Μέχρι τώρα ο Κ. Καραμανλής φρόντιζε να συγκαλύπτει την απάνθρωπη πολιτική του, δηλώνοντας ότι οι ιδιώτες έχουν συμπληρωματικό ρόλο στην Υγεία και την Ασφάλιση. Τώρα αφήνει τις μάσκες να πέσουν, γεγονός που δεν είναι άσχετο από τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλει, για να πείσει τα μεγάλα αφεντικά ότι τολμάει και μπορεί καλύτερα από τον Κ. Σημίτη. Από την άλλη η τοποθέτηση αυτή της ηγεσίας της ΝΔ (παρόμοιες είναι οι θέσεις που παίρνει για όλα τα ζητήματα) αποτελεί μια ασφαλή ένδειξη για το τι κουβαλάει μαζί της η «εποχή του ευρώ».
«Πώς διαγράφουν οι Αμερικανοί τα σύνορα; Το κάνουν - τολμώ να εκφράσω προσωπική άποψη - κατ' αξίωσιν της Τουρκίας. Δεν είναι φιλική η στάση αυτή. Το λέω με θλίψη». Το «ξέσπασμα» του Προέδρου της Δημοκρατίας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς με αφορμή την εξαφάνιση από τους αμερικανικούς ηλεκτρονικούς χάρτες των θαλασσίων συνόρων Ελλάδας - Τουρκίας, όσο και να είναι ειλικρινές, δεν μπορεί να έχει κανένα αντίκτυπο στην Ουάσιγκτον. Γιατί απλούστατα χρόνια τώρα η επίσημη πολιτική της κυβέρνησης είναι η αναγνώριση της επικυριαρχίας των Αμερικανών στο Αιγαίο, η διευθέτηση των αξιώσεων περί «γκρίζων ζωνών» που προβάλλει η Αγκυρα κ.ο.κ. Γενικότερα η ελληνική κυβέρνηση (με την υποστήριξη και του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας) έχει αποδείξει έμπρακτα, ότι δε δίνει σημασία στο απαραβίαστο των συνόρων μπροστά στην ανάγκη να επιβληθεί η νέα τάξη (βλέπε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια). Αραγε γιατί τώρα οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι «εταίροι» θα σεβαστούν τα δικά μας σύνορα; Μήπως ήταν συνεπής και φερέγγυα η στάση της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα αυτό;
Φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα είναι το πρωτοχρονιάτικο δώρο της κυβέρνησης στο μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο της χώρας. Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την καταπολέμηση της ανεργίας, προσφέρει στις εταιρίες που έχουν αναλάβει τα μεγάλα τεχνικά έργα ένα κονδύλι ύψους 4,875 δισεκατομμυρίων δραχμών ή 14.306.676 ευρώ για να απασχολήσουν 3.000 ανέργους (1.800 άντρες και 1.200 γυναίκες) μέσω προγραμμάτων κατάρτισης.
Βέβαια, όπως δείχνει η εμπειρία που υπάρχει από παρόμοια προγράμματα τα οποία εφαρμόστηκαν στην «Αττική Οδό», οι εργαζόμενοι που δούλευαν μέσω αυτών των προγραμμάτων ήταν ανασφάλιστοι και έπαιρναν πολύ χαμηλότερες αμοιβές από τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Οσο για την υποχρέωση των εταιριών μετά το πέρας των προγραμμάτων να προσλάβουν το 1/3 των εκπαιδευθέντων για 4 έως 6 συνεχείς μήνες, πρόκειται για ευχολόγιο καθώς δεν ξεκαθαρίζεται ποιες θα είναι οι κυρώσεις αν δεν τηρηθεί ο όρος της υποχρεωτικής απασχόλησης. Ενώ τίθεται ακόμη το ερώτημα, σε τι αντικείμενο θα καταρτιστούν και πού θα απασχοληθούν έστω και το 1/3 των 1.200 γυναικών σε έναν κλάδο που λόγω ειδικών συνθηκών απασχολεί κατά κύριο λόγο άντρες;
Ο πρωθυπουργός, πάντως, διάλεξε να επισκεφτεί χτες μάλλον λάθος τράπεζες, για να ελέγξει πώς τα πάμε οι Ελληνες με το ευρώ. Σε όσες τον είδαμε να πηγαίνει είχε «ουρές» των δυο και τριών ατόμων.
