Αντιγράφουμε από τη χτεσινή ενημέρωση του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Ερώτηση: «Ο Πρωθυπουργός θα καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο;».

ΡΕΠΠΑΣ: «Στο πρόγραμμα του πρωθυπουργού δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο. Ούτε πέρυσι έγινε. Η τιμή στη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, εκδηλώνεται από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση πιο ουσιαστικά και με διάφορους τρόπους».

Ασφαλώς και όλοι ξέρουμε τους «πιο ουσιαστικούς τρόπους» με τους οποίους η κυβέρνηση Σημίτη τιμά τους αγωνιστές και τα ιδανικά της εξέγερσης του Νοέμβρη. Πρώτα και κύρια, με την πολιτική της, που βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Αν αυτό είναι «τιμή στη μνήμη των αγωνιστών», τότε ποια είναι η βάναυση και επαίσχυντη προσβολή τους;

Οργίασε άλλη μια φορά η κυβερνητική προπαγάνδα ξεσηκώνοντας νέο κύμα κουρνιαχτού γύρω από τη «διαφθορά» και το «χρηματισμό» των δημοσίων υπαλλήλων. Ολοφάνερος είναι ο στόχος, για όποιον δεν εθελοτυφλεί. Μέσα από τη συκοφαντική εκστρατεία σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων στο δημόσιο, θέλουν να ωριμάσει και να δυναμώσει η «ανάγκη» ριζικών τομών στη δημόσια διοίκηση. Με το βομβαρδισμό της κοινής γνώμης για «διεφθαρμένους», «αδιάφορους» και «τεμπέληδες» υπαλλήλους, στήνεται το απαραίτητο σκηνικό για να εμφανιστούν ως «σωτήρια» και «επιβεβλημένα» τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που έχει ήδη δρομολογήσει η κυβέρνηση, όπως η σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας, η ένταση των πειθαρχικών ελέγχων, η φίμωση και η χειραγώγηση των εργαζομένων και τελικά η «συντηρητικοποίησή» τους, σε συνδυασμό με τη χειροτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών και την εκχώρησή τους στον ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι χάρη και στη συνεχή επανάληψη των παραπάνω συκοφαντικών στερεότυπων έχει γίνει κατορθωτό να καθηλωθούν οι μισθοί των εργαζομένων την τελευταία δεκαετία της λιτότητας, χωρίς σοβαρές αντιστάσεις και έχουν περάσει μια σειρά νεοφιλελεύθερα και αντιυπαλληλικά μέτρα δίχως την αγωνιστική απάντηση που τους άξιζε.

Και βέβαια, η κυβέρνηση Σημίτη τη δουλιά της κάνει. Το ζήτημα είναι πώς αντιδρά η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ και των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων, γιατί δεν ξεσκεπάζουν τη βρώμικη κυβερνητική προπαγάνδα και τους στόχους της. Μήπως έχουν, άραγε, αποδεχτεί ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι διεφθαρμένοι και χρηματίζονται; Αν αυτό συμβαίνει, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, γιατί αντικειμενικά μετατρέπονται σε «μέρος του προβλήματος». Πράγμα που σημαίνει ότι εμφορούνται από τις ίδιες «αρχές» και «αξίες» που διέπουν τα κυβερνητικά στελέχη, τα οποία πράγματι είναι βουτηγμένα μέχρι το λαιμό στη διαπλοκή με οικονομικά συμφέροντα, αλλάζοντας ταυτόχρονα και τον τρόπο ζωής τους με προκλητική επίδειξη πλούτου και χλιδής... Αν όχι, οφείλουν να το διαψεύσουν στην πράξη.

ΥΓ. Οχι και να μιλάει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τη διαφθορά στο δημόσιο τομέα. Ελεος!

Γρηγοριάδης Κώστας

Αραγε εκεί ψάχνουν να βρουν το... μυστικό για τη λύση του προβλήματος της παραοικονομίας και της ενίσχυσης των δημοσίων εσόδων;

Εκτος πια και έχουν απορία, για το πού πρόκειται να επενδύσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι τις τεράστιες αυξήσεις που πρόκειται να τους δώσει το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας με τον προϋπολογισμό που έχει καταθέσει. Ετσι, μάλιστα. Να το δικαιολογήσουμε...

Βέβαια, πρόκειται για 2,5% επί των μισθών τους. Δεν είναι μικρό πράγμα, οπότε πρέπει να ξέρουμε σε ποιους... κλάδους θα πραγματοποιηθούν οι μεγαλεπήβολες επενδύσεις τους.

