Αρα, αν οι τωρινές εξελίξεις ανοίγουν ένα παράθυρο, μια χαραμάδα συμβίωσης ειρηνικής στην Κύπρο, οφείλουμε να μην τις απορρίψουμε. Οφείλουμε να απομονώσουμε το "διαίρει και βασίλευε"».
Αυτά και άλλα πολλά παρόμοια λέει το κύριο άρθρο της χτεσινής «Αυγής», κατηγορώντας το ΚΚΕ για «ψευδεπίγραφο αντιιμπεριαλισμό». Εμείς σημειώνουμε μόνο τα εξής: Πρώτον, το «σχέδιο Ανάν» δεν κατοχυρώνει την ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κύπρου. Αντίθετα, κατοχυρώνει τις «εγγυήτριες δυνάμεις» και το δικαίωμα «μονομερούς επέμβασής» τους, χώρια το «καπέλο» του Ανώτατου Δικαστηρίου και την παρουσία ξένων στρατευμάτων. Κατοχυρώνει, επίσης, το καθεστώς του κράτους εν κράτει των βρετανικών βάσεων. Δεύτερον, το «σχέδιο Ανάν» δεν οδηγεί στην επανένωση και δε δημιουργεί προϋποθέσεις ειρηνικής συμβίωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αντίθετα, είναι βαθιά διχαστικό και διχοτομικό. Δημιουργεί δύο κυρίαρχα κράτη κι ένα πρωτοφανές κρατικό μόρφωμα, που μόνο κατ' επίφαση ονομάζεται ομοσπονδία, δημιουργώντας το πρόσφορο έδαφος, για νέες τριβές, εντάσεις και αδιέξοδα, όπως και για την άσκηση της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε».
Αυτός είναι ο «γενικός» και «ψευδεπίγραφος» - σύμφωνα με την «Αυγή» - αντιιμπεριαλισμός του ΚΚΕ... Ο... ειδικός της «Αυγής» συνοψίζεται στη λογική του ευρωμονόδρομου και το «ναι»...
Ποιος είπε ότι υπάρχουν όρια στο θράσος και την πρόκληση; Δεν υπάρχουν. Και απόδειξη τα παρακάτω:
Σήμερα, μέρα της μαύρης επετείου του αμερικανοκίνητου πραξικοπήματος των συνταγματαρχών, η «αδέσμευτη, εθνική εφημερίδα "Ελεύθερος Κόσμος"» διοργανώνει «ιδρυτική συνδιάσκεψη του πολιτικού σχηματισμού "Πατριωτική Συμμαχία"» με τη συμμετοχή «στελεχών της ΕΠΕΝ, αποχωρησάντων στελεχών του ΛΑΟΣ, στελεχών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή καθώς και μελών διαφόρων εθνικών οργανώσεων», με στόχο τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση «την ιδρυτική συνδιάσκεψη χαιρετίζουν με μηνύματά τους ο Στρατηγός Στυλιανός Παττακός και ο τ. Υπουργός και τ. Ευρωβουλευτής κ. Σπυρίδων Ζουρνατζής»...
Και το άκρον άωτον του θράσους και της πρόκλησης βρίσκεται στο «βασικό θέμα» της εκδήλωσης των αμετανόητων οπαδών της επταετίας, που είναι το εξής: «Οχι στο σχέδιο Ανάν - Συμπαράσταση στον Κυπριακό Ελληνισμό». Προφανώς, δεν τους φτάνει το γεγονός πως το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο άνοιξε το δρόμο στην τουρκική εισβολή και όλα τα μέχρι σήμερα βάσανα του κυπριακού λαού...
Αλήθεια, από ποιους μπορεί να κινδυνεύσει η πιστή εφαρμογή του «σχεδίου Ανάν» και γι' αυτό υποτίθεται, ότι ζητούνται γραπτές και συγκεκριμένες εγγυήσεις της πιστής υλοποίησής του από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και την ΕΕ; Προφανώς, από κάποια επέμβαση της Αγκυρας, θα πείτε. Αντε και της Μεγάλης Βρετανίας ή των ΗΠΑ, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, δηλαδή μέσω της Αγκυρας ή της Αθήνας, θα συμπληρώναμε εμείς.
Με άλλα λόγια, δηλαδή, από τη μια το «σχέδιο Ανάν» αναγνωρίζει στην Τουρκία, την Ελλάδα και τη Μ. Βρετανία το ρόλο της «εγγυήτριας δύναμης» και τους δίνει το δικαίωμα της «μονομερούς επέμβασης» (ακόμη και στρατιωτικής), όταν θεωρούν ότι παραβιάζονται τα συμφωνημένα κι από την άλλη ζητούνται οι εγγυήσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ, ώστε να αποτρέπονται οι τέτοιες επεμβάσεις...