Γιατί δε δοκίμασε, για παράδειγμα, στα υποκαταστήματα της Εθνικής, όπου, λόγω και των συντάξεων, η αναμονή έφτανε αισίως τις 3 με 4 ώρες; Θα είχε εισπράξει με σαφήνεια την «ευαρέσκεια» του κόσμου για την κατάσταση, να είναι βέβαιος.
Φαίνεται ότι οι «επικοινωνιολόγοι» του Μαξίμου εκτίμησαν πως η υπερβολική επαφή με τον λαό βλάπτει σοβαρά...
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ «Γολγοθά» των συνταξιούχων που έπρεπε να εξοικειωθούν με τις νέες συνθήκες τι να πει κανείς; Φαντάζεστε τι έγινε στα γκισέ των τραπεζών. Υπάλληλοι και συνταξιούχοι κατανόησαν πλήρως την αξία της «πρακτικής αριθμητικής».
Βεβαίως, το χειρότερο είναι πως είτε σε δραχμές είτε σε ευρώ, οι συντάξεις δε μεγάλωσαν! Ιδιες κι απαράλλακτες είναι και μόνο προς το καλύτερο δε θα τις οδηγήσουν οι «διάλογοι» για το Ασφαλιστικό που θα ξεκινήσουν σε λίγες μέρες.
Πάλι καλά δηλαδή που υπάρχει και η Αργεντινή. Ετσι για να λέμε πως δεν αντιμετωπίζουμε τα περισσότερα προβλήματα νομισματικής αλλαγής στον κόσμο. Εχουν κι εκεί βλέπετε νέο νόμισμα το «Αρτζεντίνο». Θεωρητικά όμως, γιατί πρακτικά δεν έχουν τίποτε.
Α, ΝΑ ΜΗΝ παραλείψουμε να καταγγείλουμε το απαράδεκτο δίλημμα, στο οποίο έθεσαν τον ελληνικό λαό οι καναλάρχες στη διάρκεια της αλλαγής του χρόνου, την Πρωτοχρονιά. Από τη μια ο «Μπιγκ Μπράδερ» από την άλλη ο Σημίτης με το ευρώ. Σαν να λέμε από τη ...Σκύλλα στη Χάρυβδη! Καντεμιά σε κάθε περίπτωση.
Τέλος πάντων. Δεν είναι η πρώτη φορά, που οι Ελληνες εργαζόμενοι γίνονται στόχοι ενός τέτοιου καταιγισμού τεχνητής αισιοδοξίας. Τα ίδια, λίγο πολύ, έγιναν και με την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ ή με την έναρξη της Ενιαίας Εσωτερικής Αγοράς, κλπ. Ποιος δε θυμάται, άραγε, τα «χρυσά κουτάλια» και τη «μεγάλη αγορά των 350 εκατομμυρίων», που περίμενε πώς και πώς τα ελληνικά προϊόντα;
Θα περάσουν μερικές μέρες -ίσως, κάποιες βδομάδες- και θα σκορπίσει ο κουρνιαχτός των ψεύτικων προσδοκιών και τεχνητών ελπίδων. Στη θέση του θα μείνουν οι πολιτικές σκληρής μονόπλευρης λιτότητας του Προγράμματος Σταθερότητας, οι «απελευθερωμένες» αγορές με τους «νόμους» τους, ο σκληρός και απάνθρωπος ανταγωνισμός, οι αποκρατικοποιήσεις και τα ξεπουλήματα, οι αντιδραστικές εργασιακές σχέσεις, κλπ., κλπ. Και πάνω απ' όλα, η ακόμη μεγαλύτερη, πλέον, ανάγκη των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, να προχωρήσουν όλ' αυτά πολύ πιο γρήγορα. Γιατί, ουσιαστικά, αυτή είναι και η κύρια αλλαγή, που πραγματικά φέρνει το νέο νόμισμα.