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, δεν υπάρχει αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τη δικαστική εξουσία, είπε χτες ο Δημήτρης Ρέππας. Καλά και οι «μπηχτές» που ανταλλάσσουν με το Ματθία, πού εντάσσονται; Στα πλαίσια της βελτίωσης της συνεργασίας τους;

Αν δεν απατόμαστε, για κυβερνητικές παρεμβάσεις λέει ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου και για ανεύθυνους εισαγγελείς έλεγε πρωτύτερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Σας μοιάζει εσάς αυτός ο... διάλογος για φιλικός;

Βέβαια, έχει και ένα δίκιο η κυβέρνηση, γιατί από καιρό έχει «δώσει» το μοντέλο του σωστού εισαγγελέα και θα έπρεπε να το ξέρουν οι δικαστικοί λειτουργοί και να το ακολουθούν, αντί να κάθονται να βγάζουν πορίσματα για τον Λαμπράκη και το Σαμίνα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΦΤΑΝΕΙ ρε παιδιά η «γκρίζα» διαφήμιση του βιβλίου του Βασιλικού. Ναι, για τη βιογραφία του Καζαντζίδη, μιλάμε. Εκτός πια κι έχετε συμβόλαιο και η αμοιβή σας καθορίζεται με ποσοστό επί των πωλήσεων...

Προβάλλει έτσι, ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη της πάλης των ίδιων των εργαζομένων για τη διεκδίκηση μιας άλλης διατροφικής πολιτικής που θα ευνοεί την ανάπτυξη της ντόπιας παραγωγής υψηλής ποιότητας που θα εξασφαλίζει την υγιεινή διατροφή και ασφάλεια των καταναλωτών. Μόνο που αυτό απαιτεί μια άλλη πολιτική που μπορεί να εφαρμόσει μια λαϊκή εξουσία με την οργάνωση της λαϊκής οικονομίας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι, προχτές, για μια απλή διαγνωστική εξέταση επέλεξε το νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», που εγκαινιάστηκε προεκλογικά (9.2.2000) με την ανακοίνωση ότι το νοσήλιο θα είναι παρόμοιο με αυτό των ιδιωτικών κλινικών. Μάλιστα, στις 4.2.2000 δυο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ερυθρού Σταυρού δημοσιοποίησαν μια αίτηση αναίρεσης του δημοσίου στην οποία αναφέρεται επί λέξει: «Το εν λόγω νοσοκομείο (σ.σ. «Ερρίκος Ντυνάν») δεν είναι φιλανθρωπικόν, ούτε μη κερδοσκοπικόν. Πρόκειται περί κερδοφόρου επιχειρήσεως, προσιτής μόνο εις τους πλουσίους».

Αν την επιλογή αυτή τη δει κανείς και στο φόντο της λεγόμενης «μεταρρύθμισης του ΕΣΥ» είναι αποκαλυπτική και για τα σχέδια της κυβέρνησης σε σχέση με το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα υγείας. Οσο κι αν ξελαρυγγίζονται οι υπουργοί της κυβέρνησης -με πρώτον τον υπουργό Υγείας Αλ. Παπαδόπουλο- για την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας τελικά δεν πείθουν.

Γιατί, πέραν των άλλων αιτιάσεων η γυναίκα του Καίσαρα δε φτάνει να είναι τίμια αλλά και να φαίνεται...

Υ.Γ. Να σημειώσουμε ακόμη, ότι το «Ερρίκος Ντυνάν» προσφέρει τις υπηρεσίες του και σε άλλες εκσυγχρονιστικές δυνάμεις. Στο αμφιθέατρό του έκανε (7.10.2000) ο ΣΥΝ την Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του για την υγεία...

Πριν μια βδομάδα (8.11.2000) η Γιούνισεφ, με στοιχεία, περιέγραψε το δραματικό αδιέξοδο που βρίσκονται 64 εκατομμύρια νέοι 15-24 χρονών στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Προχτές, ήρθαν δυο τηλεγραφήματα του ΑΠΕ, με συμπληρωματικά εφιαλτικά στοιχεία: Στη Ρωσία καθορίστηκε με κυβερνητική απόφαση, ότι το κατώτερο όριο φτώχειας είναι 1.234 ρούβλια κατά κεφαλήν μηνιαίως (δηλαδή, 45 δολάρια ή 18.000 δραχμές). Το όριο αυτό διαφορίζεται σε 1.350 ρούβλια (49 δολάρια), για ένα άτομο που ανήκει στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό και σε 930 ρούβλια (34 δολάρια) για έναν συνταξιούχο. Σύμφωνα με την Κρατική Επιτροπή Στατιστικής, το 35% των Ρώσων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Το άλλο τηλεγράφημα αναφέρει ότι η Ρωσία κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στα κρούσματα ΕΪΤΖ. Πέρσι είχε το ψηλότερο ποσοστό κρουσμάτων, ενώ 39.861 νέα κρούσματα φορέων του ιού έχουν καταγραφεί τους τελευταίους δέκα μήνες και είναι περίπου δέκα φορές περισσότερο σε σχέση με πριν από δύο χρόνια. Ο αριθμός των κρουσμάτων που έχει καταγραφεί στη Ρωσία αυξήθηκε από 61.240 σε 69.120 μόνο το μήνα Οκτώβρη.