Προφανώς, όσοι ζητούν εγγυήσεις, είτε δεν έχουν σκεφθεί καλά τα πράγματα, είτε μας κοροϊδεύουν. Σίγουρα, πάντως, μας κοροϊδεύουν και, μάλιστα, χοντρά οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία, που σπεύδουν και προσφέρουν απλόχερα τις δήθεν εγγυήσεις, για την εφαρμογή του άδικου και διχοτομικού σχεδίου τους, που μετατρέπει την Κύπρο σ' ένα ακόμη προτεκτοράτο...
Η κατάθεση του αμερικανοβρετανικού σχεδίου ψηφίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σύμφωνα με το οποίο υποτίθεται πως παρέχονται οι εγγυήσεις του Οργανισμού, για την πιστή εφαρμογή του διαβόητου «σχεδίου Ανάν», μετά την ενδεχόμενη αποδοχή του, αποτέλεσε χτες το κεντρικό ζήτημα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων.
Κανείς, όμως -απ' όσα μπορέσαμε να δούμε- δε σημείωσε, ότι όσα προτείνει το προαναφερόμενο σχέδιο ψηφίσματος, περιέχονται και στο «σχέδιο Ανάν» και βρίσκονται συγκεκριμένα στο Κεφάλαιο Ε, έχοντας τον τίτλο «Θέματα που θα υποβληθούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για απόφαση».
Με άλλα λόγια, σε περίπτωση αποδοχής του αμερικανοβρετανικού «σχεδίου Ανάν» από τα ταυτόχρονα δημοψηφίσματα και την κατοπινή επικύρωση του συνόλου των διαδικασιών από το Συμβούλιο Ασφαλείας -όπως προβλέπεται άλλωστε- οι λεγόμενες εγγυήσεις θα γίνονταν αυτόματα απόφαση του Οργανισμού.
Γιατί τότε, όλη αυτή η φασαρία, ίσως σκεφθείτε. Μα γιατί άλλο, για να ξεγελάσουν τους Ελληνοκύπριους...
Ιδίως στο χώρο του ΠΑΣΟΚ το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να μην το ...πολυσυζητούν το θέμα. Εκτίθενται, μια και η εκβιαστική τακτική ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ενωσης στο θέμα δεν τους αφήνει περιθώρια ελιγμών.
Είναι μάλλον αποκρουστικό να βλέπεις και να ακούς τα στελέχη του να περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι κι από ραδιόφωνο σε ραδιόφωνο και να προσπαθούν επιθετικά να δικαιολογήσουν τα ...αδικαιολόγητα των επιλογών του.
ΕΝΤΑΞΕΙ, το καταλάβαμε ότι τα μέτρησε τα πράγματα στο υπουργείο Οικονομίας ο Γιώργος Αλογοσκούφης και δεν τα βρήκε όπως του τα είχαν πει οι προκάτοχοί του. Το θέμα είναι ...τι πρόκειται να κάνει γι' αυτό!
Γιατί, απ' ό,τι καταλαβαίνουμε, τελικά θα μας πει πως ναι μεν ήταν κακοί διαχειριστές οι προηγούμενοι, αλλά τώρα πρέπει να συνεχίσει, και μάλιστα ακόμη πιο σκληρά, τις επιλογές τους. Τα όσα λέει το προεκλογικό τους πρόγραμμα, η προσήλωση της ΝΔ στον ευρωμονόδρομο και η πίστη της στην «ελεύθερη αγορά», όπως και η σύμπλευσή της τόσα χρόνια με την πολιτική που εφάρμοζε το ΠΑΣΟΚ, σ' αυτό το συμπέρασμα οδηγούν.
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ κατά της γραφειοκρατίας στο δημόσιο μάς υποσχέθηκε η κυβέρνηση, θεωρώντας προφανώς ότι οφείλουμε να ενθουσιαστούμε επειδή προβλέπει δικαίωμα δικαστικής προσφυγής σε 50 μέρες. `Η επειδή θα μειωθεί ο αριθμός των δικαιολογητικών για διάφορες δημόσιες πράξεις...
Αυτή ήταν δηλαδή η ουσία του προβλήματος; Φαίνεται ότι κάποιοι έχουν μπερδέψει το μέσο με το σκοπό, είναι φανερό. Γιατί βέβαια η δημόσια διοίκηση χρησιμοποιείται ως εργαλείο πολιτικών και το περιεχόμενο των πολιτικών αυτών καθορίζει το αν είναι φιλική στο λαό ή όχι.
Σήμερα, δύο μήνες μόλις μετά τη συμφωνία της Νέας Υόρκης, δύο μήνες μετά τη συμφωνημένη απ' όλους τους προαναφερόμενους αναγνώριση του δικαιώματος του κυπριακού λαού να είναι ο τελικός και καθοριστικός κριτής του όποιου σχεδίου και της όποιας προτεινόμενης λύσης, έχουν βαλθεί οι πάντες να ακυρώσουν στην πράξη το αναφαίρετο αυτό δικαίωμα. Ο Μπους, ο Μπλερ, ο Κ. Ανάν, ο ντε Σότο, ο Φερχόιγκεν, πολλοί και διάφοροι ακόμη, κραυγάζουν, απειλούν και εκβιάζουν, ότι οι Κύπριοι έχουν μπροστά τους έναν και μόνο δρόμο, αυτόν του «ναι». Το «όχι» δεν υπάρχει και αλίμονό τους εάν κάνουν το λάθος να το επιλέξουν.
