήδη, έχει στρώσει τη δουλιά για το ολοκληρωτικό ξεπούλημα και στους τρεις αυτούς τομείς.

Αυτή είναι η πρεμούρα των δικομματικών εταίρων του «ευρωμονόδρομου», ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ποιος θα ξεπουλήσει πρώτος και πιο γρήγορα. Ποιος θα υπηρετήσει καλύτερα και αποτελεσματικότερα την παραπέρα επέλαση του μεγάλου κεφαλαίου. Ας το γνωρίζουν οι εργαζόμενοι όταν πάνε στην κάλπη.

... και ανησυχίες

Αλλά, πέραν του Μάνου, η «Καθημερινή» ανησυχεί ότι οι δύο μονομάχοι δεν κάνουν ουσιαστική προεκλογική συζήτηση και δεν ενημερώνουν τον κόσμο για την πολιτική και τα μέτρα που προωθεί η ΕΕ και θα υποχρεωθούν τα δύο κόμματα να εφαρμόσουν στη μετα-ΟΝΕ εποχή.

Για την ακρίβεια, το πρόβλημά της δεν είναι ακριβώς ότι δεν ενημερώνουν το λαό. Επειδή γνωρίζει πόσο οδυνηρά για το λαό θα είναι τα μέτρα αυτά, ζητά, από τώρα, να τον προετοιμάσουν, φοβούμενη γενικό ξεσηκωμό των εργαζομένων, όταν θα επιχειρηθεί η εφαρμογή τους. Και, βεβαίως, επιδιώκει να αποσπάσει και την όσο γίνεται περισσότερο σαφή και ανοιχτή δέσμευση των δύο κομμάτων, απέναντι στα αφεντικά της ολιγαρχίας.

«Η αρχή της ιδιοκτησίας»

«Κύριε δήμαρχε, η αρχή της ιδιοκτησίας στην Ελλάδα παραμένει ακόμη ισχυρή και απαραβίαστη και μην ελπίζετε ότι επειδή θα αποφασίσετε εσείς να την σχεδιάσετε σαν χώρο αναψυχής και τουρισμού, θα καταστήσετε δι' αυτού του τρόπου τα ακίνητα του Πλατανιού άχρηστα διά τον σκοπό που αγοράστηκαν». Πρόκειται για τη θρασύτατη επιστολή που έστειλε στο δήμαρχο της Σούδας ο γνωστός επιχειρηματίας Κυρ. Μαμιδάκης, επειδή το δημοτικό συμβούλιο απέρριψε αίτημά του για δημιουργία εγκαταστάσεων διακίνησης υγρών καυσίμων στην περιοχή Πέρα Πλατάνι. Το ζήτημα είναι η αλλαζονική βεβαιότητα του επιχειρηματία, ο οποίος δείχνει να μην υπολογίζει τίποτα στο όνομα της ιερής και απαραβίαστης αρχής της ιδιοκτησίας, δηλαδή των αγίων συμφερόντων του κεφαλαίου.

Φυσικά, γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή την αρχή λατρεύουν και προσκυνούν οι κυβερνώντες, εξ' ου και το θράσος.

Ούτε τελεία...

Η «ενημέρωση» του πολίτη... θριάμβευσε! Οποιος βρήκε έστω και μια κουκκίδα στις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία», «Εθνος», «ΝΕΑ» στα φύλλα τους της Παρασκευής ή του Σαββατοκύριακου για τη μεγάλη αντιΝΑΤΟική συγκέντρωση που έγινε την Πέμπτη το βράδυ στο Σύνταγμα, κερδίζει ένα από τα δεκάδες «παράσημα», που έχει απονείμει το ΝΑΤΟ στον κ. Σημίτη για τη συμβολή του στην επίτευξη της «ειρήνης» στο Κοσσυφοπέδιο...

Πρόκληση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος ή ο κατακτητής παρελαύνει στις λεηλατημένες περιοχές...

Οπως θέλετε πάρτε το, μια φορά ο Αμερικανός διοικητής του ΝΑΤΟ Ουέσλι Κλαρκ και ο γενικός γραμματέας της συμμαχίας, Τζορτζ Ρόμπερτσον στην «επέτειο» ενός χρόνου από την επίθεσή τους επισκέπτονται το Κόσσοβο.

Στρατιωτικές δυνάμεις, βέβαια, επιθεωρούν εκεί και δε νομίζουμε να περίμεναν υποδοχές με θριαμβολογίες, χαρές και τραγούδια.

