Αυτή είναι η αλήθεια και δε θ' αλλάξει, παρά μόνον όταν η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός βάλουν ένα τέλος στην καπιταλιστικές ανισότητες και αδικίες και οικοδομήσουν το σοσιαλισμό, την κοινωνία της δικαιοσύνης και της ισότητας.
Το άρθρο δημοσιευόταν στην «Αυριανή» του Σαββάτου και είχε τίτλο «Συνεχίζει με ορμή και απήχηση». Η υπογραφή του αρθρογράφου σημειωνόταν φαρδιά πλατιά και συνοδευόταν, μάλιστα και από τη σχετική φωτογραφία του. Το άρθρο - σύμφωνα με την εφημερίδα - ήταν του Γιώργου Πανταγιά και ξεκινούσε ως εξής: «Δυο μήνες πριν, ο Γιώργος Πανταγιάς συντάρασσε το πανελλήνιο με την παραίτηση του...». Με τον ίδιο τρόπο συνέχιζε και μέχρι το τέλος. Ο αρθρογράφος μιλούσε για τον εαυτό του, τις δραστηριότητές του, την απήχησή του, κλπ. κλπ., αλλά σε τρίτο πρόσωπο...
Προφανώς, ο Γ. Πανταγιάς συνεχίζει με... ορμή, έστω και με τη... βοήθεια της «Αυριανής».
Στην Ελλάδα της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας και Υγείας, όπως ισχυρίζονται οι κυβερνώντες, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Για κάθε 100 ευρώ εισόδημα των λαϊκών οικογενειών, τα 7 πηγαίνουν για την υγειονομική περίθαλψη και άλλα 18 για την εκπαίδευση των παιδιών. Αυτό αποκάλυψε η έρευνα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής, που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.
Το ένα στα τέσσερα ευρώ των λαϊκών προϋπολογισμών, δηλαδή, ξοδεύονται για όσα το κράτος έχει υποχρέωση να παρέχει και συγκεκριμένα για την Παιδεία και την Υγεία. Και να 'στε σίγουροι, ότι η κατάσταση θα χειροτερεύει συνεχώς, όσο οι πολιτικές των ευρω-μονοδρόμων και των νόμων της αγοράς - είτε της κυβέρνησης, είτε της ΝΔ, είτε των κάθε λογής ευρωοπαδών - θα είναι κυρίαρχες. Οσο θα κυβερνούν τη χώρα τα κόμματα και οι πολιτικές δυνάμεις, που ενστερνίζονται και εφαρμόζουν τις προαναφερόμενες πολιτικές. Αυτή είναι η ουσία κι ας την πάρουμε όλοι υπόψη μας.
Το υφιστάμενο καθεστώς της υπερωριακής απασχόλησης έχουν θέσει στο στόχαστρό τους οι επιχειρηματίες και ζητούν την αλλαγή του, στα πλαίσια των γενικότερων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις που συζητά αυτή την περίοδο η κυβέρνηση. Η τελευταία, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Εργασίας, δεν είναι αντίθετη στην αλλαγή του σημερινού καθεστώτος για τις υπερωρίες - αφού... κοστίζει πολλά στους επχειρηματίες - ενώ στο παιγνίδι έχουν μπει - πάντα με εποικοδομητικό πνεύμα - και οι κολαούζοι της ΓΣΕΕ. Η πλέον... ριζοσπαστική πρόταση όμως προέρχεται από το διοικητή της Τράπεζα της Ελλάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην έκθεση διοικητή, που θα δημοσιοποιηθεί τη Μεγάλη Τρίτη, υπάρχει πρόταση για... ευελιξία στο χρόνο υπερωριακής απασχόλησης. Τι εννοεί ο κ. διοικητής ευελιξία είναι εύκολο να το καταλάβει ο καθένας. Αν, π.χ., κάποιος εργαζόμενος κάνει 50 ώρες υπερωρία σε περίοδο αιχμής για την επιχείρηση, να επιτρέπεται στον επιχειρηματία να τις συμψηφίζει - σε περίοδο κάμψης - με ισοδύναμη αναγκαστική αργία για τον εργαζόμενο. Ποιος κερδίζει από ένα τέτοιο... ευέλικτο μέτρο είναι φανερό στον καθένα.
Συμπέρασμα: ο «ελληνικός» καπιταλισμός αναζητά διέξοδο από τη σημερινή δυσμενή οικονομική συγκυρία, μέσα από την ένταση της κεφαλαιοκρατικής εκμετάλλευσης των εργαζόμενων. Σε αυτό συμφωνούν όλοι. Από την κυβέρνηση, τη ΝΔ και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, μέχρι την Τράπεζα της Ελλάδας και τους επιχειρηματίες.
