Σάββατο 19 Ιούλη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στάχτη στα μάτια

Γρηγοριάδης Κώστας

Υποτίθεται πως ο βασικός στόχος της κυβέρνησης, με το προωθούμενο νέο εκλογικό σύστημα, είναι η εξυγίανση και η ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Για παράδειγμα - σύμφωνα με όσα είπε ο Κ. Σημίτης - η προτεινόμενη μείωση του μεγέθους των μεγάλων εκλογικών περιφερειών στοχεύει στον περιορισμό του φαινομένου της διαπλοκής και του ανταγωνισμού μεταξύ των υποψηφίων βουλευτών. Την ίδια στιγμή, όμως, προωθεί τη θεσμοθέτηση της σταυροδότησης των υποψηφίων, ανεξαρτήτως κόμματος. Γεγονός, το οποίο - εκτός αρκετών άλλων - οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερο ανταγωνισμό, αφού οι υποψήφιοι βουλευτές θα κυνηγούν σταυρούς, όχι μόνο στους ψηφοφόρους του κόμματός τους, αλλά στο σύνολο του εκλογικού σώματος κάθε περιφέρειας. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με το προηγούμενο, η πρόταση αυτή οδηγεί σε μεγαλύτερη διαπλοκή, μαζί με όλα τα σχετικά φαινόμενα, αφού θα έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να πλειοψηφήσουν σε σταυρούς - όπως καταλαβαίνει ο καθένας - οι «χαϊδεμένοι» των ΜΜΕ, οι «ικανότεροι» ρουσφετολόγοι και θεσιθήρες κλπ., κλπ.

Η αντίφαση είναι ολοφάνερη και οφθαλμοφανής. Και δεν αμφισβητεί, βέβαια, την προτεινόμενη ρύθμιση. Αυτή είναι δεδομένη. Αποδείχνει, απλά και μόνον, ότι είναι στάχτη στα μάτια του λαού, τα όσα λέει η κυβέρνηση, για τις προθέσεις και τις επιδιώξεις της.

Ανύπαρκτο το αντίκρισμα

Οσο, για το αντίκρισμα των πολλών, διάφορων και βαρύγδουπων, περί αναλογικότερου, γνησιότερου, δικαιότερου, δημοκρατικότερου κλπ., κλπ., που σκορπίζουν απλόχερα οι κυβερνώντες, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, σχεδόν μηδενικό. Αρκεί να σκεφθείτε ότι στις τελευταίες εκλογές του Απρίλη 2000 τα δύο μεγάλα κόμματα έκλεψαν 24 έδρες, με το υπάρχον εκλογικό σύστημα. Εάν οι εκλογές είχαν γίνει με το προτεινόμενο από την κυβέρνηση νέο εκλογικό σύστημα οι κλεμμένες έδρες θα ήταν 21. Αυτό είναι το... μέγεθος του αναλογικότερου της κυβέρνησης.

Οπως, όμως, ο καθένας μπορεί να καταλάβει, όλ' αυτά τα περί δικαιότερου, δημοκρατικότερου κλπ., κλπ., αποσκοπούν τόσο στον εξωραϊσμό της δημόσιας εικόνας του κυβερνώντος κόμματος, όσο, και κυρίως, στην απόκρυψη της διατήρησης της βαθιά αντιδημοκρατικής και απαράδεκτης λογικής της αυθαίρετης μετατροπής μιας μειοψηφίας στο λαό σε αυτοδύναμη κυβέρνηση πλειοψηφίας. Λογική, η οποία αποτελεί και το βασικό θεμέλιο του αντιλαϊκού δικομματικού συστήματος, είτε με τη σημερινή μορφή των δυο κομμάτων, είτε με μια ενδεχόμενη αυριανή «μετάλλαξή» του σε διπολισμό κεντροδεξιών και κεντροαριστερών συνασπισμών.