Δυστυχώς ανάμεσα σε αυτά τα στρατεύματα θα υπάρχει και ελληνική εκπροσώπηση.

Κρίμα, γιατί τουλάχιστον ακόμα και οι δικοί μας ανεπίδεκτοι μαθήσεως κυβερνώντες έπρεπε να έχουν μάθει κάτι από την ελληνική ιστορία. Κάτι ξέρει αυτή η χώρα από κατακτήσεις...

Αυτοί βέβαια μπορεί να είναι προκλητικοί, κι εμείς όμως εδώ δεν ξεχνάμε.

Τα συλλαλητήρια, που γίνονται με επιτυχία και με μεγάλη συμμετοχή του κόσμου, το αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο.

ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ όμως αυτοί οι «γκαλοπατζήδες»; Πώς μπορούν να χωρέσουν την πολιτική σκέψη και τον κοινωνικό προβληματισμό της χώρας σε μερικές δεκάδες αριθμούς είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο...

Επίσης και αυτή τους η... ικανότητα, να κάνουν την πολιτική σκέψη «λάστιχο»!

Μας είχαν φάει τ' αυτιά αν θυμάστε, με το πόσο άνετα προηγείται το ΠΑΣΟΚ και πόσο εκτιμούν σαν πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη. Το πώς τον εμπιστεύονται οι κάθε λογής επενδυτές και πώς τον αξιολογούν σαν προσωπικότητα.

Ξαφνικά όμως η διαφορά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μειώθηκε στο 0,2%. Πώς έγινε αυτό; Αμόλησε δυο γεράκια η Νατάσα σε μια βουνοπλαγιά, μοίρασε και μερικά σφηνάκια σε ένα μπαρ και... άλλαξαν 8 εκατομμύρια συνειδήσεις οι οποίες είδαν το άσπρο - μαύρο;

Δυο πράγματα συμβαίνουν εδώ: `Η από την πολύ ΟΝΕ και την παγκοσμιοποίηση έχουμε γίνει τελείως «Αμερικανάκια» ή κάποιοι παίζουν ένα καλοστημένο παιγνίδι και μας εμπαίζουν κανονικά. Τι λέτε;

Πανστρατιά ανυποταγής και στην κάλπη

Απ' άκρη σ' άκρη, σε όλη την Ελλάδα, ήχησε την προηγούμενη βδομάδα το μήνυμα της αντίστασης και της ανυποχώρητης πάλης, ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τη Λάρισα και πολλές άλλες πόλεις σηκώθηκε κραυγή διαμαρτυρίας. Ο ελληνικός λαός διαδήλωσε, με αφορμή την πρώτη μαύρη επέτειο από την έναρξη της βάρβαρης επέμβασης του ευρωαμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη Γιουγκοσλαβία. Οι κινητοποιήσεις αυτές δεν τίμησαν μόνο τον ηρωικό γιουγκοσλαβικό λαό, που αντιστάθηκε. Ηταν η φωνή αντίστασης για τη σημερινή συνεχιζόμενη επέμβαση στην καρδιά των Βαλκανίων. Ηταν η θέληση του ανυπόταχτου λαού και της νεολαίας, που δε σκύβει το κεφάλι, που δεν ανέχεται να γίνεται η πατρίδα μας προγεφύρωμα για τις ορδές των νεοβαρβάρων του ΝΑΤΟ, να μετατρέπεται η νεολαία σε αναλώσιμο υλικό για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών και τα νέα εγκλήματα που ετοιμάζουν σε βάρος της ανθρωπότητας.

Δυνατή και στεντόρεια ακούστηκε η φωνή της νέας γενιάς, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων, συνεχίζοντας τις ένδοξες παραδόσεις ενός αγωνιστή λαού, που δε δέχτηκε ποτέ ζυγό στο σβέρκο του και στάθηκε και στέκεται αλληλέγγυος σε άλλους αγωνιζόμενους λαούς και κινήματα. Οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες, οι νεολαίοι της ΚΝΕ έδωσαν σε όλες τις πόλεις το δικό τους ξεχωριστό δυναμικό, μαχητικό στίγμα. Τα εργατικά σωματεία, το φιλειρηνικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, εργαζόμενοι, αγρότες, σπουδαστές και φοιτητές και μαθητές ύψωσαν το ανάστημα τους στην υποταγή. Καταδίκασαν όσους υπηρετούν ή ανέχονται την πολιτική της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, η οποία σπέρνει το θάνατο και την ανέχεια στους λαούς της περιοχής, που εφαρμόζει και η κυβέρνηση Σημίτη, πιστός υπηρέτης των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου και των επιδιώξεών του.

