Η επικοινωνιακή σημειολογία της ΝΔ τείνει να γίνει βαρετά προβλέψιμη. Την Πέμπτη το βράδυ ο υφυπουργός Πολιτισμού, Π. Τατούλης, οργάνωσε συνάντηση γνωριμίας με τους πολιτιστικούς συντάκτες... στην Ελληνοαμερικανική Ενωση. Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός, αλλά και υπουργός Πολιτισμού, Κ. Καραμανλής, βρισκόταν στις ΗΠΑ.
Υπάρχει όμως και άλλο «σημείο». Ο υφυπουργός είπε χαμογελαστός στους δημοσιογράφους ότι η Ελληνοαμερικανική Ενωση ήταν κάποτε... το στέκι «εμάς των παλιών αριστερών», όπως αυτοχαρακτηρίστηκε και εννοώντας, προφανώς, την προ αρκετών χρόνων θητεία του στο ΕΚΚΕ. Ε, υπάρχουν και αυτοί που είχαν «ρίξει» τις «διαχωριστικές γραμμές» δεκαετίες πριν...
Το έχουμε τονίσει κι άλλες φορές, θα το τονίσουμε και πάλι. Είτε, οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ παρουσίαζαν ψεύτικα στοιχεία για τα δημόσια χρέη και τα ελλείμματα και έδιναν μια εξωραϊσμένη εικόνα των δημοσίων οικονομικών, είτε όχι. Είτε, η σημερινή κυβέρνηση χρησιμοποιεί την απογραφή, για να παρουσιάσει τη δική της εικόνα, για τα δημόσια οικονομικά, είτε όχι, η ουσία δεν αλλάζει. Και η ουσία αυτή είναι εξής: Τόσα χρόνια τώρα, ο συνολικά παραγόμενος πλούτος αυξάνεται και, μάλιστα, με πολλαπλάσιους ρυθμούς απ' αυτόν του μέσου όρου της ΕΕ, αλλά οι εργαζόμενοι - παραγωγοί του πλούτου - παίρνουν μόνον κάποια ψίχουλα. Και όχι μόνον. Είναι και οι βασικοί αιμοδότες των κρατικών εσόδων - κυρίως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι - πληρώνοντας τους συνεχώς αυξανόμενους άμεσους και έμμεσους φόρους. Καλούνται, επίσης, να βάλουν συνεχώς και βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, για να αντιμετωπίσουν ανάγκες Υγείας, Παιδείας, κλπ., που υποτίθεται πως καλύπτονται απ' το κράτος. Και από την άλλη, μια μικρή μειοψηφία συσσωρεύει τεράστια πλούτη, έχοντας τις πλάτες των κυβερνώντων.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα και, ταυτόχρονα, το κεντρικό πρόβλημα της καπιταλιστικής μας οικονομίας. Και δεν πρόκειται η κατάσταση αυτή ν' αλλάζει, όσο παραμένουν κυρίαρχες οι λογικές και πολιτικές του ευρωμονόδρομου, όσο δεν παίρνει ο ενωμένος και οργανωμένος λαός στα δικά του χέρια την πολιτική και οικονομική εξουσία.
Το τι θα κάνει - ή τι δε θα κάνει - η νέα κυβέρνηση της ΝΔ για την αντιμετώπιση του σοβαρού προβλήματος που προκάλεσαν στις αγροτικές καλλιέργειες οι συνεχείς και άκαιρες βροχοπτώσεις των τελευταίων βδομάδων, θ' αποτελέσει το πρώτο «τεστ», στο οποίο θα την υποβάλουν οι αγρότες. Οι ζημιές στη Θεσσαλία, αλλά και σ' άλλες περιοχές της χώρας, είναι πολύ μεγάλες, με αποτέλεσμα ν' αναμένεται δραστική μείωση του αγροτικού εισοδήματος. Οι πληγέντες παραγωγοί στρέφονται προς την κυβέρνηση, ζητώντας από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να δώσει εντολή στον ΕΛΓΑ να προχωρήσει άμεσα στην καταγραφή των ζημιών και στην απόδοση δίκαιων αποζημιώσεων.
Αν η κυβέρνηση δεν το κάνει, επικαλούμενη είτε την οικονομική δυσπραγία του Οργανισμού, είτε τον αναχρονιστικό κανονισμό του ΕΛΓΑ, που δεν καλύπτει κάποιες από τις ζημιές, θα πρέπει να γνωρίζει ότι ο αγροτικός κόσμος δε θα της το συγχωρήσει και έχει τον τρόπο να της απαντήσει. Οι ερχόμενες ευρωεκλογές του δίνουν τη δυνατότητα, καθώς η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ - και ιδίως μετά την τελευταία αναθεώρηση της ΚΑΠ - θα είναι ένα από τα κριτήρια της λαϊκής ψήφου...