Η «ελεύθερη» αγορά απαγορεύει

Μ' ένα «ξερό» ΟΧΙ απάντησε ο υπουργός Γεωργίας στο αίτημα των καρπουζοπαραγωγών για αναπλήρωση μέρους του χαμένου εισοδήματός τους, καθώς, φέτος, μεγάλο μέρος της παραγωγής μένει απούλητη κι όση διατέθηκε πουλήθηκε σε εξευτελιστικές τιμές. Στη συνάντηση που είχε ο Γ. Δρυς με τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Γ. Πατάκη, ο οποίος και του μετέφερε το αίτημα των αγροτών για οικονομική ενίσχυσή τους μέσω των ΠΣΕΑ, ή οποιουδήποτε άλλου τρόπου, εμφανίστηκε αρνητικός και, συνάμα, κυνικός, υποστηρίζοντας ότι οι νόμοι της «ελεύθερης» αγοράς δεν επιτρέπουν στο κράτος να παρέμβει για να βοηθήσει τους καρπουζοπαραγωγούς, για να μη... νοθευτεί ο ανταγωνισμός.

Βεβαίως, ο υπουργός Γεωργίας δεν ένιωσε την ανάγκη ν' απολογηθεί για το γεγονός ότι το πρόβλημα στους καρπουζοπαραγωγούς το προκάλεσε η πολιτική που εφαρμόζει και η οποία διόγκωσε τις εισαγωγές καρπουζιών από ξένες χώρες και μείωσε, σε μηδενική βάση, τις εξαγωγές από τη χώρα μας προς άλλες χώρες της Ευρώπης.

Τα προκαταρκτικά...

Ως παρελκυστική καταγγέλλει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Επιστημονικού Προσωπικού ΙΚΑ (ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ) την τακτική και συμπεριφορά της Διοίκησης του ΙΚΑ στη χτεσινή συνάντησή τους, που είχε ως κύριο θέμα τη συνταξιοδοτική κάλυψη των 5.500 συμβασιούχων γιατρών του ΙΚΑ.

Με την υπ' αρ. 4848/2003 απόφαση, το Εφετείο Αθηνών αναγνωρίζει ως εξαρτημένη εργασία αορίστου χρόνου τη σχέση των 5.500 συμβασιούχων γιατρών του ΙΚΑ. Την απόφαση αυτή αναγνώρισε ο διοικητής του Ιδρύματος Μ. Νεκτάριος, αλλά για την ταμπακέρα - την ασφάλιση, δηλαδή - παρέπεμψε στη συνάντηση της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ με τον υπουργό Εργασίας Δ. Ρέππα. Παραπομπή, η οποία μάλλον οδηγεί στα προκαταρκτικά μιας νέας υποσχεσιολογίας, ως συνέχειας εκείνης που ξεκίνησε πριν δυο χρόνια μετά τις κινητοποιήσεις των γιατρών.

Το θέμα είναι να μην αποτελέσει και τα προκαταρκτικά της ίδιας - μέχρι τα τώρα - τακτικής και για την ηγεσία της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ, γιατί έτσι θα είναι χαμένοι και οι ίδιοι οι γιατροί και οι ασφαλισμένοι. Και η κυβέρνηση θα τρίβει τα χέρια της, καθώς το «σβάρνισμα» της κατάστασης τη βολεύει...

Τα εκλογικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΜΑΣ τα λένε, ...μας κάνουν και χάρη! Αφήνουν την ψήφο μας, στην «κορυφαία στιγμή της Δημοκρατίας», όπως αποκαλούνται οι εκλογές, να αξίζει μέχρι και το 80% της ψήφου κάποιου που επιλέγει το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία...

Μάλιστα, με τη γνωστή λογική των «δολωμάτων», ο Κώστας Σκανδαλίδης υπαινίχθηκε χτες πως ίσως το ποσοστό αυτό αυξηθεί, οπότε θα αξίζει η πολιτική κρίση μας λίγο περισσότερο.

Ολα αυτά, βέβαια, στη λογική της ανάγκης «σταθερών κυβερνήσεων», μήπως και ...πάθουμε «ακυβερνησία». Πέραν του ανιστόρητου της άποψης, μάλλον θα πρέπει να σκεφθούν λίγο παραπάνω, προτού προβάλουν αυτά τα αστεία επιχειρήματα.

Αν την προεκτείνουμε αυτήν τη λογική, σε λίγο θα μας προτείνουν και ...συνταγματική ρύθμιση, με την οποία το ΠΑΣΟΚ θα είναι ισόβια κυβέρνηση, προκειμένου να μη διαταραχτεί η συνέχεια των ασκούμενων πολιτικών.