Στα βασικά ερωτήματα και, κυρίως, γιατί υπάρχει ένα τέτοιο σημείο - παγίδα στην εθνική οδό Αθήνας - Θεσσαλονίκης της «Ελλάδας των Μεγάλων Εργων», όπου οι μακέτες του Λαλιώτη αποτέλεσαν ...όραμα για το μέλλον και ψήφους για το παρόν, ουδείς μπήκε στον κόπο να απαντήσει.
Οπως και σε πολλά ακόμη ανάλογα ερωτήματα. Για παράδειγμα, τι κάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου; Γιατί δεν εφαρμόζονται οι σχετικοί νόμοι και διατάξεις, κλπ., κλπ.;
ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ κάθε δημοκρατικής ευαισθησίας δηλώνει, διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, η κυβέρνηση, ενόψει των αυριανών διαδηλώσεων. Ομως, «απαγορεύονται οι συναθροίσεις» στη ...«ζώνη» που έχουν ορίσει στο κέντρο της Αθήνας κι αυτό μόνο δημοκρατικό δεν ακούγεται.
Είναι προφανές ότι, τελικά, η κοινή γνώμη δε θα αποδειχθεί τόσο «ώριμη», όσο ζήτησε ο Τηλέμαχος Χυτήρης, ώστε να φερθεί, λες και ...δεν τρέχει τίποτε, όσο θα παίρνουν μέρος στις φιέστες ο Μπλερ, ο Αθνάρ και όλα τα υπόλοιπα «μπουμπούκια», που υποχρεωνόμαστε να ανεχθούμε.
ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΕ και πάλι η προγραμματισμένη για σήμερα σύσκεψη των Ιρακινών παραγόντων, που θα αναλάβουν το ρόλο των κουίσλιγκς. Ηταν η τρίτη φορά, που επιχείρησαν ο Τ. Φρανκς και ο Τζ. Γκάρνεϊ να οργανώσουν τη σύσκεψη, αλλά τζίφος. Προφανώς, έχουν σοβαρές δυσκολίες ανεύρεσης υποψηφίων...
Αυτή είναι η «πρωτοβουλία» του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού, διά στόματος Ε. Βενιζέλου, για το πλιάτσικο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Βαγδάτης από τις αμερικανικές δυνάμεις κατοχής! Πρόκειται για το απόσπασμα μιας δήλωσης που είναι λιγότερο καταγγελτική ακόμη και από το τηλεγράφημα του γενικού διευθυντή της «ΟΥΝΕΣΚΟ» που, έστω και εμμέσως, εγκαλούσε τους Αμερικανοβρετανούς εισβολείς για τις καταστροφές. Ούτε καν στα λόγια δε σώζει πλέον τα όποια «προοδευτικά» προσχήματά της αυτή η κυβέρνηση. Ο υπουργός μάλιστα φτάνει στο σημείο να λέει ότι «δεν μπορεί να απευθυνθεί στις ΗΠΑ»... γιατί δεν έχουν υπουργείο Πολιτισμού! Δηλαδή «θέλουμε να σας καταγγείλουμε... αλλά δεν έχουμε τη διεύθυνσή σας»! «Ξαφνικά», από εκεί που - σύμφωνα με τον υπουργό - η ουσία του πολιτισμού είναι η πολιτική, τώρα που καταστρέφεται η σημαντικότερη ίσως πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας, το θέμα «κολλάει» στα «γραφειοκρατικά». Ελεος πια!
Η τραγική κατάσταση του Ιράκ είναι σε όλους γνωστή. Το ίδιο και οι δραματικές στιγμές που ζει ο ιρακινός λαός, καθώς προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε συνθήκες ωμής στρατιωτικής κατοχής, χάους και καταστροφών, χωρίς νερό, τρόφιμα και ηλεκτρικό ρεύμα. Τις μέρες αυτές, λοιπόν, θεώρησαν μερικοί ως την πλέον κατάλληλη χρονική στιγμή, για να προβάλλουν τις δικτατορικές «επιδόσεις» του Σ. Χουσεΐν. Ορισμένοι, μάλιστα, το κάνουν συστηματικά.