Ηαξία και η σημασία της φιλειρηνικής, αντιιμπεριαλιστικής πανστρατιάς, οι διαδηλώσεις και η μαχητική πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία δένονται αναπόσπαστα και με τη συγκυρία της προεκλογικής περιόδου. Μιας περιόδου που όλα τα κόμματα, εκτός του ΚΚΕ, προσφέρουν στο λαό εύκολες και ανώδυνες διαχειριστικές λύσεις, τόσο για τις αναδιαρθρώσεις που επιβάλλει το κεφάλαιο και σαρώνουν κοινωνικά, δημοκρατικά δικαιώματα και κατακτήσεις, όσο και για τον εξωραϊσμό της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, που δήθεν είναι αναγκαίο κακό και άρα η προσαρμογή σε αυτή είναι αναπόφευκτη.

Οσπόρος της ανυποταγής, της αντίστασης, της ρήξης και ανατροπής που ρίχνει το ΚΚΕ και συνδέεται με την ενίσχυση του άλλου πόλου, του λαϊκού μετώπου, είναι το μήνυμα που ο λαός πρέπει να στείλει και από την κάλπη στις 9 του Απρίλη. Για να είναι από την επόμενη μέρα πιο ισχυρό το λαϊκό κίνημα. Για να κερδίζει έδαφος η αγωνιστική συμμαχία εργατών, μικρομεσαίων αγροτών και επαγγελματιών, της νεολαίας που συνθλίβεται στους «μονόδρομους» της εκμετάλλευσης και της ανασφάλειας. Για να μπορέσει το λαϊκό κίνημα να βάλει πλώρη για τη σύγκρουση, τη ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί σήμερα να αποτρέψει νέα εγκλήματα, να φρενάρει τη βαρβαρότητα και αύριο να την ανατρέψει. Για να γίνουν οι λαοί αφέντες της τύχης τους.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Τα «λερωμένα χέρια»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Για τους σύγχρονους, ανανεωτικούς και τα τοιαύτα αριστερούς, το πρόγραμμα είναι σοβαρή υπόθεση: είναι θεμέλιο όχι απλώς της εκλογικής συναίνεσης, αλλά επίσης της πολιτικής στράτευσης. Είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι τα απανταχού κόμματα της Αριστεράς (από τους Νέους Εργατικούς μέχρι και την Κομμουνιστική Επανίδρυση) είναι κόμματα προγραμματικής, όχι ιδεολογικής ενότητας; Νομίζω όχι. Η παραγνώριση της σημασίας του προγράμματος είναι μια πολυτέλεια, την οποία μπορούν να απολαμβάνουν αμέριμνα μόνο οι οπαδοί της (συνειδητά) εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς ή όσοι έχουν πάρει οριστικά διαζύγιο από την πολιτική (όπως το σημερινό ΚΚΕ). Οι άλλοι, εκείνοι δηλαδή που δεν ορίζονται στο ελαφρώς χιλιαστικό δίπολο "καταγγελία της πραγματικότητας - προσδοκία ενός καλύτερου κόσμου", είναι υποχρεωμένοι να λερώνουν τα χέρια τους».

Τούτη η «εμβριθής προσέγγιση» ανήκει στον Μάνο Ματσαγγάνη, «οικονομολόγο, ειδικό σε θέματα δημόσιας διοίκησης», όπως τον παρουσιάζει η «Κυριακάτικη Αυγή» (25.3.2000) στην οποία δημοσιεύτηκε ολοσέλιδο άρθρο του με τίτλο: «Δουλιά της Αριστεράς, το μετρό και άλλα ανεπίκαιρα (;)».

Βέβαια, ο Μ. Ματσαγγάνης τυγχάνει να είναι και «ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού» σε θέματα υγείας και πρόνοιας. Κι ένας τέτοιος ειδικός σύμβουλος πού να βρει χρόνο να ακούσει τις προτάσεις του ΚΚΕ για το μετρό, λόγου χάρη, που παρουσίασε ανήμερα των εγκαινίων του μετρό ο Σπ. Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ του Κόμματος.

Φαίνεται ότι ο Μ. Ματσαγγάνης ήταν απασχολημένος με το δρομολόγιο του πρωθυπουργού, ενώ τις άλλες μέρες «λερώνει τα χέρια του» - κατά τη δική του έκφραση - για να συντηρήσει το «γάμο του» με την εξουσία.

