Φτηνά κόλπα μιας κυβέρνησης που έχει κάνει επιστήμη την απατεωνιά. Μιας κυβέρνησης που, αφού με κάθε απόφασή της υπέρ του κεφαλαίου γονατίζει την εργατική τάξη, έρχεται μετά να ζητήσει από τα θύματά της να της πουν κι ευχαριστώ. Ας ξανασκεφθούν, επομένως, όσοι εκ των θυμάτων, της δίνουν αυτή τη δυνατότητα...
Οταν ο Κ. Σημίτης εξάγγειλε το διαβόητο «κοινωνικό πακέτο» και μέσα σ' αυτό και την επιδότηση των οικογενειών που σπουδάζουν παιδιά σε άλλη πόλη απ' αυτή της μόνιμης κατοικίας τους, τα κυβερνητικά επιτελεία υπολόγιζαν τους δικαιούχους της τελευταίας «παροχής» σε 50.000. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει τις οικογένειες που σπουδάζουν παιδιά σε άλλη πόλη. Οι δικαιούχοι θα είναι, τελικά, πολύ λιγότεροι. Και τούτο, γιατί η κυβέρνηση βάζει μια σειρά προϋποθέσεις, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το πιστοποιητικό ακαδημαϊκών επιδόσεων του φοιτητή. Με άλλα λόγια, να έχει περάσει ο τελευταίος με επιτυχία τα δύο τρίτα των μαθημάτων του προηγούμενου έτους. Από την εικόνα που έχουμε, λοιπόν, η προαναφερόμενη προϋπόθεση δεν αφήνει και πολλά περιθώρια, ιδιαίτερα σε παιδιά λαϊκών οικογενειών, που σπουδάζουν και δουλεύον ταυτόχρονα. Εκτός και η κυβέρνηση νομίζει ότι δίνοντας το επίδομα των 1.000 ευρώ το χρόνο, αντιμετώπισε ουσιαστικά το πρόβλημα του οικονομικού κόστους των σπουδών εκτός τόπου κατοικίας. Για να μην αναφερθούμε και σε μια σειρά ακόμη παράγοντες που έχουν σοβαρή επίδραση στις επιδόσεις των φοιτητών, αλλά έχουν την αφετηρία τους πρωτίστως και κυρίως, στην πολιτική της κυβέρνησης. Οπως, για παράδειγμα, η συνεχής υποβάθμιση των πανεπιστημίων, οι κινητοποιήσεις των πανεπιστημιακών και το χάσιμο εξεταστικών περιόδων, κλπ., κλπ.
«Δε βλέπω πώς η κυβέρνηση θα μπορούσε να εκδώσει υπεύθυνα άδειες για μεταλλαγμένες καλλιέργειες. Ολα τα στοιχεία των ερευνών της αποδείχτηκαν αρνητικά». Η δήλωση ανήκει στον Μάικλ Μίτσερ, υπουργό Περιβάλλοντος στην πρώτη κυβέρνηση Μπλερ και δημοσιεύτηκε πρόσφατα στη βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ». Κι έχει ιδιαίτερη σημασία η τοποθέτηση του Μ. Μίτσερ, αφού επί υπουργίας του, το 1999, ξεκίνησε η πλέον εκτεταμένη δοκιμαστική καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένων φυτών. Η καλλιέργεια αυτή έγινε σε 210 βρετανικά χωράφια, που είχαν φυτευτεί στη μισή τους έκταση με γενετικώς τροποποιημένους σπόρους και την άλλη μισή με συμβατικές καλλιέργειες και κράτησε όλη αυτή τη χρονική περίοδο. Σήμερα δίνονται στη δημοσιότητα τα συμπεράσματα του μεγάλου αυτού πειράματος. Κι όπως λένε οι σχετικές πληροφορίες, τα αποτελέσματα θα εκπλήξουν ακόμη κι εκείνους, που αντιμετώπιζαν έτσι ή αλλιώς με δυσπιστία και εχθρότητα τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες. Ακόμη και το βασικό επιχείρημα των πολυεθνικών εταιριών παραγωγής γενετικά τροποποιημένων σπόρων αποδείχτηκε έωλο. Στη διάρκεια της πολύχρονης δοκιμασίας, όχι μόνο δε μειώθηκε η ανάγκη για παρασιτοκτόνα, αλλά και τα ειδικά παρασιτοκτόνα, που απαιτήθηκαν για τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, αποδείχτηκαν περισσότερο επιβλαβή απ' αυτά, που απαιτούνται για τις συμβατικές.