`Η να το πηγαίνουν τρία προς ένα. Τρεις τετραετίες το ΠΑΣΟΚ και μια η ΝΔ, δηλαδή...

Γιατί, βέβαια, από την όλη συζήτηση περί εκλογικού νόμου (όπως την κάνουν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία), λείπει εντελώς το στοιχείο του περιεχομένου της πολιτικής που θα ασκούν οι ...ασταθείς ή οι σταθερές κυβερνήσεις. Μια τέτοια συζήτηση βλέπετε ...βλάπτει.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ, χωριστά από την προτίμηση του κόμματος, πέραν από το προφανές αστείο του πράγματος, είναι φανερό ότι κάποιοι επιθυμούν να μεταβάλουν (ακόμη περισσότερο) τις εκλογές σε ...καλλιστεία. «Τα πρόσωπα πάνω από τα κόμματα» και άλλες τέτοιες «αμερικανιές».

Ετσι, οι υποψήφιοι «πλατιάς επιρροής» θα γίνουν το ζητούμενο για τις εταιρίες των «ίματζ μέικερς» και όλης της σχετικής «βιομηχανίας». Από τους υποψήφιους με το τάδε ή το δείνα στιλ, περνάμε για τα καλά στους υποψήφιους «έτσι κι έτσι». Κι αυτό το λένε ...αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος.


Γρηγοριάδης Κώστας

Φαύλος κύκλος

«Δάνειο σωτηρίας 19 δισ. ζητά ο Αβραμόπουλος» (29/4/1999).

«Θριαμβολογούσαν για το δάνειο - θηλιά των 180 εκατ. ευρώ (σ.σ. 61,3 δισ. δρχ.)» (18/7/2003).

Από αυτούς τους δύο τίτλους εφημερίδων, φαίνεται πως η ιστορία συνεχίζεται με τον ίδιο και μάλλον χειρότερο τρόπο. Τα χρέη του Δήμου Αθηναίων αυξάνονται συνεχώς. Το ένα δάνειο διαδέχεται το άλλο. Η δημοτική αρχή, προσκείμενη στη ΝΔ, μαζί με τον εκλεκτό του ΠΑΣΟΚ Χρ. Παπουτσή, αλλά και την παράταξη του Γ. Δημαρά, συμπλέουν σε ένα άσχημο παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες των δημοτών, οι οποίοι θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασμένα, στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων. Ολυμπιακό, άλλωστε, βαφτίζεται το νέο δάνειο του δήμου, αν και κάποιο μέρος του θα κατευθυνθεί για την αποπληρωμή προηγούμενου δανείου. Φαύλος κύκλος... Και να τα πλήρωναν οι επιχειρηματίες, καλά θα 'ταν. ο λαός τα πληρώνει.

Κι όμως, η Ντόρα Μπακογιάννη, μιλώντας στην προχτεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για το δάνειο, χαρακτήρισε τη στιγμή για το δήμο «μεγάλη και ιστορική». Η αλήθεια είναι ότι, όταν δε σε αφορά η αποπληρωμή του δανείου, τότε έχεις την άνεση να θριαμβολογείς. Καλό θα ήταν, πάντως, να ρωτήσει η δήμαρχος και τους εργαζόμενους, που φορτώνονται στις πλάτες τους τα δάνεια του Δήμου. Τους εργαζόμενους, τους οποίους η Ντ. Μπακογιάννη και οι προκάτοχοί της έχουν φορτώσει με υπέρογκους δημοτικούς φόρους και τέλη γι' αυτόν ακριβώς το λόγο. Για τα σπασμένα της δικής τους διαχείρισης...

Από το 1982 μέχρι και σήμερα τα δάνεια του Δήμου Αθηναίων ξεπερνούν τα 129 δισ. δρχ. Την ίδια στιγμή, το ποσόν που χρωστά η κυβέρνηση στο δήμο από τους παράνομα παρακρατηθέντες πόρους φτάνει τα 125 δισ. δρχ. Παρ' όλα αυτά, η διοίκηση του δήμου, αντί να φροντίσει να διεκδικήσει και να πάρει τα χρήματα που της ανήκουν, στην ουσία, δανείζεται τα δικά της χρήματα! Και, μάλιστα, συμφωνεί να τα επιστρέψει και με τόκο...

