«Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο», λέει η γνωστή παροιμία και ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών το κάνει πράξη με ανακοίνωσή του, στην οποία αναφέρει - για εκείνους που πιθανόν το ...ξέχασαν - ότι από σήμερα ξεκινά τη λειτουργία του ένα «διεθνούς φήμης κατάστημα επίπλων και οικιακού εξοπλισμού...» στο Εμπορικό Πάρκο Αεροδρομίου. Ο Αερολιμένας επένδυσε τη διαφημιστικού τύπου - και ουσίας - ανακοίνωσή του με τη σύσταση προς το επιβατικό κοινό που θα κατευθυνθεί προς το «Ελευθέριος Βενιζέλος», να λάβει υπόψη του «την ενδεχόμενη επιβάρυνση της κίνησης που αναμένεται να επιφέρει στην Αττική Οδό και στη Λεωφόρο Βάρης - Κορωπίου η προσέλευση του κοινού κατά τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του καταστήματος».
Προσχήματα μπορεί να βρει κανείς πολλά, το γεγονός όμως είναι ότι το νέο πολυκατάστημα απολαμβάνει με αυτή την ευκαιρία εντελώς δωρεάν μια πολύ σημαντική, επιπρόσθετη, διαφήμιση με το ειδικό «βάρος» του πρώτου αεροδρομίου της χώρας. Και μετά από όλ' αυτά κάποιοι μιλούν για ανταγωνισμό με «ίσους όρους» ανάμεσα στους μικρούς εμπόρους και τους μεγαλεμπόρους....
Ακροβατούν επικίνδυνα και τελικά εκτίθενται. Ο λόγος για τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΝ) στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης που πίστεψαν πως ο γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς αποτελεί πρόσφορο έδαφος να επιτεθούν στο ΠΑΜΕ, καταλογίζοντάς του τα γνωστά περί διασπαστικής τακτικής. Ακόμη, άραγε, δεν έχουν καταλάβει πως το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρόκειται να γίνει άλλοθι στον κατήφορο υποταγής που έχουν πάρει;
Στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΕΚΘ, η εκπρόσωπος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» Δ. Χαραλαμπίδου προσέβαλε την ιστορία του εργατικού κινήματος, λέγοντας πως η ξεχωριστή εκδήλωση που κάνει το ΠΑΜΕ αποτελεί προσβολή στη μνήμη των νεκρών του Μάη του '36.
Φαίνεται πως μπέρδεψε το πεδίο της ταξικής μάχης - όπου έπεσαν οι νεκροί του Μάη του 1936 - με το πεδίο του κοινωνικού διαλόγου, όπου τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων τοποθετούνται στην κλίνη του Προκρούστη και σφαγιάζονται με τη ΣΥΝδρομή του «ενωτικού πνεύματος» των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών...
Οι προκλήσεις στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, όμως, δε σταμάτησαν στις συκοφαντίες ενάντια στο ΠΑΜΕ. Επεκτάθηκαν ακόμη και σε βάρος του σημαντικού όπλου του εργατικού κινήματος, της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Ο πρόεδρος του ΕΚΘ Ν. Γιαννόπουλος (ΠΑΣΚΕ), την ώρα που ο λαός της Κύπρου και ο λαός της χώρας μας αντιστέκονται με ηχηρό ΟΧΙ στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών στην Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο, τόλμησε να κατηγορήσει τους υπέρμαχους του ΟΧΙ και της αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης σε ΗΠΑ και ΕΕ, πως εξυπηρετούν άνομα οικονομικά συμφέροντα.
Την απάντηση στις προσβολές θα δώσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τη μαζική συμμετοχή τους στον ταξικό ενωτικό αγωνιστικό γιορτασμό της πρωτομαγιάς που διοργανώνει το ΠΑΜΕ. Ασε που θα 'ρθει και το μαντάτο απ' την Κύπρο για τους πάσης φύσεως ΝαιΝαίδες και Ανάνες...
Να σκεφτεί, παραδείγματος χάριν, την «επικοινωνιακή καταιγίδα» που ξέσπασε υπέρ του «Σχεδίου Ανάν» από την πρώτη κιόλας στιγμή. «Καταιγίδα», που πήρε τη μορφή μονολόγου των υποστηρικτών του «Σχεδίου» στα μέσα ενημέρωσης, με τον αποκλεισμό των εκπροσώπων του ΚΚΕ, του μόνου κόμματος που υποστήριξε το «Οχι». Να σκεφτεί, ακόμη, ότι τα τρία κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, Συνασπισμός) υποστήριξαν το «Ναι», δημιουργώντας έναν ασφυκτικό κλοιό διλημμάτων, παραπληροφόρησης, κινδυνολογίας, γύρω από κάθε πολίτη.
