Ο λαός πρέπει να υποψιαστεί από όσους, από τη μία, «καταγγέλλουν» τους πολιτικούς και από την άλλη καλούν οι ίδιοι σε στήριξη μίας πολιτικής που συντρίβει τις λαϊκές ανάγκες. Και λέμε συντρίβει γιατί η στήριξη της επιχειρηματικότητας (ανεξάρτητα από το αν μπροστά της μπαίνουν κάποιοι προσδιορισμοί όπως «υγιής», «εθνική», «πατριωτική» κλπ.) μ' αυτό ισοδυναμεί: με σφαγή των λαϊκών κατακτήσεων και αναγκών στο βωμό της «ανταγωνιστικότητας». Με τέτοιους όρους, με όρους αποκάλυψης των ταξικών συμφερόντων που κάθε πολιτική δύναμη στηρίζει, πρέπει να ξεμπροστιαστεί και ο ρόλος που έχει η «Χρυσή Αυγή». Γιατί η υπεράσπιση των μονοπωλίων, είτε γίνεται «φασιστικά» είτε γίνεται «δημοκρατικά» για τη ζωή του λαού ισοδυναμεί πάντα με βάσανα.
Και πάνω που αναρωτιόμασταν πού χάθηκαν, να σου οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» να δηλώνουν ότι προσβάλλεται η ...αισθητική τους απ' τις αφίσες. «Η προεκλογική εκστρατεία θυμίζει έντονα εικόνες "από τα παλιά" που τόσο έχουμε ανάγκη να αφήσουμε πίσω μας (...) Δυστυχώς για άλλη μια φορά οι πόλεις μας πνίγονται σε παράνομες υπαίθριες διαφημίσεις και αφισοκολλήσεις και σπατάλη χαρτιού χωρίς λόγο. Μας λυπεί που σε αυτό πρωτοστατούν κόμματα της Αριστεράς που θέλουν ταυτόχρονα να εμφανίζουν φιλο-περιβαλλοντικό προφίλ. Καλούμε όλα τα κόμματα να αποκαταστήσουν άμεσα και με δικά τους κόστη τους δημόσιους χώρους από τις αφίσες και τα πανό που έχουν τοποθετήσει», αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους. Οπου μάλιστα προσθέτουν ότι οι ίδιοι δεν έπραξαν έτσι και επιπλέον «σε ό,τι αφορά τις μετακινήσεις μας, θα χρηματοδοτήσουμε συμβολικά κοινωνικές - περιβαλλοντικές δράσεις στις περιοχές όπου κάναμε περιοδείες με το μισθωμένο βαν ενώ θα αντισταθμίσουμε τις εκπομπές από τις αεροπορικές πτήσεις μας πληρώνοντας για την απόσυρση αντίστοιχων δικαιωμάτων ρύπανσης»!
Πρόκειται για ατόφια υποκρισία ενός κόμματος που στηρίζει με νύχια και με δόντια ένα σύστημα που εγκληματεί σε βάρος του περιβάλλοντος και εκτονώνει την περιβαλλοντική του ευαισθησία στην καταγγελία της αφίσας.
Το «πάγωμα» των διαδικασιών για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ ζητά η ΓΣΕΕ, με χτεσινή ανακοίνωσή της, και ταυτόχρονα θέλει να «ξεκινήσει εποικοδομητικός διάλογος από μηδενική βάση, προκειμένου να επαναξιολογηθούν οι προοπτικές της επιχείρησης». Με αυτόν τον τρόπο και η ΓΣΕΕ, ουσιαστικά, αφήνει ορθάνοιχτη την πιθανότητα ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ, αφού επιλέγει να ζητά διάλογο από «μηδενική βάση»...
