Ανάμεσα στους λόγους που επικαλείται είναι «η διευκόλυνση των νοσηλευομένων στα νοσηλευτικά ιδρύματα και των συγγενών τους, ως την προμήθεια των ειδών που είναι απαραίτητα για την ευπρεπή και άνετη διαμονή τους στα ιδρύματα». Επίσης επικαλείται και το νόμο 2519/1997 (ΦΕΚ 165/τ.Α) του ΠΑΣΟΚ που προβλέπει και έσοδα των νοσοκομείων από τα κυλικεία (άρθρο 28).
Η νέα τροποποίηση προοιωνίζεται τη μετατροπή των νοσοκομείων σε σούπερ μάρκετ. Είναι μια προοπτική που δε φαίνεται να 'ναι και πολύ μακριά, καθώς η κυβέρνηση έχει προχωρήσει στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την ανέγερση των νοσοκομείων, όπου οι επιχειρηματίες θα έχουν την εκμετάλλευση για πάνω από 25 χρόνια όλων - πλην, και αυτό για την ώρα, της ιατρικής και νοσηλευτικής υπηρεσίας - των υπηρεσιών των νοσοκομείων.
«Στη σημερινή πρώτη συνάντησή μας, θέσαμε υπόψη των εκπροσώπων των εργοδοτικών οργανώσεων, όλα τα ζητήματα που αφορούν τόσο στο εισόδημα όσο και στα εργασιακά θέματα, των μισθωτών της χώρας μας. Συμφωνήθηκε μια αποδεκτή μέθοδος με την οποία θα συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις, σε ένα κλίμα συνεργασίας, συνεννόησης και εξεύρεσης κοινά αποδεκτών λύσεων». Σίγουρα... τα χρειάστηκαν ΣΕΒ και εργοδοσία μόλις άκουσαν χτες τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να διεκδικεί «μαχητικά» τα αιτήματα των εργαζομένων όλης της χώρας. Ο Γ. Παναγόπουλος όχι μόνο δεν έβαλε κανένα, δημόσια τουλάχιστον, συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης, φοβούμενος προφανώς μήπως και κατηγορηθεί για «μαξιμαλισμό», αλλά περιόρισε την πάλη της εργατικής τάξης στις «διαπραγματεύσεις» με τους βιομηχάνους. «Καλούμαστε να κάνουμε ικανοποιητικές και παραγωγικές διαπραγματεύσεις για μια ωφέλιμη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας», είπε χαρακτηριστικά, «οριοθετώντας» τον στόχο της ταξικής πάλης το επόμενο διάστημα... Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα. Κάθε μέρα γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή εμπιστοσύνη στη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, για την οργάνωση της πάλης για τα δικαιώματά τους. Οι ίδιοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να στηριχτούν σ' αυτούς που δεν τους έχουν ποτέ προδώσει...
Σημειώνεται ότι ακόμα και στον «ηλεκτρικό σιδηρόδρομο», που κατασκευάστηκε πολλές δεκαετίες πριν, υπάρχουν δύο αντίστοιχα κέντρα ελέγχου, τα οποία, όμως, βρίσκονται εκτός σταθμού και μάλιστα το ένα είναι στο κεντρικό κτίριο της διοίκησης ΗΣΑΠ, στον 4ο όροφο κτιρίου επί της οδού Αθηνάς.
Το σοβαρό αυτό θέμα έχει τεθεί από καιρό υπόψη των αρμοδίων και της κυβέρνησης και της διοίκησης της εταιρείας, ενώ το ΚΚΕ έχει ζητήσει στο παρελθόν, με Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, τη μετεγκατάσταση του Κέντρου Ελέγχου Κυκλοφορίας σε άλλη, ασφαλή περιοχή, η οποία εκτός όλων των άλλων να πληροί και τους κανόνες υγιεινής για τους εργαζόμενους.
Δεν μπορεί να τρελάθηκαν τα μεγαλοστελέχη της, στη Γερμανία, και να αυτοκατηγορούνται χωρίς λόγο για κρυφά ταμεία και δεύτερα βιβλία.
Αν λένε αλήθεια αυτοί που μας κυβέρνησαν την επίμαχη περίοδο, τότε ήρθαν σε αυτή τη χώρα μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια και ουδείς βρέθηκε ...να τα τσεπώσει!