Και, βέβαια, με ένα συνεχή βομβαρδισμών από το «διεθνή παράγοντα» (Πάουελ, Ανάν, Φερχόιγκεν, Σολάνα, κ.ά.), που απειλούν με «θεούς και δαίμονες» τους Ελληνοκύπριους, επειδή επιμένουν στη μεγάλη τους πλειοψηφία, σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα, να ψηφίσουν «Οχι».
Για όσους, λοιπόν, ισχυρίζονται ότι τα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων αποτυπώνουν την έγκριση της πολιτικής τους από το λαό, σημειώνουμε ότι στις εκλογές της 7ης Μάρτη τα τρία κόμματα συγκέντρωσαν το 89,17% των ψήφων. Σήμερα, λίγες μέρες μετά τις εκλογές, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως το Κυπριακό, μόλις το 40% υποστηρίζει τη θέση τους.
Υπάρχει, βεβαίως, εξήγηση για τη διάσταση αυτή. Η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων, το ρουσφέτι, οι πελατειακές σχέσεις, ο εκφοβισμός, ο εκβιασμός, το επικοινωνιακό «νέφος» και άλλοι λόγοι την εξηγούν. Ομως, αυτή η απόκλιση μεταξύ της λαϊκής θέλησης και της πολιτικής των κομμάτων που διαχειρίζονται την κυβερνητική εξουσία, ή και αυτών που συμβάλλουν στη συγκάλυψή της, ανοίγει μια νέα προοπτική.
Διορισμένοι υπάλληλοι της τρέχουσας παγκόσμιας συγκυρίας και της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, θεωρούν ότι μπορούν να συμπεριφέρονται ως «αφεντικά» σε λαούς, εκλεγμένες κυβερνήσεις, θεσμούς και οτιδήποτε άλλο θεωρούν ότι δεν ευθυγραμμίζεται πλήρως σε όσα αυτοί νομίζουν.
Αλλά τι να πει κανείς, όταν και ο Κόφι Ανάν, πιο ευθέως από κάθε άλλη φορά, ζήτησε εκβιαστικά την υιοθέτηση του σχεδίου του; «Το σχέδιο θα πεθάνει», δήλωσε, προσθέτοντας ότι θα σταματήσει να παίρνει πρωτοβουλίες...
Μάλλον, προτιμά να ξεχνά ότι ο οργανισμός που θέλει να εκπροσωπεί αντιτίθεται - από θέση αρχών - σε οποιαδήποτε κατοχή κράτους από άλλο κράτος. Οπως το έχει ξεχάσει και για το Ιράκ, την Παλαιστίνη και τόσα άλλα μέρη του πλανήτη.
ΤΑ ...ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ παιγνιδάκια εντυπώσεων ήταν που μας έλειπαν. Αναφερόμαστε στα όσα ακούστηκαν για το παρασκήνιο της συνάντησης Καραμανλή - Ερντογάν στο Σεράγεβο. Αυτά τα περί αναβολής του πρωινού ραντεβού από τον Τούρκο πρωθυπουργό και στη συνέχεια τη μειωμένη διάρκειά της (25 λεπτά), ως «απάντηση» από την ελληνική πλευρά.
Οποιος θέλει να κάνει επίδειξη ισχύος, ας το κάνει όταν οι ΗΠΑ απαιτούν επικυριαρχία στο Αιγαίο και το μεταβάλλουν σε «πέρασμα» για τις επιχειρήσεις και τα σχέδιά τους.
ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΕΙ κανείς το υπουργείο Οικονομίας να εξαγγέλλει «επανεξέταση των φοροαπαλλαγών», μόνο σε καλό δεν πάει το μυαλό του. Πολύ λογικό, αφού όσες φορές «επανεξετάστηκαν» τα τελευταία χρόνια «βγήκαν» λιγότερες από όσες «μπήκαν» και πάντα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Υ.Γ. Με τον έτερο ευρωβουλευτή του ΣΥΝ, Μιχ. Παπαγιαννάκη, που ψήφισε «ναί», δεν ασχολούμαστε. Αυτός εφάρμοσε την απόφαση του κόμματός του...
Η χτεσινή, συγκινητική εκδήλωση του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων περιόδου 1967 - 1974 στο Πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ - ΕΣΑ) και μπροστά στο μνημείο του αγρίως βασανισθέντα Σπύρου Μουστακλή, πλησίαζε στο τέλος της. Ο εκφωνητής ανακοίνωσε τις παραβρισκόμενες αντιπροσωπείες των μαζικών φορέων και κομμάτων και κατατέθηκαν στεφάνια στη μνήμη όσων έδωσαν και τη ζωή τους στον αγώνα. Ολοι ήταν εκεί, πλην του ΠΑΣΟΚ. Και τότε, καθώς η εκδήλωση είχε πλέον λάβει τέλος και οι συγκεντρωμένοι ετοιμάζονταν να αποχωρήσουν, ακούστηκε η φωνή του Στάθη Παναγούλη: Ας περιμένουμε λίγο, θα έρθει και αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ. Θα καθυστέρησε στην αμερικανική πρεσβεία...