Το μεγαλύτερο μέρος του δανείου θα χρησιμοποιηθεί για Ολυμπιακές παρεμβάσεις και έργα. Ολυμπιακό καλλωπισμό, δηλαδή, τον οποίο φορτώνεται ο δήμος, μια και ο κρατικός προϋπολογισμός για τα Ολυμπιακά έργα έχει ξεφύγει τόσο πολύ από τις αρχικές προβλέψεις, που, τώρα, η κυβέρνηση φροντίζει να φορτώνει όποιον δήμο ...προσφέρεται να αναλάβει Ολυμπιακό κόστος.

Η παρέμβαση της «Συμπαράταξης για την Αθήνα» στο δημοτικό συμβούλιο ήταν σαφής: «Δεν πρέπει ο δήμος να συνάψει δάνειο, που θα διατεθεί για Ολυμπιακά φτιασιδώματα. Αντίθετα, πρέπει να διεκδικήσει τα χρωστούμενα από το κράτος. Χρειάζεται αγώνας σ' αυτήν την κατεύθυνση και να μη φορτώνονται άλλα βάρη στους εργαζόμενους». Παρέμβαση, που, βέβαια, δε θα μπορούσε να βρει σύμφωνους όσους ψήφισαν υπέρ του δανεισμού, υπηρετώντας τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, αφού πρόκειται για μια εντελώς αντίθετη πολιτική στάση και συμπεριφορά. Αλλά, που μπορεί να βρει συμμάχους τους δημότες, τους οποίους αφορούν αποκλειστικά τα έργα και οι ημέρες όσων αποφασίζουν να βάλουν χέρι στην τσέπη τους πανηγυρίζοντας κιόλας γι' αυτό...


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Τα δόγματα της «Αυγής»

Γρηγοριάδης Κώστας

Ε, αυτοί δεν... τρώγονται με τίποτε. Για τους συναδέλφους της «Αυγής» μιλάμε. Προφανώς, διακατέχονται από μια σειρά δογματισμούς, εμμονές και σύνδρομα. Ενας απ' αυτούς είναι ότι οποιαδήποτε πρωτοβουλία παίρνουν οι κομμουνιστές ή οργανώσεις, συσπειρώσεις και κινήσεις, όπου συμμετέχουν και κομμουνιστές, ενέχει και, μάλιστα, το στοιχείο του «καπελώματος». Για να μη συμβαίνει αυτό θα πρέπει να συμβαίνουν δυο πράγματα: ΄Η, να μην υπάρχουν κομμουνιστές, ή, όσοι υπάρχουν, να αποκηρύσσουν δημόσια την ιδεολογία και τα πιστεύω τους...

Ετσι, αντιμετωπίστηκε και η προχτεσινή, εντυπωσιακή σε όγκο και παλμό, κινητοποίηση των μεταναστών. Αφού, ανάμεσα στις οργανώσεις που είχαν την πρωτοβουλία, συμπεριλαμβάνονταν το ΠΑΜΕ, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας και άλλες οργανώσεις, «που ελέγχονται από το ΚΚΕ» - όπως γράφει η χτεσινή «Αυγή» - η πρόθεση και επιδίωξη του «καπελώματος» είναι δεδομένη. Πάει και τέλειωσε... Και για να γίνει περισσότερο πιστευτό, η «Αυγή» προσφέρει και την... απόδειξη: «Στην "ουρά" της πορείας οι ολιγάριθμοι οπαδοί του ΠΑΜΕ προτίμησαν να μην κατευθυνθούν στη Βουλή, όπως όμως έπραξαν οι μετανάστες». Η πορεία στη Βουλή, όμως, ήταν προαποφασισμένη απ' όλες μαζί τις οργανώσεις, που οργάνωσαν το συλλαλητήριο - συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΜΕ - και ο «Ριζοσπάστης» το προανάγγελλε από μέρες.

Σταματήστε, βρε παιδιά, να αναμασάτε τις γνωστές και χιλιοειπωμένες συκοφαντίες. Σταματήστε να δίνετε «επιχειρήματα» και όπλα στο κατεστημένο. Στο κάτω κάτω της γραφής, πάρτε υπόψη σας ότι εσείς ξεφτιλίζεστε...

