«Ο ΟΤΕ, αντί να γίνεται ιδιότυπη θυγατρική της ΙΝΤΡΑΚΟΜ, θα μπορούσε να αγοράσει την ΙΝΤΡΑΚΟΜ στο πλαίσιο ενός επιθετικού στρατηγικού σχεδιασμού ανταγωνιστικότητας και εκσυγχρονισμού». Τη... ρηξικέλευθη αυτή ιδέα «έριξε» ο Ν. Κωνσταντόπουλος, γράφει η χτεσινή «Αυγή», ως πρόταση «απεμπλοκής από το αδιέξοδο» και αντιμετώπισης του φαινομένου της διαπλοκής, στον τομέα των τηλεπικοινωνιών έστω.

Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι η ιδέα ακούγεται ωραία κι έξυπνη. Αλλά μόνον ακούγεται, γιατί στην πραγματικότητα είναι μια «φούσκα» και μόνο. Οχι μόνο, γιατί η οποιαδήποτε τέτοια ή παρόμοια σκέψη είναι παντελώς αδιανόητη για τη σημερινή κυβέρνηση, όπως και για οποιαδήποτε άλλη που θα κινείται και αυτή στο γνωστό «μονόδρομο» της παγκοσμιοποίησης, της ΟΝΕ, των «νόμων της αγοράς», των ιδιωτικοποιήσεων, κλπ., κλπ. Αλλά και γιατί, τόσο παλιότερα και ακόμη περισσότερο σήμερα, στις συνθήκες του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, ο λεγόμενος δημόσιος τομέας της οικονομίας δεν είναι τίποτε άλλο - σε τελευταία ανάλυση - από μια «ιδιότυπη θυγατρική» της άρχουσας τάξης και του μεγάλου κεφαλαίου.

Ετσι ή αλλιώς, δηλαδή, το θέμα δεν είναι ποιος θα αγοράσει ποιον, αλλά ποια κυβέρνηση έχει η χώρα, τι πολιτική εφαρμόζει και ποια ταξικά συμφέροντα εξυπηρετεί, του λαού ή του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου.

Με το δικό του πρωτότυπο τρόπο, τις προάλλες, είπε τα «χρόνια πολλά» στον υπουργό Υγείας, Αλ. Παπαδόπουλο, για την ονομαστική του γιορτή, ένας αγανακτισμένος κάτοικος από το Ρέθυμνο της Κρήτης.

«Υγιαίνετε και ασφαλώς υγιαίνετε, πλην από υπαίτια οκταετή απραξία αποκλειστικά αρμοδίων υπηρεσιών σας 22.000 κάτοικοι (μόνιμοι, πλην του τουριστικού πληθυσμού), του άνω, μέσα και κάτω Μυλοποτάμου Ρεθύμνης Κρήτης στερούνται παράνομα, από της 9ης Μαΐου 1997 μέχρι και σήμερα, παροχών υπηρεσίας φυσικοθεραπειών εκ μέρους του Κέντρου Υγείας Περάματος Ρεθύμνης του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνης, παρά τις έγγραφες εκκλήσεις των διοικήσεών τους, ως ιμάντων των δικών σας διοικητικών προδιαγραφών», επισημαίνει ο Π. Μ. σε ανοιχτή επιστολή του προς τον Αλ. Παπαδόπουλο.

Φαντάζεστε, τι θα γινόταν αν κάθε δεινοπαθών από την πολιτική του υπουργείου Υγείας έστελνε μια τέτοια ευχετήρια επιστολή στον υπουργό; Το γραφείο του υπουργού θα ήταν μάλλον μικρό για να τις χωρέσει...

Ειλικρινά δε μας πέφτει καθόλου λόγος, ούτε ενδιαφερόμαστε να μάθουμε αν είναι αληθινά τα περί 700 εκατομμυρίων που ακούγονται ή τα περί 200 εκατομμυρίων πριμ και μισθό 10 εκατομμύρια μηνιαίως που έγραψε η «Καθημερινή» ότι του έδωσε του Παύλου Τσίμα ο Σωκράτης Κόκκαλης, για να πάει στο νέο κανάλι που αγόρασε. Κατανοούμε φυσικά και την εφημερίδα του κ. Αλαφούζου που τα γράφει αυτά, ως ενισχυτικά της οξείας διαμάχης της με τον Κόκκαλη. (Οχι ότι ο Αλαφούζος, ο Τεγόπουλος, ο Λαμπράκης, ο Μπόμπολας κλπ. δεν κάνουν τα ίδια!)