Απ' το 1976 η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας είχε προειδοποιήσει ότι η διάλυση της πρόληψης που ήταν «ικανοποιητικού επιπέδου στα κρατικά συστήματα υγείας της πρώην ΕΣΣΔ» θα οδηγούσε σε αυτά τα δραματικά αποτελέσματα.

Τι άλλο να πει κανείς εκτός του ότι η καπιταλιστική παλινόρθωση και ο άγριος ανταγωνισμός της «ελεύθερης αγοράς» οδηγεί στον εξανδραποδισμό του ανθρώπου.

Στον αστερισμό της λογικής «πες - πες, όλο και κάτι μένει», κινείται η τακτική που ακολουθούν οι Ελληνες βιομήχανοι, για να διεκδικήσουν πρόσθετα μέτρα που θα συμβάλουν στη διεύρυνση των κερδών τους και της κερδοσκοπικής τους ασυδοσίας. Στη λογική αυτή εντάσσεται και η «εκδήλωση» με θέμα «επιδείνωση του επιχειρηματικού κλίματος και επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία», που διοργανώνει αύριο ο ΣΕΒ, στο ξενοδοχείο «Μ. Βρετανία». Και μόνο ο γενικός τίτλος της εκδήλωσης, προϊδεάζει για το τι σχεδιάζουν να πουν τα 4 ηγετικά στελέχη του ΣΕΒ - και γνωστοί μεγαλοβιομήχανοι- που θα μιλήσουν.

Οι τίτλοι των εισηγήσεων - «διεθνείς οικονομικές εξελίξεις» (πετρέλαιο, δολάριο, ευρώ, Βαλκάνια, Μ. Ανατολή), οι «εξελίξεις στην Ελλάδα» (χαλάρωση οικονομικής πολιτικής, καθυστερήσεις στην προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, Ολυμπιακοί αγώνες 2004), «επίδραση στην πραγματική οικονομία» - δεν επιλέχτηκαν τυχαία. «Ξεχνώντας» οι βιομήχανοι, ότι στην τελευταία δεκαετία απέσπασαν με μεγάλη ευκολία προκλητικά προνόμια από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα αξιώσουν την... κάλυψη των ζημιών από την άνοδο των τιμών του πετρελαίου και του δολαρίου...

Η λαϊκή παροιμία «τρώγοντας ανοίγει η όρεξη», κάνει - στην προκειμένη περίπτωση - περιττό κάθε άλλο σχόλιο.

Είναι ασφαλώς αναφαίρετο δικαίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας να κάνει την «αυτοκριτική» του για τον εμφύλιο και τα όσα ακολούθησαν στη συνέχεια. Οπως και να ζητάει «συγγνώμη», γιατί όπως είπε, «έχω και εγώ μέρος της ευθύνης». Ο λαός θα τον κρίνει. Ομως, πόσο συμβαδίζει αυτή η αυτοκριτική με την πρόσφατη παρουσία του στην τελετή μισαλλοδοξίας για τον ανδριάντα του Αλ. Παπάγου στον ομώνυμο δήμο;

Στην αγορά

κυκλοφορεί

«τρελό» μας λεν,

μοσχάρι

κι όποιος το φάει,

αυθωρεί,

του στρίβει

και σαλτάρει.

*

Φήμες σαφώς

είναι αυτά

κι εγώ

δεν τα πιστεύω,

απ' άλλα

κι όχι απ' τα σφαχτά,

για τρέλα

κινδυνεύω.

*

Μπορεί να φτάσει

εννοώ

ο νους μου

να λασκάρει

όχι από κρέας

βοδινό,

μ' απ' τα πολλά

τα βάρη.

*

Κι αν ίσως

πάω στο «Δαφνί»

και στου

«Δρομοκαΐτη»

θά 'ναι απ' τα «μέτρα»

που εκπονεί

η κλίκα

του Σημίτη!