Περιμένουν, μήπως, να πιστέψουμε κάτι τέτοιο;
Η ΝΔ «σκίζει τα ρούχα της» ότι δεν ξέρει τίποτε για μίζες και άλλες τέτοιες ύποπτες συναλλαγές.
Το ΠΑΣΟΚ πάλι ...πέφτει από τα σύννεφα και απορεί πώς ακούγονται τέτοια πράγματα για την περίοδο της διακυβέρνησής του.
Ολοι τους, δε, έχουν ...διαφανέστατα οικονομικά και αποδέχονται έλεγχο κάθε θεσμικής μορφής.
Να υποθέσουμε, δηλαδή, ότι τα λεφτά είναι κάπου στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και αναμένουν παραλήπτη;
ΜΑΛΙΣΤΑ. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης κρατάει - όπως γράφεται - αποστάσεις από την υπόθεση του Κ. Κουκοδήμου. Αλλά παραμένει υπουργός Αμυνας αυτής της κυβέρνησης.
Ο Π. Τατούλης, επίσης, κάνει από εδώ κι από εκεί τα σχολιάκια του, αλλά ψηφίζει όλα τα κυβερνητικά νομοσχέδια.
Πριν από μερικές μέρες, η Ντ. Μπακογιάννη δήλωσε ότι «οι πολιτικοί δε λένε την αλήθεια», αλλά επίσης συμμετέχει στην κυβέρνηση ως υπουργός Εξωτερικών.
Τελικά, ας μας πουν καθαρά τη γνώμη τους. Βλέπουν (όπως όλος ο κόσμος) να υπάρχει κάποιο πρόβλημα; Κι αν ναι, ποιο είναι αυτό;
Γιατί εδώ που τα λέμε, έτσι όπως πάνε τα πράγματα και με όσα λέγονται και αποκαλύπτονται, ή βλέπεις το τι γίνεται και το λες δημόσια, ή «κάνεις την πάπια» κατ' απόλυτο τρόπο. Μέση λύση δεν υπάρχει...
Στα «ψιλά» πέρασε η σύνοδος του «Διευθυντηρίου» της ΕΕ, που έγινε προχτές στο Λονδίνο, με αντικείμενο την αντιμετώπιση των «παρενεργειών» της οικονομικής ύφεσης που απειλεί τις ΗΠΑ και όχι μόνο. Στη σύνοδο κορυφής συμμετείχαν οι ηγέτες Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ιταλίας, καθώς και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, επιβεβαιώνοντας ότι σε κρίσιμες αποφάσεις και για τα σημαντικά θέματα δεν έχουν όλα τα κράτη - μέλη τα ίδια δικαιώματα και ότι η «Ευρώπη των δύο ταχυτήτων» είναι πραγματικότητα εδώ και καιρό. Επί της ουσίας αυτό που αποφάσισαν οι ηγέτες των τεσσάρων ισχυρότερων κρατών της ΕΕ, ήταν «να συνεργαστούν στενά για τη διαφύλαξη της οικονομικής σταθερότητας στην Ευρώπη, την ενίσχυση και την εμβάθυνση των οικονομικών μεταρρυθμίσεων και τη στήριξη της επιχειρηματικότητας». Με άλλα λόγια, η διέξοδος για την αποφυγή της οικονομικής κρίσης αναζητήθηκε στην ένταση της ολομέτωπης επίθεσης κατά των λαών και συνάμα στην ολόπλευρη στήριξη των μονοπωλίων. Αποφάσισαν, δηλαδή, να ακολουθήσουν πιο αποφασιστικά το «αμερικανικό μοντέλο» για την ανταγωνιστικότητα της ευρω-οικονομίας... Ο,τι και αν κάνει όμως ο διεθνής καπιταλισμός δεν μπορεί να βγει από τη μακροχρόνια κρίση του.