Μάλιστα, συμπληρώνει τα αιτήματά της με την επισήμανση «το ιδιοκτησιακό καθεστώς να παραμείνει υπό τον έλεγχο του Δημοσίου», αλλά και «να εκσυγχρονιστεί και να ισχυροποιηθεί η εταιρεία». «Ελεγχος του Δημοσίου», όμως, μπορεί κάλλιστα να σημαίνει ότι απλά το Δημόσιο θα διατηρεί το λεγόμενο «μάνατζμεντ», ενώ την ίδια στιγμή ένα μεγάλο μέρος της ΛΑΡΚΟ μπορεί να δίνεται τμηματικά σε ιδιώτες. Δηλαδή, το Δημόσιο μπορεί απλά να έχει το ρόλο ενός... τροχονόμου στο φαγοπότι που θα στήσουν οι πολυεθνικές, για να πλουτίσουν από το ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου του ελληνικού λαού. Λίγες φορές πίσω από τις προτάσεις για «εκσυγχρονισμό» και «ισχυροποίηση» δημόσιων εταιρειών πλασαρίστηκε το ξεπούλημά τους; Κατά τ' άλλα, όμως, η ΓΣΕΕ ζητά να «διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας». Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ δεν πρέπει να ξεγελαστούν από όσους χρησιμοποιούν «φιλεργατικά» λόγια, μόνο και μόνο για να περάσουν απ' το «παράθυρο» όλα τα αντεργατικά σχέδια για το ξεπούλημα μιας στρατηγικής επιχείρησης. Να τους τιμωρήσουν και στη ζωή και στην κάλπη, ενισχύοντας το ΚΚΕ, που αγωνίζεται για ΛΑΡΚΟ 100% κρατική, με καθετοποίηση της παραγωγής, που θα έχει ως γνώμονα ανάπτυξης το συμφέρον του λαού και των εργαζομένων και όχι τα μονοπωλιακά κέρδη.
Για αυτή τη λαϊκή διακυβέρνηση παλεύει το ΚΚΕ, για αυτό σήμερα πρωτοστατεί στην πάλη για όλα τα λαϊκά προβλήματα, διεκδικεί και άμεσες λύσεις καλώντας το λαό να γίνει πρωταγωνιστής. Σε αυτή τη λαϊκή εξουσία θα είναι μπροστάρης το ΚΚΕ, και στις ευθύνες και στις θυσίες. Σε τι θα ωφεληθούν οι λαϊκοί άνθρωποι από αυτή τη λαϊκή εξουσία; Θα απελευθερωθούν οι αναξιοποίητες σήμερα παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας που σημαίνει δουλειά για όλους και πλούτος που επιστρέφει στην κοινωνία. Θα μπορεί να παραχθούν βιομηχανικά προϊόντα, και στην πλούσια γη της χώρας μας, τεράστια γκάμα αγροτικών προϊόντων, που μέσα από την οργάνωση των αγροτών σε καθετοποιημένους παραγωγικούς συνεταιρισμούς θα εξασφαλίζεται υγιεινή και φτηνή διατροφή. Να πώς θα μειωθούν οι εισαγωγές, που έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα λόγω της φιλομονοπωλιακής απελευθερωμένης αγοράς της ΕΕ.
Γιατί αν είχε έρθει πιστεύουν προφανώς ότι θα τον υποδεχόταν ο ελληνικός λαός σαν ευεργέτη, φίλο, ελευθερωτή ή κάτι σχετικό; 'Η μήπως θεωρούν ότι μας εμπνέουν οι ηγετικές του ικανότητες και τα ...οράματά του για «μείωση του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας»;
Οπως και να 'χει, πάντως, δεν είχε κανένα λόγο ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να εγκαταλείψει το γραφείο του στις Βρυξέλλες, όταν εδώ στην Ελλάδα έχει έτσι κι αλλιώς εκπροσώπους!
Μιλάμε φυσικά για τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις που δε φεύγουν ούτε ...πόντο από τις λογικές του «ευρωμονόδρομου». Και όπως όλα δείχνουν έτσι θα συνεχίσουν να κάνουν, όποια εκδοχή τους κι αν μας προκύψει.
ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΟ «μέλλον των παιδιών μας» ο Αντώνης Σαμαράς. Οπου σταθεί κι όπου βρεθεί τα ίδια λέει για να μας αποδείξει ότι πρέπει να ακολουθήσουμε πολιτικές σκληρής ευρω-λιτότητας.
Το ότι τα παιδιά εκτός από μέλλον έχουν ...και παρόν έχει μπει στον κόπο να του το εξηγήσει κανείς; Και το παρόν προηγείται του μέλλοντος από όσο γνωρίζουμε.
Εχουν κάτι κακές συνήθειες, τα παιδιά πάντα, όπως το να τρώνε, να ντύνονται, να πηγαίνουν σχολείο, να σπουδάζουν, να αθλούνται κι όταν μεγαλώσουν λίγο παραπάνω να θέλουν να βρουν και καμιά δουλειά.
Εκτός κι αν η ...αλλαγή αυτών των συνηθειών περιλαμβάνεται στις «διαρθρωτικές αλλαγές» που όπως μας λέει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να προωθηθούν άμεσα στη χώρα...
