Παρασκευή 29 Δεκέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Περί πρόωρων εκλογών...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδώ και μέρες, την πλειοψηφία των ΜΜΕ απασχολεί το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές. Οι εκτιμήσεις ως προς τον ακριβή χρόνο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες ποικίλλουν κι άλλοι τις προβλέπουν στο τέλος της ερχόμενης άνοιξης, άλλοι στις αρχές του καλοκαιριού και άλλοι στο φθινόπωρο του 2007. Το «θέμα» προκλήθηκε και συντηρείται από την κυβέρνηση, αλλά και από το ΠΑΣΟΚ και, εκτός των άλλων, στόχο έχει τον αποπροσανατολισμό του λαού από τα καθημερινά προβλήματα που δημιουργεί η εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική.

Το αποκλειστικό ερώτημα που τίθεται από τα ΜΜΕ αφορά στο αν η ΝΔ θα ξανακερδίσει τις εκλογές και με ποια διαφορά, ή αν το ΠΑΣΟΚ καταφέρει να κάνει την «έκπληξη». Ομως, ο ελληνικός λαός δεν έχει λόγο να ενδιαφέρεται για το πότε θα γίνουν οι εκλογές - είτε γίνουν νωρίτερα, ή αργότερα λίγη σημασία έχει - και ν' αγωνιά για το ποιο από τα δυο κόμματα θα τις κερδίσει. Αυτό που πρέπει να τον ενδιαφέρει είναι πώς θα μπορέσει να τις χρησιμοποιήσει στην πάλη του για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και το άνοιγμα του δρόμου για μια άλλη, φιλολαϊκή διακυβέρνηση. Απ' αυτή την άποψη, οι εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, είναι μια καλή ευκαιρία για να δοθεί ένα μήνυμα πολιτικής καταδίκης και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό μόνο έχει σημασία...

Μονά - ζυγά στο... λάδι

Ο,τι περνάει απ' το χέρι της κάνει η Κομισιόν... για να ρίξει σε ακόμα πιο εξευτελιστικά επίπεδα την τιμή παραγωγού στο λάδι. Στο όνομα, λοιπόν, της εξυπηρέτησης των κερδοσκοπικών συμφερόντων των εμποροβιομηχάνων - πολυεθνικών, η Κομισιόν έβγαλε πρόσφατα κανονισμό (τον 1918/2006) που επιτρέπει να εισαχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση 56.700 τόνοι αδασμολόγητου ελαιολάδου από την Τυνησία, μέσα στο 2007. Αυτό γίνεται σε μια περίοδο όπου οι τιμές στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο έχουν πέσει κάτω από 2,5 ευρώ το κιλό και δημιουργείται έτσι κλίμα για να πέσουν ακόμα πιο χαμηλά.

Να σημειωθεί ότι η ΕΕ είχε βγάλει έναν κανονισμό (τον 865/2004) ο οποίος όριζε πως αν οι τιμές ανέβουν πάνω από ένα όριο (π.χ. για το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο περάσουν τα 2,8 ευρώ το κιλό), τότε μπορούν να επιτρέπονται αθρόες αδασμολόγητες εισαγωγές λαδιού. Τώρα που οι τιμές στο λάδι πέφτουν, βγήκε άλλος κανονισμός, επιτρέποντας και πάλι αδασμολόγητες εισαγωγές λαδιού. Φαίνεται γι' άλλη μια φορά πως στην ΕΕ, οι εμποροβιομήχανοι και οι πολυεθνικές τα έχουν μονά - ζυγά δικά τους. Και οι παραγωγοί με τους καταναλωτές είναι οι μονίμως και αγρίως εκμεταλλευόμενοι και καταληστευόμενοι.

Γνωστό το έργο...