Λαϊκή αντίδραση στην αστυνομοκρατία

Σαν ένα «απλό περιστατικό» που «φούσκωσε», σαν μια «παρεξήγηση» που οδηγήθηκε στα άκρα, θέλησαν να παρουσιάσουν κάποιοι στη Λάρισα τα επεισόδια που έγιναν, την περασμένη Τετάρτη, ανάμεσα σε αστυνομικούς της Ομάδας Πρόληψης - Καταστολής Εγκληματικότητας, που καθοδηγείται από την Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας και σε δεκάδες κατοίκους του χωριού Δαμάσι. Δεν ήταν, όμως, έτσι. Η μαζική και δυναμική αντίδραση των κατοίκων του χωριού στην αυταρχική και βίαιη συμπεριφορά των αστυνομικών, που εκδηλώθηκε σε βάρος αλλοδαπών εργατών και συγχωριανών τους, δείχνει ότι αρχίζει να εκδηλώνεται η λαϊκή αντίδραση στην επιχείρηση της κυβέρνησης να επιβάλει και να εμπεδώσει ένα κλίμα ασφυκτικής αστυνομοκρατίας στη χώρα μας.

Το γεγονός ότι το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας επέβαλε ποινή φυλάκισης 25 ημερών στους δυο συλληφθέντες από την αστυνομία κατοίκους του χωριού - αθωώθηκαν για την κατηγορία της «αντίστασης κατά της αρχής» και καταδικάστηκαν για «εξύβριση» - δεν αποδεικνύει, βεβαίως, ότι η ευθύνη βαρύνει τους πολίτες, καθότι είθισται οι εξουσίες να αλληλοϋποστηρίζονται. Το γεγονός, δε, ότι ο Αστυνομικός Διευθυντής Λάρισας, Χρ. Ιορδανίδης, διέταξε υπηρεσιακή έρευνα για τυχόν μη αρμόζουσα συμπεριφορά των αστυνομικών δε δείχνει ότι υπάρχει η απαιτούμενη ευαισθησία και θέληση να τιμωρηθούν οι ένοχοι, ώστε να μην έχουμε κι άλλα τέτοια επεισόδια, αλλά ότι, ως είθισται σ' αυτές τις περιπτώσεις, κινείται μάλλον η διαδικασία για το «κουκούλωμα» της υπόθεσης...

Ευκαιρίας δοθείσης, ο Κ. Λαλιώτης έκανε αισθητή την παρουσία του, προβαίνοντας σε δήλωση σχετικά με τον προτεινόμενο από την κυβέρνηση εκλογικό νόμο. Η εξέλιξη είναι θετική, τόνισε ο πρώην γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, εάν, μεταξύ άλλων, «ανοίγει την προοπτική κυβερνήσεων συνεργασίας». Και ο νοών νοείτω...

Ας διαλέξει...

Η φωτογραφία έκανε χτες το γύρο της χώρας (δημοσιεύεται δίπλα). Μέχρι και πρωτοσέλιδη έγινε. Ο Κ. Κουλούρης περιεργάζεται προσεκτικά και συνοφρυωμένος ένα πορτοκάλι, στη διάρκεια της... αιφνιδιαστικής, προχτεσινής επίσκεψής του στην κεντρική αγορά του Ρέντη. Προφανώς, η τόσο... προσεκτική και... επισταμένη εξέταση του πορτοκαλιού συνεπάγεται την επίμονη αναζήτηση των αιτιών της ακρίβειας, από τον αρμόδιο υφυπουργό. Κι ακόμη περισσότερο προφανώς, φανερώνει ότι ψάχνει σε λάθος μέρος. Εκτός και τίποτε απ' αυτά δεν ισχύει και όλα αποτελούν τα στοιχεία μιας επιχείρησης δημιουργίας προεκλογικών εντυπώσεων. Ας διαλέξει, όποιο του ταιριάζει περισσότερο...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Χαϊδεύουν τους ενόχους