Για τα Ελληνοτουρκικά, επίσης, τι παραπάνω θα μπορούσε να ζητήσει η αμερικανική ηγεσία από αυτά που ήδη έχουν κάνει οι ελληνικές κυβερνήσεις, η σημερινή και η προηγούμενη; Ο Κ. Καραμανλής πριν ταξιδέψει στην Ουάσιγκτον είχε φροντίσει να υπογραμμίσει, φιλοξενώντας στην Αθήνα τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, ότι ακολουθεί κατά γράμμα την πορεία που είχαν χαράξει οι κυβερνήσεις του Κ. Σημίτη μετά τη νύχτα των Ιμίων, υπό την καθοδήγηση της Ουάσιγκτον. Το Κυπριακό, πράγματι, παραμένει ένα «αγκάθι» που ενοχλεί την Ουάσιγκτον, η οποία όμως αυτήν την περίοδο έχει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα να αντιμετωπίσει...
Μόνο που οι αναφορές - όπως κι αν τις χαρακτηρίσει κανείς - του Τζορτζ Μπους δεν είναι η μοναδική αμερικανική εμπλοκή στις διαδικασίες της Ολυμπιακής ασφάλειας. Η παρουσία όλων των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και οι Αμερικανοί πράκτορες στην Αθήνα δεν είναι καθόλου «γενικόλογα» μέτρα.
Σε όλ' αυτά, βέβαια, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε καθόλα αλληλέγγυος, αφού - όπως και ο πρωθυπουργός - δεν μπορούν να διακρίνουν κανένα θέμα παραχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, αν καταλάβαμε καλά, για τα όποια κυκλοφοριακά προβλήματα στην Αθήνα την περίοδο της Ολυμπιάδας, θα φταίνε οι ...Αθηναίοι, που δεν εγκαταλείπουν τη συνήθειά τους να χρησιμοποιούν ΙΧ.
Κάπως έτσι μας τα είπαν τις προάλλες ο Μιχάλης Λιάπης και η Γιάννα Αγγελοπούλου, θεωρώντας ως δεδομένη την ...αρτιότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς. Δε φθάνει, δηλαδή, η ταλαιπωρία που θα τραβήξουμε, μας ...δουλεύουν κι από πάνω.
ΓΙΑ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ πάνε οι όποιες συμφωνίες υπάρξουν για το μισθολόγιο των δημόσιων υπαλλήλων και την εισοδηματική πολιτική, όπως ανακοινώθηκε μετά τη συνάντηση της ΑΔΕΔΥ με τους υπουργούς Οικονομίας και Εσωτερικών. Ταιριαστό...
Βλέπετε, όπως και το φθινόπωρο, έτσι και τις κυβερνητικές προτάσεις για αυξήσεις θα τις χαρακτηρίζει η ...μελαγχολία.
ΚΑΙ ΟΜΩΣ, η κυβέρνηση του Αριέλ Σαρόν επιμένει ότι αναζητούσε ...«κρησφύγετα τρομοκρατών». Γι' αυτό σκότωσε 44 αόπλους και ισοπέδωσε εκατοντάδες σπίτια, δημιουργώντας 1.600 και πλέον άστεγους στη Ράφα.
Θυμηθήκαμε το γεγονός, διαβάζοντας χτες στην «Αυγή» τη διακήρυξη του ΣΥΝ για τις ευρωεκλογές, όπου ο τελευταίος απορρίπτει το Ευρωσύνταγμα, επειδή «αναγορεύει το νεοφιλελευθερισμό σε αρχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Δεν απορρίπτει, βέβαια και «την πολιτική ενοποίησης της Ευρώπης». Ισα ίσα, το αντίθετο, ο ΣΥΝ συμφωνεί και στηρίζει αυτή την πολιτική. Θέλει, όμως, από την ευρωένωση του ευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου, να φτιάξει ένα Ευρωσύνταγμα, όπου θα υπάρχει «η πλήρης διασφάλιση της λαϊκής κυριαρχίας και των μορφών ουσιαστικής άσκησής της»...
Απορούμε, γιατί δε ζητούν από τους κεφαλαιοκράτες, να οικοδομήσουν και την Ευρώπη του σοσιαλισμού...
Βέβαια, στην προαναφερόμενη διακήρυξη του ΣΥΝ δεν απορρίπτεται μόνο το συγκεκριμένο σχέδιο Ευρωσυντάγματος. Απορρίπτεται και ο ευρωστρατός. Δεν απορρίπτεται, όμως, η ανάγκη Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Αμυνας (ΚΕΠΠΑ) της ΕΕ. Απορρίπτονται τα σημερινά και μόνο σχέδια για τη δημιουργία του ευρωστρατού, επειδή «προωθείται με λογική συμπληρωματική και ουσιαστικά υποτελή στο ΝΑΤΟ, ως δύναμη ταχείας επέμβασης σε όλο τον κόσμο».
Στόχος μας, λέει η διακήρυξη του ΣΥΝ, είναι «μια ενωμένη Ευρώπη με κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα, χειραφετημένη από τον Ευρωατλαντισμό και το ΝΑΤΟ, χωρίς ξένες βάσεις, που θα αγωνίζεται για τη μείωση του στρατιωτικού ανταγωνισμού και της κούρσας των εξοπλισμών. Μια ενωμένη Ευρώπη της ειρήνης και της αλληλεγγύης, χωρίς πυρηνικά όπλα, που θα πρωταγωνιστεί στην ειρηνική πολιτική επίλυση των διαφορών σε όλο τον κόσμο».
Τώρα, αν αναρωτιέστε, με ποιο τρόπο είναι δυνατό, ο ευρωσυνεταιρισμός των κεφαλαιοκρατών - ακόμη και αν χειραφετηθεί από τον Ευρωατλαντισμό και το ΝΑΤΟ - να μετατραπεί σε δύναμη ειρήνης, εμείς δεν έχουμε απάντηση. Ούτε στη διακήρυξη του ΣΥΝ βρήκαμε κάτι σχετικό. Προφανώς, οι... ανανεωτικές θεωρήσεις του σύγχρονου ιμπεριαλισμού συμπεριλαμβάνουν, μαζί με τον... τετραγωνισμό του κύκλου και τον φιλειρηνικό χαρακτήρα του κεφαλαίου. Αλλιώς, δεν εξηγείται...
Άύριο το μεσημέρι, τελευταια μέρα της προθεσμίας υποβολής των συνδυασμών, θα δημοσιοποιήσει ο Γ. Παπανδρέου το ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο χειρίζεται προσωπικά, όπως δηλώνουν όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Οι πληροφορίες λένε, πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και το στενό επιτελείο του «παιδεύονται» πολύ και κάνουν διάφορους συνδυασμούς, καθώς στηρίζουν πολλές προσδοκίες στη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου και θέλουν να αποτελέσει το βασικό μοχλό ενίσχυσης της αδύνατης συσπείρωσης των ψηφοφόρων του μέχρι προχτές κυβερνώντος κόμματος. Εγχείρημα, το οποίο παρουσιάζει εύλογες αντιφάσεις και απαιτεί το συνδυασμό ετερόκλητων παραγόντων. Χαρακτηριστικό της όλης υπόθεσης είναι το γεγονός πως προχτές οι ευρισκόμενοι κοντά στον Γ. Παπανδρέου διοχέτευαν στα ΜΜΕ ότι ο τελευταίος πρότεινε στον Ακη Τσοχατζόπουλο να ηγηθεί του ευρωψηφοδελτίου, αλλά κύκλοι προσκείμενοι στον πρώην υπουργό υπογράμμιζαν πως δεν έχει υπάρξει καμιά επαφή και «δεν υφίσταται τέτοιο θέμα». Την ίδια μέρα, επίσης, κυκλοφορούσε έντονα και το όνομα του κ. Παπαντωνίου, παρά το γεγονός πως ο τελευταίος υπογραμμίζει, σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, ότι δεν επιθυμεί να μετακινηθεί στην Ευρωβουλή.
Κι όλ' αυτά, στο φόντο της πρόσφατης δήλωσης του Ευάγγ. Βενιζέλου, υπεύθυνου υποτίθεται του ευρωεκλογικού αγώνα του ΠΑΣΟΚ πως περιμένει με αγωνία το ψηφοδέλτιο...
Φανταζόμαστε πως το κριτήριο της ασφάλειας θα ήταν από τα βασικότερα - αν όχι το πρώτο - στην εξέταση των υποψήφιων πόλεων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Σύμφωνα, λοιπόν, με προχτεσινή ανακοίνωση της τελευταίας, οι πέντε υποψήφιες πόλεις για την τελική επιλογή είναι το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, το Παρίσι, η Μόσχα και η Μαδρίτη. Και, βέβαια, δεν έχουμε τίποτε με τη Νέα Υόρκη και οι απόψεις μας περί της διεθνούς τρομοκρατίας είναι γνωστές, αλλά η αμερικανική μεγαλούπολη έχει ιδιαίτερα βεβαρημένο παρελθόν, μετά την τραγωδία των δίδυμων πύργων. Και όχι μόνον αυτό, αλλά κατέχει και τα παγκόσμια πρωτεία στην οπλοφορία και την εγκληματικότητα, χώρια τους άστεγους, τους φτωχούς, τις μειονότητες, τις συμμορίες, κλπ., κλπ.
Αν για την Αθήνα γράφονται όσα βλέπουν τελευταία το φως της δημοσιότητας στα διεθνή ΜΜΕ, σχετικά με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, φανταστείτε τι μπορεί να γράψει κανείς, για την υποψηφιότητα της Νέας Υόρκης. `Η, καλύτερα, σκεφθείτε ότι άλλα πράγματα κρύβονται και άλλου είδους «παιγνίδια» παίζονται, πίσω απ' όλες αυτές τις φασαρίες...