Με τους γνωστούς «ψευτοτσαμπουκάδες» και τις «απειλές» για κινητοποιήσεις συνεχίζουν την επιχείρηση αποπροσανατολισμού του αγροτικού κόσμου οι αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ που δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλία, χωρίς ν' αναφέρονται συγκεκριμένα σε αγώνες. Μάλιστα, ο αρχηγός τους, Θ. Κοκκινούλης, πρόεδρος της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας, για να «θολώσει τα νερά», ακόμα περισσότερο, με επιστολή του προς τον γραμματέα του κόμματός του, Λ. Ζαγορίτη, εμφανίζεται δήθεν αγανακτισμένος με τη στάση της κυβέρνησης σχετικά με τ' αγροτικά προβλήματα, αναφέρει τα «αιτήματα» της «γαλάζιας θεσσαλικής παρέας» και παριστάνει τον «αγωνιστή» της αγροτιάς.

Για μια ακόμα φορά, λοιπόν, οι γνωστοί αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ προσπαθούν να ρίξουν «στάχτη στα μάτια» της μικρομεσαίας αγροτιάς για να την παραπλανήσουν με τις γνωστές «αγωνιστικές κορόνες» τους, χωρίς να κάνουν λόγο, βεβαίως, για τις τραγικές επιπτώσεις της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ σε βάρος της.

... και η κατάληξη

Βεβαίως, οι μικρομεσαίοι αγρότες, τους έχουν πάρει χαμπάρι, αφού βρίσκονται και πάλι στο ίδιο έργο θεατές. Είναι το έργο που βλέπουν συνεχώς τα τελευταία χρόνια και ξέρουν την κατάληξή του, που θα είναι το πολύ καμιά «βόλτα», που οι αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ θα παρουσιάζουν ως κινητοποίηση για να εκτονώσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις τους και να μην συγκρουστούν με τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ, της οποίας είναι «στυλοβάτες», αφού εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών που οι ίδιοι εκπροσωπούν. Αλλωστε, τα «αιτήματα» που θέτει η «θεσσαλική παρέα», αφορούν στη λήψη κι άλλων μέτρων που θα εντείνουν το ρυθμό ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και τη συγκέντρωση της παραγωγής και στη συνέχεια της γης στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών, οι οποίοι φιλοδοξούν να εξελιχθούν σε νεοτσιφλικάδες.

Ο εχθρός στήνει παγίδες...

Είναι οκτώ το βράδυ. Μετά την κοπιαστική μέρα με τη δουλιά έξω και μέσα στο σπίτι, η μόνη διασκέδαση η τηλεόραση. Δελτίο ειδήσεων. Με βροντερή φωνή ο... ντελάλης του νυκτερινού σόου αναγγέλλει την εισβολή κακοποιών σε βίλα σε κωμόπολη της Εύβοιας και τη ληστεία των ενοίκων της. Πριν λίγες μέρες, ανάλογο συμβάν είχε γίνει στα Μεσόγεια. Σ' αυτά προστέθηκε το περιστατικό με την απόπειρα ληστείας σε χωριό της Κρήτης. Ρεπορτάζ με καραμπίνες, συστήματα συναγερμού, οι κάτοικοι παίρνουν το νόμο στα χέρια τους...

Ακολουθούν τα «παράθυρα» με καλεσμένους από το σύλλογο ληστευθέντων, αστυνομικοί με «Μπαλάσκειες» απόψεις, ειδικοί «αναλυτές». Το θέμα ανακυκλώνεται για μέρες. Ο Γ. Παπανδρέου επισκέπτεται αστυνομικά τμήματα και ζητά περισσότερη Αστυνομία, ο Β. Πολύδωρας δημοσιοποιεί στοιχεία που δείχνουν πως η εγκληματικότητα είναι σε κάμψη σε σχέση με τις μέρες διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, καταφέρεται κατά των διαδηλώσεων που απασχολούν σημαντικές αστυνομικές δυνάμεις για την καταστολή τους, αντί οι αστυνομικοί να κυνηγούν κακοποιούς. Τη βρήκε την αιτία...

Κανένα ΜΜΕ, κανένα «παράθυρο» δεν αναφέρει πως οι κύριοι λόγοι της λεγόμενης μικρής και μεσαίας εγκληματικότητας είναι οικονομικοί και κοινωνικοί. Οτι εκεί που υπάρχουν άθλιες συνθήκες ζωής, ανεργία και περιβαλλοντική υποβάθμιση, γίνονται οι περισσότερες διαρρήξεις και ληστείες, αλλά και διακίνηση ναρκωτικών. Κουβέντα για όλα αυτά. Ομως, όλοι, κυβέρνηση, ΜΜΕ, καλλιεργούν τον φόβο και ζητούν πολιτικές καταστολής. Και προσπαθούν να κρύψουν το κύριο. Οτι την καταστολή την ετοιμάζουν για σένα τον ίδιο, που σε λίγο καιρό, θα σε θεωρούν «εγκληματία» επειδή θα κατέβεις στο δρόμο να διεκδικήσεις - ένα καλύτερο μεροκάματο και μια αξιοπρεπή σύνταξη...