Ομως, βρε παλικάρια, όλοι εσείς, δημοσιογραφούντες και άλλοι, όλοι εσείς «οι πρώην» («ιδεολόγοι», «αριστεροί», κλπ. κλπ.) που δεν αρθρώνετε κουβέντα για όλα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας, στα αλήθεια πιστεύετε ότι το πρόβλημα είναι το ύψος της αμοιβής της «εξαγοράς» (όπως πικρόχολα ονομάζουν την αποχώρηση του Τσίμα και των υπολοίπων εκεί στο «Μέγκα»);

Είμαστε σίγουροι, αγαπητοί αναγνώστες, πως θα συμφωνήσετε μαζί μας ότι το πρόβλημα είναι η ίδια η πράξη, είναι η ίδια η αγοραπωλησία ιδεών, σκέψεων, αληθινής ενημέρωσης, είναι η υποταγμένη συνείδηση που παζαρεύει τον ίδιο της τον εαυτό για λίγη εφήμερη δόξα, για λίγα ψωροχιλιάρικα παραπάνω, που άντε να του εξασφαλίσουν μια βίλα ακόμη ή ένα αυτοκίνητο επιπλέον.

Ακριβώς έτσι. Κι αυτό αφορά όλους αυτούς που έχουν απαραίτητο προσδιοριστικό της πολιτικής ταυτότητάς τους τη λέξη «πρώην». Για τετράποδα πολυτελείας σας χρειάζονται, όπως επανειλημμένα έχουμε πει και γράψει. Για τίποτε άλλο. Κι όταν θα τους είστε εντελώς άχρηστοι, μη θαρρείτε ότι θα έχετε καλύτερη τύχη από τη... λεμονόκουπα.

Δεκατρείς δακτυλογραφημένες σελίδες ήταν η χτεσινή ομιλία του Κ. Σημίτη στη Θεσσαλονίκη και η μία ήταν αφιερωμένη στο διαβόητο θέμα της τεχνητής και άκρως αποπροσανατολιστικής έντασης μεταξύ κυβέρνησης και ηγεσίας της Εκκλησίας. Οχι τυχαία, βέβαια, και όχι μόνο, για να ξεκινήσει ένας ακόμη -πολύ βολικός για την κυβέρνηση - αποπροσανατολιστικός γύρος αντιπαράθεσης. Αλλά και για να δημιουργήσει την πλαστή εντύπωση, ότι η κυβέρνηση κινείται γενικότερα σε κατεύθυνση εκσυγχρονιστική και προοδευτική, χωρίς καν να υπολογίζει το πολιτικό κόστος. Για να «περάσει» διά της πλαγίας στην κοινή γνώμη, ότι όλοι όσοι αντιδρούν και αντιστέκονται στην αντιλαϊκή και φιλομονοπωλιακή πολιτική της βρίσκονται στον ίδιο αστερισμό με τον Χριστόδουλο.

Νομίζει, άραγε, ο Κ. Σημίτης, ότι μπορούν τα τρικ ν' αλλάξουν την πραγματικότητα;

Οταν αυτό λέγεται από έναν υπουργό (κάποτε) «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης και σημερινό πρωθυπουργό νεοφιλελευθέρων επιλόγων και πολιτικών τι σημαίνει; Δηλαδή, πού το πάει; Ποιο είναι το επόμενο στάδιο που θέλει να φτάσει;

Λέτε να έχει βάλει σκοπό εκτός από ουραγός των επιλογών της ΕΕ και των μεγαλοσυμφερόντων που εξυπηρετούνται μέσω αυτής να θέλει να γίνει και πρωτοπόρος; Λέτε να θέλει να γίνουμε ως χώρα κάτι σαν «πειραματόζωα» του νεοφιλελευθερισμού;

Ολα να τα περιμένεις από αυτούς....

ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ήταν σαφής ο άνθρωπος. «Πρέπει να έχουμε το θάρρος» να χτυπήσουμε την ανεργία, είπε. Γιατί, λέει, αυτή η κατάσταση διαιρεί την κοινωνία σε άνεργους και εργαζόμενους. Οποτε μπορούμε ένα γίνουμε όλοι... μερικώς εργαζόμενοι!

Φανταζόμαστε, να τα άκουσε αυτά και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που όλο για συμβολή στον «κοινωνικό διάλογο» μιλάει. Οχι, τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά από εδώ και πέρα δεν υπάρχουν ούτε καν φραστικές δικαιολογίες.