Αραγε, το γεγονός και μόνον αυτό δεν είναι αρκετό για να καταλάβει ο κάθε απλός άνθρωπος τι σόι είναι το «σχέδιο Ανάν»; `Η, μήπως, δεν είναι αρκετό για να βγει ακόμη πιο βροντερό το «όχι»;
Αυτές τις μέρες στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κοκορομαχούν για τις καρέκλες. Πιο σωστά για «θώκους» κρατικών Οργανισμών. Σχολιάζοντας την κοκορομαχία τους ο Γ. Μαυρίκος και μιλώντας χτες σε σύσκεψη συνδικάτων σημείωσε: Αντί να τσακώνονται για τους «δικούς τους», ο υπουργός Εργασίας, κ. Π. Παναγιωτόπουλος, με τον πρόεδρο της ΠΑΣΚΕ και πρόεδρο της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλο, ας κάνουν τον κόπο να μας πουν, γιατί πράγμα «τσακώνονται»; Διαφωνούν, άραγε, για την πολιτική αυτών των Οργανισμών; Για τον προσανατολισμό της Εργατικής Εστίας, του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, του ΙΚΑ, του ΟΑΕΔ; Για τη «γραμμή» ή για τη νομή είναι ο καυγάς τους; Για τη νομή.
Ο νέος υπουργός, Π. Παναγιωτόπουλος, σαν νέος φεουδάρχης και τοποτηρητής του κεφαλαίου, θέλει τους δικούς του. Τους ανθρώπους του. Και έτσι διορίζει τον απεργοσπάστη Πεκιά στην Εργατική Εστία, έστειλε τον Καλύρη (μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ) ...στα άλογα, διοικητή στον ΟΔΙΕ. Διόρισε άλλο μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, τον Μ. Τριανταφυλλίδη, γενικό προσωπάρχη στην Εθνική Τράπεζα, και συνεχίζει.
Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΠΑΣΚΕ θέλει να «συνδιοικεί» και το ΠΑΣΟΚ τους Οργανισμούς αυτούς. Να είναι συνδιαχειριστής. Ισως σκέφτεται πως ...αφού την ίδια πολιτική θα εφαρμόσει και η ΝΔ, γιατί να μην έχουν μερίδιο στη νομή και τα «δικά μας παιδιά»;
Για τη νομή, λοιπόν, και όχι για τη «γραμμή» μαλλιοτραβιούνται.
«Αλλοτε με την Ευρώπη και τις Βρυξέλλες και άλλοτε με την Ουάσιγκτον και τις ΝΑΤΟικές ομπρέλες. Αλλοτε με τη συμμετοχική δημοκρατία και όποτε δε βολεύει με τον αυταρχισμό και τις αποφάσεις της "φωτισμένης" μειοψηφίας. Αλλοτε με τη θέληση του λαού και των ψηφοφόρων και όποτε δεν αρέσει με την ελίτ και τη νομενκλατούρα των επαϊόντων. Πότε με το σκληρό ροκ και πότε με το ζεϊμπέκικο. Αριστεροί με τα μαλακά ναρκωτικά, κεντροαριστεροί στα εκλογικά δεκανίκια, κεντροδεξιοί με τις νηφάλιες δηλώσεις και δεξιοί με τον Μπους και τον Ανάν. Τη μια στιγμή από εδώ, την άλλη από εκεί. Αίλουροι, παμπόνηροι, ευκαιριακοί, ασύμμετροι και λογοκόποι. Ούτε αρχές, ούτε συνέπεια, ούτε γραμμές, ούτε δημοκρατικές διαδικασίες. Στη σκηνή με το λαό και στα καμαρίνια με τον Μίλερ και τον εχθρό. Μια σβούρα σαν τον σκύλο που τρέχει γύρω από τον άξονά του προσπαθώντας να δαγκώσει την ουρά του. Τη λένε πολιτική του εφικτού, αλλά στην πραγματικότητα είναι του ποντικιού!».
Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».
Πολλές φορές πουλήθηκε
σε άνομα παζάρια,
πολλές φορές οι ισχυροί
την έπαιξαν στα ζάρια,
κτήμα του ενός
και τ' αλλουνού
μες του καιρού το διάβα
με αλυσίδες πάντοτε
και για αιώνες σκλάβα.
***
Και τώρα
πάλι στο «σφυρί»
τη βγάζουν οι μεγάλοι,
με τον Ανάν στο πούλημα
να κάνει τον τελάλη,
μαύρη της ετοιμάζουνε
οι μπαγαπόντες τύχη
και κάποιοι, δες,
χειροκροτούν
τη νέα αυτή Ζυρίχη!