Δεν αμφισβητούμε τα όσα στοιχεία γράφουν ή λένε. Η μνήμη τους όμως είναι επιλεκτική. Οι περισσότεροι - αν όχι όλοι - που... ανακάλυψαν τώρα τις άγριες, δικτατορικές μεθόδους του Χουσεΐν και του καθεστώτος του, δεν έλεγαν τίποτε, στις δεκαετίες του '70 και '80, όταν το τελευταίο βασάνιζε και εκτελούσε τους Ιρακινούς κομμουνιστές. Δεν έλεγαν και, συνήθως, «ξεχνούν» να σημειώσουν, ακόμη και τώρα, ότι την ίδια περίοδο ο Σ. Χουσεΐν ήταν «προστατευόμενος» των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας. «Ξεχνούν» να σημειώσουν ότι οι ίδιες δυνάμεις, όπως και η Γαλλία και η Γερμανία, φρόντισαν για τον εξοπλισμό του Σ. Χουσεΐν, ακόμη και με χημικά και βιολογικά όπλα μαζικής καταστροφής. Δε «θυμούνται», για παράδειγμα, ότι ο πατέρας Μπους - ως αντιπρόεδρος του Ρ. Ρίγκαν και μετά ως Πρόεδρος των ΗΠΑ - έπαιξε καθοριστικό ρόλο γι' αυτό, όπως και ο νυν Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Ντ. Ράμσφελντ, τότε μεγαλομέτοχος μεγάλης πολυεθνικής επιχείρησης.
«Ωστε λοιπόν στη Στοά του Αττάλου θα γίνει η λαμπρή τελετή διεύρυνσης (του διχασμού) της Ευρωπαϊκής Ενωσης! Πα μαλ, ότι έχει και η Στοά του Αττάλου το συμβολισμό της! Ηταν οι Ατταλίδες γένος λησταρχέων Μακεδόνων ευγενών, επιφανές. Τον παππού Ατταλο, στρατηγό του Φιλίππου, ξέκαμε ο Αλέξανδρος "προληπτικώς", τον υιό του, Ατταλο επίσης, στρατηγό του Αλεξάνδρου ξέκαμε ο Αντίγονος (317 π.Χ.). Το εγγόνι τους, ο Ατταλος ο Α΄, ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Περγάμου, συνέτριψε τους Γαλάτες εν Μικρά Ασία, μόνιμος σύμμαχος των Ρωμαίων, έφθειρε όσο μπόρεσε τον Φίλιππο της "μάνας του" Μακεδονίας και ευτυχώς πέθανε έγκαιρως από αποπληξία. Φίλος των γραμμάτων, να λέγεται, αλλά πιο φίλος των Ρωμαίων. Οσο γίνεται! Την λαμπράν αυτήν παράδοσιν του Αττάλου του Α΄, ακολούθησαν οι επόμενοι Ατταλίδες, ώσπου ο τελευταίος εξ αυτών ο Ατταλος ο Γ΄ ο Φιλομήτωρ (τρομάρα του), "ασθενής τω πνεύμα, την κηπουρίαν μόνον ασχολούμενος" άφησε το κράτος του ο ερίφης... κληρονομιά(!) στους Ρωμαίους! Ναι! έχει συμβεί κι αυτό στην ιστορία, να αφήνει κανείς την πατρίδα του... κληρονομιά στον Ράμσφελντ!
Ξέρετε, τα περισσότερα απ' αυτά που στην εποχή μας εμφανίζονται ως καινοφανή, "εκσυγχρονισμός", "μεταμοντερνισμός" και άλλα, έχουν ξανασυμβεί ως λογικές και μηχανισμοί των γεγονότων στην ιστορία και γι' αυτό επαναλαμβάνονται ως φάρσες.
Το όνομα του φαρσέρ αλλάζει. Αλλά η τραγωδία μένει η ίδια...». Του Στάθη, από το «Ναυτίλο» της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας».
Δεν υπάρχει πτυχή και σκοπιά της νέας αυτής τραγωδίας που να μην καταδεικνύει με τον πιο καταλυτικό τρόπο τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες.
Το έαρ
εβασίλεψε
μες στα γλυκά τους
μάτια,
το κάλλος τους πια
στόλισμα
στου άδη
τα παλάτια,
είκοσι χάθηκαν
ανθοί, βασιλικοί
και κρίνοι
και λέξεις
δεν υπάρχουνε
να εκφράσουν
την οδύνη!
* * *
Είκοσι αγγέλους
θέρισε
ένα «τρελό»
καμιόνι,
μα στην ουσία
ευθύνεται
το κράτος
που σκοτώνει,
αυτό
επήρε τα παιδιά
και όχι
η νταλίκα
τα θέρισε
η αδιάφορη
για τη ζωή μας
κλίκα!