Αύξηση του «εκλογικού επιδόματος» που παίρνουν οι εργαζόμενοι στους δήμους οι οποίοι θα απασχοληθούν τη μέρα των εκλογών, ζήτησε χτες η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ από τον υπουργό Εσωτερικών, Σπ. Φλογαΐτη. Ενα από τα επιχειρήματα της πλειοψηφίας ήταν ότι φέτος δε δόθηκαν αυξήσεις στους μισθούς.
Η πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ σηκώνει το ζήτημα των αυξήσεων που «καίει» τους εργαζόμενους, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, εγκλωβίζοντας όμως τους εργαζόμενους στη λογική των επιδομάτων. Κρύβονται έτσι οι πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που χρόνια τώρα εφαρμόζουν εισοδηματική πολιτική λιτότητας. Οι ευθύνες της ίδιας της πλειοψηφίας της ΠΟΕ ΟΤΑ, η οποία, αν ενδιαφερόταν πραγματικά για τις ανάγκες των εργαζομένων, θα προχωρούσε στην οργάνωση του αγώνα τους για τη διεκδίκηση μισθών που ανταποκρίνονται σε αυτές. Αντί για αυτό επιλέγει να αποδεχτεί το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων, τις αυξήσεις ψίχουλα που συνυπογράφουν οι αντίστοιχες δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ, τη διαιώνιση του καθεστώτος ομηρίας των χιλιάδων συμβασιούχων στο Δημόσιο, τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας στους δήμους και όχι μόνο.
Ταυτόχρονα, στηρίζει την επιδοματική πολιτική, αρθρώνοντας αιτήματα όπως το συγκεκριμένο, η οποία ενισχύει τους πελατειακούς μηχανισμούς, διαιρεί τους εργαζόμενους και τους κρατά δέσμιους των κομμάτων της εξουσίας, για μια χούφτα ψίχουλα. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πόσο αποπροσανατολιστικά λειτουργεί ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός για τους εργαζόμενους, επιχειρώντας να τους εγκλωβίζει σε διλήμματα που καμία σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές τους ανάγκες.
Και από αυτό το γεγονός οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα για το ρόλο των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Να καταδικάσουν τις τακτικές αποπροσανατολισμού που χρησιμοποιούν. Αποδυναμώνοντας τα κόμματα του κεφαλαίου - των οποίων είναι μέρος οι δυνάμεις αυτές - και ενισχύοντας το ΚΚΕ.
Το θράσος τους ξεπερνά κάθε όριο. Ο λόγος για το εργοδοτικό ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Ερευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ), που με ανακοίνωσή του ισχυρίζεται πως «πάγια θέση του Σωματείου είναι η διασφάλιση εργασίας για όλους». Ανακοίνωση που ήρθε λίγες μόνο μέρες μετά την απόλυση έξι εργαζομένων - πέντε με συμβάσεις έργου και ένας με σύμβαση ορισμένου χρόνου - από τη διοίκηση του ΙΦΕΤ, στην οποία το εργοδοτικό σωματείο, στην ουσία, συμφώνησε! Το μέλος της διοίκησης του Σωματείου, Α. Κωνσταντινόπουλος (ΠΑΣΚΕ), κατέθεσε, στην εκδίκαση της υπόθεσης στο δικαστήριο, ότι ο τζίρος της εταιρείας έχει μειωθεί και δεν μπορεί να «αντέξει» τόσους εργαζόμενους.
Αλλά το θράσος του εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού, δε σταματά εκεί. Στην ίδια ανακοίνωση το ΔΣ του Σωματείου του ΙΦΕΤ, θεωρεί ότι η ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) - με την οποία κατήγγειλε και αποκάλυπτε αυτή την απαράδεκτη τακτική του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων - αποτελεί ... «δυσάρεστη έκπληξη»! Εχουν το θράσος δηλαδή, να τολμούν να ασκούν κριτική στην ταξική Ομοσπονδία επειδή έκανε το αυτονόητο και υπερασπίστηκε το δικαίωμα των εργαζομένων στην ίδια τους την εργασία. Πάει, όμως, πολύ να επιτίθενται στην ταξική Ομοσπονδία αυτοί οι οποίοι όχι μόνο συνέβαλαν και στήριξαν τις πολιτικές που μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε αναλώσιμο είδος αλλά και ανοιχτά φανερώνουν ότι αυτό για το οποίο αγωνιούν είναι τα έσοδα της εργοδοσίας.
Οι εργαζόμενοι, τώρα, πριν την κάλπη, πρέπει να κρίνουν τις δυνάμεις του δικομματισμού και από αυτές τις πρακτικές τους...
Είναι και ...συμβολική, θα λέγαμε, αν και είμαστε βέβαιοι πως δεν ήταν αυτός ο στόχος των συντακτών της.
Γιατί κάθε γήπεδο (ποδοσφαίρου ή άλλου αθλήματος) που κατασκευάζεται είναι «δεμένο» με κάποιο εμπορικό κέντρο. Οπως και ο αθλητισμός, γενικώς, είναι συνδεδεμένος με την εμπορευματοποίηση.
Αυτή πάλι, με τη σειρά της, είναι «δεμένη» με το κέρδος, οπότε και ο αθλητισμός είναι δεμένος με το κέρδος, όπως και όσοι εμπλέκονται με αυτόν με οποιονδήποτε τρόπο.
Κι αν δεν αποδεχθούν να υπηρετούν το κέρδος, τότε το «σύστημα» τούς ξερνάει ως ...μη επαγγελματίες, «παλαιολιθικούς» ή ποιος ξέρει τι άλλο.
Οσο για το δικαίωμα των ανθρώπων στον αθλητισμό, των απλών καθημερινών ανθρώπων που δικαιούνται να έχουν αναβαθμισμένη ποιότητα ζωής και υγείας, αυτό φαίνεται πως ...δεν «κολλάει» με το κέρδος.
Μόνο όταν το «δικαίωμα» γίνει και αυτό «εμπόρευμα», μπορούν να το αντιληφθούν κι, ίσως, μας κάνουν τη ...χάρη να το αναπτύξουν (με το αζημίωτο, φυσικά).
Εως τότε, εμείς οφείλουμε να είμαστε καλοί τηλεθεατές αγώνων (και να παρακολουθούμε και τις ενδιάμεσες διαφημίσεις), ή, ακόμη καλύτερα, φανατικοί των γηπέδων και, ει δυνατόν, των προέδρων...
ΤΙ ΔΩΡΑΚΙ κι αυτό από την ...Ευρωπαϊκή Ενωση! Δωρεάν, λέει, σήμερα τα μέσα Μαζικής Μεταφοράς, λόγω της «Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Μετακίνησης». Ευχαριστούμε Βρυξέλλες...
Αυτό που δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε είναι το γιατί πρέπει να πληρώνουμε πανάκριβα τις υπόλοιπες μέρες...
Από την άλλη βέβαια ...τι να συζητάμε! Υπάρχει ποτέ περίπτωση η Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων να ανησυχήσει πραγματικά για το περιβάλλον ή για τις λαϊκές ανάγκες; Δεν υπάρχει...
Στο ΒΗΜΑ της Κυριακής σε ρεπορτάζ με τίτλο: «Τι ψηφίζουν οι εφοπλιστές», αναφέρεται: «Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε ΠΑΣΟΚ και Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών, ύστερα από πολλά χρόνια καμιάς απολύτως επαφής, εισήλθαν πλέον σε φάση αναθέρμανσης των σχέσεων».
Και παρακάτω γράφει σχετικά με τη συνάντηση που έγινε ανάμεσα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου και τη διοίκηση της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών: «...εμμέσως πλην σαφώς με τον τρόπο αυτό η διοίκηση της Ενωσης έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι είναι έτοιμη να κάτσει στο τραπέζι των συζητήσεων με όποιον είναι έτοιμος να συζητήσει με ρεαλισμό το μέλλον της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, αναγνωρίζοντας ότι ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να είναι ένας τέτοιος συνομιλητής».
Στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» σε ρεπορτάζ με τίτλο: «Η αγορά ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Πώς υποδέχτηκαν τις εξαγγελίες Παπανδρέου οι άνθρωποι των business», καταγράφονται δηλώσεις εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου. Ας δούμε τι λένε για το ΠΑΣΟΚ και τις προτάσεις του για την οικονομία.
Δημήτρης Δασκαλόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΒ: «Οι βιομήχανοι θεωρούν εποικοδομητικό το διάλογο και εκφράζουν την ικανοποίησή τους για αρκετά από τα εξαγγελθέντα μέτρα του ΠΑΣΟΚ».
Γιάννος Γραμματίδης, πρόεδρος του Ελληνοαμερικάνικου Επιμελητηρίου: «Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ενήμερος και ξέρει πολύ καλά τι λέει».
Δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το πόσο θέλουν κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ... Γι' αυτό οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους. Οι προσδοκίες του εργάτη δεν μπορεί να είναι ίδιες με εκείνες του αφεντικού του, που προσμένει με αγωνία να πάρει την εξουσία το ΠΑΣΟΚ και να είναι ισχυρός ο δικομματισμός. Η ψήφος του εργάτη δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ίδια με εκείνη του ΣΕΒ, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών. Η ψήφος του εργάτη πρέπει να δυναμώσει το ΚΚΕ και τη δράση του να τρομάξει την πλουτοκρατία.
Την «καρδιά» της στρατηγικής της επίθεσης που εξαπολύει η ΕΕ και τα κόμματα διαχειριστές του ευρωμονόδρομου, η ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κατά της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων περιέγραψε με το γνωστό «θαρραλέο» τρόπο ο υπουργός Οικονομίας, δίνοντας ταυτόχρονα και το ξεκάθαρο στίγμα της επερχόμενης θύελλας μετά τις εκλογές. Ο Γ. Παπαθανασίου, σε συνέντευξή του στα χτεσινά «Νέα», αποδίδει το «πρόβλημα» ανταγωνιστικότητας στο υψηλό εργατικό κόστος και την «άκαμπτη» τάχα αγορά εργασίας! Λέει χαρακτηριστικά: «Οι λόγοι για τους οποίους μειώθηκε η ανταγωνιστικότητά μας έχουν να κάνουν με την αύξηση του εργατικού κόστους, τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς εργασίας, το μέγεθος της αγοράς κλπ.». Δε λέει βέβαια τίποτα διαφορετικό από αυτό που λένε χρόνια τώρα ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και άλλα όργανα του διεθνούς κεφαλαίου, παρόλο που λέει συνειδητά ψέματα όταν επιρρίπτει τη μείωση της ανταγωνιστικότητας στην αύξηση του εργατικού κόστους. Γιατί είναι πασίγνωστο ότι το μερίδιο που αποσπούν οι μισθοί από τον παραγόμενο πλούτο διαρκώς μειώνεται, ενώ ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων βρίσκεται κάτω από τα (επίσημα) όρια της φτώχειας ακριβώς επειδή παίρνει μισθούς πείνας. Σε κάθε περίπτωση, ο υπουργός Οικονομίας «αποκαλύπτει» με σαφήνεια την ουσία και το στόχο των «διαρθρωτικών αλλαγών» που θα υλοποιηθούν το επόμενο διάστημα: Ολες συγκλίνουν στο σάρωμα των εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Μπροστά, λοιπόν, στην επερχόμενη θύελλα μία είναι η απάντηση που οφείλουν να δώσουν οι εργαζόμενοι από τις κάλπες: Ισχυρό ΚΚΕ.
Σε συνέντευξή της χτες στα «ΝΕΑ», η Λούκα Κατσέλη, υπεύθυνη του τομέα Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, αναφέρεται στην αγορά και το πώς αυτή ...τιμωρεί. Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το ενδεχόμενο νέου δανεισμού και το πώς αυτό μπορεί να επηρεάσει τις αγορές με αύξηση των επιτοκίων, λέει το εξής: «Οι αγορές σε τιμωρούν με πολύ υψηλά επιτόκια όταν δεν έχεις ένα αξιόπιστο σχέδιο για την ανάταξη της οικονομίας και την αποκλιμάκωση των δημοσίων ελλειμμάτων».
Για αξιόπιστα σχέδια μιλά το ΠΑΣΟΚ σε μια αγορά που απαιτεί συγκεκριμένες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, δηλαδή επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, χτύπημα σε ό,τι έχει απομείνει από τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, με συντάξεις πείνας και εμπορευματοποίηση - παράδοσή της στις ασφαλιστικές εταιρείες, επέκταση της ιδιωτικοποίησης - εμπορευματοποίησης στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία. Αυτά ακριβώς τα σχέδια μέσα στην καπιταλιστική αγορά υπηρετεί το ΠΑΣΟΚ που οδηγούν στην εξαθλίωση, σ' αυτά εναντιώνονται τα λαϊκά στρώματα διεκδικώντας ικανοποίηση όλων των αναγκών τους. Γι' αυτό στην επερχόμενη λαίλαπα η απάντηση των ανθρώπων του μόχθου είναι: Στις κάλπες δυνατό ΚΚΕ.