Στο ίδιο μήκος κύματος με το μεγάλο κεφάλαιο εκπέμπουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι ελεγχόμενοι από αυτήν επικεφαλής των φορέων και οργανισμών του Δημοσίου, ιδίως, όταν πρόκειται για κάποιο από τα μεγάλα θέματα που ταλανίζουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Ενδεικτικός, από αυτή την άποψη, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν αυτή τη βδομάδα - με δηλώσεις τους - το θέμα της ακρίβειας στην αγορά οι κυβερνώντες και οι βιομήχανοι. Και οι μεν και οι δε διαπίστωσαν δημόσια ότι υπάρχει πρόβλημα με την ακρίβεια στην αγορά. Επίσης, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, αξιοποιώντας καταλλήλως την έξαρση της ακρίβειας, έκρουσε τον κώδωνα κινδύνου, σημειώνοντας πως ο ρυθμός αύξησης του πληθωρισμού αυξάνεται στην Ελλάδα, είναι σχεδόν διπλάσιος του μέσου όρου της ΕΕ.

Ως εδώ καλά, καθώς κανείς δε διαφωνεί ότι η ακρίβεια στην αγορά «δαγκώνει». Το πρόβλημα βρίσκεται, σ' αυτούς τους αρμόδιους που μιλούν για «πάταξη» δήθεν της ακρίβειας, αλλά δε θέλουν και δεν μπορούν να χτυπήσουν το «κακό στη ρίζα του» αν και γνωρίζουν πολύ καλά την κύρια αιτία. Και η αιτία δεν είναι άλλη, παρά η πολιτική απελευθέρωσης των τιμών, που την προώθησαν αρχικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και στη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, εν γνώσει τους ότι έτσι έλυναν τα χέρια στους μεγαλοεπιχειρηματίες να αισχροκερδούν ασύστολα. Ετσι, ελέω απελευθέρωσης των τιμών, οι μεγαλοεπιχειρηματίες μπορούσαν (και μπορούν) να αυξάνουν όποτε και όσο θέλουν τις τιμές, αυξάνοντας έτσι μαζί τα κέρδη τους. Ετσι, μπροστά στην αισχροκέρδεια, οι κυβερνώντες προσπαθούν να θολώσουν τα νερά.

Η κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να αντιμετωπίσει την ακρίβεια. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι, έχει κάνει ευαγγέλιό της την αντιδραστική θεωρία ότι δήθεν για τον πληθωρισμό φταίνει οι μισθοί (!) Ετσι, ο υφυπουργός Ανάπτυξης δήλωσε πως θα «τσακίσει την ακρίβεια», χωρίς όμως να θίξει το καθεστώς της απελευθερωμένης αγοράς (δηλαδή το δικαίωμα των βαρόνων της αγοράς να κερδοσκοπούν ασύστολα), που η κυβέρνηση εφάρμοσε, αλλά με υγειονομικούς και άλλους (σ.σ. «τρομοκρατικού χαρακτήρα») ελέγχους (προφανώς στους μικρομαγαζάτορες). Ακόμη πιο αποκαλυπτικός, ο Ν. Γκαργκάνας, συνεπής με τη διάγνωσή του ότι «φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό» - πρότεινε σαν την πιο κατάλληλη «θεραπεία» χτύπημα της ακρίβειας... με τη συγκράτηση των μισθολογικών αυξήσεων.

Είναι φανερό, πως η κυβέρνηση επιδιώκει να «χτυπήσει» την ακρίβεια, ακολουθώντας τη λαϊκή παροιμία «όταν δε θέλει η νύφη να ζυμώσει όλη τη μέρα κοσκινάει». Αντίθετα, ακολουθώντας τις αντιλαϊκές συνταγές του ΣΕΒ (και του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας) αναζητά την αντιμετώπιση του πληθωρισμού με την παραπέρα συμπίεση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων, όπως προκύπτει από το νέο μισθολόγιο των δημόσιων υπαλλήλων. Στην ουσία, η κυβέρνηση επιδιώκει να αντιμετωπίσει την ακρίβεια στη βάση της λογικής του «μονά κερδίζουν οι επιχειρηματίες, ζυγά χάνουν οι εργαζόμενοι»! Στο χέρι των εργαζομένων είναι να ματαιώσουν αυτά τα αντιλαϊκά σχέδια, εντάσσοντας τον αγώνα για την ουσιαστική αύξηση της αγοραστικής δύναμης των μισθών στην κατεύθυνση ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