Οι περισσότεροι χαμογέλασαν με νόημα, ορισμένοι δαγκώθηκαν και έσκυψαν το κεφάλι. Ετσι κι αλλιώς, πάντως, η ατάκα ήταν πετυχημένη.
Μπόλικες και αδιαμφισβήτητες σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο και τις συνέπειές τους είναι οι διεθνείς εμπειρίες της τελευταίας 14ετίας από τις διάφορες «ειρηνευτικές» πρωτοβουλίες του «διεθνούς παράγοντα» - με άλλα λόγια, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αναφέρουμε τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, τη Μέση Ανατολή και τις σχετικές με το Παλαιστινιακό συμφωνίες του Οσλο και τον «οδικό χάρτη ειρήνης», την πρώην Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας και τη διάλυσή της, τον πόλεμο στη Βοσνία και τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο, το Κοσσυφοπέδιο που είχε κι αυτό την ίδια κατάληξη, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και διάφορες αφρικανικές χώρες. Με δυο λόγια, όπου «έβαλαν το χεράκι» τους οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές μόνο δεινά και βάσανα φορτώθηκαν στις πλάτες των λαών.
Αναρωτιόμαστε, τι άλλο πρέπει να γίνει, για να καταλάβουν πόσο λάθος κάνουν όλοι όσοι ζητούν την παρέμβαση του «διεθνούς παράγοντα» στο Κυπριακό και την παροχή εγγυήσεων...
Εξοργιστικά προκλητικές αποζημιώσεις δικαιούνται, σε περίπτωση πρόωρης λύσης των συμβολαίων τους, οι διοικητές των ΔΕΚΟ - και δεν είναι λίγοι - που έχουν προσληφθεί βάσει του νόμου για την επιλογή των λεγόμενων «μάνατζερ του Δημοσίου». Μιλάμε για αποζημιώσεις, που ανέρχονται σε ...εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές! Και επειδή διανύουμε περίοδο αλλαγών στις διοικήσεις όλων των ΔΕΚΟ, αρκετές δεκάδες δισεκατομμυρίων δραχμών θα διατεθούν από τα ταμεία του κράτους (δηλαδή των Ελλήνων φορολογουμένων) για την αλλαγή προσώπων στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς.
Χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του Λ. Αντωνακόπουλου (πρώην προέδρου του ΣΕΒ) ο οποίος επιλέχτηκε και τοποθετήθηκε από την απελθούσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πριν 2 χρόνια στη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ! Ο εν λόγω «μάνατζερ», που διορίστηκε το 2002 με 5ετές συμβόλαιο και μηνιαίες αποδοχές περί τα 5.000.000 (ναι, καλά διαβάσατε, πέντε εκατομμύρια δραχμές), δικαιούται αποζημίωση που ανέρχεται σε 700.000 ευρώ!!! Και αν κάποιος θελήσει να κάνει αναγωγή της αποζημίωσης - πρόκλησης που δικαιούται ο απερχόμενος από τον ΟΤΕ Λ. Αντωνακόπουλος, τον πληροφορούμε ότι ισοδυναμεί με τους κατώτατους μισθούς 1.350 εργαζομένων!
Κατά τα άλλα, οι κυβερνώντες - πράσινοι ή γαλάζιοι - επιμένουν να πιπιλάνε τη γνωστή καραμέλα, πως η οικονομία δεν αντέχει ή πως τα ταμεία είναι άδεια και παρόμοια διάτρητα επιχειρήματα, όταν καλούνται να ικανοποιήσουν κάποιο από τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων.
Τόσα χρόνια κιχ δε βγάζαν
οι «προστάτες» μας
κι «εταίροι»
για την Κύπρο που ο Αττίλας
είχε κόψει σε δυο μέρη,
το ρεσάλτο όλη η Δύση
σιωπηρά είχ' ευλογήσει!
***
Κι αφού έκαναν την πάπια
για τριάντα εν όλω χρόνια,
οπ, τους έπιασε μια μέρα
η μεγάλη ψυχοπόνια,
κι εισηγήθηκαν μια «λύση»
ο καθείς για να τη φτύσει!
***
Τόσα χρόνια δεν κουνούσαν
ούτε καν το δαχτυλάκι
για ό,τι ο Αττίλας
είχε αρπάξει,
το αισχρό τους το τσιράκι,
τώρα τρέχουν ΗΠΑ ΝΑΤΟ
να στηθεί προτεκτοράτο!