Στο μεταξύ, από τις πιο διαδεδομένες φράσεις στην Ελλάδα των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, είναι οι κάτωθι: «Εχεις κανένα "μέσο";»! «Εχεις κανένα "δόντι";»! «Εχεις καμία "άκρη";»! Μάλλον οι πολίτες δεν έχουν καταλάβει το νέο άνεμο που πνέει στη χώρα γι' αυτό επιμένουν σε τέτοιες... αντιεκσυγχρονιστικές εκφράσεις.
Ωραία λόγια. Μόνο που όποτε τα «παιδιά» (ανεξαρτήτως ηλικίας) ξεσηκώνονται και διεκδικούν το δίκιο τους, η κυβέρνηση του κ.Σημίτη ισχυρίζεται ότι είναι «πολιτικά υποκινούμενα»! Οτι δηλαδή είναι παιδιά των «άλλων»...
Πρόκειται για μια κατάσταση που αποτελεί την άλλη όψη του «νομίσματος» της αντιλαϊκής πολιτικής. Η μια όψη γράφει «καταστολή». Η άλλη όψη γράφει «χειραγώγηση» και «εξαπάτηση» συνειδήσεων.
Αυτός είναι ο «εκσυγχρονισμός» που υπηρετεί η κυβέρνηση. Και ο κ.Σημίτης το γνωρίζει καλά.
Βλέπετε, σ' αυτήν τη χώρα δεν έχουν - για παράδειγμα - τα ίδια δικαιώματα με τους συνεργάτες του Κώστα Σημίτη οι συμβασιούχοι του δημόσιου τομέα, ακόμα κι όταν έχουν δικαιωθεί από δικαστήρια και διεθνείς οργανισμούς. Εστω κι αν καλύπτουν πραγματικές ανάγκες και όχι ...πρωθυπουργικές.
Ούτε, βέβαια, έχουν τα ίδια δικαιώματα οι αναπληρωτές καθηγητές και δάσκαλοι. Κι ας κάνουν αυτήν τη δουλιά πέντε κι έξι ή και περισσότερα χρόνια, πότε στη μια και πότε στην άλλη άκρη της χώρας.
Προφανώς, στου Μαξίμου μπορεί να μας παραμυθιάζουν με την επικείμενη νικηφόρα πορεία του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, όμως ...καλύπτουν και τα νώτα τους. Να εξασφαλίσουν, βρε αδερφέ, έναν μισθουλάκο στους συνεργάτες. Να μπορούν κι αυτοί με την ησυχία τους να ασχοληθούν με όσα κέρδισαν κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας.
Εκτός πια, κι αν αυτό εννοούσε ο πρωθυπουργός, όταν πριν από δυο μήνες μάς μιλούσε για ενίσχυση της διαφάνειας. Το να διορίζει τους δικούς του και να μας το ...πετάει κατάμουτρα, ώστε να το μαθαίνουμε.
ΝΑ ΠΕΡΙΚΟΠΤΟΝΤΑΙ μέρες άδειας των εργαζομένων, σε περίπτωση συμμετοχής τους σε παράνομη απεργία, ζητά ξανά το υπουργείο Εργασίας, δείχνοντας τις προθέσεις του. Αραγε, γνωρίζουν καμιά απεργία, που ...δεν είναι παράνομη; Γιατί όσες προσφυγές έχουν γίνει, είχαν μόνο μια κατάληξη: Να δικαιώνονται οι εργοδότες, είτε ήταν το κράτος, είτε κάποιοι ιδιώτες.
Ενα παιδί κάτω των 10 ετών πεθαίνει κάθε επτά δευτερόλεπτα στον κόσμο από την πείνα, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ. Κάθε μέρα 100.000 άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα ή τις συνέπειές της και κάθε τέσσερα λεπτά κάποιος χάνει τη ζωή του από έλλειψη βιταμίνης Α, συνέχισε ο Ζιγκλέρ, καταγγέλλοντας ότι ο αριθμός αυτών που υποσιτίζονται αυξήθηκε το 2002 σε 840 εκατομμύρια από τα 815 που ήταν το 2001.
Ο Ζαν Ζιγκλέρ κατηγόρησε τέλος τις πολυεθνικές εταιρίες, λέγοντας ότι «το ιδιωτικό κεφάλαιο παίζει ένα ρόλο απολύτως ουσιαστικό στη μη πραγμάτωση του δικαιώματος στη σίτιση στον κόσμο». «Ενα παιδί που πεθαίνει από την πείνα δολοφονείται από την παγκόσμια τάξη», κατέληξε.
Τα σχόλια περιττεύουν.
Η κυβέρνηση - διά στόματος κ. Τ. Χυτήρη - έκφρασε τη χαρά της, «που ο κ. Καραμανλής εμπράκτως έρχεται στις θέσεις της», χαρακτηρίζοντας τη στάση του προέδρου της ΝΔ, ως «πολιτική τούμπα», ενώ «μέχρι πρότινος κατηγορούσε την κυβέρνηση για ενδοτισμό στις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Και η ΝΔ από την πλευρά της - διά στόματος κ. Ρουσόπουλου - απάντησε: «Οι συνεπείς και διαυγείς θέσεις της ΝΔ και του Κ. Καραμανλή για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι γνωστές, εδώ και χρόνια, στην κυβέρνηση Σημίτη και είναι θετικό ότι, έστω και τώρα, τις "ανακαλύπτει" και τις επικροτεί». Ολ' αυτά για τα όσα είπε ο Κ. Καραμανλής, σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τις προάλλες στην Αγκυρα, όπου μίλησε στο πρώτο συνέδριο του κόμματος του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν.
Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι δε χρειάζονταν τα παραπάνω, για να μας πείσουν, ότι έχουν την ίδια ακριβώς πολιτική και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και, ιδιαίτερα, των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και, βέβαια, δε χρειάζονταν όλ' αυτά, για να μας αποδείξουν, ότι είναι και οι δύο, εξίσου αξιόπιστοι «εταίροι» του ΝΑΤΟ και συνεπέστατοι τοποτηρητές των σχετικών κατευθύνσεων και οδηγιών του.
Συνεχής και πολύχρονη είναι η υποβάθμιση του νομού Ευρυτανίας, ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος όμως, στη διάρκεια της εκεί πρόσφατης διήμερης περιοδείας του, ανακάλυψε πως ο νομός είναι «πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης για όλη την Ελλάδα». Και για να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την άποψή του, σημείωσε, ότι η τουριστική αγορά, που «θα» λειτουργήσει στην περιοχή, μπορεί να υποστηριχτεί από τα εκεί παραγόμενα προϊόντα! Εκανε μάλιστα ειδική αναφορά στους αγρότες - παραγωγούς βιολογικών προϊόντων, τους οποίους κάλεσε να γίνουν... μικρομεσαίοι επιχειρηματίες!
Κι αφού, στα λόγια «μετέτρεψε» σε επιχειρηματίες όσους έχουν απομείνει στο Καρπενήσι και παλεύουν να τα βγάλουν πέρα, ανακοίνωσε τη λειτουργία σχολής τουριστικών επαγγελμάτων και υποσχέθηκε ότι η Εταιρία Τουριστικών Ακινήτων (ΕΤΑ ΑΕ) θα αυξήσει τη συμμετοχή της στο τοπικό χιονοδρομικό κέντρο, που αντιμετωπίζει προβλήματα και θα αναζητήσει «στρατηγικό επενδυτή». Εγινε δηλαδή και το ξεπούλημα «προσφορά», ενώ τη λειτουργία τη σχολής την ανήγαγε σε μέγα... θαύμα ανάπτυξης. Κάπου εδώ τέλειωσαν και οι προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, για το νομό Ευρυτανίας...
Αντε να δούμε τι άλλο θα θυμηθεί ο υπουργός Παιδείας, Π. Ευθυμίου. Προχτές, θυμήθηκε το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (ΕΣΥΠ), το οποίο έχει θεσμοθετηθεί από το 1995 και υποτίθεται πως είναι γνωμοδοτικό όργανο της πολιτείας για ζητήματα εκπαιδευτικού σχεδιασμού. Ε, αφού το... θυμήθηκε, διόρισε στη θέση του προέδρου τον κ. Χρήστο Νικολάου, νυν πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Οπως καταλαβαίνετε, όταν η κυβέρνηση τα βρίσκει δύσκολα, θυμάται τον «κοινωνικό διάλογο» και συγκροτεί ανάλογες επιτροπές και διαβούλια...