Αν όμως συνεχιστεί η κατάσταση που επικρατεί στον ΟΣΕ, όπως επισημαίνουν οι εργαζόμενοι, και αν δε ληφθούν μέτρα, τότε θα είναι δύσκολο να αποφύγουμε τραγωδίες, ακόμη και σ' αυτό το πιο ασφαλές - υποτίθεται - μέσο μαζικής μεταφοράς.
Τη στιγμή που τα τρένα σε άλλες χώρες τρέχουν σχεδόν με... υπερηχητικές ταχύτητες, στη χώρα μας δεν υπάρχει λειτουργία τηλεδιοίκησης και φωτοσήμανσης, παρά μόνο στα 200 από τα 2.200 χιλιόμετρα του σιδηροδρομικού δικτύου. Υπάρχουν χιλιάδες αφύλακτες ισόπεδες διαβάσεις, αιτία για δεκάδες τροχαία ατυχήματα. Παράλληλα, και με βάση το οργανόγραμμα του ΟΣΕ, τα οργανικά κενά σε εργαζόμενους ξεπερνούν τις 2.000!
Η απαξίωση του σιδηροδρόμου την τελευταία 20ετία, από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, φτάνει στο αποκορύφωμά της, παρά τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που ξοδεύτηκαν δήθεν για τον εκσυγχρονισμό του...
Με το σύνθημα «ρίξε βάρος στο παιδί» το υπουργείο Υγείας ξεκινά μια εκστρατεία πρόληψης για την παιδική παχυσαρκία και χτες έγινε εκδήλωση με κουστωδία υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης. Ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος αναφέρθηκε στην «κοινωνία, που τείνει να ξεχάσει τη βαθύτατα παιδευτική αξία του οικογενειακού τραπεζιού για τη μετάδοση υπεύθυνων στάσεων ζωής από τα πρώτα παιδικά βήματα». Ο υπουργός Μεταφορών Κώστας Χατζηδάκης περιέγραψε τους «στολισμένους» με υλικά της καμπάνιας συρμούς του μετρό και των τρόλεϊ. Ο υφυπουργός Παιδείας Ανδρέας Λυκουρέντζος είπε ότι έβγαλε μια ακόμα υπουργική απόφαση που ζητά την αυστηρή εφαρμογή της... προηγούμενης απόφασης για τα κυλικεία. Κι ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης αναφέρθηκε σε κάποιες παρεμβάσεις που θα αναπληρώσουν τις παλιές αλάνες ούτως ώστε η άθληση να γίνει στοιχείο της καθημερινής δραστηριότητας των νέων.
Παχιά λόγια χωρίς αντίκρισμα. Με γονείς που κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να τα βγάλουν πέρα με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και με παιδιά που παρακολουθούν δύο και τρία φροντιστήρια για να ξεπεράσουν τους σκοπέλους της Παιδείας, πώς να στρωθεί τραπέζι στην οικογένεια; Οσοι συρμοί κι αν στολιστούν με αφίσες και όσες αυλές κι αν ανοίξουν στα σχολεία είναι κενό γράμμα σε συνθήκες εμπορευματοποίησης των πάντων. Θα πάρουν μέτρα ανάπτυξης του σχολικού αθλητισμού; Θα αναλάβουν ευθύνη για τη διατροφή στο σχολείο; Γιατί με περικοπές στα κονδύλια για την εκπαίδευση και υπουργικές αποφάσεις για έλεγχο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας τίποτα δε γίνεται. Επιπλέον, το γεγονός και μόνο ότι η όλη δραστηριότητα περιορίζεται σε μια καμπάνια δε συνιστά πρόληψη.
Ο λόγος για τους δημάρχους που συγκεντρώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα σε αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου για να επικυρώσουν την απόφαση του ΔΣ της ΚΕΔΚΕ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) για κινητοποιήσεις, που ξεκινούν αύριο Πέμπτη, με συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος. Η γενικότερη αίσθηση ήταν ότι «αν μαζευτούμε λίγοι, καλύτερα να μην πάμε».
Αίσθηση που έχει να κάνει όχι μόνο με τη στάση της ΚΕΔΚΕ τα τελευταία χρόνια, η οποία αντί για τη σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική επιλέγει τη συμπόρευση. Είναι ακριβώς αυτή η συμπόρευση σε αντιλαϊκές πολιτικές που οδηγεί σήμερα τους δημάρχους να δηλώνουν αδυναμία να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους και τους δημότες. Είναι ακριβώς αυτή η πολιτική ταύτιση με τη μέχρι τώρα ασκούμενη πολιτική που δεν επέτρεψε και πάλι στην προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της ΚΕΔΚΕ να διαμορφώσει ένα διεκδικητικό πλαίσιο που θα δίνει λύσεις στα προβλήματα και δε θα ψάχνει για ασπιρίνες προσωρινής ανακούφισης των δημοτικών ταμείων.
