Τα συμπεράσματα για τα αυξημένα προβλήματα των εργαζομένων γυναικών είναι σωστά. Το θέμα είναι όμως και τι προτείνει για την επίλυσή τους, ή αν, ακόμα, η περιγραφή του προβλήματος έτσι όπως επιλέγει να την κάνει φυγαδεύει τους ενόχους.
Μπροστά σε αυτήν την ανελέητη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες αποφεύγουν να μιλήσουν καθαρά. Γιατί δεν αρκεί κανείς να ζητά ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και των υπηρεσιών του γενικά και αόριστα. Για παράδειγμα, η πρόσβαση κάθε λαϊκής οικογένειας σε παιδικούς σταθμούς σύγχρονους, δωρεάν, ασφαλείς απαιτεί την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Πρόνοια. Να σταματήσει, δηλαδή, η ανάπτυξη των ιδιωτικών παιδικών σταθμών, από τη μια, να αποτελεί άλλοθι για τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου (μπορεί π.χ. να σου πει «ε, όποιος δεν μπορεί να πάει στους δημόσιους ας πάει στους ιδιωτικούς, τόσοι υπάρχουν») και, από την άλλη, ν' ανοίγει νέα επενδυτικά πεδία για το κεφάλαιο που θησαυρίζει λόγω της πολιτικής που συνειδητά υποβαθμίζει τις δημόσιες δομές (με ανεπαρκές προσωπικό, μείωση σταθμών λόγω ανεπαρκών πόρων, αύξηση τροφείων κ.τ.λ.). Η λογική της συνύπαρξης του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία που συνοδεύεται από τη δήθεν «ελευθερία της επιλογής» το μόνο που καταφέρνει τελικά είναι να στηρίζει την αντιλαϊκή επίθεση.
Για το πόσο εντείνεται η ανασφάλεια κάθε πολίτη και πόσο θίγεται η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό έκανε παρέμβαση ο Γιάννης Τραγάκης, στέλεχος της ΝΔ, στην κουβέντα που γινόταν χτες το μεσημέρι στο «ΘΕΜΑ FM» για την προχτεσινή έκρηξη βόμβας στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης. Μάλιστα, επισήμανε, καθώς μπαίνουμε στην τουριστική περίοδο και αφού ο τουρισμός είναι η μόνη μας ελπίδα για ανάκαμψη της οικονομίας, καταλαβαίνουμε όλοι τι κίνδυνος υπάρχει. Και αμέσως συμπλήρωσε: Γι' αυτό και θέλω να καταγγείλω τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ στο λιμάνι που αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας. Από κει και μετά η κουβέντα στράφηκε σε συμπεράσματα όπως ότι με την απεργία της Τετάρτης ταλαιπωρήθηκαν όσοι κάνουν χρήση προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού, ότι πετάχτηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ που χρειάζεται ένας εφοπλιστής μόνο για να βάλει σε κίνηση το πλοίο του... Κι ότι τελικά έτσι τι θα κάνουν, στο τέλος θ' αναγκαστούν να κάνουν κι απολύσεις. Είχαν δεν είχαν δηλαδή, από την κουβέντα για την τρομοκρατία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για τις απολύσεις φταίνε οι απεργίες οι οποίες - παρεμπιπτόντως θίγουν και την εικόνα διεθνώς όπως και οι επιθέσεις με βόμβες. Τυχαίο;..
«Θέλουμε να εκφράσουμε την αριστερά της ευθύνης», δήλωσε στον ρ/σ «ΣΚΑΪ» ο επικεφαλής της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» Φ. Κουβέλης. Και την εξέφρασε λίγο αργότερα στον ρ/σ «ΡΙΑΛ» σχολιάζοντας ως εξής την απεργία των ναυτεργατών: «Οι κινητοποιήσεις αυτές, όσο κι αν εκφράζουν ένα κλάδο χειμαζόμενο, τον κλάδο των ναυτικών και ναυτεργατών γενικότερα, οφείλουν να συνυπολογίζουν και την οικονομική κατάσταση της χώρας. Υπήρξε μία δικαστική απόφαση, η οποία έκρινε καταχρηστική τη συγκεκριμένη απεργιακή κινητοποίηση και η γενικότητα της αναφοράς σε μία ανυπακοή, όπως λέει το ΚΚΕ, φοβάμαι ότι τεμαχίζει περισσότερο την κοινωνία. Βεβαίως, και η κυβέρνηση έχει τις δικές της ευθύνες. Δεν μπορεί να νίπτει τας χείρας της ως άλλος Πόντιος Πιλάτος».
Εχουν, ως φαίνεται, πλήρη συναίσθηση της ευθύνης τους απέναντι στο σύστημα και την αναλαμβάνουν. Κυκλοφορούν μέσα στην εργατική τάξη και το λαό με την «προβιά» του αριστερού, σκορπίζοντας το δηλητήριο της συναίνεσης και της υποταγής στο άδικο και την εκμετάλλευση κι ό,τι το δηλητήριό τους δεν μπορεί να «μολύνει» το συκοφαντούν και το αποδοκιμάζουν. Φτάνει ο Φ. Κουβέλης μέχρι το σημείο να υποδεικνύει κυβερνητική παρέμβαση ενάντια στους απεργούς. Αθελά τους, προσφέρουν και μιαν υπηρεσία στο λαό με τέτοιες δηλώσεις, τον βοηθάνε να ξεκαθαρίσει την ήρα απ' το στάρι.
Ο Γιώργος Παπανδρέου (και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, φυσικά) εξασφάλισε χτες από τη Βουλή μια θέση για το ...πορτρέτο του στην Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών και στον Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών. Αξιος!
Πάντως, ήταν πραγματικά ...ανέκδοτο να τον ακούς να μιλάει για τις «θυσίες που κάνει ο ελληνικός λαός» και για την «προσπάθεια του ελληνικού λαού», η οποία, φυσικά, υπονομεύεται από όσους κινητοποιούνται ενάντια σε αυτήν την πολιτική.
Αραγε, αυτόν τον «ελληνικό λαό» τον ...ρώτησε και αυτός τού είπε ότι πολύ ευχαρίστως θα κάνει αυτές τις θυσίες; Του είπε ότι στηρίζει τις κυβερνητικές προσπάθειες;
Ολοι αυτοί που βλέπει στους δρόμους (και ακόμη δεν είδε τίποτε) να του διευκρινίσουμε ότι δεν αποτελούν εκδηλώσεις χαράς και επίδειξη ...στήριξης στην «πατριωτική προσπάθεια» που θέλει να μας πλασάρει.
Αντιδράσεις είναι, οργισμένες αντιδράσεις, που στο τέλος θα «πνίξουν» και την κυβέρνηση και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί.
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ - λέει το Ελεγκτικό Συνέδριο - συγκεκριμένα σημεία του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Μάλλον ...κακώς μπήκαν στον κόπο να γνωματεύσουν. Σιγά μην ασχοληθούν με τέτοια πράγματα η ΕΕ, το ΔΝΤ και η κυβέρνηση με την οποία συναλλάσσονται.
Είπαμε, οι κυβερνώντες σέβονται και τιμούν το Σύνταγμα, αρκεί αυτό να μην ...εμπλέκεται στις δουλειές και στις συμφωνίες τους.
Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα; Οτι το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι μια αναγκαία «μεταρρύθμιση» προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, προκειμένου - μεταξύ άλλων - να ξεμπερδεύει με δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης, που αποσπάστηκαν με πολύχρονους αγώνες της εργατικής τάξης και κάτω και από το βάρος του υπαρκτού σοσιαλισμού. Τα μέτρα - λαιμητόμος δεν είναι, άλλωστε, ελληνική πατέντα. Ολο και περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εντός και εκτός ευρωζώνης, παίρνουν τέτοια μέτρα, στην ίδια ακριβώς λογική με την ελληνική κυβέρνηση. Για παράδειγμα, προχτές οι Γάλλοι εργαζόμενοι σηκώθηκαν στο πόδι, κατά της δικής τους «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης», που όμως τόσο πολύ μοιάζει με τη δική μας και προβλέπει: Γενικό όριο συνταξιοδότησης στα 62 χρόνια, παράταση του εργάσιμου βίου στα 41,5, ενώ όσοι απασχολούνται περιστασιακά ή με μειωμένο ωράριο θα δικαιούνται πλήρη σύνταξη στα 67 τους χρόνια μετά το 2018. Θυμίζει κάτι; Επίσης στην ίδια λογική είναι και τα μέτρα που προωθούνται στη Βρετανία.
Είναι ανάγκη του κεφαλαίου, πλέον, να προχωρήσει στην τελειωτική επίθεση προκειμένου να έχουν όσο πιο φτηνή γίνεται την εργατική δύναμη και όσο πιο γρήγορα οι εργαζόμενοι ξεμπερδέψουν με τις αυταπάτες των διαφόρων του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά και τη στάχτη στα μάτια που ρίχνουν τα αστικά ΜΜΕ, τόσο πιο πολύ θα αντιλαμβάνονται την ανάγκη να χτυπήσουν την πολιτική που γεννάει τέτοια τερατουργήματα στην ίδια τους τη ρίζα...
Πριν από λίγες μέρες άρθρο της εφημερίδας «International Herald Tribune», προέτρεπε την κυβέρνηση να προχωρήσει στην ενοικίαση νησιών, λιμανιών, πλουτοπαραγωγικών πηγών κ.λπ., ως μέσο για να «ανακάμψει» από την οικονομική κρίση.
Στο ίδιο πνεύμα, χτες στην εφημερίδα «Guardian», δημοσιεύτηκε άρθρο το οποίο ισχυρίζεται πως «τώρα η Ελλάδα διευκολύνει τους πλούσιους και διάσημους να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, προετοιμάζοντας την πώληση ή προσφορά μακροπρόθεσμης εκμίσθωσης κάποιων από τα 6.000 ηλιόλουστα νησιά σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποπληρώσει τα χρέη της. Ο "Guardian" πληροφορήθηκε ότι μια περιοχή στη Μύκονο, ένας από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας, είναι ένα από τα μέρη προς πώληση. Η περιοχή ανήκει κατά το ένα τρίτο στην κυβέρνηση, η οποία αναζητεί αγοραστή πρόθυμο να ρίξει κεφάλαιο και να αναπτύξει ένα πολυτελές τουριστικό συγκρότημα, σύμφωνα με πηγή κοντά στις διαπραγματεύσεις. Πιθανοί επενδυτές οι οποίοι επίσης αναζητούν ιδιοκτησία στο νησί της Ρόδου, είναι Ρώσοι και Κινέζοι. Επενδυτές και στις δυο χώρες αναζητούν ένα κομμάτι Μεσογείου ως ταξιδιωτικό προορισμό για τους αυξανόμενα εύπορους πληθυσμούς τους».
Απάντηση στο δημοσίευμα έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής, σημειώνοντας ότι «ο ισχυρισμός ότι η ελληνική κυβέρνηση εμπλέκεται στην πώληση οποιουδήποτε νησιού είναι πλήρως ανακριβής» και ξεκαθάρισε ότι «οι αγοραπωλησίες νησιών που ανήκουν σε ιδιώτες, ούτε κάτι καινούριο είναι ούτε και αποτελεί νέο, στην Ελλάδα ή οπουδήποτε αλλού», ενώ αναφερόμενος στην πώληση γης στη Ρόδο σημειώνει ότι αυτή αφορά «στο πεδίο της ιδιωτικής εμπορικής κτηματομεσιτικής αγοράς».
Εκείνο, βέβαια, που όχι μόνο δε διαψεύδει η κυβέρνηση, αλλά το επιβεβαιώνει με τις πράξεις της, είναι ότι δε χρειάζεται να ξεπουλήσει νησιά και εδάφη, καθώς έχει βγάλει στο σφυρί από την ύδρευση μέχρι τα λιμάνια. Την ίδια στιγμή, δεν είναι πρωτοφανές εκτάσεις γης - φιλέτα σε τουριστικούς προορισμούς να αλλάζουν χρήση και να παραχωρούνται σε επιχειρηματίες προκειμένου να αναπτύξουν μπίζνες. Ετσι κι αλλιώς, από τη στιγμή που υπάρχει ιδιωτική ιδιοκτησία στη γη, θα υπάρχουν και ιδιωτικά νησιά και βουνά και ποτάμια και λίμνες και η κερδοφορία πάνω στη γη θα ανθεί. Σε βάρος, όμως, των λαϊκών στρωμάτων που θα πληρώνουν πανάκριβα όχι απλά για μια στέγη, αλλά ακόμα και για να χαρούν τον ήλιο και τη θάλασσα στην ίδια τους τη χώρα...