Οτι το ΠΑΣΟΚ ...«εγγυάται στη νέα γενιά και στην κάθε οικογένεια, τη δημόσια δωρεάν Παιδεία που έχει σήμερα ανάγκη ο τόπος», υποστήριξε η Αννα Διαμαντοπούλου, υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας του Πολιτικού Συντονιστικού Οργάνου του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, έχει πείρα η «κάθε οικογένεια» από τις «εγγυήσεις» που έδωσε στην πράξη το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση με τη γιγάντωση της παραπαιδείας, το νόμο Αρσένη, το σχολείο - εξεταστικό κέντρο, τα χιλιάδες ευρώ που δαπανώνται ετησίως για τις ξένες γλώσσες και τα φροντιστήρια, τη δημιουργία ΤΕΙ σε κάθε κωμόπολη με απίθανους τίτλους και χωρίς κανένα αντίκρισμα...
Τώρα, βέβαια, με την «αποκέντρωση» και την «αυτοτέλεια» σημαίες και στόχο το άνοιγμα της εκπαίδευσης στις επιχειρήσεις, η Α. Διαμαντοπούλου εξηγεί ότι «χρειάζεται ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, απελευθερωμένο από τα δεσμά του κρατισμού και της γραφειοκρατίας, ανοιχτό στη δημιουργία, στην ελεύθερη σκέψη, στις τεχνολογίες και τις απαιτήσεις της νέας εποχής. Ενα πραγματικά δημόσιο δωρεάν σύστημα, που μειώνει δραστικά το κόστος για την εκπαίδευση στη μέση οικογένεια». Βέβαια, ένα εκπαιδευτικό σύστημα «απελευθερωμένο από τα δεσμά του κρατισμού» και «ανοιχτό στις απαιτήσεις της νέας εποχής» μόνο δημόσιο και δωρεάν δεν μπορεί να είναι... Γιατί θα είναι σύμφωνο με τις απαιτήσεις της Λισαβόνας και της Μπολόνια, «ανοιχτό» στις επενδύσεις και τις πολυεθνικές...
Οσο για το πόσο ...διαφορετική πολιτική μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία από το ΠΑΣΟΚ, αυτό ξεκαθαρίζεται και στις δηλώσεις της Α. Διαμαντοπούλου για τα πανεπιστήμια: «Στόχος είναι τα αυτοτελή και αυτοδιοικούμενα πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με ισχυρή κρατική χρηματοδότηση, μηχανισμούς κοινωνικής λογοδοσίας και αυτοδιαχείριση - υπόδειγμα διαφάνειας. Κάθε πανεπιστήμιο θα προτείνει στο υπουργείο έναν τετραετή προγραμματισμό δραστηριοτήτων, με βάση τον οποίο θα γίνει και η συμφωνία με το κράτος, για χρηματοδότηση του πανεπιστημίου». Και επανέλαβε και την πρόταση του Γ. Παπανδρέου να αναρτηθούν όλα τα συγγράμματα στο Διαδίκτυο για να έχουν οι φοιτητές πρόσβαση σε αυτά και να καταργηθεί η ...μονοκρατορία του ενός συγγράμματος!
Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ, σταθερά προσηλωμένο στην εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου, υποστηρίζει πρακτικά το νόμο - πλαίσιο που ψήφισε η ΝΔ με τις τετραετείς συμβάσεις και προωθεί την ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων. Αμα είναι κοινός ο στρατηγικός στόχος, πώς να είναι διαφορετική η πολιτική;
Ελκυστικούς τρόπους «σερβιρίσματος» της επέκτασης των εγκαταστάσεων του συγκροτήματος Μον Παρνές, αναζητά η εταιρεία, προκειμένου να αποφευχθεί το ...«λιντσάρισμα» από τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ετσι, θα δοθεί συνέντευξη Τύπου, με θέμα «την ανάπλαση του ιστορικού συγκροτήματος Μον Παρνές και την αναδάσωση των δασικών εκτάσεων»!
Πώς «κολλάει» η αναδάσωση με την ανάπλαση - επέκταση; Απλώς ρίχνει στάχτη στα μάτια: Οτι, δήθεν, επιχειρηματική δραστηριότητα και προστασία του περιβάλλοντος μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά, κι ότι οι επιχειρήσεις έχουν κι αυτές τις ...ευαισθησίες τους και τις περιβαλλοντικές τους ανησυχίες.
Η στάχτη, όμως, στην Πάρνηθα είναι πολύ φρέσκια ακόμα και πώς να ξεχάσει κανείς τα 62,5 στρέμματα καμένης γης που παραχωρήθηκαν στο καζίνο για να κάνει τις λεγόμενες αναπλάσεις του Μον Παρνές;