Το ξεπατίκωμα μεθόδων και πρακτικών του παλιού γνωστού ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται απ' τον ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, μετά το «επιχείρημα» της «καμένης γης» που καλλιεργεί το έδαφος για αθέτηση κι αυτών των ισχνών προεκλογικών υποσχέσεών τους, ο Δ. Παπαδημούλης μιλώντας στον ρ/σ «ΦΛΑΣ» ανέσυρε τα ...«ρετιρέ», δηλώνοντας: «Εχει φτιαχτεί για δεκαετίες, και όχι μόνο στα χρόνια του μνημονίου, ένα σύστημα στην Ελλάδα όπου τα "ρετιρέ", τα κοινωνικά, τα οικονομικά, τα πολιτικά, επιτρέπουν και ενθαρρύνουν τη μικρο-παράβαση και τη μικρο-διαφθορά»...
Σκοπίμως ασαφής τοποθέτηση, που επιτρέπει στον καθένα να χωρέσει στα «ρετιρέ» τον οποιονδήποτε, ακόμα και εργαζόμενους που λαμβάνουν έναν σχετικά καλύτερο μισθό και δεν έχουν βουλιάξει στην εξαθλίωση. Το γεγονός, άλλωστε, ότι απέναντι στο πραγματικό «ρετιρέ», στο μεγάλο κεφάλαιο, βιομηχανικό, εφοπλιστικό κ.λπ., ο ΣΥΡΙΖΑ φέρεται «με το σεις και με το σας», διαμηνύοντάς του ότι η πολιτική του θα υπηρετήσει τα συμφέροντά του, μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι άλλους έχει κατά νου ο βουλευτής του όταν αναφέρεται στα «ρετιρέ».
Ο λαός οφείλει να είναι παραπάνω από προσεκτικός γιατί στις πλάτες του παίζονται πολλά παιχνίδια και ακόμα περισσότερες είναι οι ανομολόγητες στοχεύσεις των επίδοξων κυβερνώντων. Για να μη βρεθεί μπροστά σε οδυνηρές εκπλήξεις οφείλει τώρα να βγάλει συμπεράσματα και απ' τη διγλωσσία και απ' την ασάφεια του ΣΥΡΙΖΑ.
«Και ρωτώ: Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) είναι το αίμα για τον αγρότη. Εχουν γίνει συμφωνίες για το ότι το θέλουμε αυτό; Για να το θέλεις πρέπει να είσαι στην Ευρώπη... Ξέρουν πόσα δισεκατομμύρια σημαίνει για τον αγρότη ή θα αφήσουν την άλλη μέρα να γίνει αφανισμός του αγρότη, έτσι και βγούμε από το ευρώ; Ο πλήρης αφανισμός. Από το 2013 και μετά τελειώσαμε». Χρειάζεται περίσσιο θράσος να εμφανίζει κάποιος την ΚΑΠ ως «αίμα» και σωτηρία για τον αγρότη, όπως έκανε ο πρόεδρος της ΝΔ κατά τη διάρκεια της διακαναλικής συνέντευξης, διαστρεβλώνοντας βάναυσα την πραγματικότητα που καταδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Οτι δηλαδή η ΚΑΠ, που στήριξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ προς όφελος των σύγχρονων μεγαλοτσιφλικάδων, είναι ο «εξολοθρευτής» της φτωχής αγροτιάς και βασικός υπαίτιος για τη βίαιη προλεταριοποίηση και τον αφανισμό της. Εμπαίζει βάναυσα, λοιπόν, ο Αντ. Σαμαράς τη φτωχή αγροτιά όταν δηλώνει ανερυθρίαστα ότι «θέλω ο ελληνικός λαός να πίνει κρασί από το πατητήρι του και να τρώει ψωμί από τη σοδειά του». Αν υπάρχει κάποιο συμπέρασμα που πρέπει ήδη να έχουν βγάλει οι φτωχοί αγρότες είναι πως η προστασία της αγροτικής παραγωγής και του μικροπαραγωγού αγρότη είναι ασυμβίβαστη με τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ. Δεν μπορεί επίσης να περάσει απαρατήρητο ότι η ΝΔ στις 18 προτάσεις του κυβερνητικού προγράμματος δεν αναφέρει κανένα συγκεκριμένο μέτρο για την προστασία του μικροπαραγωγού αγρότη, όπως, για παράδειγμα, ότι πρέπει να σταματήσουν οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, είτε γεωργικών, είτε κτηνοτροφικών, που παράγονται στην Ελλάδα. Τα ίδια σε γενικές γραμμές ισχύουν για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ και τη λαϊκή αντεπίθεση με στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία μπορούν να ελπίζουν οι φτωχοί αγρότες.