Ιδανικοί «παρτενέρ» της εξουσίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Εκτός από την μπλερικού τύπου, αριστερή υποτίθεται, θεώρηση ο Μ. Ματσαγγάνης στο ίδιο άρθρο μιλά και για την «αριστερή στάση ζωής», που κρύβεται όπως γράφει (όπως ο διάολος) στις λεπτομέρειες.

Ιδού μια λεπτομέρεια αυτής της αριστερής στάσης, όπως την περιγράφει ο ίδιος ο Μ. Ματσαγγάνης στο περιοδικό «Νέα Υγεία» (τεύχος 26), στο οποίο ως «Ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού» πραγματεύεται την «ιδιωτική ασφάλιση και δημόσια πολιτική».

Γράφει, λοιπόν: «Η άνοδος της ποιότητας των ξενοδοχειακών υπηρεσιών των μονάδων του ΕΣΥ θα τους επέτρεπε να είναι ανταγωνιστικές έναντι των αντίστοιχων μονάδων του ιδιωτικού τομέα και άρα ιδανικοί "παρτενέρ" και της ιδιωτικής ασφάλισης...».

Θαυμάστε, δηλαδή, «αριστερή προγραμματική πρόταση»: Οι καλές θέσεις στα δημόσια νοσοκομεία να εκχωρηθούν στις ιδιωτικές εταιρίες, που θα τις έχουν ως «παρτενέρ».

Δεν είναι δα και τίποτε εξωφρενικό αυτό που γράφει -έστω και με αυτή τη φρασεολογία: Είναι απλά δείγματα γραφής ιδανικών -της κεφαλαιοκρατίας - «παρτενέρ» της εξουσίας.

Υ.Γ.: Α, ρε ΚουΚουΕ που δεν αποφάσισες να γίνεις και συ «παρτενέρ» της εξουσίας...

Κυβερνητική «φιέστα» στο Κιλελέρ

Με την απουσία των αγροτών γιορτάστηκε φέτος από την κυβέρνηση το Κιλελέρ. Ηταν όμως παρόντες ο υπουργός Γεωργίας και άλλοι κυβερνητικοί παρατρεχάμενοι, εκπρόσωποι του ΔΗΚΚΙ και των ξεπουλημένων ηγεσιών των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων. Η κυβέρνηση επέλεξε να τιμήσει την εξέγερση των αγροτών στο Κιλελέρ χτες, που όλως... τυχαίως βρισκόταν στη Λάρισα ο Κ. Σημίτης, για να μιλήσει στην προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ. Η φετινή εκδήλωση για το Κιλελέρ μετατράπηκε με ευθύνη της Νομαρχίας Λάρισας και του Δήμου του Κιλελέρ σε μια καθαρά προεκλογική «φιέστα» υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.

Στην ουσία επρόκειτο για εκδήλωση προσβολής της μνήμης των εξεγερμένων αγροτών και της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων, καθώς οι «τιμώντες» τη μνήμη τους είναι αυτοί που σήμερα συνεχίζουν την τακτική των τσιφλικάδων και του κράτους τους, κυνηγώντας τους αγωνιζόμενους αγρότες με τα ΜΑΤ και τα αγροτοδικεία. Μάλιστα ο Γ. Ανωμερίτης χρησιμοποίησε το βήμα των «Κιλελέρειων 2000» για να επαναλάβει πως τα καταστροφικά μέτρα για μείωση της βαμβακοκαλλιέργειας θα εφαρμοστούν, γεγονός που προκάλεσε τις αντιδράσεις ακόμα και των μετρημένων στα δάχτυλα αγροτών που ήταν εκεί.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τώρα, ο λόγος στους εργαζόμενους!

Στην ιστορία πέρασε και η Σύνοδος Κορυφής της Λισαβόνας για να τη θυμόμαστε στο μέλλον σαν έναν ακόμη σταθμό στην επίθεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Πίσω από τις δαιδαλώδεις διατυπώσεις του κειμένου συμπερασμάτων της Πορτογαλικής Προεδρίας και τις παραπλανητικές κοινοτικές ορολογίες, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να διακρίνουν δυο ξεκάθαρους στόχους. Ο πρώτος αφορά στις σαρωτικές αλλαγές που επιχειρούν οι «δεκαπέντε» στο εργασιακό καθεστώς και ο δεύτερος στην πρόθεσή τους για την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος.