ΠΑΝΤΩΣ, κανείς από το ΠΑΣΟΚ δε φάνηκε και ιδιαίτερα δυσαρεστημένος με την αποχή των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας από τις εκδηλώσεις της 65^ης ΔΕΘ. Η αλήθεια είναι ότι δεν τους έλειψαν.

Αλλωστε, εδώ που τα λέμε, από «δημιουργική αντιπολίτευση» (δηλαδή συμπολίτευση) στις κεντρικές επιλογές τους έχουν μπόλικη. Η παρεούλα στις φιέστες δεν τους είναι και απαραίτητη.

ΑΝΩΝΥΜΗ εταιρία γίνεται στο άμεσο διάστημα η ΔΕΗ όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Οπότε πήρε το... δρόμο της και η επιχείρηση ηλεκτρισμού της χώρας. Αυτό που δε μας είπαν βέβαια είναι ότι υπάρχουν και αυτοί που έχουν από καιρό ετοιμαστεί, για να αξιοποιήσουν τις... ευκαιρίες, που δημιουργεί η απελευθέρωση της ενέργειας.

Κι αυτοί δεν είναι καθόλου ανώνυμοι...

«Ειδικοί» και «ειδικευμένοι» στις ψεύτικες υποσχέσεις προς τους αγρότες, που αποσκοπούν να τους ξεγελάσουν για να προλάβουν τις νέες κινητοποιήσεις τους κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, άρχισαν να εμφανίζονται, ήδη, στα ΜΜΕ της Θεσσαλίας. Ενας εξ αυτών των «ειδικών της ψευδολογίας», ο Καρδιτσιώτης βουλευτής και πρώην υφυπουργός, Ν. Σαλαγιάννης, «ξαναχτύπησε», δηλώνοντας ότι προβλέπει πως φέτος η τιμή του βαμβακιού θα είναι ικανοποιητική. Βεβαίως, κανένα γνωστό, μέχρι στιγμής, στοιχείο για τη φετινή περίοδο σχετικά με το βαμβάκι δε στηρίζει την πρόβλεψη του Καρδιτσιώτη βουλευτή, αλλά αυτό λίγο φαίνεται να το λαμβάνει υπόψη του, στην προσπάθεια να κοροϊδέψει τον αγροτικό κόσμο της περιοχής του και να υπερασπίσει την πολιτική της κυβέρνησής του.

Αντιθέτως, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, η τιμή του βαμβακιού φέτος αναμένεται να είναι μικρότερη ακόμα και από την περσινή. Κι αυτό γιατί η παραγωγή θα είναι πάλι μεγάλη, αφού τα στρέμματα που καλλιεργήθηκαν με βαμβάκι ξεπερνούν τα 4.000.000 και, με δεδομένη την αύξηση στο πρόστιμο συνυπευθυνότητας που επιβάλλει η ΕΕ, οι βαμβακοπαραγωγοί θα χάσουν κι άλλο από το εισόδημά τους. Και όταν μετρήσουν την τσέπη τους και τη δουν πιο άδεια, θα ξαναβγούν στους δρόμους του αγώνα για ν' απαντήσουν όπως αυτοί ξέρουν και στην κυβέρνηση, αλλά και στους κατά τόπους ψευδολόγους της...

Με πρωτοβουλίες των Ενωτικών Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων πραγματοποιούνται, σε χωριά κι επαρχιακές πόλεις της Θεσσαλίας, συσκέψεις αγροτικών κι άλλων μαζικών φορέων και ανοιχτές συγκεντρώσεις, που έχουν διπλό στόχο: Πρώτον για να ενημερωθεί ο αγροτικός κόσμος σχετικά με τα νέα αντιαγροτικά μέτρα που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα και να προετοιμαστεί για την αντιμετώπισή τους. Και δεύτερον για να προειδοποιηθεί η κυβέρνηση ότι αν δε λάβει άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα για την επίλυση των πολλών και οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η αγροτιά, θα βρεθεί, ξανά φέτος, μπροστά σ' ένα νέο αγροτικό ξεσηκωμό.