Αντί η ΚΕΔΚΕ να διεκδικήσει τη σημαντική αύξηση της κρατικής επιχορήγησης και όλα τα χρωστούμενα και παρακρατηθέντα από το «κεντρικό» κράτος, ζητά φορολογική εξουσία για να λύσει το οικονομικό της πρόβλημα, δηλαδή ζητά για μια ακόμη φορά από τους δημότες να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Οπως έκαναν για παράδειγμα οι δήμαρχοι των παραπάνω κομμάτων με τους κρατικούς παιδικούς σταθμούς τους οποίους ανέλαβαν πρόθυμα χωρίς καν να έχουν εξασφαλίσει τους αναγκαίους πόρους, για να επιβάλουν κατόπιν τροφεία, σε πολλές φορές ίδια με αυτά των ιδιωτικών παιδικών σταθμών.
Γιατί αυτό που όντως «είναι» πώς να μπορέσουν να το υποστηρίξουν ακόμη και στους πιο φανατικούς ψηφοφόρους τους;
Ισως έχει και δίκιο η υπουργός. Το νομοσχέδιο περικόπτει απλώς ασφαλιστικά δικαιώματα.
Οι εισπράξεις θα ...γίνουν αργότερα από άλλους, που το περιμένουν πώς και πώς.
Οπως, για παράδειγμα, οι εργοδότες, που «γλιτώνουν» τα βαρίδια της Ασφάλισης και, φυσικά, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, προς τις οποίες σπρώχνεται ο κόσμος.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ο «κοινωνικός αυτοματισμός» δίνει και παίρνει, μια και οι κυβερνώντες προσπαθούν - όχι και τόσο έξυπνα - να σπρώξουν τον έναν εναντίον του άλλου.
Λες και δεν καταλαβαίνει η ελληνική κοινωνία τι ρόλο παίζουν διάφοροι «ευαίσθητοι», που ανησυχούν για την απεργία στη ΔΕΗ σήμερα ή την απεργία κάποιου άλλου κλάδου αύριο.
Μία είναι η πολιτική που καταδυναστεύει τους πάντες, εργαζόμενους, συνταξιούχους, επαγγελματίες και δεν πρόκειται με τέτοια «κολπάκια» να κρυφτεί.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ (ακόμη) δεν κατάλαβε, το Συντονιστικό Οργανο του ΠΑΣΟΚ - που συνεδρίασε χτες - μπήκε στον κόπο να μας ξεκαθαρίσει τη θέση τους για το Ασφαλιστικό.
Η κυβέρνηση, λένε, καταργεί δικαιώματα των εργαζομένων χωρίς εγγυήσεις ότι θα λύσει το πρόβλημα των Ταμείων.
Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ λέει «ναι» στην κατάργηση δικαιωμάτων, αρκεί να την κάνει μια ...δική τους κυβέρνηση που μπορεί να εγγυηθεί οτιδήποτε.
Οσο κι αν προσπαθούν να καλύψουν την αλήθεια πίσω από αντικυβερνητικές κορόνες, δυστυχώς (γι' αυτούς) η πραγματική τους πολιτική δεν κρύβεται με τίποτε.
Μεγαλύτερη βοήθεια από αυτή που της πρόσφεραν για να περάσει τα αντιασφαλιστικά μέτρα δεν περίμενε η κυβέρνηση από τους ιδιοκτήτες των καναλιών. Από την πρώτη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε το νομοσχέδιο, αφού πέρασαν «στα γρήγορα» τις διατάξεις του που σαρώνουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, έστρεψαν τα πυρά τους κατά των απεργών σε ΔΕΗ, ΟΤΑ, Τράπεζα της Ελλάδας, κ.α., αναδεικνύοντας σε πρώτο πλάνο «τα προβλήματα» που προκαλούνται από τις απεργίες, φτάνοντας στο σημείο να τους χρεώσουν και θανάτους λόγω διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος! Εφάρμοσαν στην πράξη τη θεωρία του κοινωνικού αυτοματισμού, φέρνοντας σε αντιπαράθεση με τους απεργούς άλλες «κοινωνικές ομάδες», χρησιμοποιώντας για το σκοπό αυτό γνωστούς «εγκάθετους» της κυβέρνησης στο ΕΒΕΑ και στα εμπορικά επιμελητήρια... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση έχει φροντίσει εδώ και χρόνια να «μπουκώσει» τους καναλάρχες με πλήθος χαριστικές διατάξεις, ενώ στηρίζει και τις ευρύτερες επιχειρηματικές επιδιώξεις τους. Οι μεγαλοεκδότες δεν είναι βέβαια «αχάριστοι», αλλά ταυτόχρονα δεν ξεχνούν τα συνολικότερα συμφέροντα της τάξης τους...