Η «νέα εποχή», που ανέτειλε δήθεν με το ευρώ και για την οποία πανηγυρίζουν οι ηγέτες της ΕΕ, δε διαφέρει σε τίποτα από την «προ ευρώ εποχή». Είναι το ίδιο και περισσότερο βάρβαρη, γιατί, απλούστατα, είναι εποχή της κυριαρχίας του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Οι πανηγυρισμοί των ηγετών της ΕΕ (μαζί και των «δικών μας») διόλου δε σκιάστηκαν από την είδηση ότι ένας ακόμα απεργός πείνας άφησε χτες την τελευταία του πνοή στις τουρκικές φυλακές. Ο Αλί Τσαμγιάρ, 31 χρόνων, υπέκυψε στο νοσοκομείο της Σμύρνης έπειτα από 256 ημέρες απεργίας πείνας. Κρατούνταν από το 1996 στη φυλακή της Μπουτσά (νοτιοδυτική Τουρκία), περιμένοντας να δικαστεί για συμμετοχή στην Ενωση Επαναστατών Κομμουνιστών Τουρκίας (TIKB). Σημειώνεται ότι το κίνημα απεργιών πείνας, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2000, έχει έως τώρα επιφέρει συνολικά το θάνατο 81 κρατουμένων ή συγγενών τους, αν συνυπολογιστούν οι 30 κρατούμενοι που σκοτώθηκαν στη διάρκεια επιδρομής της αστυνομίας το Δεκέμβρη του 2000 σε 20 φυλακές με στόχο την καταστολή της απεργίας. Ολ' αυτά, όμως, είναι «λεπτομέρειες» για τους ηγέτες της ΕΕ και των ΗΠΑ, που συνεργάζονται άριστα με το καθεστώς της Αγκυρας στην «αντιτρομοκρατική σταυροφορία». Ολα αυτά είναι «λεπτομέρειες» για τον Γ. Παπανδρέου, που χορεύει με καμάρι τα ζεϊμπέκικα της ντροπής με τον Ι. Τζεμ...
Ανοίγεις το ραδιόφωνο και ακούς για το «ευρώ»... Ανοίγεις την τηλεόραση και «βλέπεις» για «ευρώ». Οι εφημερίδες «ευρώ». Ο Σημίτης, πρωτοχρονιάτικα, κουνάει μια δεσμίδα «ευρώ». Τελικά, ποια η διαφορά όλων αυτών, που πουλούν ως πρόοδο το γεγονός ότι ο λαός θα μετρά πλέον τη φτώχεια του σε «ευρώ», από τους άλλους, που μοίραζαν παλιότερα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς;
Εκατό δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους μέσα στο 2001, σε διάφορα μήκη και πλάτη του πλανήτη, καθώς προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν την πληρέστερη και καλύτερη ενημέρωση του κοινού. Περισσότεροι, δηλαδή, από ό,τι τα τελευταία έξι χρόνια. Τα στοιχεία ανακοίνωσε η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων και φανερώνουν, πρώτα και κύρια, το μεγάλο και βαρύτατο τίμημα, που πλήρωσε μόνο σ' ένα χρόνο η παγκόσμια δημοσιογραφική οικογένεια. Ενα τίμημα, όμως, που δεν έχει σχέση, μόνον ή κυρίως, με τον επαγγελματισμό και την ευσυνειδησια των ρεπόρτερς, που φτάνουν μέχρι την πρώτη γραμμή του πολέμου, αλλά και τον αυξανόμενο συνεχώς ανταγωνισμό των μεγάλων συγκροτημάτων ΜΜΕ και τις πιέσεις, που ασκούνται στους δημοσιογράφους για την ανάληψη ριψοκίνδυνων αποστολών.
Η εμπορευματοποίηση της ενημέρωσης παίρνει πολλές φορές απάνθρωπες στην κυριολεξία εκφράσεις και θυσιάζει στο βωμό του κέρδους ακόμη και ανθρώπινες ζωές.
Στου «Ευρώ»
το πανηγύρι
μη μετέχεις,
κακομοίρη,
άσε γι' άλλονε
το γλέντι,
για του τόπου
τον αφέντη,
αφού αυτός
κέρδη θα βγάλει,
ενώ εσύ,
λαέ - χαμάλη,
μ' άδεια τσέπη
θα 'σαι πάλι.
* * *
Απ' τη φιέστα,
τη βεγγέρα
εσύ, κόσμε,
κάνε πέρα,
ποια τα κέρδη σου,
τα οφέλη
και βαράς
κι εσύ το τέλι;
τι γλεντάς
και ξεφαντώνεις,
εσύ πάλι
θα ιδρώνεις
και εντός
της «ευρωζώνης»!