Αστυνόμευση, αστυνόμευση κι άλλη αστυνόμευση. Η λέξη επαναλαμβάνεται συνέχεια για να εμπεδωθεί. «Είναι λίγοι οι αστυνομικοί», φωνάζουν τα δελτία ειδήσεων που ζητούν ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών. Από κοντά και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης που με την ΕΛ.ΑΣ. εφαρμόζει προγράμματα καταστολής τύπου «Πόλις», στα οποία γίνονται μαζικοί και αθρόοι έλεγχοι ανυποψίαστων πολιτών για να πιαστεί στο δίχτυ του νόμου η... μαρίδα του εγκλήματος. Γιατί το οργανωμένο έγκλημα εξακολουθεί να «μεγαλουργεί» και να «ξεπλένει μαύρο χρήμα». Παράλληλα άλλα αστυνομικά προγράμματα, όπως ο «Αστυνόμος της γειτονιάς» και οι «Κινητές Αστυνομικές Μονάδες» στοχεύουν στην «καλλιέργεια κλίματος συνεργασίας Αστυνομίας και πολιτών». Τα ΜΑΤ και η Κρατική Ασφάλεια στις διαδηλώσεις και σε συνεδριάσεις συνδικάτων, έχουν ξεχαστεί και οι «απειλούμενοι» εργαζόμενοι πρέπει να συνεργαστούν με τις αρχές προκειμένου να αντιμετωπίσουν, τον «κοινό εχθρό», δηλαδή τους κακοποιούς, το έγκλημα.

Συναίνεση μπροστά στον κοινό «εχθρό». Αυτό επιδιώκουν με την επιδέξια «προπαγάνδα». Εργαζόμενοι και κράτος που είναι εχθρικό γι' αυτούς, τους καταπιέζει, από κοινού κατά των εγκληματιών. Χέρι - χέρι ο αστυνόμος της γειτονιάς που «συλλέγει πληροφορίες» τάχα για την εξιχνίαση και «γρήγορη διεκπεραίωση» παράνομων υποθέσεων, το τοπικό συμβούλιο πρόληψης παραβατικότητας του Δήμου και ο τρομαγμένος εργαζόμενος. Κι έτσι, αντί για διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών ζωής στη λαϊκή συνοικία, αντί για αγώνα για ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, η «πρόταση» των καθεστωτικών ΜΜΕ είναι η συνεργασία με την Αστυνομία. Που πίσω της κρύβεται ο πραγματικός στόχος. Το χτύπημα όσων λαϊκών δικαιωμάτων υπάρχουν ακόμα, από ένα κράτος που υπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, του μόνου πραγματικού εχθρού...


Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Τα κατασταλτικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ πώς τα κατάφεραν, αλλά το θέμα της ...αστυνόμευσης έχει έρθει έτσι εκ θαύματος στις πρώτες γραμμές της επικαιρότητας. Τα τηλεοπτικά κανάλια έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να παρουσιάσουν... αιμοδιψείς ληστές (κατά προτίμηση αλλοδαπούς) και τρομαγμένους πολίτες.

Οσο για τις συζητήσεις περί της ανεπάρκειας της Αστυνομίας και περί των αναγκών για περισσότερη αστυνόμευση δίνουν και παίρνουν. Κάτι που - στα σίγουρα - δεν ενοχλεί τις περίφημες εταιρείες «σεκιούριτι».

Μιλάμε γι' αυτές τις εταιρείες που ολοένα και πολλαπλασιάζονται, έχοντας ιδιαίτερη έφεση στην απασχόληση ανθρώπων χωρίς ωράρια, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Οσο το δυνατόν, πιο φθηνό εργατικό δυναμικό δηλαδή.

Φυσικά, σε όλο αυτό τον κουρνιαχτό, οι λόγοι και οι αιτίες που γεννούν την υπαρκτή εγκληματικότητα δεν έχουν θέση. Πόσο μάλλον κάποιες αξίες που λέγονται «δημοκρατικές ελευθερίες» και «ατομικά δικαιώματα».

Το μόνο που μένει είναι να ξεκινήσει (έντεχνα) και ο προβληματισμός διαφόρων «ειδικών» περί της ανάγκης για ελαστικότητα στην παροχή αδειών οπλοφορίας. Ετσι, για να μιμηθούμε «τα καλά» των ΗΠΑ και την κοινωνία που έχουν φτιάξει.

Οπως και να 'χει, πάντως, είναι γνωστό σε όλους πού καταλήγουν αυτού του είδους οι συζητήσεις. Εχουν τον ίδιο στόχο και το ίδιο αποτέλεσμα με την περίφημη «τρομοϋστερία», που συνεχίζει να βασιλεύει στις «δυτικές δημοκρατίες».

Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί μεγαλώνουν, διογκώνονται και «απελευθερώνονται». Και, φυσικά, σε τίποτε δεν έχουν να κάνουν με την εγκληματικότητα. Μόνο με τις αντιστάσεις του κόσμου σε όσα γίνονται έχουν να κάνουν.

ΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΤΑΙ Η κυβέρνηση για την προωθούμενη «αναμόρφωση του πτωχευτικού δικαίου». Μιλάμε για αλλαγές τέτοιες που μάλλον θα θεωρείται ...προνομιακή κατάσταση η πτώχευση για τις Ανώνυμες Εταιρείες. Ιδίως αυτές που φροντίζουν να μην πληρώνουν τους εργαζόμενους.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Κι ας μη διατείνονται ότι παίρνουν τέτοια μέτρα για τους «μικρομεσαίους». Γιατί οι «μικρομεσαίοι» είναι ως γνωστόν χρεωμένοι «μέχρι το λαιμό» στις τράπεζες, των οποίων τα δικαιώματα κάθε άλλο παρά θίγονται από τα μέτρα που προωθούνται.

Και απ' την «πίσω πόρτα» η ... καύση!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η παρακάτω δήλωση ανήκει στον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνη, αφορά στο θέμα των απορριμμάτων και έγινε χτες, στη διάρκεια επίσκεψής του στη Βαρβάκειο Αγορά: «Ηρθε η ώρα που πρέπει να ληφθούν μεγάλες πολιτικές αποφάσεις. Το θέμα των σκουπιδιών δεν πρόκειται να λυθεί με τη δημιουργία νέων ΧΥΤΑ. Αυτοί χρειάζονται για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι να μπούμε στη νέα τεχνολογία. Νέα τεχνολογία σημαίνει εργοστάσια που δε ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα». Και πρόσθεσε: «Δεν μπορούμε πλέον το 2007 να μιλάμε για χωματερές. Ηρθε η ώρα της νέας τεχνολογίας».

Ο νέος δήμαρχος, εκμεταλλευόμενος τα οξυμένα προβλήματα στην αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων, τα οποία δημιούργησαν και ενέτειναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έρχεται τώρα και δηλώνει ότι το θέμα «δεν πρόκειται να λυθεί με τη δημιουργία νέων ΧΥΤΑ». Κι αν αυτό σήμαινε ότι τάσσεται υπέρ των ολοκληρωμένων προγραμμάτων ανακύκλωσης - αξιοποίησης των απορριμμάτων και οργανωμένων Χώρων Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ), θα συμφωνούσαμε μαζί του. Φοβούμαστε, όμως, ότι ανοίγει απ' την ...πίσω πόρτα το ενδεχόμενο της καύσης! Και η τελευταία δεν είναι μόνο καρκινογόνος και επιβλαβής για τους εργαζόμενους και τον πληθυσμό της Αττικής, αλλά, παράλληλα, εξαιρετικά κερδοφόρα για τους ιδιώτες επιχειρηματίες!

Και κάτι ακόμη: Επειδή όλ' αυτά τα γνωρίζει ο νέος δήμαρχος, δεν του επιτρέπονται ασάφειες στη διατύπωση των θέσεών του.

Ψίχουλα ... συνοχής

Η παγίωση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, η ενδυνάμωση της αναπτυξιακής διαδικασίας και η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής θα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της οικονομίας το 2007, σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη. Και σε ό,τι αφορά στα δύο πρώτα δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, αφού είναι σαφέστατες οι σχετικές αντιλαϊκές προβλέψεις και μέτρα (λιτότητα, φόροι, νέες παροχές στους κεφαλαιοκράτες, κλπ.) του κρατικού προϋπολογισμού για τον επόμενο χρόνο. Σε ό,τι αφορά στο τρίτο, όμως, δε στηρίζεται πουθενά. Εκτός και ο κ. Αλογοσκούφης πιστεύει ότι οι συντάξεις του ΟΓΑ των 280 ευρώ από την 1η του Γενάρη, το ΕΚΑΣ των 195 ευρώ και το επίδομα ανεργίας των 367,5 ευρώ μηνιαίως, από την ίδια χρονική περίοδο, ενισχύουν την κοινωνική συνοχή. Πάντως, εάν το πιστεύει πραγματικά, τότε τον συμβουλεύουμε να λογαριάσει πόσα θα ξοδέψει τη βραδιά της Πρωτοχρονιάς και το ξανακουβεντιάζουμε...

Θετική η πορεία προς... τον Καιάδα

«Θετική πορεία» στον γεωργικό τομέα της χώρας «βλέπει» ο Ευ. Μπασιάκος και... περιχαρής διαλαλεί ότι θα υπάρξει και συνέχεια. Και αυτά τα ανακοινώνει χριστουγιεννιάτικα, όταν χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες κάνουν «μαύρες γιορτές» όντας απλήρωτοι, όταν η καλλιέργεια καπνού έχει μειωθεί κατά 77%, η τευτλοκαλλιέργεια έχει χαντακωθεί, οι τιμές παραγωγού στα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα τραβούν την κατηφόρα και όταν, ακόμα και με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, το αγροτικό εισόδημα την τελευταία εξαετία μειώθηκε σχεδόν κατά 16%. Ζει στον κόσμο του ή απλώς υποτιμά τη νοημοσύνη των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων;

Υπέρ της άμεσης αποχώρησης

Καθώς ο επίσημος αριθμός των νεκρών Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ «άγγιξε» πλέον τους 3.000 και ξεπέρασε τους νεκρούς των Δίδυμων Πύργων (2.973), η πλειονότητα των Ευρωπαίων και των Αμερικανών τάσσεται υπέρ μιας ταχείας αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων από το Ιράκ, σύμφωνα με μεγάλη σφυγμομέτρηση που έγινε ταυτόχρονα σε αρκετές χώρες και δόθηκε στη δημοσιότητα τις παραμονές των Χριστουγέννων. Σύμφωνα με τη σφυγμομέτρηση αυτή, που έγινε σε δείγμα 12.570 πολιτών σε έξι χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία και ΗΠΑ) από τις 30 του Νοέμβρη έως τις 9 του Δεκέμβρη, το 66% των Αμερικανών δηλώνει ότι διάκειται ευνοϊκά στην αποχώρηση των στρατευμάτων από το Ιράκ, ενώ το 90% των Γάλλων και το 83% των Βρετανών έχει την ίδια άποψη. Προφανώς, οι λαοί των χωρών αυτών (όπως και οι λαοί όλου του κόσμου) έχουν ριζικά διαφορετική αντίληψη απ' αυτή της Κοντολίζα Ράις, η οποία θεωρεί ότι οι νεκροί στο Ιράκ είναι μια επένδυση, που άξιζε να γίνει..!

ΥΓ: Η σφυγμομέτρηση έγινε για λογαριασμό του δικτύου «France 24», της εταιρείας σφυγμομετρήσεων και μάρκετινγκ στο διαδίκτυο «Novatris Harris Interactive» και της εφημερίδας «Le Monde».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι μη δεδομένες πιστώσεις

«Η διάθεση του συνόλου των εγγεγραμμένων στον προϋπολογισμό πιστώσεων δε θα πρέπει να είναι δεδομένη».

Αυτό επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, στην εγκύκλιο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με θέμα την εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2007. Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε ένα φαινόμενο αντιφατικό και οξύμωρο; Οπου η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή ψηφίζει συγκεκριμένες δαπάνες Α και έρχεται η εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών λίγες μέρες μετά και επί της ουσίας ανατρέπει την απόφαση της Βουλής, διακηρύσσοντας με τον πιο επίσημο τρόπο ότι οι δαπάνες αυτές δεν είναι δεδομένες και στο τέλος του χρόνου μπορεί να είναι μικρότερες; Μοιάζει αντιφατικό και αυθαίρετο. Δεν είναι, όμως, αν το εξετάσει κανείς από τη σκοπιά των άμεσων ταξικών συμφερόντων της άρχουσας τάξης - αλλά και από τη σκοπιά του πολιτικού συστήματος που την υπηρετεί. Το θέμα είναι η επίτευξη του σκοπού, η μείωση των δαπανών, στο όνομα της λεγόμενης δημοσιονομικής πειθαρχίας. Βεβαίως, δεν πρόκειται να κοπούν δαπάνες που τις καρπώνεται το κεφάλαιο, όπως επιδοτήσεις, κλπ. Επομένως, η καμπάνα χτυπά για τις κοινωνικές δαπάνες.

Η αστική τάξη, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και γενικότερα της Δ. Ευρώπης, ποτέ δεν έκρυψε ότι οι Κρατικοί Προϋπολογισμοί, όλοι, και αυτοί της δεκαετίας του '70 και '80 και αυτοί της δεκαετίας του '90 και οι σημερινοί, από τη στιγμή που υπηρετούν συγκεκριμένες παραγωγικές σχέσεις, τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, σε τελική ανάλυση, δεν είναι παρά εργαλεία αναδιανομής ενός μεγάλου μέρους του εισοδήματος, δηλαδή του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι (το υπόλοιπο το καρπώνονται οι επιχειρηματίες από την υπεραξία που κλέβουν), σε όφελος του κεφαλαίου. Επομένως, είναι μηχανισμοί στην υπηρεσία της αναπαραγωγής του.

Με δεδομένο αυτό, τίθεται το ερώτημα: Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των προϋπολογισμών των δεκαετιών του '70 και του '80 και των σημερινών; Σαφώς και υπάρχουν. Πριν από 20 - 30 χρόνια, η αστική τάξη και το πολιτικό της σύστημα παραχωρούσαν ένα μέρος του κρατικού προϋπολογισμού για τη χρηματοδότηση της δημόσιας Παιδείας, της Υγείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης. Στην ουσία τότε το κράτος είχε αναλάβει μεγάλο μέρος των δαπανών για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, με την κάλυψη κοινωνικών αναγκών της εργατικής οικογένειας μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Με χρήματα φυσικά τα οποία κατά κύριο λόγο προέρχονταν από τη φορολογία των εργαζομένων.

Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος αυτών των αναγκών εμπορευματοποιείται-ιδιωτικοποιείται και μεταφέρεται στις πλάτες των ίδιων των εργαζομένων. Επιδίωξή τους είναι η ιδιωτική και εμπορευματοποιημένη Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση, Πρόνοια, κλπ. Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησής τους εξασφαλίζει μεγαλύτερες επιδοτήσεις στους επιχειρηματίες από το κράτος, άρα και ενίσχυσή τους. Ετσι εξηγούνται οι πολιτικές υποχρηματοδότησής τους, που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έτσι και οι απειλές ότι ...καμία πίστωση δε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Πρόκειται για άμεση, ωμή και σαφή προειδοποίηση του κεφαλαίου, το οποίο με κάθε επισημότητα απειλεί πως και όσες ακόμη κοινωνικές κατακτήσεις απέμειναν από τη λαίλαπα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, δεν είναι δεδομένες. Ολες είναι υπό εξέταση, όλες, είτε έχουν προγραφεί, είτε θα προγραφούν στο μέλλον... Μας προειδοποιούν ότι ο εφιάλτης είναι ακόμα μπροστά μας. Στο χέρι μας είναι να μετατρέψουμε σε εφιάλτη τους τα ...οράματά τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