«Να μη στρέψουν οι συνδικαλιστές το λαό εναντίον τους» τιτλοφορείται δελτίο Τύπου του ΛΑΟΣ, όπου γράφουν ότι ναι μεν οι αγώνες των εργαζόμενων είναι σεβαστοί, «αλλά είναι ευθύνη των οργάνων τους - και κυρίως των συνδικαλιστών - ιδίως στο χώρο της κοινής ωφέλειας (ΟΤΕ - ΔΕΗ - ΕΥΔΑΠ - Μεταφορές - Υγεία - Καθαριότητα) να βρίσκουν τη "χρυσή τομή" και να ενεργούν έτσι ώστε να μην καταντά η κινητοποίησή τους κατάχρηση που πλήττει τελικά τα ευρύτερα λαϊκά στρωματά».
Και παρακάτω: «Αρρωστοι και ηλικιωμένοι χωρίς ρεύμα και χωρίς νοσοκομεία, μέσα στα σκουπίδια, δεν πρόκειται να αποτελέσουν "πολιορκητικό κριό" εναντίον της κυβέρνησης, όπως ίσως ελπίζουν οι οπαδοί τού "όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα...", για να πετύχουν τα αιτήματά τους... Μερικές φορές, και μια συμβολική κινητοποίηση είναι αρκετή, για να μην υποφέρει και στρέφεται εναντίον τους τελικά ο ίδιος ο λαός για τον οποίο διακηρύττουν ότι αγωνίζονται».
Δεν τα καταφέρνει μόνη της η ΝΔ και βγήκε το κόμμα Καρατζαφέρη μπας και συμμαζέψει την κατάσταση, προτείνοντας «χάπενινγκ» αντί αγώνα. Δε ζητά ενιαίο αγώνα όλων αλλά άσφαιρη διαμαρτυρία. Αποκαλύπτοντας ότι είναι κυβερνητικότερο της κυβέρνησης. Γι' αυτό και η ταχτική του, δηλαδή ο λαϊκισμός, είναι επικίνδυνη. Καραμπινάτο κόμμα του συστήματος είναι και ξέρει να το υπηρετεί καλά. Ας μην παραπλανώνται όσοι το νομίζουν ως αντιπολίτευση...
Τα διαπιστευτήριά της ενόψει της εφαρμογής των κυβερνητικών διακηρύξεων για «ενίσχυση του καταναλωτικού κινήματος» σπεύδει να δώσει η ΕΚΠΟΙΖΩ προς τους κυβερνώντες, αφού με χτεσινή της ανακοίνωση επιχειρεί να βάλει πλάτες στον πόλεμο ενάντια στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Ετσι, τους καλεί, δήθεν αγανακτισμένα, να «σεβαστούν, επιτέλους, τους καταναλωτές» και καλεί όσους καταστράφηκαν οι συσκευές τους, να κάνουν έγγραφη καταγγελία για τις βλάβες που υπέστησαν έχοντας σύμμαχο την ΕΚΠΟΙΖΩ.
Εδώ κολλάει παραφρασμένη η λαϊκή ρήση: Αν οι εργαζόμενοι έχουν τέτοιους συμμάχους τι τους θέλουν τους εχθρούς! Συγχαρητήρια!
Τέτοιες καταναλωτικές οργανώσεις έχει κατά νου η κυβέρνηση όταν μιλάει για «αναβάθμιση του ρόλου του καταναλωτικού κινήματος». Ετσι για να κάνουν οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας καλά τη δουλειά τους κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα. Να γιατί τέτοιες οργανώσεις όχι μόνο δεν μπορούν να διεκδικήσουν τις πολιτικές που απαιτούνται και για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας και της λεηλασίας των εισοδημάτων των εργαζομένων, αλλά υπονομεύουν και τη διεκδικητική πάλη για τα συμφέροντά τους.
Στον αντίποδα ήταν η τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η οποία ενταγμένη στο δικομματικό παιχνίδι καθόριζε τη στάση της ανάλογα με το ποιος ήταν στην κυβέρνηση. Και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπερασπίζεται τον νόμο Ρέππα, που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ.