Παπαγεωργίου Βασίλης

Σήμερα 923 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα σίτισης, δηλαδή 75 εκατομμύρια περισσότεροι από το 2007. Ο οξύς υποσιτισμός, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ευθύνεται κάθε χρόνο για το θάνατο 5.000.000 παιδιών κάτω των 5 ετών. Στις αναπτυσσόμενες χώρες 146 εκατομμύρια παιδιά είναι ελλιποβαρή, ενώ 60 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών παρουσιάζουν απίσχναση. Την ίδια στιγμή τις αναπτυγμένες χώρες μαστίζουν τα διατροφικά σκάνδαλα («τρελές αγελάδες», κοτόπουλα με διοξίνες κ.ά.).

Τροφές, βέβαια, υπάρχουν ικανές να θρέψουν όλους τους κατοίκους της Γης. Τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) εξηγούν, όμως, σε μεγάλο ποσοστό την αιτία πείνας. Σύμφωνα με αυτά, ο δείκτης τιμών στα βασικά είδη διατροφής παρουσίασε μια αύξηση που εκτοξεύτηκε πάνω από 50% κατά τους πρώτους 7 μήνες του 2008, ενώ η αντίστοιχη αύξηση το 2006 ήταν 12% και το 2007 ήταν 24%!

Κοινός παρονομαστής, λοιπόν, και για τα δεινά αυτά ο καπιταλισμός - στον οποίο ο καθένας είναι ελεύθερος να ...πεθάνει από την πείνα - και η ακόρεστη «πείνα» του κεφαλαίου για τρελά κέρδη...

«Προφανώς και κάποιος έπρεπε να προσπαθήσει να απαντήσει στο άμεσο της κρίσης, προφανώς και έπρεπε να υπάρξει ένα σχέδιο σταθεροποίησης των χρηματαγορών. Ομως (...) θα περίμενε κανείς να δει ένα σχέδιο που θα έλεγε ότι το κράτος δίνει την εγγύησή του, αλλά έχει σαν στόχο κάτι να κερδίσει. Τι; Το δημόσιο έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος». Αυτά λέει ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας («Αθήνα 9,84») και δε θα σταθούμε στις αυταπάτες που σκορπίζει περί της δυνατότητας να περάσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο Δημόσιο, λες και άμα περάσει στο Δημόσιο θα λειτουργεί υπέρ του λαού, ούτε στο ζήτημα ποιο Δημόσιο και υπέρ ποιου αυτό λειτουργεί. Θα σταθούμε στο πόσο φτηνά ξεπουλάει τον ιδρώτα των λαών, με τον οποίο θα πληρωθούν τα σχέδια «σταθεροποίησης των χρηματαγορών», η «ανανεωτική αριστερά». Να πληρώσουν, λοιπόν, οι λαοί, αρκεί το Δημόσιο να πάρει τον έλεγχο όχι συνολικά του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά, όπως ο ίδιος είχε πει την περασμένη Κυριακή σε συνέντευξη Τύπου, μίας - δύο τραπεζών που «θα οδηγούν τον ανταγωνισμό προς όφελος του δημοσίου»!

Συνεχίζοντας στην ίδια συνέντευξη είπε: «Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη και ιστορική συγκυρία. Θα περίμενε κανείς λοιπόν από την ευρύτερη Αριστερά να δώσει απαντήσεις προοπτικής». Γιατί δεν τις δίνει; Εδώ ο Αλ. Τσίπρας έδωσε τα ρέστα του. Εγκάλεσε τα άλλα κόμματα γιατί έχουν ...πρόγραμμα, φυσικά και το ΚΚΕ για «το πρόγραμμά του για τον σοσιαλισμό», εν αντιθέσει με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει και επεξεργάζεται, «θεωρώντας ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να απαντήσουμε στη σημερινή συγκυρία. Διότι θα μπορούσαμε κι εμείς να έχουμε την αυτάρκεια ότι έχουμε κάνει αναλύσεις».

Πράγματι, πώς να νιώσουν αυτάρκεις με τις αναλύσεις τους, όταν αυτές δεν έπιαναν την ουσία του ζητήματος που μόλις τώρα την ανακάλυψαν, όπως ακριβώς την περιέγραψε ο Αλ. Τσίπρας: «Η ευρωπαϊκή Αριστερά κάνει μια προσπάθεια τουλάχιστον να ανοίξει ζητήματα που ακόμα δεν έχουν αγγίξει οι κυρίαρχες δυνάμεις, δηλαδή προσπαθήσαμε να θέσουμε το πρόβλημα εκεί που κατά τη γνώμη μου είναι η ουσία, δηλαδή ποιος έχει τη διεύθυνση της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη: Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή οι κυβερνήσεις; Αυτό είναι πολύ σημαντικό ζήτημα»! Και ποιανού είναι η Τράπεζα, ποιανού οι κυβερνήσεις; Δεν είναι του κεφαλαίου; Αλλά, είπαμε, οπορτουνιστές είναι, αυταπάτες σπέρνουν όταν μιλούν για διαχωρισμό της πολιτικής από την οικονομία, σε τελευταία ανάλυση από την καπιταλιστική ιδιοκτησία που κλέβει τον πλούτο απ' αυτούς που τον παράγουν, γιατί δεν είναι αντίθετοι με την ύπαρξή της. Γι' αυτό παραπλανούν φωνασκούντες να επανέλθει η πολιτική, το κράτος, οι κυβερνήσεις στην οικονομία. Που τη θέλουν λίγο «χριστιανική», λίγο «ηθική», άντε και «ανθρώπινη». Τραγέλαφος δηλαδή.

Κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει.

«Και βέβαια έχουμε υποβάλει την πρότασή μας στο υπουργείο Ανάπτυξης, αφού μας ζητήθηκε», είπε ο πρόεδρος του Συνδέσμου των ιδιοκτητών πολυκαταστημάτων, αναφερόμενος στην αξίωσή τους να λειτουργούν τα καταστήματα οκτώ Κυριακές το χρόνο. Προφανώς, θα είχε τους λόγους του για να «προδώσει» ότι στην πραγματικότητα η κυβέρνηση προσανατολίζεται στο κλείσιμο της υπόθεσης σχετικά με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που χρόνια τώρα μεθοδεύεται συστηματικά από κυβερνώντες και μεγαλοκαταστηματάρχες. Για τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη σε βάρος τους ισοδυναμούν με χαριστικό πλήγμα για τις εργασιακές σχέσεις και το δικαίωμα στη δουλειά. Οσοι έχουν κατά νου ότι αυτά τα σχέδια θα πέσουν στα μαλακά, πλανώνται πλάνην οικτράν. Θα βρουν μπροστά τους όλους εκείνους, που προσπαθούν να τους μετατρέψουν σε θύματα στο βωμό των κερδών τους.

Οι άνθρωποι ευθαρσώς δηλώνουν, χωρίς περιστροφές και μισόλογα, ότι είναι με τον καπιταλισμό. Υποχρεούνται όμως, αφού αυτοπροσδιορίζονται σαν «αριστερά», αυτήν τους την επιλογή να τη συγκαλύπτουν στα μάτια του κόσμου και βεβαίως, συγχρόνως, να διαχωριστούν για λόγους πολιτικής επιβίωσης από τους καθαρόαιμους πολιτικούς εκπροσώπους του καπιταλισμού. Ετσι, αναμασούν διάφορες αστειότητες περί «ηθικού», «ελεγχόμενου» καπιταλισμού, περί «εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς» κ.ο.κ.

Ετσι, για όλα φταίνε οι ΗΠΑ, μας είπαν, και η προσπάθειά τους να ηγεμονεύσουν για τη «χειραγώγηση της παγκόσμιας οικονομίας με εργαλείο τη νεοφιλελεύθερη πολιτική». Μάλιστα, κατά τον Αλ. Τσίπρα, η εξασθένησή τους μπορεί να μας οδηγήσει στο τέλος του «μονοπολικού κόσμου». Αν, δηλαδή, στο χαλιφάτο του ιμπεριαλισμού χαλίφης αναδειχτεί η ιμπεριαλιστική ΕΕ, θα πάψει ο κόσμος να κινδυνεύει από τον ιμπεριαλισμό! Τόσο αριστεροί οι οπορτουνιστές.

Η πολιτική καταδίκη τους από τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, είναι το λιγότερο που αρμόζει στην απροκάλυπτη κοροϊδία σε βάρος τους από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τους ομοϊδεάτες του. Η οργάνωση και όξυνση της λαϊκής αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής πάλης είναι η πρέπουσα απάντηση σ' αυτούς που καλούν το λαό να αναφωνήσει «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οχι πως φοβάται μήπως διαφωνήσουν ...στους στόχους. Η στήριξη του κεφαλαίου (πόσο δε μάλλον του τραπεζικού) είναι μονίμως στον προσανατολισμό τους. Αλλα τρέμει...

Γιατί, βλέπετε, αυτά τα κέντρα εξυπηρετούν οικονομικά συμφέροντα. Τα συμφέροντα αυτά έχουν την τάση να συμμαχούν, όταν πρόκειται να ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους. Ομως, σε περιπτώσεις ...«μάσας», παρουσιάζουν διαλυτικές τάσεις.

Και οι κρισιακές καταστάσεις πάντα δημιουργούν (για τη συνέχεια) προσδοκίες υπερκερδών και ανοίγματος αγορών. Ιδίως, όταν κάποιοι «καίγονται» και κάποιοι άλλοι «αναδύονται»...

Τι ανακατατάξεις θα φέρει αυτή η ιστορία, δε γνωρίζουμε, ούτε εύκολα μαντεύει κανείς. Το μόνο που ξέρουμε είναι το ποιος θα ...παραμείνει στον πάτο, αν μείνει με σταυρωμένα χέρια και δεν περάσει στην αντεπίθεση.

Οι λαοί φυσικά, που ήδη έχουν κληθεί να «πληρώσουν τα σπασμένα» με άμεσους και έμμεσους τρόπους.

Δεν είναι, βλέπετε, μόνο αυτά που θα ...δώσουμε, αλλά κι αυτά που θα χάσουμε. `Η, ακόμη καλύτερα, έχουμε ήδη χάσει.

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στις απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων, καταλαβαίνει για τι πράγμα μιλάμε.

ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ θα φύγουν από το Ιράκ έως το 2011, εκτός αν τους ζητηθεί να παραμείνουν!

Αυτή η ...θαυμάσια συμφωνία υπογράφτηκε μεταξύ Βαγδάτης - Ουάσιγκτον - προσθέτοντας μια τραγελαφική νότα στην κατοχή του Ιράκ.

(Το πώς θεωρείται έγκυρη μια συμφωνία ανάμεσα σε δυο κράτη που το ...ένα κατέχει παράνομα το άλλο, μόνο αυτοί που υπέγραψαν μπορούν να το εξηγήσουν).

Γιατί είμαστε βέβαιοι πως αν οι Αμερικανοί θέλουν να παραμείνουν εκεί και το 2012 και το 2013 και το 2014 θα βρεθεί ο ...καλοθελητής που θα ζητήσει παράταση της παραμονής τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτοί λοιπόν οι τραπεζίτες, αποθρασυμένοι και από τα διαρκή παρακάλια της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ για «κοινωνικό διάλογο και συνεργασία», επέδωσαν χτες τρεις αγωγές με τις οποίες απαιτούν να ακυρωθεί η απόφαση του ΟΜΕΔ για τη σύναψη νέας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το 2008. Στόχος τους να εξαναγκάζουν τους εργαζόμενους σε ατομικές συμβάσεις, ώστε το κεφάλαιο να θέτει τους όρους που εξυπηρετούν την ανάγκη του για παραπέρα κέρδη. Οι αγωγές κατατέθηκαν από την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών, την Ενωση Συνεταιριστικών Τραπεζών και μια ομάδα δέκα τραπεζών (μεταξύ αυτών Εθνική, Γιούρομπανκ, Αλφα, Γενική, Αττικής, Μαρφίν και άλλες).

Αλλη μια απτή απόδειξη για το ποιοι και με ποιον τρόπο πληρώνουν σε μόνιμη βάση τις συνέπειες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, είτε σε περίοδο κρίσης, είτε όχι. Την ίδια ώρα που τσεπώνουν 28 δισ. ευρώ από τα λεφτά του λαού στο όνομα της κρίσης, οι τραπεζίτες εφορμούν στα δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων επιδιώκοντας να αφαιρέσουν όσα έχουν απομείνει, προκειμένου να αυξήσουν κι άλλο την υπερκερδοφορία τους.

Φίμωτρο στους δημόσιους υπαλλήλους επιχειρεί να βάλει η κυβέρνηση επιχειρώντας με το νόμο της σιωπής να συγκαλύψει την αντιλαϊκή της πολιτική. Μάλιστα, ξεκίνησε την επιχείρηση αυτή απ' τους ευαίσθητους χώρους της υγείας και της ασφάλισης όπου οι επιπτώσεις της αντικοινωνικής πολιτικής παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις.

Μετά την κλήση σε απολογία γιατρού στο Κέντρο Υγείας Μοιρών για δηλώσεις της σε τοπική εφημερίδα για τα προβλήματα του Κέντρου, τη σκυτάλη πήρε η διοίκηση του ΙΚΑ. Σε έγγραφό της (1.10.2008) αναφέρει: «Οι υπάλληλοι του Ιδρύματος πριν προβούν σε δηλώσεις στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή δημοσιεύσεις στον Τύπο για υπηρεσιακά θέματα θα πρέπει απαραίτητα να ενημερώνουν προηγουμένως το Τμήμα Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων της Διοίκησης. Με την έννοια της ομοιόμορφης αντιμετώπισης θεμάτων για τα οποία η Διοίκηση έχει - μέσω αρμοδίων Διευθύνσεών της - εκδώσει σχετικές εγκυκλίους και γενικά έγγραφα, είναι απαραίτητο η όποια άποψη και θέση των υπαλλήλων μας να είναι σύμφωνη με τις ισχύουσες κατά περίπτωση διατάξεις και όχι αντικείμενο προσωπικών εκτιμήσεων».

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η διοίκηση του ΙΚΑ, εκτός από το φίμωτρο, ζητά απ' τους εργαζόμενους - στο όνομα της ομοιόμορφης αντιμετώπισης θεμάτων» - να γίνουν και υποστηρικτές της αντιλαϊκής πολιτικής και να λειτουργήσουν ως... Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων για την επικοινωνιακή άμβλυνση της πολιτικής που βασανίζει τους ασφαλισμένους. Μόνο που μια τέτοια πολιτική δε φτιασιδώνεται. Ανατρέπεται! Και το δικαίωμα των εργαζομένων να έχουν γνώμη και να τη λένε δημόσια δε θα το καταργήσει το φόβητρο των αντιλαϊκών υπηρετών όπου και αν βρίσκονται. Και μετά σου λένε δημοκρατία... Δημοκρατία του τάφου στους εργασιακούς χώρους.

Δυναμικές και διαρκείς κινητοποιήσεις ενάντια στο σχέδιο κυβέρνησης - Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη διάλυση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας του ομίλου της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (ΟΑ), είναι η απάντηση των πτυχιούχων τεχνικών αεροπλάνων της εταιρείας, τη στιγμή που η κυβέρνηση ρίχνει όλο της το βάρος στη διάσπαση των εργαζομένων και την εξαγορά συνειδήσεων, τάζοντας «παχυλές» αποζημιώσεις μετά την απόλυση.

Σε χτεσινή γενική τους συνέλευση, τα μέλη της Ενωσης Πτυχιούχων Τεχνικών Αεροπλάνων ΟΑ (ΕΠΤΑΟΑ), αποφάσισαν «επίμονες, σκληρές και διαρκείς κινητοποιήσεις». Μια απόφαση που απηχεί πλήρως το αγωνιστικό φρόνημα των τεχνικών, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή απέρριψαν τις κυβερνητικές προσκλήσεις για προσχηματικό διάλογο επί τετελεσμένων αποφάσεων και προχώρησαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις (καταλήψεις των διαδρόμων προσγείωσης/ απογείωσης αεροσκαφών στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος»).

Φυσικά, από μόνη της η σθεναρή αντίσταση των τεχνικών δεν αρκεί για να ανατραπεί το σχέδιο κυβέρνησης - ΕΕ για τον όμιλο ΟΑ και την απόλυση όλων των εργαζομένων. Ούτε μόνον όλων των εργαζομένων της ΟΑ. Χρειάζεται ενιαίος αγώνας όλων των εργαζομένων, όλης της εργατικής τάξης, που σίγουρα μπορεί να παρεμποδίσει, αν όχι και ματαιώσει, το καταστροφικό σχέδιο για το σύνολο των ελληνικών αερομεταφορών. Και, ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι της ΟΑ να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα για τα κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που οδήγησαν μέχρι εδώ την κατάσταση. Να τα τσακίσουν πολιτικά, να συστρατευτούν με το ΚΚΕ σε ρότα αντιμονοπωλιακή αντιευρωενωσιακή, αντιπλουτοκρατική.