Στις συζητήσεις στη Λισαβόνα, όπως και στο ντοκουμέντο των Συμπερασμάτων, γίνεται πολύς λόγος για νέες τεχνολογίες, για πληροφορική, για Ιντερνετ, για «νέα οικονομία», για ανταγωνιστικότητα. Αυτά είναι το περιτύλιγμα μιας πολύ απλής αλήθειας. Οτι πολυεθνικές επιχειρήσεις, μεγάλες τράπεζες και οι πολιτικοί τους υπάλληλοι αποφάσισαν να ξεμπερδεύουν με ό,τι κατά τη γνώμη τους αποτελεί εμπόδιο στην ασύδοτη κερδοφορία τους στα πλαίσια μιας πραγματικότητας που ονομάζουν «παγκοσμιοποίηση».

Θα ακούσουμε τις επόμενες μέρες τις σειρήνες της κυβερνητικής προπαγάνδας να μιλούν για πόλεμο κατά της ανεργίας, για νέες ευκαιρίες απασχόλησης, για ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, για μείωση της φτώχειας, για αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Οι παραπάνω κυβερνητικοί ισχυρισμοί έχουν τόση σχέση με την αλήθεια, όση και ο... φάντης με το ρετσινόλαδο.

Η αλήθεια λοιπόν βρίσκεται αποτυπωμένη με κάθε επισημότητα, χωρίς να δέχεται αμφισβήτηση, σ' όλες τις εισηγήσεις που συζητήθηκαν στη Λισαβόνα, όπως και στις αποφάσεις των προηγούμενων Συνόδων Κορυφής. Οι συλλογικές συμβάσεις θα καταργηθούν, θα αντικατασταθούν με συμβόλαια εργασίας εργαζόμενου - εργοδότη, θα καταργηθούν τα όρια στις απολύσεις, οι επιχειρηματίες θα έχουν δικαίωμα να απολύουν και να προσλαμβάνουν κατά το δοκούν, ανάλογα με τις ανάγκες της παραγωγής, επιδόματα και παροχές θα κοπούν, αφού «επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής», θα κοπούν επίσης τα επιδόματα ανεργίας, αφού ενισχύουν την «τεμπελιά» των ανέργων, αντίθετα θα αυξηθούν οι επιδοτήσεις στους εργοδότες για να συγκαλύπτουν την ανεργία με πλασματικές «θέσεις εργασίας», οι αυξήσεις στους μισθούς θα είναι μόνιμα κάτω από το ποσοστό του πληθωρισμού.

Και ακόμα θα μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών, το κράτος θα περιοριστεί στο να δίνει μια σύνταξη - ελεημοσύνη, οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν περισσότερα για χειρότερη περίθαλψη και πενιχρή σύνταξη, δικαίωμα στην αξιοπρέπεια θα αποκτούν μόνο όσοι θα έχουν τη δυνατότητα να την «αγοράσουν».

Και όλα αυτά θα δικαιολογούνται με τα επιχειρήματα περί εξέλιξης, τεχνολογίας, ανταγωνιστικότητας, ευελιξίας, «νέας οικονομίας» κλπ. Το μοίρασμα της ανεργίας σε περισσότερους εργαζόμενους θα ονομάζεται «απασχόληση», το μοίρασμα της εξαθλίωσης θα ονομάζεται «νέο κοινωνικό μοντέλο».

Δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για αυταπάτες, ούτε για καθυστερήσεις. Σ' αυτή τη μάχη οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να νικήσουν. Να οργανώσουν τον αγώνα τους με πρώτο στόχο την απόκρουση της επίθεσης κατά των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την αντεπίθεση και την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Είναι μια μάχη που πρέπει να κερδηθεί για λογαριασμό ολόκληρου του λαού. Γι' αυτό η ενίσχυση του Λαϊκού Μετώπου, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι επιλογή με αντίκρισμα στην άμεση απάντηση, στην πρόκληση και με προοπτική, για να βάλουν τα λαϊκά στρώματα τη δική τους σφραγίδα στο μέλλον.

Ο «σκεπτόμενος»

Ποιον να ψηφίσει

σκέφτεται,

μπερδεύτηκε,

δεν ξέρει,

ποιος, τάχα

...ελαφρύτερο

θα 'χει απ' τους δύο

χέρι;

####

Ποιον να ψηφίσει

σκέφτεται

ποιος είναι τάχα

η «λύση»,

ποιος απ' τους δύο

το... σώβρακο, έστω,

θα του αφήσει;

#####

Ποιον να ψηφίσει

σκέφτεται,

σε συλλογή

έχει πέσει,

τι να διαλέξει

το παλιό

ή το καινούριο

...«φέσι»;


Ο Οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