Η συνέχιση της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, που επιβάλλει περιορισμούς στις καλλιέργειες, ποσοστώσεις στην παραγωγή, πρόστιμα συνυπευθυνότητας, μειώνει τις τιμές και αυξάνει το κόστος παραγωγής, καταχρεώνει στην ΑΤΕ τους μικρομεσαίους αγρότες και οδηγεί χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά στο ξεκλήρισμα, δεν αντιμετωπίζεται παρά μόνο με τους ενωτικούς, μαζικούς και δυναμικούς αγώνες της αγροτιάς. Αυτό έχει γίνει συνείδηση στον αγροτικό κόσμο της Θεσσαλίας, που προετοιμάζεται να συγκρουστεί, πάλι φέτος, στους δρόμους της πάλης με την αντιαγροτική πολιτική, για να την ανατρέψει. Αναμένεται, λοιπόν, ένας «θερμός» αγωνιστικά χειμώνας κι αυτό ας το λάβουν υπόψη τους οι κυβερνώντες κι ας πράξουν αναλόγως...

Κάποιο λόγο εφευρίσκουν πάντοτε οι κυβερνώντες, για να εφαρμόζουν τις διάφορες πολιτικές σκληρής μονόπλευρης λιτότητας. Παλιότερα πρόβαλαν το όραμα της ένταξης της χώρας στην τότε ΕΟΚ, μετά έπρεπε να αντιμετωπιστεί ο υψηλός πληθωρισμός, μετά η είσοδος στην ΟΝΕ και πάει λέγοντας. Τώρα, προβάλλεται η ανάγκη της διατήρησης των κεκτημένων και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, όπως και η εξοικονόμηση 1,5 τρισεκατομμυρίων δραχμών, τα οποία - πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα των κυβερνώντων - θα διατεθούν για τους πάσχοντες τομείς της παιδείας και της υγείας.

Εχετε και την παραμικρή αμφιβολία, ότι και οι νέοι ισχυρισμοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά προφάσεις εν αμαρτίαις, ενώ οι πλούσιοι θα συνεχίσουν να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι; Αλλωστε, πρέπει να ομολογήσουμε, ότι τούτη τη φορά, οι κυβερνώντες είναι λιγότερο ανειλικρινείς. Ο στόχος της διατήρησης των κεκτημένων και της ανταγωνιστικότητας, αφορά αποκλειστικά και μόνο το μεγάλο κεφάλαιο και, κυρίως, τα αμύθητα κέρδη του και όχι τους εργαζόμενους και το λαό. Τα εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα και κατακτήσεις των τελευταίων, όπως όλοι γνωρίζουν, κάθε άλλο παρά κεκτημένα και διατηρήσιμα θεωρούνται. Αντιθέτως, έχουν μπει στην προκρούστεια κλίνη της παγκοσμιοποίησης και των «νόμων της αγοράς».

Associated Press

Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, για να τα διαβάζουν όλοι όσοι έλεγαν διάφορα με τις κινητοποιήσεις των Ελλήνων αγροτών, το κλείσιμο δρόμων, κλπ., κλπ. Ιδιαίτερα, για όσους έλεγαν ότι πώς θα πορευτούμε στην «Ενωμένη Ευρώπη», όταν η κάθε κοινωνική ομάδα κλείνει δρόμους... Ετσι, για να μην ξεχνιόμαστε, δηλαδή...

«Ανάπτυξη» και «ανταγωνιστικότητα» είναι οι δυο λέξεις- «κλειδιά» της πρωθυπουργικής ομιλίας. Μ' αυτές τις επιδιώξεις - που μεταφράζονται αβίαστα σε περισσότερες παροχές στο κεφάλαιο - κυβερνάται η χώρα, αυτές καθορίζουν τις αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, την υγεία και την παιδεία. Ο Κ. Σημίτης υπήρξε ξεκάθαρος και άτεγκτος. Η πολιτική που εφαρμόζεται θα συνεχιστεί χωρίς παρεκκλίσεις και με μεγαλύτερη ένταση. Συγκρούσεις, είπε, υπήρξαν και θα υπάρξουν, δε θα υπολογιστεί το πολιτικό κόστος. Μόνο που το πολιτικό κόστος, έτσι όπως το εννοεί η κυβέρνηση, έχει να κάνει με την επιδείνωση της θέσης και την αγανάκτηση εκατοντάδων χιλιάδων άνεργων, εργαζομένων, συνταξιούχων, φτωχών αγροτών και μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών. Εχει να κάνει με την εκμετάλλευση ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος βιώνει τη σκληρότητα της ΟΝΕ, της «παγκοσμιοποίησης», των νέων «εθνικών στόχων» και «οραμάτων», που εφευρίσκει η κυβέρνηση για να δικαιολογεί τη συνέχιση της πολιτικής της, κάθε φορά που ένας στόχος «πιάνεται».